• Beacon Hills



    Can someone in this town stay dead?! -Peter Hale


    Beacon Hills – California
          Wat door kan gaan voor een slapend stadje aan de rand van San Francisco, verbergt een groot geheim. Als je verder kijkt dan de mooie huizen, mooie parken en vriendelijke mensen kom je erachter dat Beacon Hills zijn naam niet voor niets draagt. Als baken van energie trekt het allerlei vreemde wezens aan. Sommigen op zoek naar vernieling, anderen om deze vernieling tegen te gaan.
          Vreemde moorden vinden plaats door de hele stad. Zonder motief, zonder enige aanleiding.
    Wie of wat deze moorden veroorzaakt is nog maar de vraag. Mensen verklaren een groot beest te hebben zien wegschieten vlak nadat iemand arriveerde op de plaats delict.
    De politie is echter niet in staat om de dader te pakken te krijgen. Angst en zorgen verspreiden zich meer en meer onder de bevolking. Wanneer zal hij immers opnieuw toeslaan?

    Ondertussen kampen een paar leerlingen van Beacon High met een heel ander probleem. Op de een of andere manier zijn ze aangevallen door een wild dier. En dit dier heeft meer sporen achter gelaten dan zou moeten…..

    Zal het dit groepje vrienden lukken om hun geheim verborgen te houden voor de rest van de wereld? Zijn ze in staat om tegelijkertijd hun school op orde te houden en het kwaad uit de stad te verdrijven? En hoe zit dat met hun normale leven?
          Het is een taak waar niemand op zit te wachten, maar dankzij de vindingrijkheid en moedigheid van deze jongeren zal men versteld staan.




    ¤Het gaat dus om een klein groepje vrienden in Beacon Hill -neem als voorbeeld het groepje van Scott in teenwolf- die voor allerlei uitdagingen komen te staan. Ten eerste hun geheim echt geheim houden, daarna het kwaad verdrijven en ondertussen iedereen veilig houden.
    De weerwolven lijken – zoals je wellicht wel had verwacht – op de wolven uit teenwolf.
    Onderlinge relaties zijn zeer welkom, want iedereen kent iedereen of course! En waarschijnlijk kunnen we er samen wel iets creatief van maken. Daarbij hoeft niet iedereen, iedereen te mogen natuurlijk.* Wees creatief!




    Wolven zien er ongeveer zo uit :


    ¤Invullen:
    Naam:
    Leeftijd:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Relaties*:
    Geschiedenis:
    Extra’s:

    Rollen ¤ Rollen vrij!

    Mensen
    ¤ Marilyn Rosa O'Connell • Nemeton[1,7]
    ¤Gehele rol vrij •
    ¤Gehele rol vrij •
    ¤Matthew Kendo Parker • Opalia[1,5]
    ¤Matthew Dallas Beswick • Rejects[1,5]
    ¤Alexalyn Ulyssa Velouetté. • Avus[1,6]

    Weerwolven
    ¤Aurelian North Hawthorne • Paracosm [1,7]
    ¤Eros Zenildo Caetano Veríssimo • Dunbar[1,2]
    ¤Ezequiel Leandro Caetano Veríssimo •Verde[1,2]
    ¤Gehele rol vrij •
    ¤Lennox Grace Reid • Leighton[1,3]
    ¤Gehele rol vrij •

    Overig
    ¤Werecoyote -Natasha Rose Zayev •Opalia[1,4]
    ¤Banshee -Raelin Mellari Anqeloir • Ressurect[1,6]
    ¤Hunter- Nicola Jason Westerbury• Yokubo[1,5]



    -Geen faceclaims uit Teen Wolf! Dit om verwarring te voorkomen en om het origineel te houden!
    -Als je een speciale voorkeur hebt voor je personage, vraag me!

    - Gelieve geen oneliners. Posts van minimaal 300 woorden zijn makkelijk te behalen! Als je er niet uit komt dan wil ik je altijd helpen.
    - Geen Mary Sue’s en Gary Stu’s, niemand is perfect dus ook jouw personage niet
    - 16+, schelden, vloeken, slaan, het mag allemaal, maar er zijn grenzen. Houd het realistisch!
    - Houd rekening met elkaar tijdens het posten en ga er geen sneltrein vaart inzetten. Wacht daarom minimaal twee posten voor je zelf weer een post plaatst.
    - Aparte topics worden aangemaakt voor overleggen, doe dit dus niet in het rollen/speeltopic.
    - Een nieuw topic wordt alleen aangemaakt door Opalia, tenzij anders wordt aangegeven.
    - Naamsveranderingen graag doorgeven in het topic.
    - Bij het niet houden aan één van deze regels wordt je na een tweede waarschuwing direct uit het RPG gezet.

    Have fun!


    Praattopic 01
    Speeltopic 01


    Suggesties over hoe het beter kan of uitgebreid kan zijn welkom!

    [ bericht aangepast op 29 aug 2014 - 10:00 ]


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Yokubo schreef:
    (...)

    ik wilde graag een hunter invullen


    Als het een man is, dan is het goed.


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Ik ga straks naar The Fault In Our Stars, en daarvoor eerst naar hondentraining dus ik hoop dat ik mijn rol vanavond nog kan invullen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Opalia schreef:
    (...)

    Als het een man is, dan is het goed.



    ja dat had ik al gedacht ;)

    Ik was aan het denken om later in het verhaal te beginnen maar ik weet niet of iedereen dat goed vind?


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Yokubo schreef:
    (...)


    ja dat had ik al gedacht ;)

    Ik was aan het denken om later in het verhaal te beginnen maar ik weet niet of iedereen dat goed vind?


    Wat mij part mag je later in het verhaal inspringen als je dat lukt (:


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    ¤Natasha Rose Zayev¤
    ''Tasha''
    17, ze verjaart op 21 December.

    I'm a good girl because I really believe in love, integrity, and respect. I'm a bad girl because I like to tease.


    Geslacht: Vrouw
    Oogkleur : Helderblauw
    Haarkleur : Donkerbruin
    Lengte : 1.71
    Etnische achtergrond : Geboren en getogen in Beacon Hills
    Talen : Engels, Frans, Duits en Spaans


    ¤Uiterlijk: Het eerste waardoor Tasha opvalt in een mensenmassa zijn haar lange, donkerbruine haren. De dikke bos hangt altijd golvend over haar schouders.Het is een soort bruin waar menig vrouw jaloers op kan worden, het is geen chocoladebruin, maar ook geen vaal aftreksel van de kleur. Met een bepaalde lichtinval neigt het zelfs nog wel eens naar de zwarte kant. Het liefst draagt ze haar haren los, zodat de uiteinden gaan krullen. Alleen als er bepaalde taken op haar liggen te wachten zal ze haar dikke bos haren in een staart doen. Vrij vaak werd haar opgelegd om het af te knippen tot een degelijke lengte, daar heeft ze echter nooit aan toe gegeven. Ze laat alleen zo af en toe de dode puntjes er af halen opdat haar haren gezond eruit blijven zien
          Zodra de aandacht van het haar af is, verplaatst deze zich vaak naar haar gezicht. Wat daarbij opvalt is de vorm daarvan. Het heeft een ronde vorm, met trekken naar het ovale. De aftekeningen in haar gezicht zijn niet scherp, maar hebben juist verzachte lijnen. Dit staat mooi in contrast met haar sprekende ogen.
    Diepblauw, het soort waar je in kan verdrinken. Rondom deze kleur wordt haar iris gesierd door een wat donkere versie van de kleur wat het een juiste verhouding geeft. Het zijn een paar ogen waarmee ze recht door iemands ziel kan kijken – naar het schijnt. Haar ogen steken af tegen de licht getinte kleur van haar huid. Tevens staan ze mooi in verhouding met haar donkere wenkbrauwen.
          Als Tasha lacht, heeft ze de zogenoemde ‘appelwangetjes’, iets waar ze zelf totaal geen waarde aan hecht. Het zorgt ervoor dat ze pretrimpeltjes krijgt in haar ooghoeken. Zijzelf vind dat het haar een ‘oudere’ uitstraling geeft. Ook komt haar goed gezonde gebit er bij kijken zodra zij zich amuseert. Het zijn niet de witste tanden die er bestaan, maar lelijk zijn ze niet. Haar tanden staan stuk voor stuk kaasrecht, het gevolg van een beugel die ze op jongere leeftijd heeft gedragen.
          Niet alleen haar ogen eisen zo af en toe de aandacht op, ook haar lippen zijn het opmerken waard. De dieproze kleur laat het er uit zien alsof ze altijd lippenstift op heeft. Van nature staan ze een beetje naar voren, waardoor het lijkt alsof ze constant een ‘kusmondje’ maakt.
          Het figuur van Tasha past erg bij haar voorkomen. Ze heeft een zeer tenger figuur, haar lichaam heeft de juiste proporties. Ze heeft van niets te veel of te weinig, het is in evenwicht. Dankzij haar redelijk slanke lichaam kan ze zich makkelijk verschuilen op lastige plaatsen. Tevens maakt het haar behendig op een plek met veel obstakels.
    De jongedame is niet erg klein, ze heeft een gemiddelde lengte van 1.71 meter.
    Haar uitstraling oogt vrij vaak vriendelijk. In het openbaar heeft ze altijd een warme lach rond haar lippen. Dat gepaard met de twinkeling in haar ogen geeft andere mensen het idee dat ze een open persoon is.
          Het liefst draagt ze gemakkelijke, loszittende kleding. Hierin is ze in staat om zich vrij te bewegen zonder dat ze belemmeringen voelt. Deze voorkeur verandert echter zodra ze op een terrein terecht komt met vele obstakels. Het is zo’n situatie handiger om voor een strakke kledingstijl te gaan, de kans dat je dan ergens achter blijft haken is lang zo groot niet als met wijde kleding.
    Kledingstukken die haar voorkeur hebben zijn voornamelijk makkelijke truien en te grote blouses.



    ¤Innerlijk: Tasha heeft altijd al lust gehad naar avontuur. Al zolang ze zich kan herinneren wil ze ontsnappen uit de saaie sleur van haar leven. Het liefst zou ze verre reizen maken of ontdekken wat nog nooit is ontdekt. Het zit in haar natuur om alles wat moet te willen omzeilen. Zolang men haar geen regels geeft om te volgen, zal alles op rolletjes verlopen en is haar humeur goed, maar zodra Tasha aan verplichtingen wordt bloot gesteld zal ze proberen om deze te verzuimen. Voor haar eigen bestwil is het dan ook handig dat ze altijd iemand aan haar zijde heeft om haar mee te slepen. Voornamelijk school is een obstakel voor haar.
          Hierdoor heeft Tasha moeite met het accepteren van een leider, doordat ze slecht is in regels opvolgen heeft ze een rebelse houding tegen elke levensvorm die haar probeert te commanderen. Naar haar eigen zeggen kan ze het allemaal zelf wel af. Hoewel ze naast deze houding toch goed is in het beschermen van wat haar lief is. Zij aan zij werken met een ander is geen punt zolang ze haar maar haar gang laten gaan. Met een beetje overleggen en goede afspraken komen ze naar haar idee altijd al een behoorlijk eind de goede kant op. Alleen onder ernstige omstandigheden kan de kans nog wel een keer voorkomen dat ze zwijgend iemand bevel zal opvolgen als ze daarmee iedereen van dienst is.
          Naast haar rebelse kant heeft Tasha een ongekende nieuwsgierigheid, iets wat in hart en nieren zit bij haar. Ze is altijd op zoek naar iets nieuws om te proberen. Deze eigenschap heeft haar al vaak genoeg in de problemen gebracht en dat zal altijd voortduren als er geen mensen om haar heen zijn om haar tegen te houden. Vandaar dat Tasha er graag alleen op uit gaat, diep de bossen in – het liefst zo diep dat ze van de wereld om haar heen geen last meer heeft.
          In een situatie waarin de gemoederen hoog oplopen, of bij een probleem, zal ze altijd voor de kant kiezen van de persoon waar ze het meest om geeft, waar anderen proberen het eerst van beide kanten te bekijken zal Tasha gelijk fel de aanval inzetten om te verdedigen wat haar lief is. Een beetje naïef kan je het noemen, maar vreemdelingen staan sowieso niet hoog op haar lijstje. Wat ze niet kent, daar hoeft ze niets mee te maken te hebben. Ze heeft een heldere blik op zaken, als ze zichzelf mag geloven, dus als er paniek uitbreekt dan weet ze uiteindelijk wel welke weg ze in zal moeten slaan om weer op het juiste pad terecht te komen.
          Als er iets is wat haar niet zint, dan zal ze dat snel zeggen. Mensen zijn over het algemeen niet blij met de manier waarop ze het brengt. Het komt niet bepaald vaak voor dat haar kritiek haar in dank wordt afgenomen tenzij ze het heel subtiel weet te brengen, maar het is zeer zeker niet haar sterkste punt om mensen liefelijk mee te delen wat ze niet leuk aan hen vind, ze is recht door zee. Mensen als leugenaars en verraders staan nu eenmaal niet hoog bij haar op het lijstje, deze worden door haar onmiddellijk uitgekotst.
    tabOm eerlijk te zijn heeft Tasha altijd moeite met het normaal antwoorden op iemand. Over het algemeen is alles wat uit haar mond komt spottend of sarcastisch tegenover buitenstaanders, terwijl ze tegen haar vrienden een heel andere houding ophoud.
          Tegenover vreemden stelt ze zichzelf altijd lichtelijk wantrouwend op. Mensen die niet tot haar vertrouwenskring horen moeten zichzelf tegenover haar eerst bewijzen voor ze toegelaten worden, met andere woorden : ze is enigszins eenkennig.
    Tasha is in de omgang redelijk makkelijk, maar ze heeft zo haar moeilijke punten.

