Meningen nodig - Story problemen

Van een verhaal waarvan ik mee ben begonnen in Word, die ik ooit wil activeren op Q, heb ik eindelijk de proloog afgemaakt. Ik ben er trots op, maar ik vraag toch jullie meningen en verbeterpunten, qua grammatica/spelling, logica en hoe de zinnen lopen, want ik ben er toch een beetje onzeker van. Ik heb sterk het gevoel dat ik wat foutjes heb gemaakt en ik ben niet zo'n held in het verbeteren van mijn eigen fouten.. Haha.
Heb het dus wel een aantal keer nagelezen, maar toch vraag ik me af of er nog wat puntjes zijn wat verbeterd kan worden. Graag opbouwende kritiek, anders heb ik er niets aan. (:

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 19:05 ]

Some people are art and do art at the same time

Je schrijfstijl is goed genoeg om op te kunnen vertrouwen, als ik jou was zou ik gewoon je verhaal schrijven en kijken of het wordt zoals je het verwacht te worden. Persoonlijk ben ik alleen geen fan van vaak de nadruk op woorden leggen, maar dat is een persoonlijke voorkeur. Ik vind je dialogen vrij sterk en zijn wat ik lees erg realistisch. Op de psychologisch diepgang zou je misschien wat dieper in kunnen gaan, hoewel misschien dit nog niet het juiste moment is, omdat het misschien afleidt van het opzetje dat je probeert op te zetten. Ook zou je misschien iets meer de omgeving of de setting kunnen beschrijven om de sfeer net iets duidelijk weer te geven.

Je hebt volgens mij een paar snelheidsfoutjes die iedereen maakt, zoals ergens zag ik het de zweet staan, terwijl het het zweet is.
En miss kun je dat eindstukje dit hier:
zei ik en haalde diep adem. En om het af te maken, zei ik met een hese stem:
proberen te vermijden om twee keer zei te gebruiken.

Maar ik wil nog wel even opmerken dat ik je een mooie schrijfstijl vind hebben.
Veel succes met je verhaal!

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Tsukuyomi schreef:
Je schrijfstijl is goed genoeg om op te kunnen vertrouwen, als ik jou was zou ik gewoon je verhaal schrijven en kijken of het wordt zoals je het verwacht te worden. Persoonlijk ben ik alleen geen fan van vaak de nadruk op woorden leggen, maar dat is een persoonlijke voorkeur. Ik vind je dialogen vrij sterk en zijn wat ik lees erg realistisch. Op de psychologisch diepgang zou je misschien wat dieper in kunnen gaan, hoewel misschien dit nog niet het juiste moment is, omdat het misschien afleidt van het opzetje dat je probeert op te zetten. Ook zou je misschien iets meer de omgeving of de setting kunnen beschrijven om de sfeer net iets duidelijk weer te geven.

Je hebt volgens mij een paar snelheidsfoutjes die iedereen maakt, zoals ergens zag ik het de zweet staan, terwijl het het zweet is.
En miss kun je dat eindstukje dit hier:
zei ik en haalde diep adem. En om het af te maken, zei ik met een hese stem:
proberen te vermijden om twee keer zei te gebruiken.

Maar ik wil nog wel even opmerken dat ik je een mooie schrijfstijl vind hebben.
Veel succes met je verhaal!

Some people are art and do art at the same time

de zweet die in zijn voorhoofd verschenen

Rondjes zat ik te lopen

De twee zinnen vielen me op. Verder heb ik er niks op aan te merken, je schrijfstijl is fijn om te lezen

'The best way to predict the future is to create it'.

Combattant schreef:
(...)

De twee zinnen vielen me op. Verder heb ik er niks op aan te merken, je schrijfstijl is fijn om te lezen

Some people are art and do art at the same time

Dankjewel trouwens, beide! (:

Some people are art and do art at the same time

Gifts schreef:
(...)

Ik heb echt iets met de volgorde van de zinnen. Zoals ''ik kijk naar boven'', dan schrijf ik uit automatisme: ''naar boven kijk ik''. Ik weet echt niet waarom ik dat telkens doe, maar ik ga het proberen te vermijden.

Naar boven kijk ik... Volgens mij klopt het wel maar het klinkt minder mooi
Succes nog met je verhaal x

'The best way to predict the future is to create it'.

De zweet die in zijn voorhoofd verschenen klopt niet. Het is: Het zweet dat op zijn voorhoofd verscheen.
Of:
De zweetdruppeltjes die op zijn voorhoofd verschenen.
Verder heel mooi geschreven!

Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

Diezelfde stem flitste rond mijn hoofd. ‘Ik kan je lichaam in, Tessa. Dan ben jij dood en ik leef, maar dan in jouw lichaam.’
Het leek wel alsof ik duizelig begon te worden, ik kon mezelf niet in controle houden. Dezelfde stemmen en beelden, ik hoorde en zag ze, ze waren overal. Alsof die man overal was, in alle gaten en hoeken.
Een knallende stomp raakte mijn schouder. Het deed pijn, maar het kon me even niets schelen. De hele wereld kon me niets schelen.
‘Tessa!’ De stem van Joseph leek je wel overal te horen. En nogmaals, en nogmaals. Ik leek wel een hypocriet kind die dronken was. Maar dan wel een misselijk, dronken kind die niet wist welke kant ze opging. Mijn omgeving leek te vergaan. Alles begon wazig te worden, flashbacks kwamen terug. Ik zag hem steeds weer voor me. Zijn gezicht, zijn bloedrode ogen, de zweetdruppels die op zijn voorhoofd verschenen en vervolgens werden weggeveegd met een van zijn mouwen. Maar het ergst van allemaal, was zijn stem. Zijn brullende stem, die liet merken dat er iets hartstikke mis was.
Ik liep rondjes, grote rondjes over de grond. Ik wist niet meer waar ik was. Ik zocht steun met mijn handen en voelde een boom, waar ik tegenaan leunde en mezelf op de grond liet zakken. Na mijn ogen vijf seconden dicht geknepen te hebben, deed ik ze weer open. De normale wereld was teruggekomen.
Joseph keek me overbezorgd aan en leek wel op het punt te staan om in huilen uit te barsten. Zodra hij opmerkte dat ik naar hem keek, glimlachte hij en hij sloeg zijn arm over mijn schouder.
‘Ik dacht bijna dat je dood was, Tessa,’ fluisterde hij, met nog steeds wat angst in zijn stem.
Ik begon te hijgen.
‘Hij is weg, Tess,’ zei hij om me gerust te stellen. ‘Dat is de laatste keer dat we hem tegen gaan komen. Dat beloof ik. En als we hem toch weer ontmoeten, zal ik je beschermen.’
Met een lieve glimlach keek ik hem aan. ‘Dankjewel, Joseph,’ zei ik en haalde diep adem. En om het af te maken, zei ik met een hese stem: ‘Je bent de liefste broer van de hele wereld.’

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 1:21 ]

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Thanks xVixncxiex (:
Ik ben zo blij met de tips en verbeterpunten! Dankjewel allemaal, nogmaals. Het betekent echt veel voor mij!

Some people are art and do art at the same time

Graag gedaan

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly