• Oke, ik heb dus een ontzettend writers-block.
    Ik heb al een half jaar geen enkel verhaal dat ik begonnen ben afgemaakt. Het is dus niet dat ik geen ideeën heb, het lukt me alleen niet om ze uit te werken.
    Vandaag verwijderde ik een verhaal waarvan ik alleen nog maar een proloog had geschreven, en ik realiseerde me dat ik dit de afgelopen maanden minstens eens in de twee dagen gedaan heb,
    Oke, dus ik weet hoe het komt: Mijn inspiratie kwam voort uit alle slechte dingen die in mijn leven gebeurde. Een hele tijd geleden gebeurde er allemaal slechte dingen. Mijn moeder en ik zaten vast op een plek waar we beter niet hadden kunnen zijn en bla bla bla, daar hoef ik het niet over te hebben, het punt is dat we daar aan ontsnapt zijn, en sinds dien heb ik geen enkel verhaal meer afgemaakt.
    Dat is EEN DEEL van het probleem.
    Ik ben ook ontzettend gedemotiveerd omdat ik ongeveer drie maanden geleden iets van mezelf terug las en het was VERSCHRIKKELIJK. Ik besefte me toen dat dat ENE ding waar ik dacht een beetje goed in te zijn eigenlijk helemaal niet zo goed ging.
    Slechte schrijfstijl, Veel te veel spellingsfouten, een plot dat nergens op slaat...
    Ik hou van lezen. Logischerwijs zag ik dat dus als het antwoord. Ik had gewoon wat tijd nodig om niet met mijn EIGEN verhalen bezig te zijn, dat is wat ik mezelf vertelde.
    Ik begon met het lezen van een serie van fanfictions (dit heb dit in drie maanden gelezen, maar voornamelijk omdat het deel waar de schrijver nu aan bezig is nog niet af is, dus ik moet iedere week wachten tot er een hoofdstuk uit is). Het punt is dus: Al die verhalen waren zo GOED. Ik kon niet stoppen met lezen. Ik had het eerste verhaal in twee dagen uit, heb letterlijk NIET geslapen om maar door te kunnen lezen en had toen, na 52 noofdstuk van gemiddeld 24 a4tjes lang (denk ik, drie bladzijden is ongeveer 30 centimeter en text en dit was toch minstens 15 x zo veel) had ik het eerste deel van de serie fanfictions uit.
    Het was goed.
    Nu ben ik dus gedemotiveerd, want mijn schrijven is zo slecht en dat van anderen is heel vaak beter dan dat van mij, zelfs als het schrijfstijlen zijn die ik helemaal niet leuk vind.
    Ik wil aan mijn schrijfstijl gaan werken, maar het probleem is dus dat ik geen motivatie heb. Heeft iemand manieren om motivatie voor schrijven terug te krijgen?
    (niet 'met iets anders bezig zijn' want dat heb ik geprobeerd en het werkt overduidelijk niet. Ik heb geen andere hobby's dan lezen, schrijven en tekenen voor de verhalen die ik schrijf dus kom ook niet met 'helemaal niet met met verhalen bezig zijn' alsjeblieft).
    Ik hoop dat iemand iets weet dat me misschien kan helpen.
    Dankjewel.

    [ bericht aangepast op 30 juni 2014 - 23:05 ]


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    Het klinkt hard, maar het beste is echt om jezelf te dwingen. Anders kom je er nooit uit. Probeer eens voor jezelf om een kwartier lang te schrijven zonder al te veel na te denken wat je opschrijft. Lukt het? Neem dan een lange pauze en probeer het vervolgens een half uur, dan een uur. Kijk dan de volgende dag terug naar wat je hebt geschreven en verbeter of herschrijf het. Probeer niet te veel te denken dat het niet goed is, maar kijk er met een heldere, frisse blik naar (daarom ook een dag later) en focus je op de vraag wat beter kan. Schrijf, herschrijf en herschrijf nog eens. Op die manier kun je jezelf verbeteren. En wees streng voor jezelf; niet opgeven! (;


    "No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)

    Jezelf dwingen verder te schrijven, ookal denk je dat het niet goed is, gewoon verder gaan en uiteindelijk loopt het wel los. Daarbij kan je achteraf nog dingen aanpassen.
    Als ik een writers block heb door de reden die je opgeeft (Dat je op dat moment gewoon geen slechte dingen bij jezelf gebeuren) ga ik om het grof te zeggen even in andermans miserie op.
    Je kan persoonlijke, waargebeurde verhalen nalezen op het internet, of wat ik één keer heb gedaan is naar het nabije vluchtelingencentrum gaan.
    Ik heb me daar aangeboden om een dagje als vrijwilliger mee te draaien (het was niet voor het schrijven, maar gewoon omdat ik het graag eens wilde doen om te kijken of het niets voor mij was). Ik heb de hele dag met die mensen rondgelopen, met ze gepraat en klusjes opgeknapt.
    En toen ik thuis kwam was ik zo onder de indruk van hun verhalen en hun problemen, dat het schrijven bij toeval meteen los liep.
    Zo heb ik dat dus ook als ik zie dat mensen in mijn omgeving zwaar gebukt gaan onder problemen en ik erg met hun meeleef.
    Slechte dingen gebeuren overal en altijd, als het jou kan helpen raad ik je aan zoveel mogelijk mee te leven met anderen.
    Misschien helpt het, misschien niet, maar het is misschien de moeite om een poging te wagen.


    Failure is the opportunity to begin again, more intelligently.

    Schrijf maar wat raak, zou ik zeggen. Ik wil momenteel ook heel graag 'mooie' dingen schrijven, maar het lukt me gewoon niet. Mijn inspiratie is gewoon op, omdat ik zelf, mentaal, ook op ben. Toch wil ik weer een beetje enthousiasme en creativiteit terug, dus ik probeer nu iedere dag wat te schrijven. Soms zijn het nutteloze fragmenten die in een verhaal zouden kunnen passen, soms zijn het korte stukjes met een betekenis en als ik echt niets weet, schrijf ik gewoon in een dagboek hoe ik me voel of wat ik die dag gedaan heb.
    Ik denk zo nu: het maakt niet uit wát ik schrijf, als ik maar schrijf. Dan komt het vanzelf wel goed. Het doet er niet toe of je twee A4'tjes vol typt of dat je maar tweehonderd woorden neerpent, doe het gewoon!


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    'Welke situatie zou nou echt nooit in mijn verhaal kunnen gebeuren?'
    Do it.


    No growth of the heart is ever a waste

    Je zou misschien naast tekenen, schrijven en lezen ook andere creatieve activiteiten uit kunnen proberen. Ga eens wat schilderen - dit hoeft niet per se op papier, je kunt ook je bureau een ander kleurtje geven -, verschuif de meubels in je slaapkamer of maak iets dat je kunt gebruiken als decoratie. Je bent dan niet bezig met schrijven, maar je fantasie wordt wel geprikkeld.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Ik haal mijn inspiratie vaak uit muziek en films en series. Ik denk niet dat dwingen echt helpt, dan krijg je vaak niet zulke mooie hoofdstukken. Ik zelf schrijf soms maanden niet, en dan weer super veel. Schrijven moet vanzelf komen, niet omdat je graag wilt schrijven. Er is niets mis mee om even niet te kunnen schrijven.

    [ bericht aangepast op 1 juli 2014 - 13:35 ]


    Alleen maar tranen van geluk

    Capricious schreef:
    Je zou misschien naast tekenen, schrijven en lezen ook andere creatieve activiteiten uit kunnen proberen. Ga eens wat schilderen - dit hoeft niet per se op papier, je kunt ook je bureau een ander kleurtje geven -, verschuif de meubels in je slaapkamer of maak iets dat je kunt gebruiken als decoratie. Je bent dan niet bezig met schrijven, maar je fantasie wordt wel geprikkeld.


    Als ik meubels verschuif of verf, zelfs op mijn eigen kamer, vermoord m'n moeder me... :P


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.