[Speeltopic] Nyctophilia • One Direction 1 - Speeltopics

Ooit komt er een dag we vrij zijn.
Ooit komt er een dag we vrij zijn.
Ooit komt er een dag we vrij zijn.
Ooit komt er een dag we vrij zijn.
Er komt een dag dat we vrij zijn.

Als je heel stil bent, kun je horen dat deze gedachten rondspoken in de hoofden van de vijf jongens van One Direction. Het lijkt het perfecte leven wat deze jongens hebben, maar je wilt niet in hun voetsporen treden. Voor nog geen goud zou je dat willen. Wat niemand namelijk weet is dat deze band niets liever wilt naar het moment van voor het beroemd zijn. De momenten dat ze zichzelf konden zijn, of het moment dat ze zichzelf kunnen zijn, omdat ze geen contract meer hebben lopen met hun huidige management.
Louis, de jongen die uit wilt komen wie hij werkelijk is. Louis wilt niet langer rondlopen met het geheim dat Zouis Malikson echt is. Hij wilt Zayn niet voortdurend zwart maken en alleen bij hem in de buurt komen, zodra alle camera's verdwenen zijn. Hij wilt niet meer dat het management de romance uit elkaar probeert te drijven.
Niall, de kleine blonde Ier, die niets liever wilt dan terug naar Ierland. Terug naar Ierland, omdat hij het beroemd zijn zat is en verschrikkelijk last heeft van heimwee. Hij wilt niets liever dan bij zijn familie zijn en als onbekende gitarist in de kroegen wil jammen. Het gene wat hem nog altijd het beste bevalt.
Liam, de jongen die word gedwongen om door te gaan. Door te gaan terwijl zijn gezondheid op het spel staat en waar het binnenkort nog eens een keer faliekant mis mee kan gaan als hij geen rust krijgt.
Harry, de jongen die zijn relatie op het spel moet gaan zetten. Hij word verplicht om te doen dat hij single is, of met iemand anders moet daten, omdat zijn echte vriendin zwanger is. Een slechte iets voor de imago van de band vind het management, dus daar moeten ze ook niet aan denken.
Gaat het deze jongens samen lukken om hun eigen leven te gaan leiden? Misschien met een klein beetje hulp van hun familie? Stappen te ondernemen voor het straks echt mis gaat? Of is het al te laat?

I'm not the option you shouldn't have chosen.

Rollen •
• Harry Edward Styles • Kanga
• Louis William Tomlinson • Roe
• Niall James Horan • KiliOfDurin
• Liam James Payne • PresIey
• Zayn Javadd Malik • quin98

• Jillian 'Jill' Hailey Summer • Beifong
• Louise Hadewych Cleadde • Whisperings
• Mikayla 'Mickey' Danelea Daly • Roe
••



Invullijstje •


Regels •


Het begin:
De jongens zijn net ingelicht over een project waardoor zij de eerstkomende weken zoveel uur per dag achtervolgd zullen worden door een cameraploeg. Het zou een begin zijn voor een tv programma waardoor fans mee kunnen kijken in het dagelijkse leven van deze vijf jongens, maar ook een eind moet komen aan de roddels. Natuurlijk geweldig voor hen, maar voor de jongens een nachtmerrie die werkelijkheid word.
Deze avond zijn ze nog vrij, om te doen hoe of wat, zodat ze morgen hun levensstijl om kunnen gooien. Maar was dat wel een slimme zet geweest?

[ bericht aangepast op 28 feb 2014 - 19:26 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson
'Verwacht er niet teveel van,' mompelde ik zachtjes, wetende dat ik de alcohol niet uit mijn leven kon verbannen. Zeker niet op deze punt, want dat was iets wat me staande hield, ook al was het op de verkeerde manier. Mijn blik gleed tegen naar de jongen, om heel langzaam te knikken. Ik twijfelde of het goed zou komen, ook al wist ik dat het met Zayn aan mijn zijde goed moest komen. De jongen had me nog nooit laten vallen, dus dat zou nu ook goed moeten komen. Net als dat ik zijn beschermengel zou blijven ondanks ik er negen van de tien keer bij liep als een dronken koala. Ik draaide me om bij de woorden dat het niet kon wat ik zei. 'Zaynie Boo, ik mag half dronken zijn, maar ik weet wat ik zeg,' mompelde ik zachtjes, om ietwat omhoog te komen en zacht een kusje op zijn lippen te planten. 'Ik hou meer van jou en als je het nog een keer zegt, dan staat je een gigantische straf te wachten.' Ik keek nog heel even richting de krullenbol, die richting het balkon verdween, om me daarna goed tegen Zayn aan te nestelen en mijn ogen te sluiten. Het kon me op dit moment gestolen hoe of wat, net als wie er nog meer binnenkwam. Het enige wat nog belangrijk bleef was de jongen bij me bleef en het kusje wat op mijn lippen werd gedrukt. 'Zaynie, je weet dat ik niet kan slapen als je dat doet, toch? Net als die blik van je,' mompelde ik met gesloten ogen terwijl mijn armen zich strakker om zijn middel, om de jongen dichter tegen me aan te trekken en nog een klein kusje op zijn lippen te drukken. 'Dus wat ga daaraan doen? Aangezien ik je sowieso niet laat gaan.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles
Ik liet een halve grijns zien bij het kusje dat ik terugkreeg, het bleef een schat, hoe dom hij ook af en toe kon zijn. "Truste Boo," mompelde ik nog, om vervolgens me een weg naar het balkon te banen. Daar stak ik een van mijn vertrouwde joints aan en inhaleerde diep, nu ik het al een tijdje deed steeg de drug sneller naar mijn hoofd dan eerst, waar ik ontzettend blij mee was. Zo was ik sneller weg van de realiteit en alle gruwel die het meebracht. Ik begon net goed in mijn roes te komen toen ik een iets te bekende stem hoorde en de rook te snel uitblies, wat leidde tot een nieuwe hoestbui. "Hi, schat," bracht ik uit toen ik weer normaal kon ademhalen, en wikkelde mijn armen rond haar middel met in een hand nog steeds de sigaret geklemd. Het zorgde er ook altijd voor dat ik heel aanhalig werd, soms op een verkeerde manier, dus normaal deed ik het nooit als er mensen om me heen waren. Nu had ik geen andere keus gehad. "Waarom wat?" reageerde ik, om vervolgens een kusje op haar voorhoofd te drukken, naar haar wang en daarna haar lippen. Ergens wist ik heel goed wat ze bedoelde, maar die gedachte drong ik ver weg in mijn achterhoofd. Sowieso ging ik proberen haar gedachten af te leiden hiervan, zodat ik wat minder in de problemen zat.

---

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik

' Ik weet het Lou, je kan het niet in een keer veranderen maar zolang je het probeert ben ik al blij' zei ik met een glimlach. Ik wist dat ik hem kon helpen en zo niet zouden er veder maatregelen moeten komen maar dat hoopte ik toch niet. Ik grijnsde zachtjes bij zijn woorden, ' Ik weet dat je het meent maar je hebt nog steeds geen gelijk' zei ik en mijn grijns werd breder bij zijn volgende woorden. ' Ik hou meer van je, dus kom maar op met die straf' zei ik lachend. Ik was best benieuwd naar wat voor geks Lou zo zou doen maar daar zou ik zo waarschijnlijk wel achter komen. ' Sorry, ik zou het niet meer doen' mompelde ik en staarde daarna maar naar het plafon, ik wou Lou niet wakker houden. Hij had zijn slaap nodig. 'Hey dan moet je me ook niet in de verleiding brengen om je wel te kussen hé' zei ik lachend toen zijn lippen de mijne raakte. ' Ik blijf hier wel gewoon liggen om jou levensgrote teddybeer te zijn' grinnikte ik en keek hem even aan. Ik had geen idee wat ik ging doen maar zolang ik bij Louis ben is alles goed. Mijn blik ging even naar de jongen in mijn armen die ik dichter tegen me aantrok en ik kon de neiging niet laten nog een kusje op zijn voorhoofd te drukken. ' Nu zou ik je laten slapen' zei ik tegen hem en richtte mijn blik nu naar het balkon, Harry en Jillian waren daar en ik was benieuwt of Jillian er al achter was of dat Harry het nog had kunnen verbergen.

[Niemand die Niall naar het ziekenhuis sleept? Of hem de kamer in laat rollen door ambulancebroeders?]

