Ik ben echt ten einde raad. - Liefde, Vriendschap & Familie

Index RPG Actieve Topics Zoek

6 maart 2014 - 13:35

Gibbs 26867

Hooi allemaal.

Er is nu al een tijdje van alles aan de gang, en meerdere mensen hier weten wel dat het niet zo lekker met me gaat. Ik moet het allemaal even van me afschrijven, en ergens hoop ik ook dat er iemand hier is die me wat tips kan geven. Daarom dat ik het niet in mijn SA's story neer zet, maar dat ik een topic maak over wat er allemaal met me aan de hand is. Het is een zeer lange lap tekst, maar ik hoop echt dat iemand voor me de moeite wil nemen en het wil lezen, en eventueel me tips kan geven o.i.d. Ik ben namelijk echt ten einde raad!
Alvast heel hartelijk dank voor de moeite, en hier is een stroopwafel als bedankje!

Wat zit me dwars?

Een écht specifiek antwoord op die vraag kan ik niet geven. Ik weet het namelijk niet. Er zijn veel dingen die me dwars zitten, maar ik vind het moeilijk ze te benoemen. Ik vind het moeilijk om erover te praten, omdat ik vind dat ik me aanstel. Dat ik het allemaal moet laten gaan en er niet aan moet denken. Was het maar zo gemakkelijk.

Het hele gedoe met die rechtszaak, daar is het denk ik wel mee begonnen. Het enigste wat ik wilde was naar de Havo gaan, om vervolgens naar het conservatorium te kunnen. Maar nu niemand dat wil, heb ik echt het gevoel alsof iedereen tegen me is. De politieke mensen en de middelbare school waar ik naartoe ging en zelfs Daisy nota bene! In mei moet ik toelatingsexamen doen voor het conservatorium, en ik weet van mezelf dat ik er te weinig aan doe. Maar ik kan mezelf er niet toe zetten om toch aan het werk te gaan, want dat wil ik niet. Ik wil gewoon voor eens een keer rust van alle heisa die aan de gang is. Ik wil gewoon slapen, totdat alles voorbij is. Ik wil gewoon normaal kunnen studeren zonder lastig gevallen te worden en ook mijn sociale contacten behouden die ik inmiddels steeds minder heb. Ja, dat zit me ook dwars. Ik wil sociale contacten, échte vrienden in plaats van de kennissen die ik nu heb. Maar naar een mbo wil ik nou net weer níét. Ik wil naar het conservatorium, omdat ik denk daar wel échte vrienden te kunnen maken, die ook dezelfde interesses hebben min of meer, en je niet gek aankijken omdat je er wat anders bij loopt. Momenteel ben ik gewoon echt koos vriendloos, met alleen maar kennissen, maar geen vrienden. Ze zeggen altijd dat je echte vrienden op één hand te tellen zijn, en dat klopt ook wel. Hoewel zelfs dat bij mij niet lukt.
Daarom wil ik naar school, voor de sociale contacten. Hoewel ik weet dat wanneer ik terug ga naar mijn oude accordeondocent, ik het véél verder zal schoppen in de muziek qua niveau en hetzelfde zal leren als op het conservatorium. De docent van het conservatorium (mijn huidige accordeondocent) is ook prut. Hij begint zelfs te zeggen dat hij van míj leert, en probeert de hele tijd indruk te maken op me met zijn spel. Om te bewijzen dat hij een hoog niveau heeft. Van binnen weet hij namelijk heus wel dat ik hem in ga halen. Maar als hij van míj leert, waar blijft mijn salaris dan?! En waarom ga ik dan naar hem toe? Oke, qua theorie kan ik inderdaad wat van hem leren, maar qua spel niet. En toch blijf ik bij hem lesnemen en wil ik naar het conservatorium. Ik ben het zat om de hele dag door thuis te zitten. Zo af en toe wil ik namelijk toch wel eens afspreken met een echte vriend of vriendin, die ik momenteel dus niet heb. Hoewel ik direct terug ga naar mijn oude accordeondocent als ik niet wordt aangenomen op het conservatorium.

Dan hebben we nog het geval Daisy. Zuslief is het er allemaal niet mee eens. Al zolang als dat ik me kan heugen is ze volgens mama en papa jaloers op me. Omdat ik zogenaamd ''meer mocht doen''. Daisy moest altijd haar diploma's halen, en ik hoefde niet eens mijn typediploma te halen! Och man, oh man, wat erg joh. Voel de sarcasme in die zin. Daisy is een totaal ander persoon dan ik, natuurlijk wordt ze dan anders behandeld dan ik! We zijn totaal verschillend! Pff, leerde ze dat maar eens. Maar dat zal moeilijk zijn om het haar te leren, en volgens mama komt dat deels door haar autisme. Daisy heeft namelijk NLD, terwijl ik gezond ben. Daisy moest al die diploma's halen, omdat dat haar zelfbeeld goed deed. Aan de andere kant, ik heb nooit iets gegeven om een papiertje.
Maar Daisy is het er niet mee eens dat ik ''niet naar school hoef'', terwijl ze niet eens snapt waar de hele rechtszaak om draait. Inmiddels draait het niet eens meer om mij, maar om de wet. En dat de gemeente de wet niet wil aanpassen voor ''bijzondere gevallen'' zoals ik. Wetende dat er dan meerdere mensen zoals ik bij hun aankomen die dan ook toestemming willen hebben om thuisonderwijs te doen als ze niet naar school kunnen. Maar neehoor, Daisy snapt het niet. Zoals altijd ziet ze alleen wat ze wil zien. Dus sinds oktober hebben we geen contact meer met haar. Vervolgens gaat ze tegen oma klagen dat wíj te weinig doen om haar terug te krijgen. We hebben haar 33 keer (heeft ze zelf gezegd) gebelt, mama heeft tig smsjes naar haar gestuurd, papa heeft zijn excuses aangeboden en zelfs ík heb een ongelooflijk lange mail naar haar gestuurd die ze beantwoord heeft met maar liefst 3 korte zinnen. Op haar verjaardag laat ze mama en mij een half uur voor haar deur staan en roept ze zelfs ''Ik ben niet thuis!'' om van ons af te komen. Dan spreekt mama haar antwoord apparaat gisteren in omdat haar achterlicht kapot is, gaat ze oma opbellen en janken dat mama zo bot klonk over de voicemail, omdat ze niet heeft gesmeekt aan Daisy om terug te komen. Ja hallo! Ze kan zelf ook wel eens moeite doen! Mama wil haar echt wel terug en ik vind het ongelooflijk sneu voor haar dat Daisy zo koppig is. Stiekem ben ik dan ook wel benieuwd hoe het met oma's verjaardag gaat begin juli. Wij komen namelijk, en ik ben benieuwd of Daisy de dag ervoor dan naar oma toe zal gaan zodat ze ons niet hoeft te zien, of dat ze toch komt en ons gaat negeren.

