RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen: Hawaï. - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 20:47 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Cordelia ging tegen Kato aanliggen en keek met een schuin oog naar Nykin. Hij hapte naar de vlinder. Hij zou er nooit bij kunnen, maar Cordelia wist dat hij dit geweldig vond.
'Wil je straks even mijn verband verwisselen?' herinnerde ze zich plots. 'Het moet vernieuwd worden ennmijn wond moet schoon worden gemaakt.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ja, natuurlijk' zei Kato, zie de mouw van haar jurk even omlaag trok, zodat hij haar schouder kon bekijken. 'Heb je er veel last van?'

~ ~

'Gelukkig.' Rodey vond een paar noten tussen de blaadjes sla en besloot die voor later te bewaren. 'Als je iets nodig hebt, weet je me te vinden.' Hij merkte dat hij haar niet aankeek toen hij dat zei en besloot toch zijn noten maar op te eten, zodat hij even niets hoefde te zeggen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia knikte. 'Ja, het doet pijn. Ik probeer het te negeren, maar soms gaat dat niet zo makkelijk.' Ze wilde zich niet door de pijn laten weerhouden Nykin op te tillen en knuffelen. Of andere huishoudelijke dingen doen, die ook moesten gebeuren.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Wat lief,' reageerde ze een beetje spottend.
Ze verbaasde zich over haar eigen toon, alsof ze wilde verbergen dat ze het een fijn aanbod vond. Wat een onzin om die gedachte te willen overschreeuwen door cynisme.
'Ik meen het,' zei ze tegen hen beiden. 'Ik vind onze vriendschap fijn, ook al doet het al mijn instinctieve alarmbellen rinkelen.' Ze haalde haar schouders. 'Het resultaat van een kluizenaarsbestaan, vermoed ik.'

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey probeerde te glimlachen, maar hij kon het niet opbrengen om het er oprecht uit te laten zien. Gek genoeg had hij gehoopt dat ze anders zou reageren. Oprechter... Met meer gevoel? Rodey wist niet wat hij had. Gevoel kon hij niet gebruiken. Hij moest overleven en daar hadden emoties niets mee te maken...
Hij kon het idee dat dit zijn oorspronkelijke leefgebied was niet van zich afzetten. Alsof hij elk moment de strijd weer inmeet.
Hij zou Venomis in zijn leven kunnen toelaten! maar iets hield hem tegen. Hij wist dat hij haar aankon, als het er op aan kwam, maar toch durfde hij niet.

~ ~

'Dat hoeft helemaal niet!' zei Kato. 'Had het gezegd. Hij deed haar jurk weer goed.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis concentreerde zich weer op haar eieren met spek en merkte dat het gespreksonderwerp de sfeer er niet beter op maakte. Toch was ze niet iemand die dan maar over koetjes en kalfjes begon te praten en daardoor duurde het lang voordat ze vroeg: 'Wat doe je hier, de hele dag door?'
Ze kon zich indenken dat dit bestaan haar over een paar weken wel zou gaan vervelen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik observeer veel,' gaf Rodey toe. Het was niet boeiend, maar het was een oude gewoonte en hij kwam er zijn dagen mee door. Hij keek wel eens naar Emily zonder dat ze het wist, zijn huid versmolten met de bast van de bomen en verscholen achter de bladeren. Zo wist hij ook dat Cordelia weer zwanger was en dat er meerdere geheime gangen waren die buiten het dorp leidden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het spijt me,' zei Cordelia. 'Ik vertel het je nu toch?'
Ze dacht even aan wat Kato zou hebben gedaan. Hij zou waarschijnlijk niets gezegd hebben, want hij hield niet van praten over problemen, of iets wat er ook maar op leek.
Ze riep Nykin waarschuwend terug toen hij te ver bij hen vandaan dreigde te gaan en hij blafte een beetje verontwaardigd naar zijn moeder toen hij braaf weer terug kwam en bedelde om nog een stukje fruit.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Emily is toch weer zwanger en niet Cordelia? Of valt een ei hebben ook onder zwanger zijn? :'p

Venomis knikte begrijpend, want dat was ook de reden dat zij hier was. Ze wilde weten hoe alles hier in zijn werk ging. Ze had net maanden gespendeerd aan het bestuderen van een mens, dus ze kon zich voorstellen dat ze hier ook wel andere wezens zou kunnen bestuderen. Maar uiteindelijk zou ze daar ook genoeg van krijgen...

Every villain is a hero in his own mind.

ik dacht eigenlijk niet dat Rodey wist dat Cordelia bevallen was en Venomis jet ei had etc.

'Men werkt hier, vormt, vriendschappen een gezin, probeert zich te vermaken...' Rodey wist niet wat hij daarvan nou eigenlijk had bereikt. Het maakte hem ook niet uit.

~~

'Het is oke.'
Kato boog zich naar haar toe om haar te kussen en maakte Nykin weer blij door hem een stukje banaan te geven.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Oh, dat is ook wel weer zo. :'p

'Ze doen alsof ze mensen willen zijn,' snoof Venomis. Ergens walgde ze van de markten, de scholen en andere door mensen bedachten instituten. Alsof ze zelf niks konden bedenken. Wezens hoorden hun eigen voedsel te vergaren en hun eigen kinderen op te voeden. Zulke dingen moest je niet aan anderen overlaten.

Every villain is a hero in his own mind.

Cordelia keek naar Nykin en aaide hem over zijn oortjes. Hij kwam tussen hen in zitten en likte Kato's hand.
'Heb jij nog wel eens last van je schouder?' vroeg Cordelia.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Frustrerend. Ik weet niets. Ik moet dat stuk van Bamily nog afmaken (wat een rare shipping) maar verder weet ik niks..

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

[Ik ook niet echt, hoor. Er moet weer even wat gebeuren, maar al die dingen die ik wil, hebben nog wat meer tijd nodig]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kato schudde zijn hoofd. 'Niet vaak. Alleen als hij teveel belast is.' Zoals vannacht, maar daar kon hij noueenmaal niets aan doen Dat litteken ging niet weg en die wond zou nooit goed genezen. Toch was hij er blij om dat Emily hem toen enigszins had genezen en hem van de pijn af hielp.

~ ~

'Misschien doen mensen alsof ze ons willen zijn,' zei Rodey schouderophalend. 'Ik kan me niet voorstellen dat we altijd gescheiden hebben geleefd. Ze zijn opeens bang geworden.' Hij wist wel zeker dat dat terecht was. Rodeys volk zou een mensenstad in een paar uur met de grond gelijk kunnen maken door gebruik te maken van hun blote handen. Hij wist zeker dat de mensen dat ook wisten of hadden geweten en dat ze daarom iedere vorm van magie of kracht die afweek van die van hen, hadden buitengesloten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes