RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen: Hawaï. - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 20:47 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Cordelia keek Kato geschokt aan. 'Wat? Hoe - hoe bedoel je, dat overleeft het niet? De baby gaat toch niet zomaar dood?' Tranen welden op in haar ogen en ze staarde naar het ei. Als er ook maar iets met de baby zou gebeuren zou zij daar schuldig aan zijn. Zij had voor al die stress gezorgd, en straks zou hun kindje nog dood gaan door haar fouten!
'Ik wil niet dat onze baby dood gaat.' Ze begon van schrik te snikken. 'Ik wil ons kindje niet kwijt, niet nog eens!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato wist niet of het zin had om te huilen, maar nu Cordelia het deed, had hij er geen behoefte aan. Er verstreek een uur waarin er geen barsten meer verschenen en hij merkte dat hij zijn aandacht er minder goed bij kon houden. Zou het al te laat zijn? Dat konden ze maar moeilijk bepalen. Kato wilde het ei niet openbreken om het te bekijken. Dat zou sowieso fataal zijn.
Hij wreef vermoeid in zijn ogen en luisterde even of hij NYkin hoorde, maar die sliep gelukkig rustig verder.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia zat op de rand van het bed en staarde met betraande ogen naar de wieg. Ze was doodsbang om hun kind kwijt te raken. Misschien was het zelfs al te laat.
'Ik ben bang,' fluisterde ze. 'Misschien - misschien moeten we het ei vast houden, of zou dat te riskant zijn?' Ze keek Kato onzeker aan. 'Wat moeten we nu doen?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato haalde zijn schouders op. 'Hij had geen ervaring met eieren. Niet met kinderen die dar uit geboren behoorden te worden.
'Ik weet het echt niet, lieverd -'
Er verscheen opnieuw een barst en een klein stukje van de schil brak af en gleed de schaal in.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia schoof naar Kato toe en pakte zijn handen vast.
'Ik hoor niets. Waarom horen we niets?' Ze beet op haar lip en knielde neer bij de wieg. Ze begon zachtjes Kato en Nykin's favoriete slaapliedje te neurieen en staarde onafgebroken naar het ei.
'We zijn bij je, kleintje. Wees maar niet bang,' murmelde ze zacht.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato veranderde in een wolf en krulde zich op naast de wieg, zodat hij er goed zicht op had. Omdat Nykin nog sliep, besloot hij om hem er nog niet bij te halen. Hij wilde eerst weten of de baby gezond uit het ei zou komen.
Hij dommelde een beetje in door Cordelia's liedje, maar schoot weer overeind toen ze stopte met zingen en er weer en stukje van de schil afbrak.

[ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 22:47 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Rustig maar,' zei Cordelia zachtjes. Ze legde haar hand op Kato's kop en aaide die. 'Kom maar bij me liggen, als je wilt.' Ze zou toch niet meer kunnen slapen, nu. Dat wilde ze ook helemaal niet.
'Het enige dat we kunnen doen is wachten.' Ze had een zenuwachtig gevoel in haar onderbuik, wat haar absoluut niet gerust stemde.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato legde zijn kop op haar knie, maar de spanning hield hem wakker. De pijn hielp ook en hij was op een bepaalde manier opgelucht toen de eierschaal geheel in tweeën barstte. Nu hadden ze tenminste antwoord, of het nou positief was of niet. Hij durfde echter niet op te staan om te kijken en hoopte dat het kindje gauw ging huilen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia hief haar hoofd voorzichtig op en keek naar het kleine baby'tje dat in de wieg lag. Een paar angstige seconden bleef het stil, maar toen werd de stilte verbroken door gehuil. Een golf van opluchting en vreugde ging door haar heen en ze keek met tranen in haar ogen naar Kato. Ze pakte het kindje voorzichtig uit de wieg en wikkelde het in het dekentje.
'Het is een meisje,' fluisterde ze. 'Een meisje, Kato.' Kato leek zo opgewonden te zijn dat het hem moeite kostte terug te veranderen en ze legde haar gezicht tegen zijn kop. 'Ze heeft het gehaald. Liae Coco Duskfury.'
Cordelia keek liefdevol naar de huilende baby in haar armen en schoof nog wat dichter naar Kato toe. Ze was heel anders dan Nykin. Een stuk kleiner, en ze had, in tegenstelling tot Nykin, nauwelijks haar. Een paar kleine, blonde donshaartjes, dat was het.
'Ze is prachtig.'

[ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 23:22 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Het duurde enkele minuten voor Kato werd weggerukt uit de betovering die zijn dochter leek op te roepen. Hij was opgelucht dat ze leefde en gezond leek en hij wist dat ze de komende dagen wel zouden merken of het kindje ook deels meermin was. Hij likte haar wang, die nogal raar smaakte, omdat haar huid nog plakkerig en vuil was, maar dat kon hem niet schelen.
Hij haastte zich echter vlug naar de deur toen ook Nykin in zijn bedje begon te huilen. Die was natuurlijk wakker geworden van zijn zusje. Hij stond rechtop in bed, met verschrikte ogen en zijn handjes op de rand van zijn ledikantje.
Kato haalde hem eruit door zijn tanden voorzichtig in de kraag van zijn pyjama te zetten en liep met hem naar de slaapkamer van hem en Cordelia. Daar veranderde Nykin direct in een wolfje en snuffelde nieuwsgierig aan de baby in Cordelia's armen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia streelde Nykins kopje en glimlachte liefdevol naar haar zoon en dochter. Ze waren perfect. Allebei. Ze keek naar Kato en kuste zijn snuit.
'Ik hou van je, Kato. Jullie maken me zo gelukkig.' Ze keek naar het fijne gezichtje van Liae. Ze was inmiddels opgehouden met huilen, en had haar oogjes gesloten. Nykin leek het allemaal niet zo goed te begrijpen en keek zijn moeder aan.
'Dat is Liae.' Ze aaide Nykin en glimlachte. 'Nu heb je een zusje, kleine knuffel.' Ze keek weer naar Kato en wist even niet hoe ze haar liefde voor hem over moest brengen.
'Zullen we haar wassen? Dan kun jij haar ook vast houden. Of doet het te veel pijn om mens te worden?' vroeg ze zorgelijk.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato had het er voor over. Het duurde weliswaar een paar minuten voor hij er in slaagde, maar hij was in staat zijn dochter naar de badkamer te dragen, terwijl Cordelia en Nykin volgden. Hij waste haar met een natte doek. Hij wilde haar niet direct in het koude water onder dompelen, want ze was nu nog zo lekker warm.
Ze opende haar ogen toen hij haar weer afdroogde. Nykin spetterde wat met het overgebleven water, maar Liae reageerde er niet op. Kato streek door haar haartjes. Ze was zo zacht.
Terug in de slaapkamer keek hij even door de luiken naar buiten. De zon was nog niet op, maar dat zou spoedig gebeuren. Kato geeuwde en keek naar Cordelia die Liae voedde op het bed. Een gevoel van serene rust daalde op hem neer en hij ging bij hen zitten. Nykin zoog op zijn duim en keek gefascineerd toe hoe zijn moeder Liae in haar armen hield. Kato had een kussen onder haar rechter arm gelegd, zodat die het niet zo zwaar zou hebben.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia keek naar Liae. Ze schrok een beetje van haar oogjes. Ze waren zo - blauw. Helder blauw, als de zee. Ogen, zoals zijzelf. Ze pakte haar handje vast en glimlachte liefdevol.
'Ik ben zo benieuwd of ze een wolfje is,' zei ze tegen Kato. 'En hoe ze er dan uit zal zien. Iets zegt me niet zoals Nykin.' Ze glimlachte naar haar jongetje.

[ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 9:20 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato knikte. Hij wist dat haar haarkleur zou matchen met haar vacht en omdat ze lichter was dan Nykin, zou Corrdelia wel eens gelijk kunnen hebben. Hij kuste haar slaap en strekte zich uit op het bed. Nykin kwam direct bij hem liggen en krulde zich als een wolfje tegen hem aan.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia glimlachte naar hen. 'Nu zijn ze een dag na elkaar jarig.' Nykin zou morgen 1 worden. 'Makkelijk om te onthouden voor je,' zei ze plagerig tegen Kato. Ze keek weer even naar Liae en voelde haar ogen ineens zwaar woreen. Ze hadden ook de hele nacht niet geslapen. 'Wil je nog even slapen, Kato? Je ziet er moe uit.' Ze legde haar hand tegen zijn gezicht.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?