Behalve dit allemaal, heb ik al sinds dat ik klein ben last van dat ik erg ziek wordt wanneer ik ergens geen zin in heb, of iets spannend vind. De laatste tijd is dat zo'n beetje iedere dag wel. Op de maandag en donderdag, wegens rijles. Ik heb rijles van een rij instructeur die ik helemaal niet mag, en die me helemaal uitkafferd wanneer ik iets fout doe. Nou sorry hoor dat ik nog nooit achter het stuur heb gezeten!
En op de woensdag heb ik accordeonles van de docent die ik dus niet mag. Dat zijn al drie dagen in de week dat ik standaard ziek wordt, en dan had ik afgelopen 2 maart een Quizletmeeting in Enschede, en dat vond ik toch wel erg spannend. Dus natuurlijk, ik was wéér ziek. Ik ben wel gegaan, maar heb me de hele dag niet lekker gevoeld. Terwijl het wel een leuke dag was toen ik er eenmaal was. En zo gaat het steeds vaker dat ik me niet goed voel. De huisarts heeft me een psycholoog aangeraden met wie ik 20 maart voor het eerst een gesprek zal hebben. Ergens wil ik het niet, want ik weet dat ik bij mijn ouders terecht kan als er iets is. Verder is de psycholoog een man, en ergens vind ik dat toch minder prettig dan een vrouw. Waarschijnlijk omdat ik zelf een meisje ben. Maar aan de andere kant, ondanks dat ik wéét dat ik altijd tegen mijn ouders over alles kan praten, doe ik het níét. Waarom niet? Omdat ik niet wíl praten. Verstandelijk gezien weet ik dat het niet goed is dat ik alles altijd opkrop, maar ik vind het zó moeilijk om het hele verhaal over mijn lippen te krijgen. Ik klap dan helemaal dicht en dan komt er geen woord meer uit. Misschien heeft de psycholoog een truc zodat ik leer om toch te praten. Want op een gegeven moment wordt het me teveel en raak ik depressief. Dat is al eerder gebeurt, mét zelfmoordneigingen/pogingen, en het begint wéér die kant op te gaan. En dat wil ik helemaal niet!

Het enige leuke is Sheila, ons 11 weken oude kruising chihuahua/lhasa apso. Ze is erg druk en nog heel bijterig, maar ook zeer lief. Maar als ik ga vergelijken met alle dingen die níét goed gaan, dan is Sheila maar een klein (letterlijk ook, haha) deel dat wél goed gaat. En ik zou het toch liever wat in evenwicht zien, of meer leuke dingen dan niet leuke dingen. Ik weet niet meer wat ik moet doen, en ben helemaal in de war met mezelf. Dan komt er ook nog bij dat ik een minderwaardigheidcomplex heb, en mezelf zeer lelijk vind, telkens wanneer ik in de spiegel kijk. En stiekem heb ik graag zo nu en dan een complimentje, zodat ik toch weet dat ik het allemaal wel waard ben. Maar dat gebeurt niet, en ik vraag me steeds meer af óf ik het uberhaupt allemaal wel waard ben. Ik zit behoorlijk in de knoop met mezelf, en ik weet niet meer wat ik nu precies wel of niet wil, en wel of niet moet doen. Ik ben gewoon compleet radeloos.

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

6 maart 2014 - 17:25

Libera 4539

Ik ben niet de beste in advies geven, helemaal als ik diegene niet goed en persoonlijk ken, maar zoals anderen al zeggen: Een brief naar je ouders sturen zou een oplossing kunnen zijn. En uiteindelijk zal je toch echt met je ouders moeten praten, denk ik. Zij willen je waarschijnlijk als geen ander helpen. Ik hoop dat in ieder geval dit topic een beetje opgelucht heeft.
Verder vind ik dit echt heel rot voor je. :c Ik snap dat je je niet fijn voelt. Probeer inderdaad maar op de leuke dingen te letten, al zijn ze maar klein. Je hondje, het weer dat opklaart, dat soort dingen. Tel de leuke dingen, let er eens op in een dag. Ik hoop dat het snel weer beter met je zal gaan. Ook met je zus: Jullie komen hier vast wel uit.
Heel veel sterkte, ik weet zeker dat je veel beter waard bent dan deze situatie. (:

:)

6 maart 2014 - 17:43

Derks 7825

Ik ga hem straks na mijn voetbaltraining even lezen, daar heb ik nu geen tijd voor omdat ik over 2 minuten weg moet en het best wel een lange tekst is.
Hopelijk kan ik je straks helpen of tips geven ofzo

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

6 maart 2014 - 18:39

Square 24998

Oh, Yolanda. Al deze rotzooi verdien je echt niet.
Om eerlijk te zijn heb ik ook geen idee wat je het beste kunt doen in deze situatie, wat het klinkt allemaal ontzettend gecompliceerd. Heel veel dingen zijn in de reacties voor deze ook al gezegd, maar onthoud vooral dat je altijd moet doen wat het beste is voor jou als persoon. Als je een hoger niveau kunt halen bij je oude accordeonleraar maar dan wel langzaam gek wordt omdat je nauwelijks het huis uit komt en geen sociale contacten hebt, is dat allemaal maar erg weinig waard. Het lijkt me een erg moeilijke beslissing, maar ga gewoon voor dat waar jij je het prettigst bij voelt, want dat is wat echt telt.
En kun je niet een andere instructeur krijgen voor je rijlessen? Wat ik van je hoor over die man klinkt echt niet leuk. :c
In ieder geval super dat je Sheila nog hebt en dat de band met je ouders zo goed is. ^^ Ik hoop dat dit topic een beetje heeft opgelucht, zelfs als er ook op deze manier waarschijnlijk helaas geen perfecte oplossing gevonden zal worden. Sterkte met alles en hopelijk wordt het snel weer wat beter. Je bent een hartstikke leuk en lief mens en ik wens je echt leukere dingen toe.

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

6 maart 2014 - 18:58

Gibbs 26867

Gilbertson schreef:
Ik ben niet de beste in advies geven, helemaal als ik diegene niet goed en persoonlijk ken, maar zoals anderen al zeggen: Een brief naar je ouders sturen zou een oplossing kunnen zijn. En uiteindelijk zal je toch echt met je ouders moeten praten, denk ik. Zij willen je waarschijnlijk als geen ander helpen. Ik hoop dat in ieder geval dit topic een beetje opgelucht heeft.
Verder vind ik dit echt heel rot voor je. :c Ik snap dat je je niet fijn voelt. Probeer inderdaad maar op de leuke dingen te letten, al zijn ze maar klein. Je hondje, het weer dat opklaart, dat soort dingen. Tel de leuke dingen, let er eens op in een dag. Ik hoop dat het snel weer beter met je zal gaan. Ook met je zus: Jullie komen hier vast wel uit.
Heel veel sterkte, ik weet zeker dat je veel beter waard bent dan deze situatie. (:

Dit topic heeft me inderdaad een beetje opgelucht, en ik vind het zeer lief van iedereen dat ze zo begripvol en lief reageren, dat doet me wel goed. c:
En mijn ouders willen me inderdaad helpen, alleen ze zeggen zelf ook al: Dat kunnen ze niet zolang ik ze niet vertel wat het probleem precies is. Vanavond is er darten, dus dan zijn mijn ouders toch in het cafe, dan probeer ik denk ik wel een mail te maken waarin ik alles uitleg.
En dankjewel (:

Vinception schreef:
Ik ga hem straks na mijn voetbaltraining even lezen, daar heb ik nu geen tijd voor omdat ik over 2 minuten weg moet en het best wel een lange tekst is.
Hopelijk kan ik je straks helpen of tips geven ofzo

Dankjewel, dat is erg aardig van je, en ik kan momenteel alle tips gebruiken! Haha ;p

Square schreef:
Oh, Yolanda. Al deze rotzooi verdien je echt niet.
Om eerlijk te zijn heb ik ook geen idee wat je het beste kunt doen in deze situatie, wat het klinkt allemaal ontzettend gecompliceerd. Heel veel dingen zijn in de reacties voor deze ook al gezegd, maar onthoud vooral dat je altijd moet doen wat het beste is voor jou als persoon. Als je een hoger niveau kunt halen bij je oude accordeonleraar maar dan wel langzaam gek wordt omdat je nauwelijks het huis uit komt en geen sociale contacten hebt, is dat allemaal maar erg weinig waard. Het lijkt me een erg moeilijke beslissing, maar ga gewoon voor dat waar jij je het prettigst bij voelt, want dat is wat echt telt.
En kun je niet een andere instructeur krijgen voor je rijlessen? Wat ik van je hoor over die man klinkt echt niet leuk. :c
In ieder geval super dat je Sheila nog hebt en dat de band met je ouders zo goed is. ^^ Ik hoop dat dit topic een beetje heeft opgelucht, zelfs als er ook op deze manier waarschijnlijk helaas geen perfecte oplossing gevonden zal worden. Sterkte met alles en hopelijk wordt het snel weer wat beter. Je bent een hartstikke leuk en lief mens en ik wens je echt leukere dingen toe.

Jup, het is allemaal ook zeer gecompliceerd, vandaar dat ik er momenteel ook niet echt helemaal uit kom en een topic heb gemaakt.
En daar heb je inderdaad een punt, dat ik misschien dan beter naar het conservatorium kan gaan. Sowieso (wat ik in een eerdere reactie heb vermeld geloof ik) is het wel zo dat mijn oude accordeondocent me graag weer terug heeft zodra ik klaar ben met het conservatorium, dus dat is wel fijn om te weten, want dan kan ik ná het conservatorium nog verder leren en hogerop komen.
Verder is het qua rijlessen, het is een man die het erbij doet, zegmaar. Ik zag in zijn agenda dat hij ook maar 2 leerlingen heeft als ik mezelf niet meetel. Vanmiddag met de rijles ben ik halverwege weer terug naar huis gereden, omdat ik in tranen uitbarstte, want hij was weer aan het schreeuwen en doen, terwijl ik iets moest doen wat ik nog niet eerder had gedaan. Thuis aangekomen heeft mijn moeder nog even met hem gepraat, en hij zegt zelf dat hij het niet merkt dat hij zo doet. Maar hij verteld alleen de negatieve dingen, en niet als ik iets goed doe, voor mijn gevoel doe ik dus alles fout. Maar we hebben al betaald dus ik ga de lessen wel daar afmaken. Mijn moeder heeft al voorgesteld dat ze de volgende rijles meegaat, zodat ze kan ingrijpen wanneer ik me weer ongemakkelijk voel. Dus dat is wel fijn.

En inderdaad, ik ben ook erg dankbaar dat ik zo goed met mijn ouders overweg kan. Soms hoor je wel eens mensen die dat totaal níét kunnen, en dat vind ik dan erg jammer voor ze, want het is zeer prettig om een goede band te hebben met je ouders!

En dankjewel voor je lieve reactie, ik ben blij dat jij, en de andere mensen die gereageerd hebben, me wél leuk en lief en aardig vinden. Dat maakt me weer wat vrolijker, wetend dat er mensen zijn die me mogen. c:

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

6 maart 2014 - 19:13

Avarosa 23194

Ik snap niet echt waarom je een rechtspraak hebt, maar dat zal wel aan mij liggen. Maar wat ik wil zeggen is dat ik weet hoe het voelt om op zo'n jongen leeftijd al in een rechtszaak te zitten. Ondertussen heb ik er zelf al eentje van 3 jaar lopen en het kan je op elk moment weer neerhalen. Input van de tegenpartij die je heel demotiveert en je gewoon probeert te breken. Dan moet je je proberen te richten op je studies en je latere carrière en proberen ze je continu te breken en je die toekomst niet te gunnen.

Over het conservatorium, ga er gewoon voor. Ik mocht ook niet gaan verder studeren van mijn ouders en ik heb toen gewoon mijn eigen zin gedaan. Ik financier mijn eigen studies en dan vind ik niet dat een ander daar een zegje in heeft. Nu moet ik nog een jaar studeren na dit jaar en ik kijk er al naar uit om mijn diploma in handen te krijgen in de richting dat ik wou studeren. Ik kan goed Chemie, waarom dan niet gaan studeren om zeker in die sector terecht te komen. Geef je dromen gewoon niet op als het over je beroepskeuze gaat. Jij wordt er namelijk mee geconfronteerd als je het niet doet en je blijft er altijd spijt van hebben.

En ik vind het echt erg dat je alles opkropt, maar op dat vlak ben ik geen haar beter. Ik stel voor om toch zeker desnoods iemand van op Q in vertrouwen te nemen. Dat lucht al een beetje op, maar als je met suïcidale gedachten zit, moet je er uiteindelijk toch met iemand in het echt over praten. Ik zat deze herfst in een depressie met zulke gedachten en er op Q over praten hielp me maar voor een paar minuten omdat ik dan even met iemand anders bezig was en de gedachtesnuitwisseling me kalmeerde. Pas wanneer ik er het met mijn vriend eens over had, ben ik in tranen uitgebarsten en was hij er zo van verschoten, dat zijn warme afdruk me pas echt goed deed. Ik heb toen nog tot het eind van de herfst me niet goed in mijn vel gevoeld, maar daarna was het wel over. Opkroppen heeft dus geen zin en zeker niet met zo'n gedachten. Je moet er echt met iemand over praten die je dierbaar is en je kan helpen wanneer nodig. Het is niet de bedoeling dat je ziek wordt van situaties, want dat maakt je alleen maar zwakker en duwt je steeds meer naar de afgrond.

Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

6 maart 2014 - 19:35

Gibbs 26867

Horizons schreef:
Ik snap niet echt waarom je een rechtspraak hebt, maar dat zal wel aan mij liggen. Maar wat ik wil zeggen is dat ik weet hoe het voelt om op zo'n jongen leeftijd al in een rechtszaak te zitten. Ondertussen heb ik er zelf al eentje van 3 jaar lopen en het kan je op elk moment weer neerhalen. Input van de tegenpartij die je heel demotiveert en je gewoon probeert te breken. Dan moet je je proberen te richten op je studies en je latere carrière en proberen ze je continu te breken en je die toekomst niet te gunnen.

Over het conservatorium, ga er gewoon voor. Ik mocht ook niet gaan verder studeren van mijn ouders en ik heb toen gewoon mijn eigen zin gedaan. Ik financier mijn eigen studies en dan vind ik niet dat een ander daar een zegje in heeft. Nu moet ik nog een jaar studeren na dit jaar en ik kijk er al naar uit om mijn diploma in handen te krijgen in de richting dat ik wou studeren. Ik kan goed Chemie, waarom dan niet gaan studeren om zeker in die sector terecht te komen. Geef je dromen gewoon niet op als het over je beroepskeuze gaat. Jij wordt er namelijk mee geconfronteerd als je het niet doet en je blijft er altijd spijt van hebben.

En ik vind het echt erg dat je alles opkropt, maar op dat vlak ben ik geen haar beter. Ik stel voor om toch zeker desnoods iemand van op Q in vertrouwen te nemen. Dat lucht al een beetje op, maar als je met suïcidale gedachten zit, moet je er uiteindelijk toch met iemand in het echt over praten. Ik zat deze herfst in een depressie met zulke gedachten en er op Q over praten hielp me maar voor een paar minuten omdat ik dan even met iemand anders bezig was en de gedachtesnuitwisseling me kalmeerde. Pas wanneer ik er het met mijn vriend eens over had, ben ik in tranen uitgebarsten en was hij er zo van verschoten, dat zijn warme afdruk me pas echt goed deed. Ik heb toen nog tot het eind van de herfst me niet goed in mijn vel gevoeld, maar daarna was het wel over. Opkroppen heeft dus geen zin en zeker niet met zo'n gedachten. Je moet er echt met iemand over praten die je dierbaar is en je kan helpen wanneer nodig. Het is niet de bedoeling dat je ziek wordt van situaties, want dat maakt je alleen maar zwakker en duwt je steeds meer naar de afgrond.

Nou, dat is een lang verhaal, haha. Laat ik proberen het zo kort mogelijk op te schrijven/typen waarom ik een rechtszaak heb:
Al sinds mijn 10e speel ik accordeon en sinds mijn 11e weet ik dat ik verder wil gaan in de muziek. Nu is het zo dat je voor het conservatorium de Havo nodig hebt. Ik ben op 2tiende punt gezakt voor de havo en heb toen TL gedaan. In mijn examen jaar heb ik TL+ gedaan, wat betekend dat je 3 uur in de week extra hebt, zodat je door kunt stromen naar de havo. Hierop ben ik op 1tiende punt gezakt in mijn examenjaar, waardoor ze me niet toegelaten hebben tot de Havo. Nu is het hier in de regio zo dat ze aan ''kartelvorming'' doen, iets wat bij wet verboden is. Als ik op de ene school niet wordt aangenomen voor de Havo, neemt niemand mij aan. Een mbo is er niet voor wat ik doen wil. Er zijn inderdaad mbo's voor muziek, maar het niveau wat je daar hebt wanneer je je diploma hebt, daar kun je niet mee doorstromen naar het conservatorium. Ook is het er niet voor accordeon en willen ze geen docent voor me aanschaffen. Stiekem hebben ze ook al ingefluisterd tegen ons dat mijn speelniveau te hoog is voor het Mbo.
Dus, toen dacht ik fijn om zélf havo te doen. Via het NHA (te vergelijken met het LOI, als je dat wél herkend). In Noord en Zuid Holland zijn er namelijk leeftijdsgenoten die de Havo via het NHA doen. De leerplichtsambtenaar kijkt dan per kwartaal hoe je cijfers zijn, en sta je slecht, dan moet je alsnog naar een mbo. Gewoon eerlijk, lijkt me. Maar de leerplichtambtenaar van gemeente Emmen wil niet mee werken. Ik moet naar een MBO, en dat is alles wat ik mag. Verder niets, en hij wil ook niet meedenken naar andere oplossingen. Dus heeft hij mijn vader en mij een procesverbaal aangemaakt. Dus het gaat allemaal niet lekker, zelfs de kinderbescherming vind dat wij het bij het rechte eind hebben. En die willen mij eigenlijk geen straf geven, maar wettelijk gezien moeten ze dat wel, dus ze hebben de rechter advies gegeven om me een voorwaardelijke straf te geven, dat ik pas echt straf krijg wanneer ik volgend schooljaar nog niet naar school ga.
Maar we hebben thuis allang bedacht dat als ik niet wordt aangenomen op het conservatorium, dat ik dan voor een dag per week naar het mbo ga. Want we snappen heus wel dat ik naar school toe moet, dat staat gewoon in de wet. Maar het is toch allemaal stom.
Ik ben er mee ook twee keer op tv geweest, hieronder staan de links wel:

RTV Drenthe

Hart van Nederland

Nouja, hoe je het zegt klinkt het alsof ik van mijn ouders niet mag studeren, maar ik mag het juist wél van hun. Misschien heb ik wat dingen in mijn lap tekst op een manier geformuleerd dat het anders gelezen kan worden, sorry daarvoor dan! :x
Maar het maakt mijn ouders niet uit wat ik doe, of ik wil studeren, of putjesschepper wil worden. Het maakt ze niet uit, en ze staan volledig achter me. Zolang ik er zelf maar gelukkig van word.
Het is alleen zo dat het beroep dát ik wil gaan doen, dat ik daar niet pér sé een diploma voor hoef te hebben, zolang ik maar een hoog niveau heb. Maar een diploma is altijd wel handig, maar dat is mijn minste zorg bij het bepalen van mijn keuze tussen wél naar het conservatorium gaan, of terug gaan naar mijn oude accordeondocent.

Momenteel heb ik geen suicidale gedachten, maar ik heb ze vroeger wel gehad. Ook merk ik wél dat ik wel die kant weer aan het op gaan ben, dus dat het slechts een kwestie van tijd en nog meer slecht nieuws is voor dat ik weer zm neigingen zal krijgen.
Maar daar heb je inderdaad wel gelijk in, met iemand praten op Q is inderdaad erg fijn, en vandaar ookdit topic. Maar wanneer ik zometeen achter de computer weg ga, zal ik me opnieuw ellendig voelen. En ik weet verstandelijk gezien heus wel dat ik er met iemand over moet praten. Vandaar dat de huisarts me geadviseerd heeft om met een psycholoog te praten. Maar ik vind dat echt ongelooflijk moeilijk, waardoor ik het eigenlijk ook weer níét wil. Ik ben echt in een strijd met mezelf wat dat betrefd: Wat verstandig is, of wat ik wíl. Want ik wil het liefste gewoon het er niet bepraten met iemand en hopen dat alle problemen vanzelf wegvaren. Maar verstandelijk weet ik dat dat niet gebeuren zal en ik het beste kan proberen om toch mijn mond open te doen en de problemen te bepraten.

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

6 maart 2014 - 19:45

Ashara 8120

Kan je niet naar de vavo gaan? Soms kunnen zestien- en zeventienjarigen daar ook naartoe. Sowieso is het raar dat je op één tiende bent gezakt en het jaar niet over mocht doen. Ook (als het mogelijk is) kan je je geld terugvragen van je rijinstructeur van de lessen die je nog niet hebt gehad en op zoek gaan naar een andere. En dat accordeonleraar gedoe snap ik niet helemaal, waarom kan je niet naar je oude terug (naast het geld dan) en alsnog naar het conservatorium?
In elk geval heel veel succes met alles, 't is niet niks wat je daar voor je neus hebt liggen.

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

6 maart 2014 - 19:49

Gibbs 26867

Izembaro schreef:
Kan je niet naar de vavo gaan? Soms kunnen zestien- en zeventienjarigen daar ook naartoe. Sowieso is het raar dat je op één tiende bent gezakt en het jaar niet over mocht doen. Ook (als het mogelijk is) kan je je geld terugvragen van je rijinstructeur van de lessen die je nog niet hebt gehad en op zoek gaan naar een andere. En dat accordeonleraar gedoe snap ik niet helemaal, waarom kan je niet naar je oude terug (naast het geld dan) en alsnog naar het conservatorium?
In elk geval heel veel succes met alles, 't is niet niks wat je daar voor je neus hebt liggen.

Nope, de VAVO wil me niet aannemen, juist vanwege mijn leeftijd. Dus that's pretty shitty.

En nee, mijn moeder wil niet dat we geld terugvragen, volgens haar kan dat ook niet eens. Dus ik zal het nog 25 lessen vol moeten houden, tenzij ik mijn rijbewijs eerder halen kan. :c Meh, het moet maar.

En ik snap dat ook niet geheel, moet ik toegeven. Hoewel het wel zo is dat de docent van wie ik momenteel les heb, dat hij ook lesgeeft op het conservatorium. Volgens het conservatorium zelf, wilden ze dat ik van hem les ging krijgen, omdat hij weet welk repetoir ik moet spelen tijdens mijn toelatingsexamen. Hoewel het strategisch gezien wel handig is dat ik van hem les heb, juist omdat hij op het conservatorium les geeft en ze me dus wat minder snel kunnen weigeren, want als ze zeggen dat ík niet goed genoeg ben, zeggen ze dat eigenlijk ook over de docent. ;p

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

6 maart 2014 - 19:56

Ashara 8120

Kaa schreef:
(...)

Nope, de VAVO wil me niet aannemen, juist vanwege mijn leeftijd. Dus that's pretty shitty.

En nee, mijn moeder wil niet dat we geld terugvragen, volgens haar kan dat ook niet eens. Dus ik zal het nog 25 lessen vol moeten houden, tenzij ik mijn rijbewijs eerder halen kan. :c Meh, het moet maar.

En ik snap dat ook niet geheel, moet ik toegeven. Hoewel het wel zo is dat de docent van wie ik momenteel les heb, dat hij ook lesgeeft op het conservatorium. Volgens het conservatorium zelf, wilden ze dat ik van hem les ging krijgen, omdat hij weet welk repetoir ik moet spelen tijdens mijn toelatingsexamen. Hoewel het strategisch gezien wel handig is dat ik van hem les heb, juist omdat hij op het conservatorium les geeft en ze me dus wat minder snel kunnen weigeren, want als ze zeggen dat ík niet goed genoeg ben, zeggen ze dat eigenlijk ook over de docent. ;p

Meh, da's vervelend. Zodra je achttien bent kan het wel, maar de meeste mensen hebben dan juist al hun diploma binnen. Of hoef je niet de volle vijf jaar te doen? En tja ik snap wel dat je moeder liever het houdt zoals het is, maar je moet wel fatsoenlijk leren rijden. Dat gaat denk ik nog langer duren als je zo'n rotvent naast je hebt zitten, omdat je je dan niet kan ontspannen. Ook vervelend.
Natuurlijk is die conservatorium leraar strategisch gezien handig, maar hadden ze niet gewoon het repertoire kunnen mailen en jou bij de betere en fijne leraar kunnen laten. :') Uiteindelijk moeten ze je toch aannemen op je niveau, en als dat hoger ligt bij je oude leraar heb je denk ik toch meer kans om binnen te komen. Maar ja, jij hebt allemaal van die rottige problemen waar je zelf maar weinig invloed op kan uitoefenen. Die zijn het meest klote van allemaal.

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

6 maart 2014 - 20:08

Gibbs 26867

Izembaro schreef:
(...)
Meh, da's vervelend. Zodra je achttien bent kan het wel, maar de meeste mensen hebben dan juist al hun diploma binnen. Of hoef je niet de volle vijf jaar te doen? En tja ik snap wel dat je moeder liever het houdt zoals het is, maar je moet wel fatsoenlijk leren rijden. Dat gaat denk ik nog langer duren als je zo'n rotvent naast je hebt zitten, omdat je je dan niet kan ontspannen. Ook vervelend.
Natuurlijk is die conservatorium leraar strategisch gezien handig, maar hadden ze niet gewoon het repertoire kunnen mailen en jou bij de betere en fijne leraar kunnen laten. :') Uiteindelijk moeten ze je toch aannemen op je niveau, en als dat hoger ligt bij je oude leraar heb je denk ik toch meer kans om binnen te komen. Maar ja, jij hebt allemaal van die rottige problemen waar je zelf maar weinig invloed op kan uitoefenen. Die zijn het meest klote van allemaal.

Nou, als je goed genoeg bent qua spelen en theorie hoef je gelukkig niet per se havo te hebben voor het conservatorium. Mocht ik aangenomen worden op het conservatorium dan laat ik die Havo sowieso gewoon helemaal varen. Want ik wil dat niet doen omdat ik dat wíl, maar meer omdat het eigenlijk gewoon hoort voor het conservatorium.
Verder is het zo dat ik in december wel toelatingsexamen heb gedaan bij het conservatorium, in de hoop te kunnen doorstromen halverwege het jaar. Ze hebben me afgewezen omdat mijn theorie nog niet zo ver was, en daar hadden ze ook gelijk in. Verder hebben ze me qua spelen níét afgewezen, daarop had ik gewoon doorgelaten geweest tot het conservatorium. Alleen mijn repetoire was dus niet goed genoeg, maar dat is een kak smoes, want je behoort op je spel aangenomen of afgewezen te worden, en niet op je repertoire.

Verder pik ik de dingen gelukkig wel snel op. Verder woon ik lekker in een boerengat, en hebben we een grote parkeerplaats en ook een paar landwegen waar niet veel op gereden wordt. Dus mijn vader gaat me leren rijden wanneer ik geen rijles heb. Zo is de bedoeling dat ik sneller mijn rijbewijs zal halen. Alleen theorie moet ik nog leren, maar daar wordt aangewerkt om de theorie zo snel mogelijk in huis te hebben! (:

Ik vind het inderdaad maar maf dat ik niet bij mijn oude accordeondocent kon blijven. Maar ja, als ik naar het conservatorium wil, is hun wil wet. En zij wilden dat ik van hun docent leskreeg, dan moet het maar zo.

Het zijn inderdaad ook veel problemen die ik niet zelf kan oplossen, en dat is vreselijk frustrerend! Ik kan dan ook niet wachten totdat alle heisa over is! :c

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

6 maart 2014 - 20:23

Ashara 8120

Kaa schreef:
(...)

Nou, als je goed genoeg bent qua spelen en theorie hoef je gelukkig niet per se havo te hebben voor het conservatorium. Mocht ik aangenomen worden op het conservatorium dan laat ik die Havo sowieso gewoon helemaal varen. Want ik wil dat niet doen omdat ik dat wíl, maar meer omdat het eigenlijk gewoon hoort voor het conservatorium.
Verder is het zo dat ik in december wel toelatingsexamen heb gedaan bij het conservatorium, in de hoop te kunnen doorstromen halverwege het jaar. Ze hebben me afgewezen omdat mijn theorie nog niet zo ver was, en daar hadden ze ook gelijk in. Verder hebben ze me qua spelen níét afgewezen, daarop had ik gewoon doorgelaten geweest tot het conservatorium. Alleen mijn repetoire was dus niet goed genoeg, maar dat is een kak smoes, want je behoort op je spel aangenomen of afgewezen te worden, en niet op je repertoire.

Verder pik ik de dingen gelukkig wel snel op. Verder woon ik lekker in een boerengat, en hebben we een grote parkeerplaats en ook een paar landwegen waar niet veel op gereden wordt. Dus mijn vader gaat me leren rijden wanneer ik geen rijles heb. Zo is de bedoeling dat ik sneller mijn rijbewijs zal halen. Alleen theorie moet ik nog leren, maar daar wordt aangewerkt om de theorie zo snel mogelijk in huis te hebben! (:

Ik vind het inderdaad maar maf dat ik niet bij mijn oude accordeondocent kon blijven. Maar ja, als ik naar het conservatorium wil, is hun wil wet. En zij wilden dat ik van hun docent leskreeg, dan moet het maar zo.

Het zijn inderdaad ook veel problemen die ik niet zelf kan oplossen, en dat is vreselijk frustrerend! Ik kan dan ook niet wachten totdat alle heisa over is! :c

Fijn dat je vader wil helpen, en dat je in principe goed genoeg bent voor het conservatorium. Dan hoef je je ook niet meer zo druk te maken over de havo, ondanks dat je leerplichtig bent. En maar gewoon zien vol te houden, op die rottige dagen. Ik hoop dat die psycholoog daar dan mee kan helpen. Op deze manier is er toch wel licht aan het einde van de tunnel te zien, en ik hoop dat je het tot dan volhoudt.

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

6 maart 2014 - 20:28

Gibbs 26867

Izembaro schreef:
(...)
Fijn dat je vader wil helpen, en dat je in principe goed genoeg bent voor het conservatorium. Dan hoef je je ook niet meer zo druk te maken over de havo, ondanks dat je leerplichtig bent. En maar gewoon zien vol te houden, op die rottige dagen. Ik hoop dat die psycholoog daar dan mee kan helpen. Op deze manier is er toch wel licht aan het einde van de tunnel te zien, en ik hoop dat je het tot dan volhoudt.

Ja, het is inderdaad fijn dat mijn vader me met mijn rijlessen helpen wil. Verder ben ik nog lang niet klaar voor theorie, dus ik ben toch best wel band of ik het toelatingsexamen wél of niet ga halen.
En ik hoop inderdaad ook dat de psycholoog me helpen kan. Zo niet dan ben ik er snel weg, maar tips om met alles om te gaan zouden fijn zijn, hopelijk kan hij ze me geven.

En dankjewel, het zal uiteindelijk heus ook wel goed komen, want na regen komt zonneschijn. Het duurt alleen ongelooflijk lang voordat het licht eens doorbreekt, lijkt het wel.

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

6 maart 2014 - 21:01

Avarosa 23194

Kaa schreef:
(...)

Nou, dat is een lang verhaal, haha. Laat ik proberen het zo kort mogelijk op te schrijven/typen waarom ik een rechtszaak heb:
Al sinds mijn 10e speel ik accordeon en sinds mijn 11e weet ik dat ik verder wil gaan in de muziek. Nu is het zo dat je voor het conservatorium de Havo nodig hebt. Ik ben op 2tiende punt gezakt voor de havo en heb toen TL gedaan. In mijn examen jaar heb ik TL+ gedaan, wat betekend dat je 3 uur in de week extra hebt, zodat je door kunt stromen naar de havo. Hierop ben ik op 1tiende punt gezakt in mijn examenjaar, waardoor ze me niet toegelaten hebben tot de Havo. Nu is het hier in de regio zo dat ze aan ''kartelvorming'' doen, iets wat bij wet verboden is. Als ik op de ene school niet wordt aangenomen voor de Havo, neemt niemand mij aan. Een mbo is er niet voor wat ik doen wil. Er zijn inderdaad mbo's voor muziek, maar het niveau wat je daar hebt wanneer je je diploma hebt, daar kun je niet mee doorstromen naar het conservatorium. Ook is het er niet voor accordeon en willen ze geen docent voor me aanschaffen. Stiekem hebben ze ook al ingefluisterd tegen ons dat mijn speelniveau te hoog is voor het Mbo.
Dus, toen dacht ik fijn om zélf havo te doen. Via het NHA (te vergelijken met het LOI, als je dat wél herkend). In Noord en Zuid Holland zijn er namelijk leeftijdsgenoten die de Havo via het NHA doen. De leerplichtsambtenaar kijkt dan per kwartaal hoe je cijfers zijn, en sta je slecht, dan moet je alsnog naar een mbo. Gewoon eerlijk, lijkt me. Maar de leerplichtambtenaar van gemeente Emmen wil niet mee werken. Ik moet naar een MBO, en dat is alles wat ik mag. Verder niets, en hij wil ook niet meedenken naar andere oplossingen. Dus heeft hij mijn vader en mij een procesverbaal aangemaakt. Dus het gaat allemaal niet lekker, zelfs de kinderbescherming vind dat wij het bij het rechte eind hebben. En die willen mij eigenlijk geen straf geven, maar wettelijk gezien moeten ze dat wel, dus ze hebben de rechter advies gegeven om me een voorwaardelijke straf te geven, dat ik pas echt straf krijg wanneer ik volgend schooljaar nog niet naar school ga.
Maar we hebben thuis allang bedacht dat als ik niet wordt aangenomen op het conservatorium, dat ik dan voor een dag per week naar het mbo ga. Want we snappen heus wel dat ik naar school toe moet, dat staat gewoon in de wet. Maar het is toch allemaal stom.
Ik ben er mee ook twee keer op tv geweest, hieronder staan de links wel:

RTV Drenthe

Hart van Nederland

Nouja, hoe je het zegt klinkt het alsof ik van mijn ouders niet mag studeren, maar ik mag het juist wél van hun. Misschien heb ik wat dingen in mijn lap tekst op een manier geformuleerd dat het anders gelezen kan worden, sorry daarvoor dan! :x
Maar het maakt mijn ouders niet uit wat ik doe, of ik wil studeren, of putjesschepper wil worden. Het maakt ze niet uit, en ze staan volledig achter me. Zolang ik er zelf maar gelukkig van word.
Het is alleen zo dat het beroep dát ik wil gaan doen, dat ik daar niet pér sé een diploma voor hoef te hebben, zolang ik maar een hoog niveau heb. Maar een diploma is altijd wel handig, maar dat is mijn minste zorg bij het bepalen van mijn keuze tussen wél naar het conservatorium gaan, of terug gaan naar mijn oude accordeondocent.

Momenteel heb ik geen suicidale gedachten, maar ik heb ze vroeger wel gehad. Ook merk ik wél dat ik wel die kant weer aan het op gaan ben, dus dat het slechts een kwestie van tijd en nog meer slecht nieuws is voor dat ik weer zm neigingen zal krijgen.
Maar daar heb je inderdaad wel gelijk in, met iemand praten op Q is inderdaad erg fijn, en vandaar ookdit topic. Maar wanneer ik zometeen achter de computer weg ga, zal ik me opnieuw ellendig voelen. En ik weet verstandelijk gezien heus wel dat ik er met iemand over moet praten. Vandaar dat de huisarts me geadviseerd heeft om met een psycholoog te praten. Maar ik vind dat echt ongelooflijk moeilijk, waardoor ik het eigenlijk ook weer níét wil. Ik ben echt in een strijd met mezelf wat dat betrefd: Wat verstandig is, of wat ik wíl. Want ik wil het liefste gewoon het er niet bepraten met iemand en hopen dat alle problemen vanzelf wegvaren. Maar verstandelijk weet ik dat dat niet gebeuren zal en ik het beste kan proberen om toch mijn mond open te doen en de problemen te bepraten.
Wow ingewikkelde shit, maar ~~waarom krijg je die straf dan precies~~ Nevermind, dat filmpje legt dat uit. Dat is iets dat ik niet begrijp. En met dat ene lapje tekst bedoelde ik voornamelijk dat je echt moet blijven vechten voor het gene wat je wilt omdat je er anders later spijt van zal hebben. Je mag het gewoon niet eerder opgeven tot het moment dat je echt wel het zelf wilt opgeven. Gewoon blijven je best doen.
Over dat laatste heb ik dan net iets te snel gelezen denk ik. Don't blame me, de tekst was lang.

[ bericht aangepast op 6 maart 2014 - 21:02 ]
Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

6 maart 2014 - 21:12

Derks 7825

Dat is echt een heftig verhaal
Als je eenmaal op het conservatorium aan bent genomen, blijf je dan ook bij die leraar die meer leert van jou dan jij van hem of ga je dan ook terug naar je oude docent? In ieder geval, je moet doen waar je plezier van hebt, en als jij naar het conservatorium wil, moeten ze jou gewoon aannemen want volgens mij heb jij harstikke veel plezier aan het accordeon spelen.
En zusjes/zussen, die zijn altijd lastig. Altijd jaloers, ik herken het.
Die rijlessen, als je goed oplet en je best doet (waarvan ik zeker ben dat je het doet) dan haal je snel je rijbewijs en dan moet je bedenken dat je dan nooit meer naast die instructeur hoeft te zitten.
Wel leuk dat je een hondje hebt Ga daar extra veel leuke dingen mee doen, dan voel je je misschien ook wat vrolijker? Ga haar trucjes aanleren, dan kun je trots op jezelf zijn dat je haar iets hebt aangeleerd, en het is een leuk tijdverdrijf.

Heel veel sterkte, niet opgeven, ik weet dat je het kan.

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

6 maart 2014 - 21:55

Gibbs 26867

Horizons schreef:
(...)Wow ingewikkelde shit, maar ~~waarom krijg je die straf dan precies~~ Nevermind, dat filmpje legt dat uit. Dat is iets dat ik niet begrijp. En met dat ene lapje tekst bedoelde ik voornamelijk dat je echt moet blijven vechten voor het gene wat je wilt omdat je er anders later spijt van zal hebben. Je mag het gewoon niet eerder opgeven tot het moment dat je echt wel het zelf wilt opgeven. Gewoon blijven je best doen.
Over dat laatste heb ik dan net iets te snel gelezen denk ik. Don't blame me, de tekst was lang.

Aah zo. Jah, ik zal ook blijven vechten voor wat ik wil, zolang als dat het moet! Iedereen kan nee zeggen, maar vind ik dat het een ''ja'' is, dan wordt het ook een ja! (:

Hahaha geeft niet. Ik ben ook iets te goed soms in lange lappen tekst schrijven. Ik vind het al knap dat je alles gelezen hebt!

Vinception schreef:
Dat is echt een heftig verhaal
Als je eenmaal op het conservatorium aan bent genomen, blijf je dan ook bij die leraar die meer leert van jou dan jij van hem of ga je dan ook terug naar je oude docent? In ieder geval, je moet doen waar je plezier van hebt, en als jij naar het conservatorium wil, moeten ze jou gewoon aannemen want volgens mij heb jij harstikke veel plezier aan het accordeon spelen.
En zusjes/zussen, die zijn altijd lastig. Altijd jaloers, ik herken het.
Die rijlessen, als je goed oplet en je best doet (waarvan ik zeker ben dat je het doet) dan haal je snel je rijbewijs en dan moet je bedenken dat je dan nooit meer naast die instructeur hoeft te zitten.
Wel leuk dat je een hondje hebt Ga daar extra veel leuke dingen mee doen, dan voel je je misschien ook wat vrolijker? Ga haar trucjes aanleren, dan kun je trots op jezelf zijn dat je haar iets hebt aangeleerd, en het is een leuk tijdverdrijf.

Heel veel sterkte, niet opgeven, ik weet dat je het kan.

Jup, wanneer ik op het conservatorium zit zal ik ook van hem leshebben, dus niet vna mijn oude docent.
En ik heb inderdaad veel plezier in het accordeon spelen, het is mijn alles! <3 Maar ze moeten me natuurlijk wel goed genoeg vinden. Zowel qua spel als qua theorie eh, dus het is heus niet zeker dat ik aangenomen wordt!

En jup, zussen zijn lastig. Maarja, niets aan te doen. Zelf ben ik namelijk ook echt níét altijd even lief, hahaha.

En met de rijlessen zal het uiteindelijk wel goed komen, denk ik. Ik moet alleen een manier zien te vinden hoe ik ze zo goed mogelijk vol kan houden. Gelukkig gaat mijn vader me dus helpen, waardoor ik dan minder fouten bij de rij instructeur zal maken en dus minder afgeblaft zal worden, hoop ik. (:

En jaaa, ik wandel al iedere dag met Sheila en ze is nog maar een puppy en wil dus ook veel spelen. Momenteel leer ik haar apporteren, iets waar ze nog moeite mee heeft, hahaha. :'D

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Index RPG Actieve Topics Zoek