Rol: Uitverkorenen
Naam: Thomas Jefferson
Leeftijd: 29
Geslacht: Mannelijk
Specialiteit: Thomas heeft een uitzonderlijk goed geheugen, slaat makkelijk elk detail dat hij zit op om naar een jaar nog precies te kunnen zeggen waar en wanneer hij het gezien heeft. Zo hoeft hij boeken bijvoorbeeld maar een keer te lezen om het verhaal na afloop in geuren en kleuren terug te kunnen vertellen. Velen zeggen dat hij een fotografisch geheugen heeft, maar sinds het niet eens zeker is of die term echt bestaat, weigert hij om het ook zo te noemen. Waar mensen vinden dat het best nuttig is, is hij die ‘specialiteit’ liever kwijt dan rijk. De man onthoud zo ongeveer alles dat hij ooit gezien heeft en vergeet maar zelden iets, ook de pijnlijke herinneringen niet.
Uiterlijk:
Thomas is opzich niet lelijk, maar veel opvallends is er niet aan hem. Misschien juist zijn blauwe ogen waar altijd wel het soort glans in hangt dat niemand juist kan plaatsen. Soms lijkt het alsof ze ondeugend staan terwijl ze op andere momenten een intens verdriet lijken uit te stralen. De man heeft donkerbruin plukhaar in het soort snit waar mensen nogal eens hun hand doorheen willen halen, iets dat zijn vrouw toch altijd deed. Hij heeft zelf liever dat mensen gewoon van zijn haar of gewoon van zijn hele lichaam afblijven. De kans is dan ook groot dat hij gewoon zou wegduiken moest hij merken dat iemand de intentie heeft om een hand op zijn schouder te leggen of iets dergelijks. Niet dat hij smetvrees heeft of iets dergelijks, maar hij vind het gewoon niet fijn als mensen hem aanraken, zeker niet als het uit medelijden is.
Thomas heeft een best bleke huid waardoor de kleur van zijn ogen nog beter uitkomt. Een stoppelbaardje siert zijn kaken en om zijn nek heeft hij meestal een paar dog tags hangen, dog tags die toch al een heel aantal jaren van vader op zoon worden doorgegeven. Toevallig heette de allereerste eigenaar van die tags ook Thomas, best makkelijk voor mensen die zijn naam niet kennen en deze toch willen weten. De man is 1.78m lang, heeft hij een normaal postuur en bestaat zijn kleding meestal uit een jeans met een shirt en een jasje.
Innerlijk:
» Honest Thomas is boven alles ontzettend eerlijk, vooral naar de mensen waarom hij geeft. Naar anderen -vooral naar mensen die hij niet vertrouwt- kan hij best eens dingen achterhouden, maar hij zal zelden of nooit liegen. Hij denkt meestal wel twee keer na voordat hij iets zegt, kiest zijn woorden meestal erg zorgvuldig en probeert de waarheid zo te brengen dat het niet al te kwetsend over komt. Hieraan hangt vast dat hij een man van eer is: hij houdt zich altijd aan zijn woord, maakt niet uit naar wie.
» Driven Hij is vastberaden en wanneer hij ergens zijn zinnen op gezet heeft, heeft hij niet op tot hij zijn doel bereikt heeft. Hetzelfde geldt voor beloftes die hij gedaan heeft: wanneer hij eenmaal een belofte gemaakt heeft -maakt niet uit met wie- dan zal hij niet rusten voor hij die belofte nageleefd heeft. Dat is de reden dat hij ondanks dat hij tegen zijn wil naar boven is gestuurd toch zo hard mogelijk zijn best doet. Thomas heeft immers aan zijn dochtertje belooft dat hij niet erg lang zou wegblijven en ervoor zou zorgen dat ze een beter leven zouden kunnen opbouwen.