---

Bowties were never Cooler

Jillian Summer.
Hij hoestte. 'Hi, schat.' Hij wikkelde zijn arm rond mijn middel, terwijl hij met de andere zijn sigaret weer naar zijn mond bracht en diep inhaleerde. 'Waarom wat?' De tranen begonnen harder te stromen, maar nu van woede. Hij leek niks door te hebben, en drukte een kusje op mijn voorhoofd, mijn wang, en vervolgens plantte hij zijn lippen op de mijne. Ik sloot mijn ogen bij het gevoel en wilde me mee laten slepen en het vergeten, maar ik kon het niet. Ik duwde hem wat van me af en griste de sigaret uit zijn hand, waarna ik het hard over de rand van het balkon gooide. 'Ik wil niet dat je dit doet, Harry. Dat je je leven verdomme vergooid door naar de wiet of marijuana of wat dan ook te grijpen.' Ik keek hem aan met een intens teleurgestelde blik. 'Ik hou van je, dat weet je. En zij houd ook van je,' zei ik terwijl ik mijn hand op mijn buik legde. Ik had eerder nog niet de gelegenheid gehad om hem te vertellen wat er uit het onderzoek was gebleken, en het werd een meisje. Ik hoopte dat dit hem wat meer bij zinnen zou brengen.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

-Ging iets verkeerd :')-

[ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 20:03 ]

---

Because I love him, do I need another reason?

KiliOfDurin schreef:
[Niemand die Niall naar het ziekenhuis sleept? Of hem de kamer in laat rollen door ambulancebroeders?]

[Louise is al bezig!]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Louis Tomlinson
'Hmm, met jou in de buurt denk ik dat ik me wel op iets anders kan richten hoor,' grinnik ik zachtjes, al wist ik dat het moeilijk ging worden om met mijn vingers van een van mijn redmiddelen af te blijven. Nou ja, redmiddel? Het hielp met alleen naar de verdoemenis, maar dat kon me niets schelen, want dat deed het management ook. 'Als je weet dat ik het meent, heb ik toch automatisch gelijk? Anders kan ik het niet menen,' mompelde ik zachtjes, om de jongen met een nog wazigere blik aan kijken. 'Geduld, Malik, geduld,' mompelde ik zachtjes, om mijn vingertoppen over zijn wang te laten glijden. 'Anders is het geen straf,' voegde ik er nog aan toe, wetende dat de onschuldig van mijn gezicht af was te lezen. Zelfs toen mijn ogen gesloten waren, was dit er nog altijd vanaf te lezen. Ik hield ervan de jongen te plagen. 'Zaynie, ik zei niet dat het onprettig was. Ik zei alleen dat ik zo niet kan slapen.' Zijn ogen voelde ik al snel niet meer op me branden en langzaam opende ik een oog. Mijn onschuldige grijns werd alleen maar breder bij zijn woorden. 'Nee, hoe moet ik ooit slapen? Jij ligt naast me en laat me doodleuk weten dat je een kusje wilt. Heel leuk om zo te gaan slapen, wat nooit gaat lukken,' lachte ik zachtjes terwijl ik nog een kusje op zijn lippen drukte. Natuurlijk was ik moe, maar iedereen wist hoe het slapen bij mij verliep. Zeker met mijn knuffelbeer naast me, die me toch wel wakker zouden houden door zijn aanwezigheid. Beide ogen opende ik weer om Zayn goed aan te kunnen kijken. 'Jij bent echt verkeerd bezig,' mompelde ik, om me tegen zijn borst aan te nestelen en mijn lippen tegen zijn neus aan te planten. 'Mij alsnog een beetje wakker houden,' zei ik, om ietwat omhoog te klimmen, zodat ik in zijn gezichtsveld verscheen. 'Nu mag je dus ook wat verzinnen om te doen, want ik ben klaar wakker,'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

---

Bowties were never Cooler

Louise Hadewych Cleadde

'Shit shit shit!' vloekte ik, toen Niall gewoon niet het lef had om even zijn ogen te openen. Gelukkig hoorde ik buiten de sirenes al loeien, ik kon dit niet alleen aan. Na een paar minuutjes gewacht te hebben, braken de ambulancebroeders in. Binnen no-time had één van hen Niall op een brandcard gelegd, de zenuwen gierden door mijn lijf. 'Familie?' vroeg een ambulancebroeder, wat moest ik hier op antwoorden? Tranen stroomden over mijn wangen. Van de zenuwen, schrik, maar ook van de medelijden met Niall. Die gast had door het kutmanagement zichzelf bewusteloos gezopen! Ik haalde mijn schouders op. 'Ik ben de vriendin van zijn vriend. Maar ik heb hem gevonden!' Even dacht de ambulancebroeder na. 'Oké dan,' antwoordde hij uit eindelijk.

Ik kon maar niet bevatten wat er was gebeurd. Niall was meegenomen naar het ziekenhuis en ik had een schoonmaakbedrijf gebeld voor het braaksel wat op en rond de jongen lag. Natuurlijk was ik erg geschrokken, wie zou het niet zijn? Ik dacht eraan om Liam te bellen, die had ik op dit moment wel nodig. Maar hij lag waarschijnlijk nog op bed. Hij was zó moe en met zijn gezondheid ging het ook niet goed… Opnieuw begon ik te huilen.
Een deur ging open, waarna een zuster in de deuropening verscheen. Aan haar gezicht te zien zag ik niet of het goed of slecht nieuws was…

[Iemand voor Louise?]

[ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 20:19 ]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[Ach, hij is nu tenminste in het ziekenhuis (;]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[Hij wordt zo wel wakker... in z'n onderbroek en tuigje en hopelijk wat schoner]

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Wat verbaasd keek ik haar aan toen ze me wegduwde, dat was ook voor het eerst. Voor mijn gevoel was het goed geweest, het lichte gevoel in mijn hoofd, haar lippen op de mijne en de lichtjes van de stad die zachtjes knipperden en blonken. Ik begreep niet waarom ze dit deed. Ze greep de sigaret uit mijn vingers en slingerde het over het balkon, mijn blik ging op onweer en de irritatie laaide al hoog op. Zacht grommend keek ik haar aan en dacht er een seconde over om naar haar uit te halen, maar verdreef dat al snel. Ik liet een wat overdreven zucht horen bij haar preek. "Je snapt het niet, ik heb dit nodig om overdag normaal te kunnen functioneren. Ik ga er heus niet te ver in." Koeltjes beantwoordde ik haar teleurstelling, die van haar gezicht af te lezen was. Zo was het nou eenmaal, en niks anders kon me daarbij helpen. De woorden die volgden lieten mijn ogen wel groot worden, zelfs groter dan ze al waren. Voorzichtig schuifelde ik weer naar Jillian toe, om mijn beide handen om de hare en haar buik te vouwen. "Is... Is het een meisje?" bracht ik stomverbaasd uit. De waas mocht dan wel al mijn doen en laten bedoezeld hebben, dit ontsnapte er niet aan. Met grote oogjes keek ik naar haar op, als een kind dat net zijn eerste kerstcadeau had uitgepakt. Ze had me niet verteld dat de uitslag er al was, en op elk ander moment was ik daar nu om aan het mokken, maar dat was onmogelijk hier.

---

Because I love him, do I need another reason?

Jillian Summer.
'Je snapt het niet, ik heb dit nodig om overdag normaal te kunnen functioneren. Ik ga er heus niet te ver in,' zei hij koeltjes. Na mijn opmerking over het meisje werden zijn ogen groot. Hij schuifelde voorzichtig naar me toe, en hij vouwde zijn handen over de mijne en mijn buik. 'Is... Is het een meisje?' Hij klonk stomverbaasd, en ik knikte kleintjes glimlachend. Hij keek naar me op alsof zijn verjaardag eerder was gekomen. Ik knikte nu wat duidelijker en keek naar onze handen. 'Ja, Hazz. Het is een meisje. Ik ben over een week of drie uitgerekend.' Met sprankelende ogen keek ik hem aan. 'Van ons, Harry. Wij hebben haar gemaakt.' Ik sloeg mijn armen om zijn nek en verstopte mijn gezicht in zijn krulletjes. Ik glimlachte waterig. 'We houden van je, en al vind de hele wereld dat we niet samen mogen zijn, zij verbind ons. Dat valt niet te ontkennen.' Mijn herinneringen dreven terug naar het moment dat we elkaar voor het eerst hadden ontmoet. Ondanks het feit dat hij al beroemd was, we hadden meteen gezellig kunnen kletsen, en hij vroeg mijn nummer. We spraken meer en meer af, en algauw was onze relatie er uit voortgebloeid. Mijn mondhoeken krulden nog wat verder omhoog, terwijl ik me wat van hem losmaakte om hem aan te kunnen kijken.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

kan ik emily ergens heengooien?

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign