• goed weer een zeik bericht...

    vandaag dus een aanvaring gehad met een mannelijk klasgenoot hij vond het nodig om een stoel in mijn enkels te parkeren, waarop ik hem met een grapje liet weten dat ik daar niet zo van gediend was. nog nooit problemen gehad met die jongen. begint meneer ineens te roepen dat ik een jankert ben een k dikke vet zeug. waarop ik hem wederom wilde uitleggen dat ik het gewoon niet normaal vind wanneer hij een stoel door mij heen probeert te duwen. wederom een hoop gescheld met pijnlijke hard aankomende woorden die ik hier net ga herhalen.
    waarop ik zacht zeg, wat natuurlijk ook niet juist was van mij, je moeder... het was gewoon een reactie op de pijnlijke woorden en beschuldingen die hij mij toeriep om niets.
    komt hij terug door de gang het klaslokaal in en grijpt hij naar mijn keel, om echt te knijpen (hij had mij beet en heeft pijnlijk in mijn keel geknepen wat resulteerde in een blauweplek op mijn hals). een klasgenoot sprong er tussen en trok hem mee onder luid gescheld en nog hardere woorden.
    ik vind niet dat ik het verdiende om zo fysiek aan gevallen te worden. we zitten in een 20+ klas op een zorg opleiding, hoe durf je zo agressief te zijn!

    ik het aangekaart bij de leraar die mij ook naar de concerge stuurde, om 14:00 zouden we een gesprek krijgen want tja het moest en zou vandaag nog de lucht uit zijn. kom ik om 14:00 bij de desbetreffende docent zegt ze mij dat ik en hij allebij naar huis moeten. dat we morgen om 9:30 een gesprek krijgen met de directeur. dat was letterlijk het enige wat ze zei want ze moest naar een klas toe.
    ze liet me daar flabbergasted staan... ik heb het aan de concerge (diep in tranen, heel erg geraakt) gevraagd en die verklaarde dat het protocol was bij onwenselijk gedrag.

    Ik weet dat ik niet je moeder had moeten zeggen, maar met de dingen die hij riep was het ook maar een reactie die eruit floepte. ik vind niet dat iemand dan fysiek mag worden en zeker niet mijn keel dicht mag knijpen. daarnaast heb ik verstikkings angst.
    en ik vind het al helemaal niet correct dat het slachtoffer inprinciepe ook word gestraft, zonder gesprek, zonder verdere uitleg en totaal aan haar lot word over gelaten. godzijdank heb ik getuigen en ik zit na te denken over een aangifte.
    wat vinden jullie?

    edit: om 14:00 was bij ons een kerst brunch waar ik ook aan had mee betaald.

    Edit2:
    Vandaag gesprek gehad met mijn mentor en de teamleider... ik dacht dat de jongen in kwestie er ook bij zou zijn, maar nee. Niemand had mij gezegd dat ik ook vanmorgen (van half 9 tot half 10) niet welkom was in de les. Dus toen ik zat te werken in de les werd ik dus weg gestuurd, ik moest maar kijken wat ik deed en werd gewoon letterlijk de regen ingestuurd. Wat ik had begrepen dat ik de laatste uren niet meer welkom was.
    Ik was midden in het openleercentrum (de algemene computer ruimte van school) aangesproken en toen brak ik. Ik heb gehuild (iets wat echt niet iris is), ik voelde mij echt voor lul staan, ik kan dan ook niet begrijpen dat ze mij niet even mee hebben gevraagd naar een kantoortje.
    Van alle kanten word ontkent dat ze mij in de kou hebben laten staan. Terwijl het duidelijk was dat ik niet wist dat we vanmorgen niet welkom waren. Ze had in minder dan een minuut gezegt en geen ruimte gelaten voor vragen.

    Om half tien mij gemeld bij de info desk zoals afgesproken en toen het gesprek ingegaan. Mijn mentor kwam pas na 10 min binnen (dus telaat). Zegt ze serieus tja time flies when you having fun... Ik werd in dat gesprek aan gesproken op mijn houding... wat mijn mentor letterlijk zei: "Ja in het openleercentrum zag ik oprecht verdriet, en nu zit je hiet haast triomfantelijk". Iets wat totaal niet klopte! Ik barste natuurlijk gelijk weer in huilen uit en heb haar kalm (Maar met heel veel verdriet) verteld dat ik niet zie hoe ik hier triomfantelijk over kan zijn. Ik kan hier niets aan winnen, ik niet en die jongen niet... Er werd geen excuses gemaakt, eigenlijk werd het onderwerp gewoon gepasseert.
    Ik heb het verteld precies zoals ik denk dat het is gegaan, ook hierbij verteld dat mijn opmerking ''je moeder'' niet correct was. Maar dat deze uitspraak volgde op een emotie van gekwetstheid. Ik heb mij open en eerlijk opgesteld, heb geen verwijten gemaakt en bij alles gezegt: Ik vind, of ik heb het gevoel dat of naar mijn gevoel.
    Om 10 uur moest die jongen dus opgesprek en werd ik weg gestuurd dit keer wel naar het openleercentrum. Eigenlijk zat ik zo vol emoties (ik heb vannacht ook niet geslapen) dat ik geen werk heb verricht. Ik kon nauwelijks een tekst normaal lezen.
    De teamleider zei tegen mij dat hij drie stukken heeft waar hij naar moet handelen, mijn persoonlijk verhaal, de veiligheid van mijn klas en de veiligheid van school. Hier heb ik begrip voor... maar in dit geval heeft hij enkel mijn verhaal aangehoord.
    De sanctie is dus... dat ik EN die jongen voor 2 dagen zijn geschorst. In de vakantie moet ik een opdracht maken die ik over de mail krijg op gestuurd en pas na de vakantie volgd een gesprek met ons beide waarin we dus het moeten oplossen.

    Ik voel mij echt slachtoffer van de acties van die jongen, hij valt mij fysiek aan, maar omdat ik alleen je moeder had gezegt heb ik dus ook een straf ontvangen. Ik voel mij bedreigd, maar eigenlijk kan ik ook geen stappen ondernemen richting politie en aangifte.
    Want dit betekend dat we nog een procedure in moeten op juridisch gebied, wat een oplossing niet ten goede komen en na de vakantie dus ook niet kan worden opgelost. Dit kan dus gevolgen hebben voor mijn opleiding.

    Ik ben ten einde raad, kapot en emotioneel uitgeput. Ik weet het niet meer jongens... Ik ben blij dat ik 3 januari al naar een psychologe moet vanwegen mijn neurologische uitvals verschijnselen. Ik red het nog wel tot dan... maar echt... alles word teveel.
    Ik ben geen opgever en ik zeg vrijwel nooit dat ik het niet meer aan kan... maar ik heb 2 jaar geleden in een depressie gezeten en dit voeld exact het zelfde. Ze hebben mij letterlijk weer een depressie ingestompt.

    Edit3:
    De opdracht:

    19-12-2013
    Uitnodiging 8 januari 2014 om 8.30
    Plaats; Vijf Meilaan

    Beste Iris,

    Naar aanleiding van het incident dat plaats vond met jou en Iris op 18-12-2013 aan het eind van de les bij docent 1 hebben wij het volgende afgesproken.
    Op 8 januari hebben Naamjongen en jij een gesprek met mij erbij. Tijd 8.30 uur
    Dit gesprek wordt door jullie beiden voorbereid en heeft als doel; Relatie herstel.
    Je maakt een plan.
    Het plan bevat voornemens hoe je het gesprek zult gaan voeren. Wat is je doel, op welke wijze ga je dit doel bereiken.
    Hierin kom je met voorstellen voor afspraken met jezelf en de ander op welke manier jullie verder deze studie doorlopen met elkaar.
    In dat plan maak je ook duidelijk op welke manier jij er voor zorg draagt dat de veiligheid en rust in de klas hersteld wordt.
    Het doel van het gesprek is relatie herstel; denk er goed over na wat je hiervoor nodig denkt te hebben en verwerk dat in je plan.

    Vriendelijke Groet
    Naam mentor

    Edit 4:


    De officiële brief dat ik ben geschorst van wege het dreigen met woorden of fysiek geweld... toch knap dat 'Je moeder' dreigen is.

    [ bericht aangepast op 24 dec 2013 - 22:10 ]


    Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

    Als je aangifte wilt doen, moet je naar langs de dokter om je zichtbare verwondingen vast te laten leggen. En iedereen die dit overdreven vind, dat is het niet. Hij valt haar aan en dát is ronduit belachelijk en overdreven, zeker voor een volwassene. Wie weet doet hij het wel vaker, bij zulke mensen moeten ze gewoon iets doen zodat ze beseffen dat het niet normaal is. Zou het de eerste keer zijn dat zoiets gebeurd bij hem of dat er misschien meer aan de hand is kan je de aangifte altijd nog terug trekken.
    Anyway, ik vind niet dat ze iets kunnen doen. Jij hebt eigenlijk niet gescholden, hij was degene die dat deed. Wat jij ook zegt, hij heeft het recht niet om je fysiek aan te vallen.


    Your make-up is terrible

    Guinness schreef:
    (...)ik heb hem dus op facebook en daar lees ik dus constand van die dubbelzinnige statussen die misschien wel misscien niet op mij kunnen slaan... dus ik vermoed dat hij daar dus geen zin in heeft.


    Dan is het, grof gezegd, een grote eikel. Meer kan ik er niet van maken.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jeetje, wat een klootzak. Eerst jou pijn doen, dan je uit schelden en dan verwachten dat je aardig blijft? Hij had je niet mogen aanvallen en ik begrijp je reactie heel goed door wat hij deed, maar ik word ook wel boos als iemand over mijn moeder begint hoewel ik niet iemand meteen zou aanvallen.

    Ik vind dat hij zeker zijn excuses mag maken, hij viel je gewoon aan. En ik vind het echt stom van je school, als jij word geschorst dan ben ik benieuwd wat voor straf hij krijgt.


    Physics is awesome

    Als jij je daadwerkelijk bedreigd voelt (en die indruk krijg ik wel uit je verhaal) vind ik het absoluut niet gek -of overdreven- om na te denken over aangifte.
    Ik zou afwachten wat er morgen in het gesprek naar voren komt en dan kun je nog altijd naar de politie stappen.
    Want hoeveel problemen die jongen (misschien?) ook heeft, jou aan je nek tegen een muur parkeren is onacceptabel!

    Ik wens je veel sterkte en hoop dat alles morgen uitgepraat kan worden!


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Ik zou het wel weten en inderdaad aangifte doen, dit kan echt niet.


    You were born original, don't die as a copy.

    Bedankt voor alle reacties, ik kan hier wat mee en vind ik erg veel steun in. ik ben van mijzelf een behoorlijk harde tante. ik laat niet snel emoties zien en voel mij niet snel bedreigd of ongemakkelijk door dit soort situaties, maar juist omdat ik school als een veilige omgeving beschouwde en dit dus (en zeker niet van hem) had verwacht. daarnaast loop ik met een aantal fysieke beperkingen en kan mij daardoor ook niet fysiek verdedigen als dit nodig is.
    nu loop ik zelf met nog een hoop rompslomp aan gezeur, problemen en emotioneel gezeur, en misschien is dit dan ook de druppel, maar ik moest dit even delen met jullie. ik heb hier het gevoel dat veel van jullie objectief kunnen kijken en vooral eerlijk naar mij zijn.
    dankjullie daarvoor.


    Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

    Graag gedaan! Ik bedacht me net, misschien kun je vast foto's van je verwondingen maken voor de eventuele aangifte? Voor het geval het er morgen minder uitziet ofzo.


    I'll lick the poison from right off your kiss

    En dát zit op een zorg-opleiding? Fucking ironic.
    Ik vind dat jij je nog volwassen op hebt gesteld, dat jong greep je gewoon bij je keel; lekker volwassen. Als hij zo al zijn problemen oplost, heeft hij toch wat anger-management nodig.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Omg, wat een rotzak zeg! En in een zorgopleiding van 20+? Wat voor een kind is dat? Het slaat nergens op hoe hij je behandeld heeft, hier zouden ze echt wat aan moeten doen!


    16 - 09 - '17

    Assassin schreef:
    Als je aangifte wilt doen, moet je naar langs de dokter om je zichtbare verwondingen vast te laten leggen. En iedereen die dit overdreven vind, dat is het niet. Hij valt haar aan en dát is ronduit belachelijk en overdreven, zeker voor een volwassene. Wie weet doet hij het wel vaker, bij zulke mensen moeten ze gewoon iets doen zodat ze beseffen dat het niet normaal is. Zou het de eerste keer zijn dat zoiets gebeurd bij hem of dat er misschien meer aan de hand is kan je de aangifte altijd nog terug trekken.
    Anyway, ik vind niet dat ze iets kunnen doen. Jij hebt eigenlijk niet gescholden, hij was degene die dat deed. Wat jij ook zegt, hij heeft het recht niet om je fysiek aan te vallen.

    This exactly, hoewel dat natuurlijk wel betekent dat je je er nog langer mee bezig moet houden. Ik heb het even opgezocht voor je (beetje overdreven, I know):
    Art. 45 sr
    1 Poging tot misdrijf is strafbaar, wanneer het voornemen van de dader zich door een begin van uitvoering heeft geopenbaard.
    2 Het maximum van de hoofdstraffen op het misdrijf gesteld wordt bij poging met een derde verminderd.
    3 Geldt het een misdrijf waarop levenslange gevangenisstraf is gesteld, dan wordt gevangenisstraf opgelegd van ten hoogste twintig jaren.
    4 De bijkomende straffen zijn voor poging dezelfde als voor het voltooide misdrijf.

    Art. 287 sr
    Hij die opzettelijk een ander van het leven berooft, wordt, als schuldig aan doodslag, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren of geldboete van de vijfde categorie.

    Nou ja basically kan die dude dus tien jaar krijgen voor een poging tot doodslag, en persoonlijk vind ik dat hij zijn voornemen wel door uitvoering heeft geopenbaard. :W


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Ik vind het eerlijk gezegd wat lastig om hier op te zeggen, aangezien er alleen maar jouw kant van het verhaal staat en niet zijn kant... So yeah, ik vind eigenlijk dat je hier dan niet over mag oordelen als je maar één kant van het verhaal kent.

    [ bericht aangepast op 19 dec 2013 - 7:13 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    20+? You must be kidding me o.o' Vind het volslagen belachelijk allemaal, jij zat helemaal goed en hebt dit nergens aan verdiend. Ik kan me absoluut niet voorstellen hoe dit op een school met volwassenen kan gebeuren, als dit op mijn middelbare school gebeurt dan weet ik zéker dat de jongen die naar je keel greep direct van school getrapt zou worden.


    i put the fun in funeral

    Idioot. Aangifte met die hap, denkt die lul straks nog dattie d'rmee weg kan komen ook. Ammehoela.
    Sterkte :].


    No growth of the heart is ever a waste

    Nym schreef:
    (...)
    This exactly, hoewel dat natuurlijk wel betekent dat je je er nog langer mee bezig moet houden. Ik heb het even opgezocht voor je (beetje overdreven, I know):
    Art. 45 sr
    1 Poging tot misdrijf is strafbaar, wanneer het voornemen van de dader zich door een begin van uitvoering heeft geopenbaard.
    2 Het maximum van de hoofdstraffen op het misdrijf gesteld wordt bij poging met een derde verminderd.
    3 Geldt het een misdrijf waarop levenslange gevangenisstraf is gesteld, dan wordt gevangenisstraf opgelegd van ten hoogste twintig jaren.
    4 De bijkomende straffen zijn voor poging dezelfde als voor het voltooide misdrijf.

    Art. 287 sr
    Hij die opzettelijk een ander van het leven berooft, wordt, als schuldig aan doodslag, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren of geldboete van de vijfde categorie.

    Nou ja basically kan die dude dus tien jaar krijgen voor een poging tot doodslag, en persoonlijk vind ik dat hij zijn voornemen wel door uitvoering heeft geopenbaard. :W



    Ik vind het niet overdreven, zoiets hoort ook niet op een zorgopleiding. Daar krijg je ook te maken met lastige mensen en mensen die je uitschelden en vervelend doen, straks doet hij het bij hen ook. Het kan gewoon niet. Dan kan je hem beter een lesje leren door aangifte te doen.


    Your make-up is terrible

    Wat een enorme klootzak, godverdomme. Ik vind niet dat-ie echt thuishoort in de zorgsector, om eerlijk te zijn. Ik begrijp ook wel dat je spijt hebt van die "je moeder", maar dat zou ik dus ook zeggen in zo'n situatie - of misschien niet, omdat ik snel bang word van zulke situaties - en het is ook ronduit oneerlijk om jou daarvoor te schorsen. Jij had misschien wel dood of tenminste gewond kunnen zijn als die medeleerling je niet geholpen had.
    Ik zou wel eerst rondvragen of hij al eerder mensen op zo'n gewelddadige manier heeft aangepakt. Als dat zo is, dan zou ik zeker aangifte doen. Zoiets kan echt niet, zeker niet voor iemand die een zorgopleiding volgt.

    [ bericht aangepast op 19 dec 2013 - 10:38 ]


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it