» Caring and protective Je zou het misschien niet direct zeggen, maar de man is eigenlijk best zorgzaam, natuurlijk allereerst naar Paige toe. Hij zal alles opzij zetten voor de mensen van wie hij houdt en er alles voor geven om hen te beschermen. Hij zet zijn leven en zijn wensen altijd achter die van anderen. Hij heeft er alles voor over om zijn geliefden gelukkig te laten zijn, ook al betekent dat dat hij zelf diep ongelukkig is of niets meer heeft - zolang zij maar gelukkig zijn, redt hij het wel.
» Cunning Thomas is erg sluw, al gebruikt hij dit meestal niet voor kwade doeleinden. Alles is gericht op Paige. Elke list die hij uithaalt is voor haar, of het nou is om haar op de een of andere manier een beter leven te geven of gewoon om haar te beschermen. Als het moet kan hij makkelijk beginnen te stelen van andere mensen, bedenkt manieren om dingen te pakken te krijgen die hij nodig zou kunnen hebben zonder dat iemand er direct iets van zou merken.
» Touchy Thomas heeft een erg kort lontje, iets waar hij zichzelf ook bewust van is al is hij er niet direct toe bereid het te veranderen. Hij kan daadwerkelijk gevaarlijk zijn wanneer hij kwaad is, al is hij op zo'n momenten nog helder genoeg om het verschil tussen vriend en vijand te onderscheiden - zo hoeft hij nooit bang te zijn dat hij uithaalt naar iemand van wie hij houdt. Hij is best in staat om iemand pijn te doen wanneer hij echt heel kwaad op ze is, het is dus geen goed idee om hem op zo’n momenten uit te dagen.
» Compulsive De man heeft de drang dat alles precies zo moet zijn als hij het neergezet heeft. Alles moet rechtstaan, precies op de juiste plek, zonder vuiltjes of niets. Die eigenschap komt waarschijnlijk doordat hij aan de ene kant perfectionistisch is en er aan de andere kant niet tegen kan dat mensen aan zijn spullen gaan zitten. Door zijn geheugen merkt hij het direct als iemand aan zijn spullen gezeten heeft en vanaf het moment dat hij weet wie het gedaan heeft, zal hij die persoon daar negen kansen van de tien ook over aanspreken.
Verleden:
Life lesson one: your mother is a drugaddict
Je kan wel zeggen dat Thomas' jeugd niet echt geweldig is geweest. In het begin verliep alles goed en maakte hij deel uit van een liefhebbend gezin, maar dat veranderde allemaal toen zijn moeder in aanraking kwam met drugs. Jennifer was altijd al een mooie vrouw geweest waardoor ze best veel aandacht van andere mannen trok, ook van de mannen die het niet zo goed met haar voor hadden. Als de vrouw op dat moment niet zo naïef gereageerd had en gewoon recht naar huis was gegaan, had Thomas' leven er nu waarschijnlijk heel anders uit gezien. Die avond kwam Jennifer niet terug naar huis, net als de drie opeenvolgende avonden daarna. Het gebeurde nog wel eens dat de vrouw onaangekondigd bij een vriendin bleef slapen, maar vier avonden achter elkaar was toch teveel van het goede. Toen Brendon haar uiteindelijk ging zoeken, vond hij haar helemaal high bij een ander in bed en dat was ook direct het einde van hun relatie. De scheidingspapieren waren verrassend snel in orde en zonder verder nog naar zijn zoontje en vrouw om te trekken, vertrok Brendon.
Life lesson two: you can't save everyone
Thomas was tien toen er van hem verwacht werd dat hij zelf voor eten zou zorgen en hij zijn moeder uit de problemen zou houden. De vrouw was namelijk al een paar keer opgepakt wegens overlast en nam medicijnen omdat ze sinds kort last had van barstende hoofdpijn. Na de drugs was ze ook begonnen met drinken waardoor de jongen moest opletten dat ze geen alcohol bij haar medicijnen nam. Vanaf het moment dat ze wilde drinken, sloeg hij de fles ook uit haar hand. Hierdoor werd de vrouw zo kwaad dat ze hem een klap in zijn gezicht gaf. Die klap kwam zo hard en onverwachts dat Thomas zijn evenwicht verloor en met zijn hoofd tegen de tafel klapte. Gelukkig voor hem was hij juist zo geland dat hij niet op slag dood was, maar wel hard genoeg zodat hij voor bijna een maand lang het bewustzijn verloor. Er kwam niemand op bezoek, zijn moeder had het waarschijnlijk veel te druk met haar drugs, zijn vader wilde helemaal niets met hem te maken hebben en voor zover hij wist had hij voor de rest niet echt familie. Toen hij wakker werd, hielden ze hem nog voor een paar maanden in het ziekenhuis voor revalidatie. Natuurlijk protesteerde hij toen het gezegd werd, moest dringend naar zijn moeder omdat hij wist dat ze terug zou starten met drinken. Ondanks heel zijn paniekerige uitleg, wilde de dokters hem niet laten gaan en met een bang hart zat hij die maanden uit. Na de eerste maand kwam het nieuwtje waar hij zo bang voor was geweest: zijn moeder was dood aangetroffen in huis en ze waren er zeker van dat ze gestorven was door een mengeling van medicijnen en alcohol. Ondanks dat zijn moeder diegene was die hem in het ziekenhuis had gelagen, was hij kapot van haar dood. Thomas werd in een weeshuis gedropt vanaf het moment dat hij genoeg hersteld was om buiten rond te kunnen lopen en vanaf toen ging het mis. De jongen begon te rebelleren en pleeggezinnen zette hem na een paar dagen al terug voor de deur van het weeshuis af. Je zou denken dat hij net zoals zijn moeder begonnen was met drinken het het gebruiken van drugs, maar niets was minder waar. Hij sloeg de mensen juist in elkaar die in een dronken bui andere mensen lastig vielen waardoor hij ook redelijk veel opgepakt werd. Medewerkers van het weeshuis moesten hem zeker drie keer in de week op het politiebureau komen halen op momenten dat ze dachten dat hij op school zat. Op zijn achttiende werd hij op straat gezet, een plek waar hij ook bleef.
Life lesson three: you don't belong on the streets
Zoals je wel zou kunnen raken, leerde Thomas de verkeerde mensen op straat kennen. De jongen had nooit echt de kans gehad om mensen te leren kennen, had dan ook amper mensenkennis. Hij liet zich meeslepen, deed mee aan illegale praktijken en begon deze keer wel met drinken. Zo naïef als hij was liet hij zich overhalen om toch eens een slok van een fles wodka te nemen en die slok groeide al snel uit tot meerderen. Dronkenschap in het openbaar werd al snel aan zijn strafblad toegevoegd en het beterde er niet op. Thomas had nog altijd een best kort lontje, kon om het minste iemand een dreun geven of meerdere dreunen. De 'misdaden' die hij pleegde, waren nooit groot genoeg om achter de tralies te belanden waardoor hij altijd wel weer vrijuit ging. Tot op zijn twintigste waren ze toch niet zo erg, totdat ze hem dwongen om mee te doen met het verzamelen van informatie door middel van marteling. Zijn zogenaamde vrienden gingen veel verder dan hij verwacht had, maar hij had geen keus. In de tussentijd had hij Samantha namelijk leren kennen en was hij langzaam gevoelens voor haar gaan ontwikkelen. De mensen die zich zijn vrienden noemden, waren er achtergekomen en dreigden om haar iets aan te doen als hij niet meewerkte. Thomas deed alles wat ze wilden en niet alleen omdat hij niet wilde dat ze Samantha iets aandeden, maar ook omdat hij wilde dat ze het kind dat in haar buik groeide iets aandeden. Ze was nog maar een maand ver waardoor je uiterlijk nog niet zag dat ze zwanger was, maar goed ook. Natuurlijk liep heel het spel in het honderd en werd hij betrapt door de politie. Waar zijn vrienden makkelijk ervoor hadden kunnen zorgen dat er een strafvermindering kwam, lieten ze hem gewoon in de steek. Zo had hij toch drie jaar gevangenis aan z'n broek hangen zonder dat de kans bestond dat hij eerder vrij zou kunnen komen.
Life lesson four: you're a better father then he would ever be
Waar de meeste mannen die in de gevangenis belandde hun vriendin kwijtraakten, bleef Thomas de zijne behouden. Samantha kwam zoveel mogelijk op bezoek en bleef alleen een paar weken weg toen ze moest bevallen. De man had niet echt vrienden in de tijd dat hij zat gemaakt, maar ook niet echt vijanden. Hij was meestal diegene die zich altijd afzijdig hield en iedereen te vriend probeerde te houden. Zo lukte het om na die drie jaar heelhuids naar huis terug te keren, waar Samantha en zijn dochtertje op hem zaten te wachten. Paige had op dat moment bijna de leeftijd van drie jaar bereikt en ondanks dat ze hem nog nooit echt gezien had, leek ze hem direct te mogen. Omdat hij geen werk had, kon hij al zijn vrije tijd met haar en Samantha doorbrengen en leerden ze elkaar stukje bij beetje kennen. Toch bleef het feit dat hij totaal geen ervaring had met vaderschap aan hem knagen, hij was zelf namelijk opgegroeid zonder vader en wist helemaal niet hoe hij zoiets het best kon aanpakken. Samantha overtuigde hem ervan dat hij het tot nu toe al erg goed deed en dat hij zichzelf niet constant moest gaan vergelijken met de man die hem in de steek gelaten had. Het duurde toch nog een jaar of twee eer hij al zijn twijfels aan de kant kon schuiven en er zelf ook van overtuigd was dat hij zijn kind op een goede manier kon opvoeden, maar goed ook. Samantha was laborante en onderzocht verschillende dingen om zo te kunnen bepalen of ze mensen terug naar boven konden sturen of niet. Een van de stoffen bevatte spijtig genoeg een gif waaraan iedereen die in de kamer was stierf. Thomas zou waarschijnlijk volledig ingestort zijn als hij Paige niet had. Het meisje moest ook getroost worden en hij wilde niet alleen haar vader, maar ook haar voorbeeld en beste vriend zijn.
Life lesson five: maybe you're special
De twee kwamen er allebei terug helemaal bovenop en probeerde hun oude leventje terug op te pakken. Thomas vond werk waar hij best goed voor betaalt kreeg, maar waar ook werd ontdekt dat hij een uitzonderlijk goed geheugen had. Vanaf het moment dat ze begonnen te zoeken naar mensen om naar boven te gaan, werd dat ook aan de professoren gerapporteerd en werd hij opgeroepen om een test af te leggen. De man had op dat moment niet echt door voor wat die test was omdat ze het hem waren 'vergeten ' te vertellen. Pas toen besloten was dat hij mee naar boven moest, kwam hij te weten voor waarvoor die test juist geweest had. Toen dat duidelijk werd, begon de man te protesteren. Zijn dochter was negen jaar oud en dan wilden ze hem naar boven sturen op een missie waarvan ze niet wisten hoe deze zou aflopen. Natuurlijk werd er niets met zijn protesten gedaan en werd hij bijna gedwongen om deel te nemen. het enige dat ze deden, was beloven om zijn dochtertje een goede opvang te geven. Thomas kon nog net afscheid van haar nemen voordat hij de veilige omgeving verliet om zich bovengronds te begeven. Niemand wist precies wat ze zouden kunnen verwachten, al hoopt hij natuurlijk vurig dat hij zo snel mogelijk terug zou kunnen keren om zich terug bij Paige te voegen.