    Samenvatting : Spontaan, naïef, rebels, nieuwsgierig, recht door zee, lichtelijk wantrouwend, beschermend


    ¤Verleden :
    Natasha werd geboren op 21 December, midwinter, in een kamer van een boerderij net buiten het altijd dode stadje Beacon Hills. Niet speciaal en zeker niet bovennatuurlijk. Echter was de kleine vrolijke baby een geschenk uit de hemel voor John en Marissa. Dokters hadden hen altijd verteld dat het voor hen onmogelijk was om kinderen te krijgen.
          Tasha was, en is nog steeds, hun kleine engel. In het begin vonden ze het moeilijk om haar op haar vingers te tikken als ze iets deed wat absoluut niet mocht. Ze waren te zacht, veel te zacht. Dat kregen ze snel genoeg door toen Tasha de leeftijd had bereikt waarop ze begon te protesteren als ze het ergens niet mee eens was.
          Vrijheid, liefde en veel natuur geven het verleden van Tasha het beste weer. Jong of niet, ze trok er altijd op avontuur uit. Met of zonder haar ouders, voor haar was geen van beide een punt.
          De kleine rebel groeide op in een grote boerderij net buiten Beacon Hills. Door de vele ruimte kende Tasha niets anders dan vrijheid. Nooit heeft iemand haar belemmerd in haar doen en laten. Haar ouders waren heel schappelijk tegenover haar, ondanks dat hun opvoeding zeker strenge kantjes kon hebben.
    Haar moeder was meer een vrijzinnig type wat ervoor koos om Tasha bij huis te houden terwijl andere moeders hun kinderen naar het kinderdagverblijf brachten. Kliederen in de modder en insecten vangen kreeg ze ervoor in de plaats. Het heeft haar veel geleerd over de natuur en ook zeker om deze natuur te respecteren. Er is maar een wereld en daar zou zuinig mee moeten worden omgegaan. Haar vader was meer de man van stiptheid en de regels, vandaar dat ze hem altijd minder mocht dan haar moeder – al heeft ze dat nooit aan hem laten merken. Beide hadden immers altijd het beste met haar voor.
          De boerderij waar ze opgroeide was een symbool voor veiligheid. Met zijn oneindige kamers en muffige geur behoort het zeker tot haar favoriete plek. Vrij vaak glipte ze weg naar de zolder, waar een enorm raam in zit. Voor Tasha was niets beter dan in de winter wegkruipen op de grote vensterbank met een stel dekens en kussens en dan kijken naar de vallende sneeuw of regen. Voor haar was het geruststellend, zelfs tussen alle oude zooi die er stond voelde ze zich prima thuis. Ook was ze graag in de grote woonkeuken van het pand, waar warme kleuren de muren sierde. Helemaal als haar moeder aan het koken was, dan drongen de geuren zo diep door tot haar neus, dat ze afwachtend op het kookeiland leunde en constant in de gaten hield wat haar moeder aan het doen was.
    De boerderij was beter dan de moderne huizen en gebouwen waar ze verplicht naar toe moest omdat het goed voor haar was. Alles zo recht en strak, er was niets mystiek en authentiek aan op te merken. Haar huis, schots en scheef, was karakteristieker dan alle andere gebouwen.
          Achter de boerderij strekte zich een bos uit. Als Tasha haar ouders haar kwijt waren, dan konden ze haar daar altijd vinden. Meestal bleef ze aan de rand van het bos, meestal. Echter op een zomerse namiddag in Juli durfde ze eindelijk een keer verder te gaan. Tasha zag tijdens het spelen een konijn door het gras huppelen. Haar eerste instinct was om het dier te vangen en te verzorgen, maar hij liep van haar weg!
    Ze zette haar angst opzij en ging achter het kleine diertje aan. Lachend en gierend rende ze met uitgestrekte armen het konijn. Boom na boom ontweek ze.
    Op den duur was het konijn uit het zicht verdwenen en kon zij de weg naar huis niet meer terug vinden. De avond viel in. Alles was donker, het was voor haar onmogelijk om een hand voor ogen te zien. Ze deed haar best om de weg naar huis terug te vinden maar ze snapte niet dat ze alleen maar in rondjes liep.
    Uit het niets verschenen twee felblauwe ogen. Tasha dacht dat het – het konijn van eerder weer was dus liep ze er op af. Hoe dichterbij ze kwam, hoe meer het dier in kwestie begon te grommen.
    Een beet en heel wat gegil later vonden haar ouders haar terug niet ver van de plek waar ze voor het laatst was gezien. Haar ouders snapten niet wat haar zo van streek had gemaakt.
    Het was de dag waarop haar vloek in werking werd gezet. Een vloek die haar tot op de dag van vandaag nog achtervolgd.
          Na die dag was voor Tasha niets meer hetzelfde. De goede sfeer tussen haar en haar ouders leek totaal te zijn vervaagd. Ze werd steeds opstandiger en ging niet meer naar school toe. Elke keer als haar ouders haar naar school toe brachten met de auto, dan stond ze alweer bij de voordeur van de boerderij voor de auto nog maar de oprit was opgedraaid.
    Met horten en stoten ging het contact steeds weer een stukje beter, maar het is nooit meer helemaal geworden zoals het ooit was, wat voor beide partijen resulteert in moeilijkheden.
          Tasha is zonder al te veel problemen in het voorlaatste jaar van Beacon high terecht gekomen. Ze moet nog steeds behoorlijk wat moeite doen om bij te blijven met de anderen, en hoewel ze het liever niet zou doen heeft ze toch hulp gezocht om haar vakken te halen. School is erg, maar een jaar over moeten doen is nog erger.

    ¤Relaties: Ezequiel Leandro Caetano Veríssimo
    ‘’Wat bedoel je, hij heeft je laten vallen?” onbegrijpend keek Tasha haar vriendin aan. Zittend op een bankje voor de school, waar ze beide aan het wachten waren op Felicity, had Madison haar verteld wat er was gebeurd. In tranen probeerde het meisje uit te leggen hoe Ezequiel na slechts een week een einde had gemaakt aan hun kortstondige relatie. Tasha kon zich nog wel herinneren hoe ongelofelijk verliefd Madison was, en nog steeds is op de Braziliaanse jongen. De asshole die het hart van haar vriendin brak – Tasha haatte hem gelijk al, vanaf het begin dat ze hem zag. Hij voorspelde niets goed en zo was maar weer gebleken. Jammer was wel dat Madison daar de gevolgen van dragen moest.
    Tasha zuchtte, het zou betekenen dat ze nog eens goed wraak zou moeten nemen.

    •De relatie die Tasha met Ezequiel heeft is niet bepaald positief te noemen. Al vanaf dag een kan Tasha zijn bloed wel drinken, gewoonweg omdat hij een zekere arrogantie uitstraalt en met alles flirt wat rondloopt op aarde, of het nu los of vast zit.
    Tasha is van mening dat Ezequiel enkel een persoon is dat te veel ruimte en zuurstof in beslag neemt. De wereld zou beter af zijn zonder hem – vooral omdat er iets vreemd met hem aan de hand is wat Tasha absoluut niet verklaren kan. Ze heeft geen zin om het tot op de bodem uit te zoeken want daarmee zou ze tijdverspillen aan iemand die alleen maar in de weg loopt.
    Op school vliegen ze elkaar constant in de haren dankzij hun haat-relatie. Inmiddels is het alom bekend dat de twee elkaar absoluut niet goed liggen, vandaar dat niemand meer opkijkt als er weer eens een hevige discussie tussen die twee plaats vind – meestal met Eros ernaast zodat hij enigszins nog in kan grijpen mocht het mis gaan. Eros is voor Tasha een verhaal apart, omdat ze hem wel mag, in tegenstelling tot zijn broer. Of is het maar schijn?
    Op een avond, niet lang nadat de zomervakantie was begonnen, was Tasha op weg naar haar favoriete gebied. Dankzij haar voorliefde voor fotograferen is niets voor haar te gek, ze zal alles doen om ervoor te zorgen dat ze het plaatje krijgt waar ze naar op zoek is.
    De zon hing laag, een fris briesje blies langs haar benen. De gebruikelijke graffiti plaats was nog verlaten maar ze botste al snel tegen iemand op – iemand die ze daar absoluut niet had verwacht. Natuurlijk kon Tasha niet anders dan hem eerst de wind van voren geven, wat wederzijds net zo was.
    Tot haar grote verbazing raakte ze aan de praat en kwam boven water dat ze eigenlijk een gedeelde passie hebben – kunst. Die avond was het begin van een aparte vriendschap – een waarvan Tasha nog niet eens kan bevatten hoe het is ontstaan. Als ze met hem alleen is, dan durft ze te praten over haar gevoelens, waar ze een hekel aan heeft en wat wel goed gaat. Andersom geldt dat ook.
    Hoewel ze vrij vaak in de avond wegglippen om samen de buurt onveilig te maken met illegale kunst, doen ze op school nog altijd bot en sarcastisch tegen elkaar. Precies zoals men dat van hen verwacht.
    Vooral vanwege Madison, maar ook omdat ze geen zin heeft in roddels. Men heeft altijd wat nodig om te lullen, en dit zou daar geen onderdeel van worden.
    Vijanden op het eerste oog, omdat niemand verder kijkt dan dat.

    Eros Zenildo Caetano Veríssimo:
    De maan hing laag, het liep tegen het einde van de maand en het was al iets frisser geworden voor de tijd van het jaar. Ongeduldig dribbelde Tasha heen en weer. Eros zocht naar een deken achterin zijn auto, zodat ze nog niet vroeg naar huis hoefden te gaan, iets waar ze niet bepaald veel zin in had. De relatie tussen haar en haar ouders was nog steeds niet wat je zou noemen soepel, vandaar dat ze liever zo lang mogelijk weg bleef.
    Eros klapte de kofferbak dicht en reikte haar een deken aan. Tevreden sloeg ze deze om haar lichaam heen voor ze hem met een scheve grijns aankeek. ‘En je weet zeker dat we hier zomaar heen mogen?’
    Pretlichtjes verschenen in zijn ogen. Het was absoluut illegaal.
    Via het kapotte hek klommen ze naar het dak van de verlaten fabriek. De wind was daar nog iets feller, waardoor ze hem uitnodigde onder haar deken. Vanaf hier had je het mooiste uitzicht over de stad. Wat wou ze nog meer?

    • Eros is voor Tasha als een soort rots in de branding. Waar ze met zijn broer de hele tijd overhoop ligt, kan ze met hem behoorlijk goed opschieten. Mede dankzij dat hij haar heeft ‘gered’ van de verdrinkingsdood in het zwembad van Beacon High. Op de een of andere manier was Tasha in paniek geraakt tijdens het duiken, waardoor het onmogelijk leek om nog naar het oppervlak terug te kunnen zwemmen. Eros had daar lucht van gekregen en heeft haar op tijd uit het water gehaald – anders had ze hier waarschijnlijk niet meer gestaan.
    Herkenning in de gang, daar begon het meer. Waar ze elkaar eerst negeerden, gingen ze elkaar nu begroeten. Een keer na school kwam Tasha hem tegen, ditmaal bleef het niet bij een simpele ‘hallo’ maar raakten de twee verwikkelt in een gesprek. Het gesprek wat tot hun vriendschap zou gaan leiden.
    Het struikelpunt van Tasha is haar ouders, iets waar Eros behoorlijk goed van op de hoogte is. Hij haalt haar soms midden in de nacht op bij haar huis om avonturen te beleven waarvan ze had gedacht dat het onmogelijk was. Het haalt haar gedachten af van de zorgen die ze heeft. Rebels zijn zit in de aard van het beestje, beide tieners doen er alles aan om de adrenaline door hun aderen te voelen gieren. Met of zonder hulp van anderen.
    Soms, echter, gaan ze graag naar een verlaten fabriek in de heuvels van Beacon Hills. Daar, zittend op het dak, komen ze nog wel eens op het idee om te praten. Over van alles.
    Wat Eros alleen niet weet, is dat Tasha ook een zekere vriendschap heeft met zijn broer. Voor zover zijn kennis reikt, kunnen zij en Ezequiel elkaar wel afslachten. Eros probeert vaak genoeg de gemoederen te sussen als deze weer hoog oplopen, als een soort scheidsrechter bij een gewelddadig potje voetbal.
    Tasha vindt het een soort verraad als ze hem zou vertellen dat ze een vriendschap heeft met zijn broer. Vandaar dat ze dit stil houdt. Naar haar weten is het niet nodig om hem dit te vertellen. Het is goed zoals het is en ze wil geen wig drijven tussen de twee broers.
    Het enige probleem waar Tasha wel mee kampt, is dat ze niet zeker weet wat voor soort gevoelens ze heeft tegenover Eros. Helemaal nu zijn broer ook in het spel is gekomen.

    Alexalyn Ulyssa Velouetté. – Mag ze even kotsen? Een groot teiltje alsjeblieft. God. Dat mens haalt het bloed onder Tasha’s nagels vandaan.
    Tasha is van nature behoorlijk eenkennig. Vandaar dat ze er nog best wel eens moeite mee heeft om te delen. In dit geval ook.
    ‘Ik snap echt niet hoe je met haar om kunt gaan,’ gromde ze zacht tegen Realin terwijl ze samen naar de les toe liepen. Haar beste vriendin haalde simpelweg haar schouders op. Tasha klaagde wel vaker tegen haar over de manier waarop Alexalyn aan haar einde moest komen.
    Voor Realin was dat natuurlijk alles behalve plezierig, maar dat deerde Tasha vrij weinig. Niet alleen mocht het mens wat haar part dood neervallen, het mocht ook nog zo dat Tasha haar plezier er uit kon halen.

    •Tasha en Alex? Geen goeie combinatie. Als je wilt dat ze beide leven, dan zul je ze niet samen in een kamer neer moeten zetten. Zou dat wel gebeuren, dan kan je er van op aan gaan dat er maar een weer levend uit komt – Tasha in dit geval. Want ze is er niet vies van om haar coyote krachten in de strijd te gooien om te krijgen wat ze hebben wil.
          Tasha kan het niet hebben dat ze vrienden is met Realin. Onder meer omdat ze elkaar niet kunnen verdragen bij het Larcrossen. Doordat Tasha een ongekend uithoudingsvermogen heeft en daarbij onoverwinnelijk lijkt, heeft Alex een hekel aan haar. Alex saboteert hierdoor vaak Tasha’s spullen – hierdoor is de haatrelatie begonnen.
          Daarbij kwam ook nog kijken dat ze vrienden is met Ezequiel. Een van Tasha’s nieuwe vrienden – hoewel ze voor het oog vijanden lijken.
          In feite is het niet Tasha’s schuld dat ze elkaar niet zo mogen. Onder meer doordat Alex het niet kan hebben dat er meerdere mensen goed zijn in lacrosse, is de haat relatie ontstaan. Tasha snapte dit in het begin niet, maar over de tijd is de haat simpelweg wederzijds geworden. Gewoon omdat ze het niet uit kan staan dat iemand zo over haar durft te praten zonder dat ze iets fout heeft gedaan.

    Raelin Mellari Anqeloir – Het was een late zomerdag. Halverwege Augustus. Het was in de avond, net niet warm genoeg, maar zeker niet koud. Tasha sloeg de panden van haar vest iets dichter rond haar lichaam terwijl ze haar blik strak gericht hield op Realin, die in het gras lag te staren naar de lucht die steeds donkerder werd.
    Zo zaten ze wel vaker. Zwijgend, kijkend. Het was een soort traditie. In hun geval had je vrij weinig woorden nodig om duidelijk te maken wat er gaande was. Tasha was dankbaar voor de vriendschap die ze had met haar. Het had ook wel eens minder kunnen zijn.
    Tasha zuchtte zachtjes. Ze kroop naast Realin en legde haar hoofd net boven Realin haar schouder. De geur die het meisje kenmerkte vloog haar neus binnen. Het kwam niet vaak voor dat Tasha haar zachte kant boven liet komen, maar met haar beste vriendin had ze niets te vrezen.

    •Zwangerschapsgym, samen in de box, gezamenlijk naar het kinderdagverblijf. Het is het soort scenario wat je tegenkomt in films. Twee meisjes groeien samen op en blijken voor eeuwig vrienden te zijn. Naar Tasha haar idee is dit precies het soort gebeuren wat er speelt tussen haar en Realin.
    Ze weten alles van elkaar – zonder slag of stoot.
    Helaas is Tasha niet het soort persoon wat goed is met praten. Natuurlijk hebben ze het wel eens over bepaalde onderwerpen. Haar moeder, Realin’s vader. Maar ze kan haar niet verder helpen. Iets wat haar frustreert. Helemaal omdat ze daardoor naar Alexalyn toe gaan. Kan het nog erger?
    Realin is Tasha haar rots in de branding. Als het allemaal de verkeerde kant op lijkt te gaan, dan komt zij de hoek om, om haar te redden van de ondergang.
    De vriendschap is zowaar onbeschrijfelijk. Realin is als haar zus, maar tevens een zus waar ze allerlei leuke dingen mee kan beleven zonder dat er een voorwaarde aan zit.
    Ijzersterk zou ze de band willen noemen die ze heeft met het meisje. Soms is het zelfs zo gek, dat het lijkt alsof ze telepathisch verbonden zijn. Onder meer doordat ze soms tegelijk met een idee komen. Precies hetzelfde idee. Of doordat ze elkaar zinnen afmaken.
    Tasha zou niet kunnen leven zonder de steun van haar beste vriendin. Voor haar zou ze alles willen doen – wat ze meestal ook wel doet als Realin er om vraagt. Gewoonweg omdat Tasha weet dat het andersom precies hetzelfde zou gaan.

    Aurelian North Hawthorne – ‘Alsof het leven nog niet zwaar genoeg is’ gromde Tasha zachtjes. De conciërge duwde een bezem in haar handen, gepaard met een mop. ‘Zorg maar dat het tekenlokaal er weer schitterend uit ziet, juffie. Daarna ben je vrij om te gaan,’
    Gefrustreerd liep ze weg. Nablijven. Welke zieke leraar verzon dan ook zoiets? Niet dat het niet haar eigen schuld was. maar Tasha had geen tijd om hiermee te blijven lopen kloten.
    Na een tal minuten te hebben gestunteld met de voorwerpen in haar handen, bereikte ze het tekenlokaal. Chagrijnig en totaal niet voor rede vatbaar stormde ze zowaar binnen. Ze had aangenomen dat het er leeg zou zijn, maar niet was minder waar.
    Op een van de vrije plaatsen zat Aurelian – een jongen waar ze verschillend lessen mee volgde en waar ze niet zeker van was of hij positief of negatief was.
    Tasha liep dichterbij, ze zette de bezem en mop aan de kant, waardoor ze haar handen vrij had.
    Door de manier waarop hij schilderde, raakte ze geïntrigeerd. ‘Ik wist helemaal niet dat je dat kon,’ begon ze, voor ze op haar eigen sarcastische manier er aan toe voegde ‘laat staan dat je überhaupt iets kan.’

    •Dit voorval vond slechts drie jaar eerder plaats. Tasha, de rebel van Beacon high, was weer eens in strijd met een van de leraren, waardoor ze nablijven moest. Eigenlijk zou ze de leraar moeten bedanken, want anders had ze hem nooit beter leren kennen. Tasha was bij hem blijven plakken. Ze raakten aan de praat over kunst.
    Daarna kwam ze hem steeds vaker tegen. Steeds meer begonnen ze bij elkaar te plakken – en ze kon niet anders dan toegeven dat ze hem zo nu en dan ook wel expres opzocht. In zijn bijzijn zijn, was absoluut geen straf.
    Tasha is iemand die weinig vrouwelijke vrienden heeft, maar des te meer mannelijke vrienden. Naast Aurelian leerde ze immers Matthew ook kennen.
    Met Aurelian kan ze goed praten. Er zijn geen verplichtingen als ze bij hem in de buurt is. Ze hoeft zichzelf niet te bewijzen en hij neemt haar voor wie ze is. Wat wil ze nog meer?
    Andersom werkt het voor Tasha net zo. Niemand hoeft zich bezwaard te voelen in haar buurt.
    Ze weten het van elkaars ‘ware aard’ en dat zorgt voor nog meer ontspannenheid. Vaak ziet ze het alleen al aan zijn blik of er iets gaande is – en als dat het geval is, dan zal ze er zijn.



    ¤Extra : Voor haar eigen plezier is Tasha in haar vrije tijd vaak bezig met fotograferen. Het is een van de weinige hobby's die ze heeft, mits je het ontdekken van het bos niet meerekent. Met haar camera trekt ze er vaak op uit om de vreemdste fenomenen op foto vast te leggen. Ze deinst zeker niet terug voor de reacties op haar foto, naar haar zeggen zullen smaken altijd blijven verschillen. De camera die ze van haar ouders heeft gekregen koestert ze enorm. Door de ietwat verwoeste band tussen haar en haar ouders lijkt ze het te willen lijmen met het apparaat.
          Daarnaast rijd ze in een aftandse truck. De wagen die aan alle kanten uit elkaar lijkt te vallen heeft haar tot dusver op elke plek gebracht waar ze wezen moet. Helaas zijn het vaak de mensen die bij haar instappen die het idee hebben dat ze niet veilig op hun bestemming aan zullen komen, tot grote ergernis van Tasha zelf, die behoorlijk veel waardering heeft voor de oude wagen.
          Tevens is ze ook een van de weinige shapeshifters die daadwerkelijk kan veranderen in het 'beest' dat ze moet vertegenwoordigen. Iets waar ze totaal geen controle over heeft. Bij het minste kan ze al over haar toeren gaan, wat verschilt van grommen tot het daadwerkelijk transformeren in een coyote.

    [ bericht aangepast op 23 juli 2014 - 22:05 ]


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.



    Naam:
    Nicoletta Bella Costa. Al wordt ze meestal Nicole genoemd, of "Nica" door goede vrienden.
    Leeftijd:
    17.
    Uiterlijk:
    Nicole heeft een egale, blanke huid die zowat geen oneffenheden bevat. Ze heeft twee grote, donkerbruine ogen die soms ook nog wel is zwart lijken. Deze zijn omringt met volle, lange wimpers. Ze houd ervan om haar ogen op te maken zodat ze er nog beter uit springen, ze draagt daarom ook vaak wat donkere make up. Achter haar volle lippen schuilt een rij rechte, parelwitte tanden die ze te danken heeft aan een beugel. Nicole heeft lang, donkerbruin haar dat van zichzelf al erg stijl is. Voor feestjes of sporten wilt ze het nog wel is opsteken of krullen.Nicole heeft een mooi lichaam. Ze is slank met aardige curves. Ze is met haar 1.65 wat aan de kleine kant maar ze is nog wel gezegend met een paar slanke, lange benen. De rest van haar lichaam is wat aan de kortere kant. Nicole heeft een paar tattoos. Ze heeft deze op haar zij, die laat haar denken aan haar overleden oma. Nicole was vroeger erg close met haar en het laatste wat ze aan Nicole heeft gegeven was een dromenvanger. Ook heeft ze deze op haar pols, die heeft ze samen met haar beste vriend laten zetten. Verder heeft ze deze een keer in een wilde bui laten zetten, geen betekenis dus. Qua piercings heeft ze in elk oor drie gaatjes, een navelpiercing en een lippiercing. De laatste twee doet ze echter niet altijd in.
    Innerlijk:
    Nicole is een spontane maar ook brutale vrouw. Ze is het type dat zonder moeite op mensen afstapt en een heel gesprek kan beginnen. Het is dan ook geen wonder dat ze vrij populair is. Nicole houd nooit haar mening voor zich, ze deelt het gerust met heel de wereld. Zelfs als die mening totaal anders is dan de rest. Nicole is wel een beetje een flirt en heeft een bepaalde charme die haar daarbij helpt. Nicole heeft wel een beetje het nadeel dat ze mensen te snel vertrouwt, daarom krijgt ze ook wel is de verkeerde mensen op haar pad. Grote problemen heeft ze echter nooit gehad omdat ze zich meestal op eigen houtje weet te redden. Nicole is zeer koppig en zeker niet het type dat snel om hulp zou vragen, als ze dat wel doet weet je dus dat het ernstig is.
    Relaties*:
    Wie wil?
    Geschiedenis:
    Nicole is geboren in een rijke familie. Ze groeide op met haar ouders en één oudere broer, Darryl. De familie bezit veel geld, dus het is geen wonder dat Nicole alles kan krijgen wat haar hartje begeert. Toch wil ze niet compleet afhankelijk zijn en heeft ze daarom een bijbaantje in een restaurant. Tot grote ergernis van haar ouders, die zijn van mening dat ze zich niet goed op school focust met ook nog is een baan erbij. Nicole's familie is echt zo'n familie die streeft naar perfectie. Hoge cijfers, de beste met sporten en alleen de beste resultaten tellen bij het werk. Nicole voelt constant een hoge druk om de beste te zijn, terwijl ze dit meestal niet aan kan. Het is dan ook geen wonder dat ze vaak weg loopt van huis, dit begon rond haar 13e. Om te kalmeren begon ze ook met roken. Nicole is niet het type dat alles perfect wil doen en is eigenlijk al tevreden met een zesje op het rapport. Ze heeft niet een al te sterke band met haar ouders en ze is ook van plan om zo snel mogelijk uit huis te gaan.
    Extra’s:
    Nicole rookt vrij veel, maar is in tegenstelling tot vroeger veel geminderd. Nu gaan er zo'n drie pakjes per week doorheen. Nicole is hetero, maar misschien een beetje bi-curious. Ze maakt er bijvoorbeeld geen groot probleem van om met een meisje te zoenen, maar haar voorkeur gaat toch uit naar jongens.


    El Diablo.

    Het is officieel ik ben gek (zie pagina 2). Eros staat ook nog open voor andere relaties btw


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Waarom zie ik deze nu pas. (cat)


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Ezequiel Leandro Caetano Veríssimo - Tweelingbroer Eros

    "Don't disturb me when I'm in the zone. I'm making art here, people."

    Links: Eros, Rechts: Ezequiel


    Ezequiel


    Links: Eros, Rechts: Ezequiel


    Links: Ezequiel, Midden: Evandro, Rechts: Eros




    Uitleg:
    • Ezequiel: Kracht van God
    • Leandro: Leeuw
    • Caetano: uit Gaeta, Italië
    • Veríssimo: Gemeente in Brazilië, uit de deelstaat Minas Gerais


    Bijnaam: Ezro, een samentrekking van zijn voor - en tweede naam
    Artiestennaam: EQ
    Leeftijd: 19, 25 december; 3 minuten ouder dan zijn broer
    Nationaliteit: Braziliaans, São Salvador da Bahia de Todos os Santo
    Moedertalen: Portugees en Engels; Zijn Engels is wel met een licht Portugees accent

    Uiterlijk: Ezro weet van zichzelf dat hij en zijn tweelingbroer absoluut geen lelijke jongens zijn. Niet dat hij een ijdeltuit is - integendeel - maar hij weet gewoon dat hij de typische Braziliaanse knapheid bezit. Ezequiel is net zoals zijn drie minuten jongere broer één meter negentachtig wat dus eigenlijk toch wel vrij groot is. Qua breedte aan de schouders is hij niet zo breed als zijn broer maar heeft hij wel duidelijk een meer ontwikkelde sixpack. Met dit laatste gegeven durft hij vaak Eros wel eens een beetje te plagen - al is het alleen maar om hem te stangen omdat hij de meeste stoeipartijen wint. Dit is dan ook omdat zijn broer duidelijk meer armspieren heeft. De taille van Ezequiel is ook weer smaller dan die van zijn broer waardoor je dus kan concluderen dat Ezequiel in het algemeen gewoon veel smaller is gebouwd. Als Ezequiel glimlacht of lacht ontstaat er net zoals zijn broer twee kuiltjes in zijn wangen – deze zul je echter vaak genoeg zien omwille van het feit dat deze jongen echt een schaterkont is. Zijn gezicht heeft ook geen enkele oneffenheden en is ook steeds gladgeschoren; wat hij veel netter en fatsoenlijker vindt staan. Op het eerste zicht lijken de broers als twee druppels water op elkaar; dezelfde kastanjebruine haren en ogen die je elk moment van de dag betoverend kunnen aanstaren. Zelfs hun kapsels – het warrige haar waar ze beide nooit iets aan doen - zijn bijna exact hetzelfde maar als je hen zoals hun familieleden zou kennen, zou je opmerken dat het gezicht van Ezequiel een scherpere kin en neus heeft. Ook zijn zijn beide kaaklijnen veel scherper. Naar buitenstaanders toe valt dit uiteraard allesbehalve op. Enkel als je hen heel goed zou kennen zou het mogelijk zijn om een onderscheid tussen de twee maken. Ezequiel heeft van nature een olijfgebruinde huid dat zijn Braziliaanse afkomst natuurlijk onmiddellijk verraadt. Zijn kledingstijl gaat meer de iets rebelsere kant op. Deze jongeman zal je het vaakst zien verschijnen in zijn afgetrapte combat boots, aansluitende broeken die net niet te skinny zijn en één of ander geruite hemdje of een shirt. Een hoofddeksel draagt hij bijna nooit; dit geldt hetzelfde voor een uurwerk. Hij vindt het niet alleen niet mooi staan maar ook gewoon extreem onhandig. Als Ezequiel aan het nadenken is glijdt meestal zijn tong over zijn spierwitte tanden en wrijft hij met de achterkant van zijn vingers over zijn rechter kaaklijn. Tot slot heeft hij als weerwolf heeft hij oranje geleachtige ogen; hij is dus een beta.
    Alessandro Hasni

    Innerlijk: Ezequiel is wat je kan noemen een bescheiden jongen. Hij zal nauwelijks of nooit pochen over zichzelf. Een complimentje zal hij dan ook nooit zelden met open armen ontvangen - hij zal dikwijls proberen om je juist van het tegendeel te bewijzen. De jongen is heel timide op het gebied van zijn kunstwerken of dingen die hij tot een goed einde heeft gebracht. Ondanks dat geeft hij wel graag en veel complimentjes aan andere mensen. Ezequiel heeft af en toe ook wat moeilijkheden met zijn rijke afkomst. Op sommige momenten schaamt hij er zich voor en probeert hij het zoveel mogelijk verborgen te houden. Hij wil vrienden maken door wie hij is; niet door wie zijn vader of moeder is. Deze jongeman is dan ook zeker en vast niet arrogant. Hij blijft bij zijn beide voetjes op de grond en voelt zich absoluut niet beter dan een ander. Overigens is Ezro een jongen op zoek naar avontuur. Hij houdt ervan om uit de rijke sfeer weg te gaan - om nieuwe situaties of mensen te leren kennen. Hij houdt ervan om zich in het ongewissen te gooien en een hele andere wereld te leren kennen. Daardoor is een wereldreis één van zijn grote dromen. Hij wil rondtrekken als een kunstenaar door de wereld; de geweldige hoofdsteden van de kunst bezoeken, andere kunstenaars en mensen ontmoeten en zoveel mogelijk op kunstvlak zich ontplooien . Op creatief vlak is deze jongeman dus volledig thuis. Hij heeft plezier in wat hij doet en dit zie je ook aan de passie die hij voor zijn grote liefde heeft. Echter is Ezequiel helemaal het tegenovergestelde op schoolvlak - niet dat deze jongeman dom is. Hij heeft vast en zeker de hersenen om te slagen of om goede cijfers - net zoals zijn broertjelief te halen - maar zijn passie ligt niet in deze dingen. Het interesseert hem niet waardoor hij er ook vrij weinig voor doet. Zo zijn de meeste vakken altijd op het nippertje en krijgt hij ook vaak zeurende leerkrachten en ouders - vooral zijn vader - aan zijn hoofd die hem pushen om beter zijn best te doen, wat hij uiteindelijk nooit doet. Op het gebied van zijn kunst is dan weer wel erg perfectionistisch. Nooit is iets perfect; altijd is er wel iets mis en kan hij zeker maanden nadat hij het heeft gemaakt er nog iets aan veranderen. Op het gebied van relaties is onze jongeman een echte regelrechte Braziliaanse flirt. In tegenstelling tot zijn broer is Ezequiel juist een persoontje die zich heel flirterig kan opstellen. Hij windt makkelijk meisjes om zijn vinger en vaak zijn deze relaties dan ook van kortstondige duur. Hij heeft nog maar één echte relatie gehad - die ongeveer een tweetal maanden duurde; wat voor hem een record was - maar deze liep ook al snel ten einde. Deze jongeman flirt wel met elk meisje die hij tegenkomt maar vaak doet hij dit zelfs zonder hij het beseft en heeft dikwijls ook geen verdere bedoelingen. Hij heeft echter wel steeds respect gehad voor vrouwen - wat zijn moeder ook er bij hem heeft in gedramd - en kan er dan ook absoluut niet tegen als hij iemand opmerkt die zijn vriendin of een onbekende vrouw met weinig eerbied behandeld. Hij zal zich dan ook vaak in het gesprek mengen en er wat van zeggen - ongeacht hij de persoon kent of niet. Hij is dan ook een echte gentlemen. Van nature bezit Ezro ook zorgzaamheid. Niet alleen ten op zichten van zijn tweelingbroer en andere familieleden maar ook ten op zichten van zijn vrienden en zelfs onbekenden. Ook al kent Ezequiel je niet, hij zal je steeds waar hij maar kan proberen te helpen en te beschermen. Weliswaar doet hij dit enkel bij personen die goed aanvoelen. Deze jongeman heeft immers een erg goed mensenkennis. Hij weet vaak al hoe een persoon in elkaar zit en wat voor iets hij of zij is. Hij ziet vaak doorheen het maskertje dat vele mensen proberen op te zetten omdat hij een oog voor detail heeft. Overigens is Ezequiel net zoals zijn broer een geweldige leugenaar. Nooit zal iemand - zowel wezens als gewone mensen - aan zijn gezicht aflezen dat hij liegt. Hij onthoudt ook één voor één zijn leugentjes waardoor hij nooit door de mand zal vallen. Zijn hartslag kan hij dan ook goed onder controle houden - net zoals het shapeshiften. Deze laatste dingen heeft hun vader hen geleerd - vaak hielden de drie broers oefensessies waarbij ze elkaar hielpen. De enige persoon die onmiddellijk weet dat Ezequiel liegt is zijn geliefde tweelingbroer Eros. Tot slot heeft Ezequiel er een hekel aan als mensen de baas over hem beginnen spelen - zoals zijn broer vaak wil doen. Hij doet dan expres het tegenovergestelde om alleen maar de persoon te stangen. Hij is dan ook erg koppig en zal niet gauw van zijn standpunt of idee afwijken. Wat hij zegt of doet is juist. Hij kan dan ook zijn ongelijk of eventuele fouten moeilijk toegeven. Deze jongeman heeft bovendien het hart op de tong; hij haat mensen die rond de pot draaien en komt liever straight to the point. Achterklap is ook één van de vele dingen waar Ezro een grondige hekel aan heeft. Hij zal dan ook nooit over iemand roddelen en als iemand begint te roddelen over iemand anders tegen hem dan zegt hij vlakaf - op een rustige manier - in het gezicht dat deze dit niet moet doen. Hij is dan ook niet snel boos te krijgen en heeft eeuwen geduld. Er is heel veel voor nodig totdat Ezequiel zal uitbarsten. Hij kan lang zijn hoofd koel houden - ook onder druk of stressige situaties. Hij is dan ook vaak diegene die de oplossingen verzint als ze in de problemen zitten. Gevoelens laten zien is ook niet iets van Ezequiel's sterktes. Hij weet vaak niet hoe hij deze moet verwoorden of überhaupt erover moet praten. Hierdoor kropt hij vaak ook alles op en probeert hij er met zijn manier - door middel van kunst - mee om te gaan. Met zijn broer praat hij bijna ook niet over de dingen die door zijn hoofd spoken. Om af te ronden is Ezro een persoontje die lijdt aan Insomnia. Slapen is iets waar hij veel moeilijkheden mee heeft. Hij slaapt dan ook nooit langer dan maar een paar uurtjes; hierdoor heeft hij wel steeds last van een ochtendhumeur. Als hij eenmaal slaapt, moet je hem laten slapen of hij zal er de hele dag zuur bijlopen.

    Speciale gave: Aangezien Ezequiel een deel is van een eeneiige tweeling bezitten de twee jongens ook een talent die niemand anders in Beacon Hill bezit. Hun vader heeft hun - vanaf het moment ze acht waren - geleerd hoe ze zich moeten laten samensmelten tot één grote weerwolf. Dit heeft heel veel tijd, moeite, doorzettingsvermogen en pijn gekost. Het feit dat de twee jongens exact identiek zijn en dus ook dezelfde genen bezitten maakte het mogelijk. Echter was het helemaal niet makkelijk om jezelf met je wederhelft te laten smelten. Het heeft heel wat concentratie en opoffering nodig om jezelf te vergeten en als één te aanschouwen. Als één grote weerwolf is de tweeling uiteraard veel sterker, groter en angstaanjagender. De tweeling is dan ook perfect op elkaar ingesteld. Aangezien ze wel twee verschillende oogkleuren hebben als weerwolven - Ezequiel oranje en Eros blauw - verandert hun oogkleur in het zwart. Hun ogen lijken dan twee diepe zwarte gaten die zo zwart als de nacht of dood zijn.

    Relaties:
    • Eros Zenildo Caetano Veríssimo: De relatie tussen Ezequiel en Eros is heel complex en moeilijk te begrijpen naar een buitenstaander toe. De broers zijn niet alleen maar een tweeling of broers maar hun connectie gaat nog veel dieper dan dat. Zonder Eros voelt Ezequiel zich niet compleet; alsof er een stukje van zijn ziel of persoonlijkheid mist. Beide broers lopen er dan ook verloren bij; alsof ze zijn vergeten wie ze zijn of welk doel ze überhaupt najagen. Het lijkt alsof ze elkaar aanvullen en de ander maken tot de persoon die hij is. Hoe hard Ezequiel soms door zijn broertjelief geïrriteerd geraakt, toch weet hij dat hij zonder Eros niet zou staan waar hij nu zou staan. Waar je vaak Ezequiel vindt zal je ook Eros vinden. Maar dit is niet altijd zo. Af en toe kunnen de gemoederen ook hoog oplopen tussen de twee waardoor je ze absoluut niet in elkaars buurt zal terug vinden. Deze momentjes zijn echter maar zeldzaam en zullen nooit een hele dag duren. Vaak is het na een paar uurtjes al terug koek en ei tussen de twee en pikken ze gewoon de draad op waar ze hem hebben achtergelaten. Ezequiel zou werkelijk alles voor Eros doen - uiteraard ook voor zijn ouders en jongere broertje - maar dit is nog een tikkeltje anders. Als het moet zou hij heel de wereld afstruinen op zoek naar zijn broer indien deze in de problemen zou zitten. Ezequiel denkt ook niet na als hij het gevoel krijgt dat Eros zich in de nesten heeft gewerkt. Hij denkt niet na over de gevolgen - al zou het zijn eigen leven inhouden - hij doet het gewoon zonder enige aarzeling. Ook al is hij smaller dan zijn tweelingbroer toch beschermt hij hem met al zijn hebben en houden. Hoewel Ezequiel en Eros twee handen op één buik zijn en beide broers zonder elkaar geen raad weten, zal Ezequiel nooit over zijn gevoelens tegen zijn broer praten. Niet dat hij zijn broer niet vertrouwt - dat doet hij juist wel; hij vertrouwt hem het meeste - maar het lukt hem gewoon niet. Tot slot hebben de broers een soort van telepatische link waar ze bij tweelingen over spreken. Ezequiel voelt het wanneer Eros zich in een benarde situatie heeft gewerkt. Hij weet wanneer er iets mis is met zijn wederhelft - net zoals vele tweelingen voelen.
    • Natasha Rose Zayev: De connectie dat deze twee delen is heel moeilijk uit te leggen of überhaupt te begrijpen. De twee leerden elkaar kennen de laatste maand van het vorige schooljaar toen Ezequiel samen met zijn tweelingbroer hun intrede in Beacon Hills High maakte. Iedereen die Ezequiel zou kennen zou weten dat onze Braziliaanse flirt uiteraard geen enkel probleem zou hebben om een Amerikaans meisje met zijn schattige lichtjes Portugese accent als hij Engels praat om zijn vinger te winden. Zoals dus verwacht had hij al na twee weken een kortstondige flirt met één van Tasha's beste vriendinnen - waardoor de twee elkaar ook leerden kennen. Madison, een nogal heel goedgelovig naïef blond meisje, viel als een blok voor deze zongebruinde jongeman. Uiteraard had Ezequiel niet echt verdere toekomstige bedoelingen en beschouwde hij dit gegeven simpelweg als een goede start van zijn Amerikaanse verblijf. Hun 'relatie' - of zoals hij het noemde; een soort van bezigheidstherapie of inwijding in het land - was dan ook van héél korte duur. Na een week maakte onze jongeman er immers al een einde aan - het meisje achterlatend met een gebroken hart en het gevoel alsof ze niet goed genoeg was. Uiteraard zorgde er dit voor dat Tasha's bloed begon te koken gezien ze van mening is dat haar vrienden enkel het beste verdienen. Ezequiel heeft uiteraard wel de plooien proberen glad te strijken door de befaamde zin; "Het ligt niet aan jou maar aan mij." te zeggen maar zoals verwacht haalde dit niet veel uit. Sindsdien kon Tasha zijn bloed wel drinken - hoewel ze dat ook in die week kon omdat ze steeds het gevoel had dat er iets niet juist aan hem was - en liep hun relatie enkel maar bergafwaards. Tasha haatte hem om wat hij haar beste vriendin had aangedaan en Ezequiel had een hekel aan Tasha omdat ze zich veel te veel bemoeide, dikwijls een grote mond opzette en nogal héél betweterig uit de hoek kon komen. Hierdoor noemt Ezequiel haar ook "sabichão", wat beteweter wil zeggen, als hij over haar praat tegen anderen of haar eventueel soms ook zo aanspreekt. Dit is zijn persoonlijke nickname voor haar. Deze relatie veranderde toen ze op een avond elkaar tegenkwamen buiten de schoolomgeving. Tasha, foto's aan het nemen en Ezequiel op weg naar de plaats waar hij zijn volgende illegale eerste kunstwerk in Amerika zou waarmaken. De twee geraakten aan de praat door hun gedeelde passie en voor Ezequiel het besefte had hij haar uitgenodigd om met hem mee te gaan. De twee praatte die avond voor de eerste keer echt met elkaar - weliswaar nog steeds met sarcasme, elkaar belachelijk maken etc. - maar deze keer was het anders. Ze leerden beide een andere kant van elkaar kennen en groeiden dichter naar elkaar toe door hun liefde voor kunst. Er ontstond die avond een begin van een vriendschap. Echter de volgende dag deden de twee op school weer alsof ze elkaar niet konden luchten en alsof de vorige avond/nacht - ze hadden tot diep in de nacht gepraat terwijl Ezequiel zijn creatie afmaakte - nooit was gebeurd. Tasha wilde de gevoelens van Madison niet kwetsen en Ezequiel ging hier automatisch in mee omdat - hoewel niemand hem gelooft - hij wel om Madison's gevoel geeft. Niemand weet van hun vriendschap - zelfs zijn tweelingbroer Eros niet en hij is ook niet van plan om het deze te vertellen. Eros is echter wel bevriend met Tasha waardoor Ezequiel vaak onverschillig doet en doet alsof hij haar totaal niet kan boeien of uitstaan. Zijn broer heeft dan ook niets door. In het geheim spreken de twee af en toe wel eens buiten af om Beacon Hills samen onveilig te maken, samen creatief te doen of om te praten. Ze zijn vrienden geworden maar voor de buitenwereld zijn ze nog steeds elkaars vijanden.

    Gezinsleden:
    • Alandra Caetano, zijn moeder • 43
    • Henrico Veríssimo, zijn vader • 46
    • Evandro Júnior Caetano Veríssimo, zijn jongere broertje • 17
    • Eros Zenildo Caetano Veríssimo, zijn tweelingbroer • 19

    Geschiedenis: Ezequiel en Eros komen uit het zonnige Salvador, de hoofstad van de deelstaat Bahia gelegen in het noordoosten van Brazilië. De tweeling kwam ter wereld als twee kleine weerwolfjes met twee weerwolven als ouders. Ze zijn dus transfers uit Brazilië die nog maar enkele maanden in Beacon Hills verblijven en dus met frisse moed aan hun tweede jaar starten - wat hun ouders maar al te graag financierden. Ze komen hierdoor ook in hun laatste jaar terecht – waardoor ze dus negentien zijn – dat ze nooit hebben afgemaakt door het verhuizen naar Noord-Amerika. De tweeling heeft echter al enkele maanden van het voorgaande jaar gevolgd waardoor ze al vele jongeren kennen. Als kleine weerwolfjes waren de twee al echte kleine rebelletjes en herrieschoppers. Vaak deden ze krachtmetingen en stoeiden ze om te zien wie er sterker was. Vaak ging het gelijk op maar hoewel Ezequiel er een hekel aan heeft om het toe te geven, won zijn broer Eros vaker door het feit dat hij iets breder gebouwd was en meer spiermassa bezat. “Ik kan er niets aan doen dat jij de dikkere van ons tweeën bent. Je spieren bestaan enkel uit vet.” Was en is nog steeds dan ook een antwoord die je dikwijls van Ezequiel hoorde als zijn broer wederom won. Uiteraard zorgde dit ervoor dat de zoveelste stoeipartij op gang kwam. De tweeling was al van jongsafaan twee handen op één buik en onafscheidelijk. Ze spanden voor alles samen en vulden elkaar perfect aan. De broertjes weten dat ze elkaar nodig hebben. Zonder de ander voelen ze zich niet compleet, alsof het lijkt dat er iets in hun persoonlijkheid mist. Zo was er een keer dat Ezequiel op kamp was met enkele vrienden en beide broers zich verloren en alleen voelden. Pas toen Ezro weer thuis was, leek het alsof ze weer zichzelf waren. Naarmate de tweeling ouder werd, werden ze opstandiger en begonnen ze meer ‘s nachts dan overdag te leven. Ze kregen alles wat hun hartje maar begeerde – de tweeling moest als het ware nog maar met hun vingers knippen en hetgeen dat ze wilden, werd op een gouden dienblaadje gepresenteerd – maar dit liet hun echter koud. Ze wilden de wereld ontdekken hoe hij was als twee normale jongens, niet als de twee zonen van een CEO van een groot bedrijf. Hun vader was dan ook dikwijls een belemmering in hun avonturen. Hij had het beste voor met zijn drie zonen maar was veel te streng en strikt. Hij had een ellenlange lijst van regeltjes die de tweeling en hun broertje moesten opvolgen. De man was dan ook de alfa van zijn pack - de pack waar de tweeling dus in opgroeide. Hun moeder echter was totaal het tegenovergestelde van hun vader. Een zachte, liefdevolle vrouw die rust uitstraalde maar toch een hardwerkende persoon was. Ze was van beroep dokter en bracht dus ook brood op de tafel - hoewel hun vader makkelijk het gezin op zijn ééntje kon onderhouden. Ze wilde onafhankelijk zijn en haar steentje bijdragen. Voor Ezequiel is ze nog steeds het ultieme voorbeeld. Ze steunt hem in zijn artistieke dromen - hoewel zijn vader hem daarin tegenhoudt. Hij heeft van haar dan ook zijn artistieke aanleg. Ezequiel was en is nog steeds een echt moederskindje. Hoewel hun vader hen sterk in de gaten hield vonden de tweeling een uitweg en kropen dan ook vaak de straten op. Daar leerden ze de echte realiteit kennen; Ezequiel was dan ook een fan van de favelas, de krottenwijken van Brazilië, en voelde zich helemaal thuis in het straatleven. Hij vond het fascinerend hoe deze mensen leefden, hun instelling ten op zichten van het leven en hoe ze met zo weinig konden blij zijn. De jongen leerde daar ook zijn artistieke talent ontplooien – hij leerde nieuwe creatieve vrienden kennen die zijn passie deelden. Vrienden voor het leven, zoals hij ze vaak noemt. Echter is Ezro niet altijd een heilige boon. Net zoals zijn broer heeft hij er ook bondgenoten of vijanden. De jongeman heeft ook zijn momenten van rebellie en stookt al te graag onrust.
    Op het gebied van Evandro, hun jongere broertje die nu zeventien is, was de tweeling de oorzaak van het wangedrag van deze jongeman. Hij werd vaak door hun opgestookt en in hun problemen meegesleurd; vaak zeiden ze dat hij te soft en te braaf was. Echter lag dit niet in Evandro’s aard; de jongeman was rustiger en meer terughoudend. Hij voelt zich ook vaak het derde wiel aan de wagen omwille van het feit dat de tweeling zo aan elkaar hangt. Het was niet altijd even gemakkelijk om het broertje van een tweeling te zijn. Ondanks dat kan Evandro het beter met Ezequiel vinden dan met Eros. Ezequiel’s karakter leunt meer aan bij de zijne in tegenstelling tot Eros’ die soms geen halte aan zijn rebellie weet te roepen. De jongeman drijft het vaak te ver. Ook kunnen de twee het beter met elkaar vinden omdat ze beide momenten van rust hebben. Ze kunnen dan praten over de meest filosofische zaken en vaak is Evandro ook de persoon die Ezequiel's kunstwerken beoordeelt of soms zelfs helpt. Tot slot hoopt Henrico nog steeds dat de tweeling zijn bloeiende grote zaak zal overnemen - hierdoor heeft hij ze ook opgevoed in twee talen. Echter weet de tweeling dat hun toekomst ergens anders ligt en dat het bedrijf in de handen zal vallen van hun jongere broertje Evandro. Ze hebben echter schrik om hun vader teleur te stellen waardoor Ezequiel vaak zijn passie voor de kunst angstvallig voor zijn vader verborgen houdt. Enkel zijn moeder, Evandro en Eros weten hiervan.

    Extra: Ezequiel is de artistieke persoon van de tweeling. Kunst is dan ook echt een passie van hem. Hij is behendig in alle soorten kunst; schilderkunst, graffiti, gewoon tekenen op een wit papier, dingen in elkaar knutselen, fotografie, wat je ook maar kan noemen. Hij is in alle markten wel thuis. Ezro haalt namelijk zijn inspiratie in vele belangrijke kunstenaars; zijn all time favourite is Banksy. Echter houdt de jongeman vooral van streetart. Hij houdt van de kick die het met zich meebrengt; en hij wil meestal met zijn kunstwerken een boodschap aan de omstaanders meegeven. Bovendien rookt Ezro net als zijn wederhelft vaak een sigaretje. Hij smoort er echter wel wat meer op een dag op dan dat zijn broertjelief doet. Als Ezequiel dan ook gestresseerd is, kan de nicotine soms zijn lichaam weer kalmeren. Tot slot heeft de tweeling - voor hun zeventiende verjaardag - van hun vader een splinternieuwe Dodge Challenger cadeau gekregen. Ezequiel interesseert zich er echter niet in waardoor de auto vaker bij zijn broer is dan bij hem. Af en toe leent hij ook wel eens de auto - herinnerend aan zijn broer dat het ook zijn auto is - maar dit gebeurt enkel als hij de auto nodig heeft voor een kunstproject. Tot slot is deze jongeman ook een muziekwonder. Hij kan de drums bespelen.

    Voorbeelden kunstwerken:
    • Klik
    • Klik
    • Klik
    • Klik
    • Klik
    • Klik
    • Klik

    Uiteraard gaat alle credit naar de echte makers. Dit zijn louter voorbeelden naar wat Ezequiel zou hebben kunnen maken.




    Zo. Ik denk dat hij eindelijk - normaal gezien - volledig af is. Als ik er iets aan moet veranderen dan hoor ik het graag. ^^
    Ook is Ezequiel nog beschikbaar voor eventuele relaties.

    [ bericht aangepast op 15 juli 2014 - 23:06 ]


    Rise and rise again until lambs become lions

    Eros Zenildo Caetano Veríssimo • Tweelingbroer Ezequiel
    Unity is our biggest salience.
    A•N•T•H•E•M
    • • •

    Links: Ezequiel, Midden: Evandro, Rechts: Eros


    Links: Eros, Rechts: Ezequiel


    Links: Ezequiel, Rechts: Eros


    Boven: Eros, Midden: Evandro, Onder: Ezequiel


    Links: Evandro, Midden: Eros, Rechts: Ezequiel

    Links: Ezequiel, Rechts: Eros

    Links: Eros, Rechts: Ezequiel

    Eros

    Naam:
    Hij wordt soms voor het gemak gewoon Zeno genoemd, maar meestal gewoon aangesproken met Eros. Soms wordt er ook Cay of Zero tegen hem gezegd, maar dit gebeurd zelden.
    • Eros: God van liefde
    • Zenildo: onbekend
    • Caetano: uit Gaeta, Italië
    • Veríssimo: Gemeente in Brazilië, uit de deelstaat Minas Gerais
    Leeftijd:
    19, 25 december. Hij is echter drie minuten jonger dan Ezequiel.
    Spreektalen:
    • Engels
    • Portugees
    Etnische achtergrond:
    Eros en Ezequiel zijn geboren in Brazilië, in São Salvador da Bahia de Todos os Santo. Daar hebben ze ook 18 jaar lang geleefd. Nu hebben ze echter een transfer gedaan naar Beacon Hills, waar ze hun laatste jaar zullen afmaken.
    Uiterlijk:
    Eros is net als Ezequiel één meter negenentachtig en vrij groot dus. Hij vindt het wel belachelijk dat ze net geen één meter negentig zijn, niet dat het veel verschil maakt, maar gewoon het gedacht. Zijn borstomtrek is 97 centimeter, een paar centimeter meer dan Ezequiel dus, waar hij best trots op is, ook al maakt zijn evenbeeld er wel eens grapjes over. Zijn taille is 82 centimeter, wat breed lijkt, maar in verhouding met zijn torso toch wel mooi uitkomt. Ezequiels 'blokjes' komen echter harder door en daar schept zijn wederhelft dan weer me op, maar een gevecht op kracht is een thuismatch voor Eros. Ook Eros' bicepsen zijn iets meer ontwikkeld dan die van Ezequiel, dus dat is ook weer in zijn voordeel. Zijn schoenmaat is 46, je kan dus zeker zeggen dat hij op grote voet leeft.
    De tweeling weet van zichzelf dat ze in de smaak vallen bij de dames, ook al doen ze weinig met hun uiterlijk. Iets wat vreemd is omdat Eros toch graag op zijn imago let, maar hoe goed hij ook zijn best doet, zijn neutrale look wint het van alles wat hij ooit geprobeerd heeft dus houdt hij daaraan vast. Hun kastanjekleurige haar heeft een identieke kleur kastanjebruin en is van beiden warrig, alsof ze elke dag in een stevige wind hebben gelopen. Eros rolt dus bij wijze van spreken gewoon met dat kapsel zijn bed uit en doet er geen gel of iet dergelijks in, dat zie je ook aan de structuur van zijn haar. Je kan ze dus niet uit elkaar halen op dat gebied. Ook op het gebied van oogkleur kan je dat niet, want ook die hebben dezelfde kleur kastanjebruin. Voor Eros komen ze ook vaak goed van pas als hij kwade blikken wil werpen, omdat ze zo een donkere kleur hebben, wat ze onheilspellend maken. De wimpers die zijn ogen omlijsten zijn echter weinig in aantal, maar wel heel donker wat ze dan toch weer accentueert. Als je zet echter heel je leven zou kennen zou je een klein verschil in hun gezicht zien, met betrekking tot de kin en neus, maar anders zie je dat niet. Zijn huid is over het algemeen altijd licht gebruind, ook al is het weer slecht, het licht bruine tintje heeft hij altijd. Het zet hun zonnige achtergrond ook wel een beetje in de kijker, je ziet daaraan dat ze niet uit Beacon Hills komen. Voor een man te zijn heeft Eros ook vrij smalle wenkbrauwen, die heel donker zijn en mooi gevormd boven zijn ogen. Gezichtsbeharing hebben ze uit hun wolfvorm niet, ze zijn altijd gladgeschoren. Zijn gezicht bevat ook geen oneffenheden, en is dus vaag. Hij is echter wel goed in zijn pokerface, maar ook het omgekeerde: het uitdrukken van zijn irritatie of kwaadheid. Je kan hem dus best mijden als één van die twee op zijn gezicht af te lezen valt, of er gebeuren dingen die je liever niet meemaakt.
    Zijn kaaklijn is ook een opvallend kenmerk in zijn gezicht, zijn jukbeenderen komen ook wel lichtjes door, maar die vallen minder hard op dan zijn kaaklijn. Als je een zeldzame glimlach van hem te zien krijgt, heeft hij af en toe kuiltjes, afhankelijk van hoe breed zijn lach is. Zijn kledingstijl is rebels, net als zijn broer, maar toch nog een tikkeltje anders. Eros gaat echter vaak voor een simpelere jeans, ofwel heel donker ofwel gebleekt, maar toch voorkeur voor donker. Als bovenkleding heeft hij ook een paar opties, een simpel shirt, ook liefst zwart, met daarover een hemd of een zwart lederen jasje waar hij dol op is. Of bij warm weer zijn geliefde marcelleke, of het geval work-out: geen shirt. Hij weet zelf goed genoeg dat hij er lichamelijk goed voor zit, net als Ezequiel. Zijn tanden zijn zeer wit, maar komen nog witter uit door zijn getaande huid. Als hij nadenkt legt hij zijn vingers van zijn linkerhand op zijn neusbrug, maar enkel in ernstige situaties. Als hij zich ongemakkelijk voelt, zal hij met zijn hand achter in zijn nek wrijven, en als hij kwaad is, zal hij die gebald voor zijn borst kruisen. Een defensieve houding dus. Zijn handen zijn dus heel belangrijk voor hem. Hij heeft over het algemeen ook vrij grote handen met elegante, smalle vingers die handig zijn bij het prutsen aan zijn auto. Zijn nagels zijn daarom ook vaak vuil van het smeer, net als zijn vingers en handen. Zijn bredere bouw heeft echter ook nog een tweede oorzaak: zijn botstructuur, zijn botten zijn iets zwaarder en dikker dan die van Ezequiel, waardoor hij van nature al breder is, ook als ze beiden nog niet afgetraind waren. Hij zal dus minder makkelijk iets breken dan Ezequiel, maar zoveel verschil maakt het nu ook weer niet. Als hij wolf is, zijn zijn ogen blauw, in tegenstelling tot Ezequiel, die oranje ogen heeft.
    FC: Nicolas Hasni
    Innerlijk:
    Eros is een persoon die gesteld is op zijn onafhankelijkheid en vrijheid, hij heeft er ook een hekel aan om bevelen van anderen op te volgen. Hij is dus vaak opstandig en een echte rebel. Als er iets tegen zijn gedacht in druist zal hij meteen halt roepen tot zijn handeling en er vanaf stappen. Ook draagt hij zijn hart op zijn tong, hij zegt dus duidelijk wat hij wil tegen wie hij wil. Hij heeft ook geen vrees om er iemand mee te kwetsen als dat nodig is. Hij heeft over alles ook een duidelijke mening en heeft geen vrees om die te delen, grote groep of niet. Hij is ook zeker niet verlegen en beheerst ook de machtige kunst van het sarcasme.
    Hij heeft ook een vrij dominant karakter en hij speelt graag de baas, ook over zijn even oude broer. Zijn eigenwijsheid is ook iets wat hem typeert, hij doet dus gewoon waar hij zin in heeft, wanneer hij er zin in heeft. Hij heeft zeker ook arrogante trekjes door hun hoge status in de sociale ranglijst en het feit dat ze geld hebben. Zelfvertrouwen heeft hij ook in overvloed, net als een hoog zelfbeeld. Hij heeft ook de potentie om een goede alfa te worden, mede doordat hij toch vrij veel geduld heeft ondanks zijn hardere karakter wat uitzonderlijk is. Maar ook omdat hij uit zichzelf al een leiderstype is dat zich niet makkelijk laat beïnvloeden door anderen, maar er wel naar luistert, ook al doet hij uiteindelijk toch zijn eigen zin.
    Een hekelpunt is voor hem ook als hij niet serieus wordt genomen, daar kan hij heel kwaad om worden. Waar hij echter niet van houdt bij zichzelf is zijn 'uitspattingen', dat zijn momenten waar hij het niet allemaal bij elkaar heeft en heel emotioneel wordt. Hij heeft ook een heel grote drang om te winnen, en dwingt zichzelf dan ook vaak naar limieten. Hij loopt ook zeker niet weg van gevechten, maar enkel als hij wordt uitgedaagd, omdat hij zijn hoofd liever 'koel' houdt. Dat ondanks het feit dat hij zichzelf nagenoeg perfect in de hand heeft op het gebied van 'shapeshiften'. Hij wil het gewoon niet riskeren om zichzelf, of één van zijn familieleden te verraden.
    Geen seconde zit Eros stil, hij vindt het ook erg moeilijk om niet te bewegen. Hij heeft ook altijd wel iets aan zijn hoofd en maakt zich gemakkelijk zorgen over dingen. Als hij problemen heeft probeert hij die ook altijd zo snel mogelijk op te lossen. Hij is ook heel fanatiek in alles wat hij doet, en stiekem is hij toch wel een perfectionist op sommige vlakken (zijn auto bijvoorbeeld). Hij wil ook graag alles weten, wat er reilt en zeilt en wie er aan de touwtjes trekt, een eigenschap die hij al van kinds af aan heeft.
    Hij geeft ook enorm veel om zijn imago en vindt eerste indrukken enorm belangrijk. Hij is ook een heel charismatisch persoon, hij komt ook goed uit zijn woorden en straalt ook zelfvertrouwen uit. Hij heeft ook op alles een positieve instelling omdat hij melodramatisch gedrag niet goed kan uitstaan, hij vindt het een uiting van zwakheid. Hij kan zich op slechte dagen wél heel hard ergeren aan mensen en dan blijf je liever uit zijn buurt. Een slechtgezinde Eros is meestal ook kwaad en hij kapt, snauwt en breekt op zulke dagen ook iedereen af. Subtiliteit en tact zijn dingen waar hij minder goed mee is, hij zal meestal rechtuit alles in je gezicht gooien zonder schroom. Daarbovenop is hij een geweldige leugenaar, zelfs voor weerwolf standaard, hij heeft zijn hartslag goed in de hand op die momenten en liegt gladjes in je gezicht. Dit is een resultaat van jaren oefenen met zijn broers. Al weet Ezequiel wel wanneer hij liegt omdat hij weet hoe zijn evenbeeld zich gedraagt in zulke situaties, en ook omgekeerd hebben ze er op geoefend. Ook hun 'kleine' broertje heeft een onderdeel uitgemaakt van deze oefensessies. Hij zorgt er ook voor dat er weinig tot niets van zijn gezicht af te lezen valt. Door zijn familie wordt hij soms het standbeeld genoemd omdat hij zo een vlakke gezichtsuitdrukking kan hebben. Ezequiel zegt voor de grap ook soms ook dat hij geweldig zou zijn in poker.
    Hij laat aan onbekenden ook niet veel van zichzelf zien, hij zal eerder afstand bewaren, deels ook weer om niets verkeerds te zeggen tegen de verkeerde personen. Op sommige momenten kan hij ook enorm wispelturig zijn, dan wilt hij het ene, maar het andere moment wil hij het andere; dat is ook vaak afhankelijk van zijn gemoedstoestand. Op momenten dat de gemoederen verhit zijn, moeit ook vaak zijn winnaarsmentaliteit ermee. Hij vindt het op zulke momenten ook moeilijk om af te koelen, daaraan zie je soms ook dat hij een wolf is en dan stijgt zijn hartslag wél hard. Hij kiest ook voor gerechtigheid boven wraak, hij is dus niet iemand die wraak zal nemen als iemand hem iets aandoet. Hij zal bij een opmerking echter wel de bal terugkaatsen als hij vindt dat de opmerking onterecht ik.
    Hij is ook vrij gedecideerd en kordaat in zijn handelingen, hij weet altijd ook waar hij naartoe wil en zal daar ook naar handelen. Omdat hij ook altijd alles wil weten stelt hij zich ook op als man van de wereld, hij weet altijd wel iets te vertellen over alles, actualiteit enzovoort. Op school zijn -zijn talen gemiddeld, maar zijn vakken zoals fysica, wiskunde, chemie en dergelijke uitzonderlijk goed. Hiermee kan je stellen dat hij een wiskunde knobbel is, maar minder aanleg heeft voor talen. Het vak waar hij het laagste cijfer op scoort is geschiedenis, daar is hij echt slecht in. Vooral hoofdrekenen is de specialiteit van Eros, hij werd thuis dan ook grappende 'de wandelende rekenmachine' genoemd. In tegenstelling tot zijn broer die eerder een kunstenaarstype is hij goed met auto's (zie extra). Zowel in de theorie als in de praktijk.
    Zijn intimidatielevel is ook vrij hoog; mede door zijn lengte en de duistere blikken die hij kan werpen met zijn donkere ogen. Hij heeft zeker ook een mysterieus randje, omdat hij weinig over zichzelf verteld. Hij mag soms arrogant zijn en hij heeft een hoog zelfbeeld, egocentrisch is hij niet. Hij vindt het ook vervelend om over zichzelf te vertellen en vermijdt het dus liever of houdt het oppervlakkig. Eigenlijk zijn -zijn familie en zijn broer de enigen die hem echt kennen, maar vooral Ezequiel kent hem het best.
    Hoe ironisch het ook mag klinken, liefde is een onderwerp waar Eros niet zo tuk op is. Dit komt omdat hij zich niet bloot durft te geven aan personen en dus ook met niemand een echt diepgaande relatie kan hebben. Eigenlijk kan je stellen dat hij zichzelf in een isolement heeft gestopt op relatievlak en iemand zal goed moeten zoeken om de deur naar zijn isolatiecel te openen, want hij is geen makkelijke klant. Nochtans zou je denken dat hij het gemakkelijk heeft omdat hij ze echter wel gemakkelijk rond zijn vinger windt. Maar het tegendeel is echter waar: het is puur oppervlakkig en één groot toneelspel. Hij valt ook niet voor stereotypes, maar mensen die ondanks hun vreemde trekjes toch zichzelf zijn. Ook weer een duidelijk teken dat hij voorstander is van zelfexpressie.
    En hijzelf heeft een aparte vorm van zelfexpressie, vooral als hij zich verveeld. Hij schrijft namelijk quotes en lyrics neer in speciale lettertypes en dergelijke. Hij vindt het een leuke afleiding, omdat hij zelf nieuwe lettertypes kan uitvinden Als hij niet met auto's bezig is durft hij dus ook wel al eens wat artistiek te doen, het resultaat is echter heel wat minder dan dat van Ezequiel. Omdat hij er minder aanleg voor heeft en eerder een realist is, hij ziet dingen zoals ze zijn. Hij weigert ook om dingen te beweren die er niet zijn en zal bij de vermelding over het bestaan van weerwolven altijd vaag antwoorden of met 'dat het misschien wel waar zou kunnen zijn'. Het kan hem dan ook niets schelen dat ze hem op zulke momenten raar aankijken, ondanks zijn imago. Eros gedraagt zich er dan eerder onverschillig bij en zegt meestal dat het een kwestie van de denkgrens is.
    Hij beseft ook maar al te goed dat het leven een momentopname is en hij moet leven zolang en zo goed hij kan. Hij zal zich op de gemoedelijke en leuke momenten in zijn leven ook laten gaan. Hij leeft ook elke dag voor de volle honderd procent die hij heeft en geeft zichzelf altijd nieuwe streefdoelen voor de dag.
    Tot slot heeft Eros ook een lichte obsessie, hij neemt graag foto's van mensen die slapen. En niet om ze de dag erna er mee uit te lachen, maar om ze te analyseren. Hij is namelijk gefascineerd door slapende mensen. Hij vindt het boeiend hoe rustig en sereen ze zijn.
    Speciale gave:
    Aangezien Eros een deel is van een eeneiige tweeling bezitten de twee jongens ook een talent die niemand anders in Beacon Hills bezit. Hun vader heeft hun - vanaf het moment ze acht waren - geleerd hoe ze zich moeten laten samensmelten tot één grote weerwolf. Dit heeft heel veel tijd, moeite, doorzettingsvermogen en pijn gekost. Het feit dat de twee jongens exact identiek zijn en dus ook dezelfde genen bezitten maakte het mogelijk. Echter was het helemaal niet makkelijk om jezelf met je wederhelft te laten smelten. Het heeft heel wat concentratie en opoffering nodig om jezelf te vergeten en als één te aanschouwen. Als één grote weerwolf is de tweeling uiteraard veel sterker, groter en angstaanjagender. De tweeling is dan ook perfect op elkaar ingesteld. Aangezien ze wel twee verschillende oogkleuren hebben als weerwolven - Ezequiel oranje en Eros blauw - verandert hun oogkleur in het zwart. Hun ogen lijken dan twee diepe zwarte gaten die zo zwart als de nacht of dood zijn.
    Relaties*:
    • Ezequiel Leandro Caetano Veríssimo
    Ezro is zijn tweelingbroer en zo goed al onmisbaar voor Eros. Ze vullen elkaar aan en ondersteunen elkaar waar nodig. Naast broers zijn de ze ook bondgenoten in de misdaad en strijdmakkers. Hij is zowat een onmisbaar deel van hem dat hij nooit zou kunnen missen, hoe hard hij ook zijn best zou doen. En hoeveel opmerkingen ze ook naar elkaars hoofd slingeren maakt niet uit, ze blijven zowat onafscheidelijk. Als je Eros ergens ziet, heb je zeker tachtig procent kans dat ook Ezequiel ergens in de buurt rondhangt. Als ze niet samen zijn is er of wel iets goed mis of een fikse ruzie die nog vers in het geheugen ligt of vrouwen die aan de basis van de scheiding van de tweeling ligt. Eros gaat ook met al zijn problemen die hij zelf niet opgelost krijgt naar Ezequiel, maar meestal zitten ze beiden in nesten dus is dat ook vaak hun enige optie. Ezro is ook de enige waarbij Zeno zijn hart lucht omdat hij niet zo open is naar andere mensen toe, enkel naar zijn broer. Hun band is sterker dan welke dan ook en ze voelen elkaar dan ook heel goed aan. Zo voelt Eros bijna op voorhand al waar Ezequiel naartoe wil, al dan niet in gedachten. Ze nemen ook vaak mekaar woorden uit de mond en zijn zoals ze het noemen 'twee handen op één buik'. Eros is ook beschermend naar zijn drie minuten oudere broer toe, grotendeels ook omdat hij weet dan hij sterker gebouwd is. Niet dat Ezro niet voor zichzelf kan zorgen, maar het is het idee dat telt in dit geval. Hij voelt ook aan als Ezequiel in de nesten zit, het is een soort telepathische link waar ze bij tweelingen over spreken, alleen sterker door de sterke bloedband die ze delen.
    • Nicoletta Bella Costa
    Nicoletta is een persoon waarmee Eros altijd in de clinch ligt. Hun overeenstemmend karakter kan je hiervan de schuld geven, ze delen zoveel gelijkenissen dat het gaat botsen. Zo haalt Nicoletta vaak het bloed onder Zeno's nagels vandaan met haar koppige gedrag. Maar natuurlijk beantwoord hij dat gedrag weer met nog meer koppigheid en zo kom je terecht in een eeuwig durende cyclus. Waar Eros zich ook aan ergert is haar flirterige gedrag, hij vraagt zich dan ook vaak af hoe stom de jongens zijn die iets met haar willen beginnen. Negeren ze haar ellenlange lijst van mensen dan? Hij mijdt daarom het meisje ook liever, ondanks dat hij haar nog maar een maand kent. Maar Eros is iemand die snel observeert en analyseert om een conclusie te bekomen. De uitkomst bij haar is dus vrij negatief.
    Gezinsleden:
    • Alandra Caetano, zijn moeder • 43
    • Henrico Veríssimo, zijn vader • 46
    • Evandro Júnior Caetano Veríssimo, zijn jongere broertje • 17
    • Ezequiel Leandro Caetano Veríssimo, zijn tweelingbroer • 19
    Geschiedenis:
    Eros en Ezequiel komen oorspronkelijk uit het zonnige Salvador, waar ze geboren zijn met twee weerwolven als ouders. Ze zijn dus transfers uit Brazilië en dit is hun eerste jaar in Beacon Hills. Ze komen hierdoor ook in hun laatste jaar, dat ze nooit hebben afgemaakt door het verhuizen naar Noord-Amerika. Ze zijn de laatste maand voor het einde van het schooljaar in Beacon Hills aangekomen, daarom moeten ze nu ook het laatste jaar opnieuw doen. Als kleine jongens waren Eros en Ezequiel echter al kleine rebellen en herrieschoppers (in twee talen). Ze deden op regelmatig krachtmetingen en stoeiden om te zien wie er sterker was. Vaak ging het gelijk ook, maar Eros was (en is nog altijd) iets breder gebouwd en had meer spiermassa dan Ezequiel, dus Eros won vaker dan Ezro. Ze spanden ook voor alles samen omdat ze elkaar perfect aanvullen. Ze zijn ook perfect op elkaar afgestemd door dit voorval. Naarmate ze ouder worden wordt de tweeling alsmaar opstandiger en beginnen ze meer 's nachts dan overdag te leven. Het feit dat ze van hun ouder alles kregen wat ze maar wilden liet hen koud, ze wilden de wereld ontdekken hoe hij was als twee jongens, niet als de twee zonen van de CEO van een groot bedrijf. Dit was vaak een knelpunt, aangezien hun vader ontiegelijk streng en strikt was en bovendien ook de alfa. Het was dus vaak moeilijk voor hen om niet te luisteren, maar na een tijd bleken ze bestand te worden tegen hun vaders bevelen. Hun moeder was een stuk zorgzamer en een dokter. Bovendien is ze een hardwerkende vrouw omdat ze dat zelf wil, niet omdat ze het nodig heeft, want hun vader verdient meer dan genoeg om een gezin van vijf mensen te onderhouden. Maar toch kroop de tweeling de straten in met gevolg dat Eros na het krijgen van hun verjaardagscadeau met straatraces begon. Hij begon klein, maar merkte al snel dat hij er meer aanleg voor had dan eerst gedacht en al snel sprokkelde hij heel wat geld bij elkaar. Een jaar geleden kwam de tweeling op het idee om hun laatste jaar in Beacon Hills af te maken en werden hierbij ook ondersteunt door hun ouders. Dit is ook de reden dat de 19 zijn en niet 18. Hun jongere broertje Evandro werd wel vaak opgestookt door de tweeling. Ze vertellen hem vaak dat hij soft is en veel te braaf en ze sleuren hem daar mee in hun rebellie terwijl dat niet helemaal in zijn aard ligt. hij voelt zich ook wel eens uitgesloten en het vijfde wiel aan de wagen, eerder het derde wiel toch. Ondanks dat kan Evandro toch beter met Ezequiel om dan met Eros door hun verschil in karakter, al wist hij wel dat Eros altijd voor hem klaarstond als hij in nood was en dat hij op hem kon vertrouwen. In dat jaar dat ze het beslisten heeft
    Eros ook een onschuldige gedood waardoor hij nu blauwe ogen heeft in plaats van oranje zoals zijn wederhelft. Hij schaamt er zich echter niet voor, omdat hij een persoon uit een aanslepende en voortdurende fysieke pijn heeft geholpen. Ze zijn ook tweetalig opgevoed met het idee komend van hun vader. Die hoopt namelijk nog steeds dat de tweeling zijn plaats in het bedrijf zal overnemen, maar als het van de jongens afhangt, zal die positie waarschijnlijk aan Evandro worden opengelaten. Eros' broer Ezequiel vertoeft graag in de favela's, terwijl Eros zelf echter graag op de brede straten van Salvador vertoeft om zich weer eens een keer niet aan de verkeersregels te houden. Hij vond er echter ook rust en ontlasting, hoe druk het rondom hem ook mag zijn, hij zal genieten van het moment.
    Extra:
    Eros zijn favoriete tijdverspilling zijn auto's. Daar is hij gespecialiseerd in; zowel het rijden als het repareren en tunen ervan. Hij was daarom ook erg blij met het cadeau van hun vader voor hun zeventiende verjaardag. Hij koestert namelijk zijn zwarte Dodge Challenger alsof het zijn eigen kind is. Hij heeft de originele zwarte wagen wel wat naar zijn eigen smaak gevormd door de buitenrand van zijn velgen, een deel van de voorbumper rood te kleuren. Ook op de linkerkant van de motorkap, het dak en de achterkant van de wagen staat een enkele, rode streep. Het is ook met die wagen dat hij al zijn races heeft gewonnen, hij is er dan ook heel 'beschermend' over en als er iets mee is, hij repareert het dan ook meteen. Het voertuig heeft comfortabele leren sportzetels (Sparco) en de accentkleur is bloedrood. De bekleding is ook zwart (stof tegen het dak, matten, enzoverder).
    Naast het tunen en repareren is hij ook een uitermate goede chauffeur. Hij doet dan ook vaker mee aan straatraces, al heeft hij wel een voorsprong met zijn hoog ontwikkelde wolfzintuigen. Hij ziet daardoor beter de details en heeft beter inzicht op de omgeving.
    Net als zijn wederhelft Ezequiel rookt hij ook. Deze gewoonte werkt zich op van drie tot zes sigaretten per dag. Het doet niet veel met zijn gezondheid, wel echter met zijn stem die daardoor heser wordt.
    Ondanks het feit dat ze in een rijk gezin opgroeiden kunnen Eros en Ezequiel zich toch gemakkelijk in het straatleven vinden. Het lijkt alsof ze in een verkeerd gezin geboren zijn, maar er is geen twijfel mogelijk, met hun wolf eigenschappen. Toch voelen ze zich er thuis, ze hebben er vrienden, vijanden, bondgenoten. Vooral Eros geniet ervan omdat hij er veel connecties heeft. Als hij iets nodig heeft kan hij altijd terugvallen op die connecties.
    Het feit dat Ezequiel drie minuten ouder is werd vroeger best wel vaak tegen hem gebruikt als zijn evenbeeld weer eens een stoeipartij verloor. Tot hij er op een bepaald moment achterkwam dat er in een cultuur geloofd werd dat eerstgeborene de slaaf was van de tweede die dan moest kijken of de wereld wel goed was voor zijn meester om in geboren te worden. Dus als Ezequiel dat argument nu bovenhaalt, begint Eros hem slaaf te noemen en zwijgt Ezro dan ook.
    Ondanks het feit dat Eros een weerwolf is, heeft hij toch vaak een mes op zak. Je kan namelijk niet je krachten uithalen in het midden van een menigte. En hij kapt zijn gevechten ook het liefst zo snel mogelijk af zodat hij geen verwondingen oploopt, aangezien deze ongezien snel helen, voor een mens.[/right]

    HEHE eindelijk, buiten zijn relaties is hij af ^^ 4157 woorden telt hij, mijn nieuwe trots op vlak van rolbeschrijvingen :Y)

    [ bericht aangepast op 13 juli 2014 - 1:47 ]


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    en ik heb nog niet eens zoveel en ik ben nog niet klaar op geschiedenis na :O


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Yokubo schreef:
    en ik heb nog niet eens zoveel en ik ben nog niet klaar op geschiedenis na :O
    Hehe, hij is uitzonderlijk lang hoor :')


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Ik denk dat ik helaas niet genoeg tijd heb (ook met vakantie etc.) om mee te doen dus iemand anders kan mijn rol hebben.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Ik vul zsm. mijn rol in.

    Malfoy >> Aswium


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Binnen nu en een half uur :D


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."