• Beacon Hills



    Can someone in this town stay dead?! -Peter Hale


    Beacon Hills – California
          Wat door kan gaan voor een slapend stadje aan de rand van San Francisco, verbergt een groot geheim. Als je verder kijkt dan de mooie huizen, mooie parken en vriendelijke mensen kom je erachter dat Beacon Hills zijn naam niet voor niets draagt. Als baken van energie trekt het allerlei vreemde wezens aan. Sommigen op zoek naar vernieling, anderen om deze vernieling tegen te gaan.
          Vreemde moorden vinden plaats door de hele stad. Zonder motief, zonder enige aanleiding.
    Wie of wat deze moorden veroorzaakt is nog maar de vraag. Mensen verklaren een groot beest te hebben zien wegschieten vlak nadat iemand arriveerde op de plaats delict.
    De politie is echter niet in staat om de dader te pakken te krijgen. Angst en zorgen verspreiden zich meer en meer onder de bevolking. Wanneer zal hij immers opnieuw toeslaan?

    Ondertussen kampen een paar leerlingen van Beacon High met een heel ander probleem. Op de een of andere manier zijn ze aangevallen door een wild dier. En dit dier heeft meer sporen achter gelaten dan zou moeten…..

    Zal het dit groepje vrienden lukken om hun geheim verborgen te houden voor de rest van de wereld? Zijn ze in staat om tegelijkertijd hun school op orde te houden en het kwaad uit de stad te verdrijven? En hoe zit dat met hun normale leven?
          Het is een taak waar niemand op zit te wachten, maar dankzij de vindingrijkheid en moedigheid van deze jongeren zal men versteld staan.




    ¤Het gaat dus om een klein groepje vrienden in Beacon Hill -neem als voorbeeld het groepje van Scott in teenwolf- die voor allerlei uitdagingen komen te staan. Ten eerste hun geheim echt geheim houden, daarna het kwaad verdrijven en ondertussen iedereen veilig houden.
    De weerwolven lijken – zoals je wellicht wel had verwacht – op de wolven uit teenwolf.
    Onderlinge relaties zijn zeer welkom, want iedereen kent iedereen of course! En waarschijnlijk kunnen we er samen wel iets creatief van maken. Daarbij hoeft niet iedereen, iedereen te mogen natuurlijk.* Wees creatief!




    Wolven zien er ongeveer zo uit :


    ¤Invullen:
    Naam:
    Leeftijd:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Relaties*:
    Geschiedenis:
    Extra’s:

    Rollen ¤ Rollen vrij!

    Mensen
    ¤ Marilyn Rosa O'Connell • Nemeton[1,7]
    ¤Gehele rol vrij •
    ¤Gehele rol vrij •
    ¤Matthew Kendo Parker • Opalia[1,5]
    ¤Matthew Dallas Beswick • Rejects[1,5]
    ¤Alexalyn Ulyssa Velouetté. • Avus[1,6]

    Weerwolven
    ¤Aurelian North Hawthorne • Paracosm [1,7]
    ¤Eros Zenildo Caetano Veríssimo • Dunbar[1,2]
    ¤Ezequiel Leandro Caetano Veríssimo •Verde[1,2]
    ¤Gehele rol vrij •
    ¤Lennox Grace Reid • Leighton[1,3]
    ¤Gehele rol vrij •

    Overig
    ¤Werecoyote -Natasha Rose Zayev •Opalia[1,4]
    ¤Banshee -Raelin Mellari Anqeloir • Ressurect[1,6]
    ¤Hunter- Nicola Jason Westerbury• Yokubo[1,5]



    -Geen faceclaims uit Teen Wolf! Dit om verwarring te voorkomen en om het origineel te houden!
    -Als je een speciale voorkeur hebt voor je personage, vraag me!

    - Gelieve geen oneliners. Posts van minimaal 300 woorden zijn makkelijk te behalen! Als je er niet uit komt dan wil ik je altijd helpen.
    - Geen Mary Sue’s en Gary Stu’s, niemand is perfect dus ook jouw personage niet
    - 16+, schelden, vloeken, slaan, het mag allemaal, maar er zijn grenzen. Houd het realistisch!
    - Houd rekening met elkaar tijdens het posten en ga er geen sneltrein vaart inzetten. Wacht daarom minimaal twee posten voor je zelf weer een post plaatst.
    - Aparte topics worden aangemaakt voor overleggen, doe dit dus niet in het rollen/speeltopic.
    - Een nieuw topic wordt alleen aangemaakt door Opalia, tenzij anders wordt aangegeven.
    - Naamsveranderingen graag doorgeven in het topic.
    - Bij het niet houden aan één van deze regels wordt je na een tweede waarschuwing direct uit het RPG gezet.

    Have fun!


    Praattopic 01
    Speeltopic 01


    Suggesties over hoe het beter kan of uitgebreid kan zijn welkom!

    [ bericht aangepast op 29 aug 2014 - 10:00 ]


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Mag ik de plaats van MrFluke?

    Swann schreef:
    Mag ik de plaats van MrFluke?


    Dat mag (:


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Adalyn Phoebe Hawkins.
    "Everyone who says hello
    Will one day say goodbye
    Sometimes without warning or a reason why. "


    Bijnaam: Ada.

    Leeftijd: 18 jaar oud.
          † Geboren op 20 mei.


    Uiterlijk:
          † Haar: Stijl -- half lang -- asblond
          † Oogkleur: Mosgroen -- goudkleurige spikkeltjes.
          † Lengte + gewicht: 168 centimeters lang -- 54 kilogram.
          † Kledingstijl: 'Hipster'
          † Makeup: Wat op dat moment nodig is.
          † Extra's: Moedervlek onder linker jukbeen.


    Innerlijk:
          † Leeft in haar eigen wereldje -- koel/afstandelijk.
          † Trouw en beschermend persoon.
          † Heeft een rijke fantasie -- goed opmerkingsvermogen.
          † Gevoelig -- lichtgeraakt -- snel aangebrand.
          † Last van stemmingswisselingen -- veranderlijk.
          † Koppig -- eigenwijs.
          † Snel jaloers.


    Relaties: Adalyn staat open voor relatie's.

    Geschiedenis: (Komt eraan)

    Extra’s:
          † Adalyn heeft last van angstaanvallen -- dit treed op willekeurige momenten op. Ze begint te trillen, krijgt een beklemmend gevoel op haar borst, moeilijke ademhaling, onvast op haar benen/licht gevoel in haar hoofd en begint te zweten.

    [ bericht aangepast op 16 juli 2014 - 19:51 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.



    Naam: Sofia Auditore
    Leeftijd: 16, 14 januari 1998

    Uiterlijk:


    Het enigste waar Sofia echt tevreden is over haar lichaam is de maat van haar boezem. In tegen stelling tot de vrouwen in haar familie heeft ze een redelijk grote maat voor haar lichaamsomvang. Echter brengt dit ook wel na delen met zich mee. Zo heeft ze soms wel eens last van haar rug. Maar naast haar boezem zijn ook de kleur ogen en de sproeten die vooral zomers te zijn een van de dingen die meteen aan haar opvalt. Sofia heeft een lichte kleur blauw/grijze ogen. Het licht er vaak net aan hoe het licht er op valt. Sofia heeft van haar zelf donkerbruine haast zwarte haren. Dat is ook te zien aan haar wenkbrauwen of de uitgroei die ze soms best lang laat zitten om het volgens haar er best awesome er uit ziet. Ze kleur haar haren al een aantal jaren heel licht blond wat meer op wit lijkt Sofia heeft een zeer blanke huid wat er voor zorgt dat haar huid snel verbrand mocht het in aanraking komen met de zon. Zelfs als ze even heen en weer fietst naar bijvoorbeeld de winkel dan kan het nog wel eens gebeuren dat haar huid licht rood is geworden. Sofia krijgt haar sproeten altijd redelijk vroeg in het jaar. Deze zijn goed te zien op haar wangen en haar neus. Echter zijn ze ook vaak te vinden op haar schouders. Wat ook goed zichtbaar is aan Sofia is dat ze een uitgerekte oorlel heeft. Dit heeft ze gedaan om het feit dat ze het awesome vond. De kans is alleen zeer klein tot nul dat hij helemaal weer dicht gaat groeien. Vandaar ook dat ze niet verder is gegaan. Sofia heeft verder een slanke lichaam. Echter heeft ze weinig heupen en zo zijn er wel meer rondingen die niet echt op vallen. Ze is 176 en weegt 51 kg, wat betekend dat ze te licht is voor haar lengte. Wat grote deels door haar suikerziekte en eetgedrag komt. Verder heeft ze verschillende moedervlekjes op haar huid en hier en daar wat littekens van een waterpokken periode. Sofia draagt vaak redelijk wat make-up dit omdat ze erg onzeker is over haar huid en vooral haar sproeten. Echter kan ze die nooit weg werken, wel weet ze ze vaak minder zichtbaar te maken. Ze draagt haar haren vaak vast maar als ze geen zin heeft haar haren te doen dan laat ze het gewoon los hangen. Af en toe heeft ze nog wel eens een muts op of iets dergelijke. Sofia is het vaakst te zien in een jurkje of rok, anders heeft ze een strakke jeans aan met een band shirt of een tank top. Ze draagt graag hakken of sneakers en anders gewoon slippers.


    Innerlijk: Sofia is een voor nieuwe mensen zeer rustige kat uit de boom kijker. Ze is bij nieuwe mensen altijd stil, nerveus en onzeker. Vaar komt verlegenheid dan ook nog eens op zetten. Gelukkig is dit door de jaren heen minder geworden waar door ze vreemden veel makkelijker aan kan spreken. Ze heeft dan ook echt een muur opgetrokken. Zodra ze zich vertrouwt voelt in de groep laat ze langzaam haar muur vallen en word ze een vrolijke jonge dame. Ze kan een levendig en vrolijk iemand zijn, maar kan van het een naar het andere moment ook plots heel down worden. Dan voelt ze zich eenzaam en wil het liefst dan ook met rust gelaten worden. Dat is dan ook meteen aan haar te merken. Op zulke momenten wilt ze haar bed niet meer uit en wil op dat moment niks meer met anderen en het leven te maken hebben. Dit komt vooral door de pest periode van vroeger. Sofia is erg onvoorzichtig met alles en maakt vaak de verkeerde beslissingen. Echter probeert ze haar fouten altijd weer te herstellen. Iets wat natuurlijk niet altijd lukt. Ze denkt dan ook nooit altijd na over wat ze gaat zeggen dit komt er dan ook vaak verkeerd uit. Ze kan een echte flirt zijn en houd soms van aandacht, of dit nu mannelijk of vrouwelijk is dat maakt haar niet zo heel veel uit. Ze is romantisch ingesteld en is verliefd op het idee van de eeuwige liefde, al word het haar langzaam aan duidelijk dat die niet bestaat. Sofia is een persoon die haar dierbaren beschermt en mensen niet teleur wil stellen. Ze wil altijd het beste voor een ander en vergeet haar zelf soms best vaak. Echter als iemand ook maar een ding verkeerd doet word haar muur weer op getrokken en komt die ook niet snel meer naar beneden. Ze weet vaak veel over haar zelf verborgen te houden en houd er ook niet van als ze over haar moet praten. Zodra dat de bedoeling is dan begint ze meteen over iets anders. Sinds ze echter veranderd is, heeft ze veel meer agressie in haar dan eerst en dit is ook vaak te merken aan haar. Zo is ze toch sneller aangebrand en heeft eerder de neiging om iemand iets aan te doen.

    Relaties*: Die moeten nog komen.

    Geschiedenis:
    I'm promise you, she's yours. She is your daughter Connor
    Dat waren de eerste woorden die Sofia haar moeder hoorde zeggen toen ze 16 jaar geleden geboren werd in Beacon Hills Hospital. De relatie van haar ouders was voor haar geboorte nooit geweldig geweest. Beide hadden ze een geschiedenis van vreemd gaan en beide hebben elkaar trouw belooft zodra Kathalena er achter kwam dat ze zwanger was. Echter had haar vader tijdens de zwangerschap nooit geloofd dat het kind van hem was. En zodra Sofia geboren was leek ze totaal niet op hem te lijken. Nee Sofia leek op geen van haar ouders. Ze had zwarte kleine haartjes op haar hoofd en licht blauwe soms grijse oogjes. Echter kwam haar vader al snel tot de conclusie dat ze erg sprekend op haar oma leek. En die woorden zorgde er voor dat er meer liefde in de familie kwam. Sofia moest echter een week in het ziekenhuis blijven omdat ze twee maand te vroeg geboren was. Echter nadat de artsen er zeker van waren dat alles goed was werd ze ontslagen en mocht ze eindelijk mee naar huis. Haar ouders waren super blij met hun kleine en dat werd ook duidelijk te merken. Sofia werd in het begin van haar eerste paar levends jaren vreselijk verwent. Echter zodra haar moeder ook begon te werken werd te veel aandacht te weinig. Op haar 5de kwamen ze er achter dat er iets niet goed was met Sofia, ze begon slechter te zien. Was constant moe, dronk veel en moest ook vaak naar de wc. Haar ouders gingen met haar naar de dokter die ze vervolgens meteen door stuurde naar het ziekenhuis. Sofia haar oma, Claudia had namelijk suikerziekte en er was een kleine kans dat Sofia dit misschien ook zou hebben. Naar een aantal onderzoeken te hebben genomen, besloten ze eindelijk te gaan bloedprikken. En daar kwam uit dat ze inderdaad suikerziekte had. Sofia kreeg het nieuws te horen dat ze Diabetes type 1 had. Door dat haar ogen al achteruit waren gegaan moest ze een bril dragen waar ze niet echt blij mee was. Helaas had ze geen keus en droeg ze hem netjes. De spuiten die ze in het vervolg kreeg daar had ze echt een hekel aan. Ze hoopte altijd dat haar ouders of wie dan ook het vergat, maar helaas was dit niet het geval. Uiteindelijk had ze het redelijk geaccepteerd en werd haar geleerd hoe ze dit zelf kon doen. Er kon namelijk niet altijd iemand zijn die haar zou kunnen prikken. Sofia was best trots op haar zelf dat ze dit kon. Ze liet het zien aan iedereen die ze kende, en dit was een grote fout. Haar klasgenootjes begonnen haar raar te vinden en het duurde niet lang voor ze werd buiten gesloten..

    Door de jaren heen werd het erger, Sofia moest altijd voorin de klas zitten omdat ze de woorden anders niet goed kon lezen. Ze werd gepest om haar ziekte, en vooral om haar bril. Door de jaren heen werd het erger. Sofia smeekte haar moeder om haar naar een andere school te laten gaan en dat was precies wat haar moeder deed. Sofia kwam door haar zichtproblemen op speciaal onderwijs. Een school die 25 km van haar thuis vandaan was. Ondanks dat dit niet altijd een pretje was, had ze het aardig naar haar zin. Ze kreeg weer wat vrienden maar ze niet ze toch redelijk op een afstand. Nadat ze de lage school had gehaald ging ze net zoals haar klasgenoten naar de zelfde school. Die ook weer ver van huis af was. Gelukkig was het met de bus te doen. Op high school begon Sofia haar eigen stijl te creëren. Ze besloot haar haren wit te verven wat wonder boven wonder ook gelukt was. Sofia verruilde haar stomme bril in lenzen, ze nam een wat aparte kapsel door een kant kort te knippen maar lang genoeg om er toch net iets wat mee te doen. Sofia besloot ook haar oorlel uit te rekken. Waar ze nu toch mee gestopt is omdat ze de grote wel groot genoeg vind. Ze voelde zich eindelijk steeds meer op haar gemak. Het ging wel oké met haar ziekte, al baalde ze nog steeds om haar zicht. Ze werd echter nog wel gepest thuis maar door zich zelf op te sluiten op haar kamer wist ze dit grote deels te verhelpen. Echter zorgde het er wel voor dat ze weinig tot geen vrienden had in Beacon hills. Maar dit maakte haar weinig tot niks uit. Ze kon echter haar hobby wel grote deels uitvoeren. En dat is het maken en ontwerpen van kleding. Bijna al haar kleding die ze draagt heeft ze dan ook zelf gemaakt of dingen bij toegevoegd. Echter haalde haar ouders haar leven overhoop met het nieuws dat haar ouders haar naar Beacon hills high zouden sturen. Wat zou betekenen dat ze uit haar veilige zone zou worden getrokken en terug in een hel zou gaan leven. Haar ouders beloofde haar echter dat het veel beter zou worden dan Sofia ook maar zou denken. Eerst snapte ze hen niet en was ze alleen maar boos op ze. Echter tijdens een van de kampeer weekenden met haar vader in het bos veranderde haar leven nog meer. Haar vader was batterijen halen voor de zaklampen in de auto die 20 minuten van hun tenten kampje af stond. Sofia had weinig zin om mee te gaan en besloot te blijven om het eten te koken. Wat achteraf ook de bedoeling bleek te zijn. Terwijl ze rustig aan het eten was begonnen merkte ze niet op dat iemand of beter gezegd een wezen haar besloop. Maar het duurde niet lang voor ze een ademhaling achter haar voelde en voor ze het wist werd ze in haar schouder gebeten. Sofia heeft in een reflectie een mes in het wezen gestoken maar voor ze goed en wel kon zien wat het voor beest was, was het dier al weg. Haar vader kwam echter meteen naar haar toegerend. Een dag daarna waarna de wond al weer genezen was, begon ze beter te zien zonder haar lenzen en hoorde ze ook dingen die ze totaal niet hoorde te horen. Dus ook ving ze het gesprek op van haar ouders. Haar moeder schreeuwde tegen haar vader hoe hij het in zijn hoofd haalde er voor te zorgen dat ik werd gebeten door een weerwolf. Natuurlijk dacht ze dat alles maar een geintje was, maar de eerst komende volle maan die twee dagen later was. Bewees dat dit niet het geval was. De persoon die ze op dat moment in de spiegel zag, was zeker niet zij. Al snel kreeg Sofia door dat haar vader dit allemaal al uitgestippeld had. Vanaf het moment dat ze te horen kreeg dat ze naar de high school moest in haar woonplaats. Dus betekende dit dat ze haar laatste twee jaren gewoon in beacon hill high school af moest maken. Sofia heeft echter nog niet de alfa kunnen vinden die haar gebeten heeft en die hoopt ze toch wel te vinden. Of in elk geval een andere alfa die haar zou kunnen helpen. Maar dit betekend ook dat ze een plekje terug moet vechten op een school waar oude klasgenoten op zitten. Die nog maar al te goed weten wie Sofia is. In de paar maand dat Sofia een weerwolf is merkt ze er zeker goeie dingen aan. Haar lenzen heeft ze niet meer nodig. Ook haar suikerziekte lijkt plots te zijn verdwenen. Echter betekend dit wel dat Sofia minder goed kan zien dan de andere weerwolven. Maar toch heeft ze een betere zicht dan de mensen. Sofia word met de volle maan telkens opgesloten in de kelder terwijl ze haar vast ketenen. Hier is ze haar ouders dan ook erg om gaan haten maar vaak wist ze dit goed te verbergen.


    Extra’s:
    Sofia houd erg veel van muziek en zingt ook graag, ondanks dat ze bijna elke dag wel zingt betekend dit niet dat ze een mooie zangstem heeft. Gelukkig voor haar is ze hier van bewust en doet ze het enkel omdat zingen haar opvrolijkt en ze het graag doet. Sofia luistert graag naar de bands, you me at six, all time low, Deaf Havana, Paramore, Halestorm , Panic! At the disco en ga zo maar door. Echter vind ze het ook niet erg om naar pop of welk andere muziek te luisteren. Zolang het maar geen klasieke muziek of hardcore is.

    Sofia heeft al van kleins af aan last van ruimte angst. Dit betekend dat ze niet lang in een kleine ruimte kan blijven aangezien ze dan paniek aanvallen krijgt. Zodra ze dan ook weet dat ze er niet zo snel er uit kan worden ze steeds erger.

    [ bericht aangepast op 16 juli 2014 - 23:27 ]

    Swann schreef:



    Naam: Sofia Auditore
    Leeftijd: 16, 14 januari 1998

    Uiterlijk:


    Het enigste waar Sofia echt tevreden is over haar lichaam is de maat van haar boezem. In tegen stelling tot de vrouwen in haar familie heeft ze een redelijk grote maat voor haar lichaamsomvang. Echter brengt dit ook wel na delen met zich mee. Zo heeft ze soms wel eens last van haar rug. Maar naast haar boezem zijn ook de kleur ogen en de sproeten die vooral zomers te zijn een van de dingen die meteen aan haar opvalt. Sofia heeft een lichte kleur blauw/grijze ogen. Het licht er vaak net aan hoe het licht er op valt. Sofia heeft van haar zelf donkerbruine haast zwarte haren. Dat is ook te zien aan haar wenkbrauwen of de uitgroei die ze soms best lang laat zitten om het volgens haar er best awesome er uit ziet. Ze kleur haar haren al een aantal jaren heel licht blond wat meer op wit lijkt Sofia heeft een zeer blanke huid wat er voor zorgt dat haar huid snel verbrand mocht het in aanraking komen met de zon. Zelfs als ze even heen en weer fietst naar bijvoorbeeld de winkel dan kan het nog wel eens gebeuren dat haar huid licht rood is geworden. Sofia krijgt haar sproeten altijd redelijk vroeg in het jaar. Deze zijn goed te zien op haar wangen en haar neus. Echter zijn ze ook vaak te vinden op haar schouders. Wat ook goed zichtbaar is aan Sofia is dat ze een uitgerekte oorlel heeft. Dit heeft ze gedaan om het feit dat ze het awesome vond. De kans is alleen zeer klein tot nul dat hij helemaal weer dicht gaat groeien. Vandaar ook dat ze niet verder is gegaan. Sofia heeft verder een slanke lichaam. Echter heeft ze weinig heupen en zo zijn er wel meer rondingen die niet echt op vallen. Ze is 176 en weegt 51 kg, wat betekend dat ze te licht is voor haar lengte. Wat grote deels door haar suikerziekte en eetgedrag komt. Verder heeft ze verschillende moedervlekjes op haar huid en hier en daar wat littekens van een waterpokken periode. Sofia draagt vaak redelijk wat make-up dit omdat ze erg onzeker is over haar huid en vooral haar sproeten. Echter kan ze die nooit weg werken, wel weet ze ze vaak minder zichtbaar te maken. Ze draagt haar haren vaak vast maar als ze geen zin heeft haar haren te doen dan laat ze het gewoon los hangen. Af en toe heeft ze nog wel eens een muts op of iets dergelijke. Sofia is het vaakst te zien in een jurkje of rok, anders heeft ze een strakke jeans aan met een band shirt of een tank top. Ze draagt graag hakken of sneakers en anders gewoon slippers.


    Innerlijk: Sofia is een voor nieuwe mensen zeer rustige kat uit de boom kijker. Ze is bij nieuwe mensen altijd stil, nerveus en onzeker. Vaar komt verlegenheid dan ook nog eens op zetten. Gelukkig is dit door de jaren heen minder geworden waar door ze vreemden veel makkelijker aan kan spreken. Ze heeft dan ook echt een muur opgetrokken. Zodra ze zich vertrouwt voelt in de groep laat ze langzaam haar muur vallen en word ze een vrolijke jonge dame. Ze kan een levendig en vrolijk iemand zijn, maar kan van het een naar het andere moment ook plots heel down worden. Dan voelt ze zich eenzaam en wil het liefst dan ook met rust gelaten worden. Dat is dan ook meteen aan haar te merken. Op zulke momenten wilt ze haar bed niet meer uit en wil op dat moment niks meer met anderen en het leven te maken hebben. Dit komt vooral door de pest periode van vroeger. Sofia is erg onvoorzichtig met alles en maakt vaak de verkeerde beslissingen. Echter probeert ze haar fouten altijd weer te herstellen. Iets wat natuurlijk niet altijd lukt. Ze denkt dan ook nooit altijd na over wat ze gaat zeggen dit komt er dan ook vaak verkeerd uit. Ze kan een echte flirt zijn en houd soms van aandacht, of dit nu mannelijk of vrouwelijk is dat maakt haar niet zo heel veel uit. Ze is romantisch ingesteld en is verliefd op het idee van de eeuwige liefde, al word het haar langzaam aan duidelijk dat die niet bestaat. Sofia is een persoon die haar dierbaren beschermt en mensen niet teleur wil stellen. Ze wil altijd het beste voor een ander en vergeet haar zelf soms best vaak. Echter als iemand ook maar een ding verkeerd doet word haar muur weer op getrokken en komt die ook niet snel meer naar beneden. Ze weet vaak veel over haar zelf verborgen te houden en houd er ook niet van als ze over haar moet praten. Zodra dat de bedoeling is dan begint ze meteen over iets anders. Sinds ze echter veranderd is, heeft ze veel meer agressie in haar dan eerst en dit is ook vaak te merken aan haar. Zo is ze toch sneller aangebrand en heeft eerder de neiging om iemand iets aan te doen.

    Relaties*: Die moeten nog komen.

    Geschiedenis:
    I'm promise you, she's yours. She is your daughter Connor
    Dat waren de eerste woorden die Sofia haar moeder hoorde zeggen toen ze 16 jaar geleden geboren werd in Beacon Hills Hospital. De relatie van haar ouders was voor haar geboorte nooit geweldig geweest. Beide hadden ze een geschiedenis van vreemd gaan en beide hebben elkaar trouw belooft zodra Kathalena er achter kwam dat ze zwanger was. Echter had haar vader tijdens de zwangerschap nooit geloofd dat het kind van hem was. En zodra Sofia geboren was leek ze totaal niet op hem te lijken. Nee Sofia leek op geen van haar ouders. Ze had zwarte kleine haartjes op haar hoofd en licht blauwe soms grijse oogjes. Echter kwam haar vader al snel tot de conclusie dat ze erg sprekend op haar oma leek. En die woorden zorgde er voor dat er meer liefde in de familie kwam. Sofia moest echter een week in het ziekenhuis blijven omdat ze twee maand te vroeg geboren was. Echter nadat de artsen er zeker van waren dat alles goed was werd ze ontslagen en mocht ze eindelijk mee naar huis. Haar ouders waren super blij met hun kleine en dat werd ook duidelijk te merken. Sofia werd in het begin van haar eerste paar levends jaren vreselijk verwent. Echter zodra haar moeder ook begon te werken werd te veel aandacht te weinig. Op haar 5de kwamen ze er achter dat er iets niet goed was met Sofia, ze begon slechter te zien. Was constant moe, dronk veel en moest ook vaak naar de wc. Haar ouders gingen met haar naar de dokter die ze vervolgens meteen door stuurde naar het ziekenhuis. Sofia haar oma, Claudia had namelijk suikerziekte en er was een kleine kans dat Sofia dit misschien ook zou hebben. Naar een aantal onderzoeken te hebben genomen, besloten ze eindelijk te gaan bloedprikken. En daar kwam uit dat ze inderdaad suikerziekte had. Sofia kreeg het nieuws te horen dat ze Diabetes type 1 had. Door dat haar ogen al achteruit waren gegaan moest ze een bril dragen waar ze niet echt blij mee was. Helaas had ze geen keus en droeg ze hem netjes. De spuiten die ze in het vervolg kreeg daar had ze echt een hekel aan. Ze hoopte altijd dat haar ouders of wie dan ook het vergat, maar helaas was dit niet het geval. Uiteindelijk had ze het redelijk geaccepteerd en werd haar geleerd hoe ze dit zelf kon doen. Er kon namelijk niet altijd iemand zijn die haar zou kunnen prikken. Sofia was best trots op haar zelf dat ze dit kon. Ze liet het zien aan iedereen die ze kende, en dit was een grote fout. Haar klasgenootjes begonnen haar raar te vinden en het duurde niet lang voor ze werd buiten gesloten..

    Door de jaren heen werd het erger, Sofia moest altijd voorin de klas zitten omdat ze de woorden anders niet goed kon lezen. Ze werd gepest om haar ziekte, en vooral om haar bril. Door de jaren heen werd het erger. Sofia smeekte haar moeder om haar naar een andere school te laten gaan en dat was precies wat haar moeder deed. Sofia kwam door haar zichtproblemen op speciaal onderwijs. Een school die 25 km van haar thuis vandaan was. Ondanks dat dit niet altijd een pretje was, had ze het aardig naar haar zin. Ze kreeg weer wat vrienden maar ze niet ze toch redelijk op een afstand. Nadat ze de lage school had gehaald ging ze net zoals haar klasgenoten naar de zelfde school. Die ook weer ver van huis af was. Gelukkig was het met de bus te doen. Op high school begon Sofia haar eigen stijl te creëren. Ze besloot haar haren wit te verven wat wonder boven wonder ook gelukt was. Sofia verruilde haar stomme bril in lenzen, ze nam een wat aparte kapsel door een kant kort te knippen maar lang genoeg om er toch net iets wat mee te doen. Sofia besloot ook haar oorlel uit te rekken. Waar ze nu toch mee gestopt is omdat ze de grote wel groot genoeg vind. Ze voelde zich eindelijk steeds meer op haar gemak. Het ging wel oké met haar ziekte, al baalde ze nog steeds om haar zicht. Ze werd echter nog wel gepest thuis maar door zich zelf op te sluiten op haar kamer wist ze dit grote deels te verhelpen. Echter zorgde het er wel voor dat ze weinig tot geen vrienden had in Beacon hills. Maar dit maakte haar weinig tot niks uit. Ze kon echter haar hobby wel grote deels uitvoeren. En dat is het maken en ontwerpen van kleding. Bijna al haar kleding die ze draagt heeft ze dan ook zelf gemaakt of dingen bij toegevoegd. Echter haalde haar ouders haar leven overhoop met het nieuws dat haar ouders haar naar Beacon hills high zouden sturen. Wat zou betekenen dat ze uit haar veilige zone zou worden getrokken en terug in een hel zou gaan leven. Haar ouders beloofde haar echter dat het veel beter zou worden dan Sofia ook maar zou denken. Eerst snapte ze hen niet en was ze alleen maar boos op ze. Echter tijdens een van de kampeer weekenden met haar vader in het bos veranderde haar leven nog meer. Haar vader was batterijen halen voor de zaklampen in de auto die 20 minuten van hun tenten kampje af stond. Sofia had weinig zin om mee te gaan en besloot te blijven om het eten te koken. Wat achteraf ook de bedoeling bleek te zijn. Terwijl ze rustig aan het eten was begonnen merkte ze niet op dat iemand of beter gezegd een wezen haar besloop. Maar het duurde niet lang voor ze een ademhaling achter haar voelde en voor ze het wist werd ze in haar schouder gebeten. Sofia heeft in een reflectie een mes in het wezen gestoken maar voor ze goed en wel kon zien wat het voor beest was, was het dier al weg. Haar vader kwam echter meteen naar haar toegerend. Een dag daarna waarna de wond al weer genezen was, begon ze beter te zien zonder haar lenzen en hoorde ze ook dingen die ze totaal niet hoorde te horen. Dus ook ving ze het gesprek op van haar ouders. Haar moeder schreeuwde tegen haar vader hoe hij het in zijn hoofd haalde er voor te zorgen dat ik werd gebeten door een weerwolf. Natuurlijk dacht ze dat alles maar een geintje was, maar de eerst komende volle maan die twee dagen later was. Bewees dat dit niet het geval was. De persoon die ze op dat moment in de spiegel zag, was zeker niet zij. Al snel kreeg Sofia door dat haar vader dit allemaal al uitgestippeld had. Vanaf het moment dat ze te horen kreeg dat ze naar de high school moest in haar woonplaats. Dus betekende dit dat ze haar laatste twee jaren gewoon in beacon hill high school af moest maken. Sofia heeft echter nog niet de alfa kunnen vinden die haar gebeten heeft en die hoopt ze toch wel te vinden. Of in elk geval een andere alfa die haar zou kunnen helpen. Maar dit betekend ook dat ze een plekje terug moet vechten op een school waar oude klasgenoten op zitten. Die nog maar al te goed weten wie Sofia is. In de paar maand dat Sofia een weerwolf is merkt ze er zeker goeie dingen aan. Haar lenzen heeft ze niet meer nodig. Ook haar suikerziekte lijkt plots te zijn verdwenen. Echter betekend dit wel dat Sofia minder goed kan zien dan de andere weerwolven. Maar toch heeft ze een betere zicht dan de mensen. Sofia word met de volle maan telkens opgesloten in de kelder terwijl ze haar vast ketenen. Hier is ze haar ouders dan ook erg om gaan haten maar vaak wist ze dit goed te verbergen.


    Extra’s:
    Sofia houd erg veel van muziek en zingt ook graag, ondanks dat ze bijna elke dag wel zingt betekend dit niet dat ze een mooie zangstem heeft. Gelukkig voor haar is ze hier van bewust en doet ze het enkel omdat zingen haar opvrolijkt en ze het graag doet. Sofia luistert graag naar de bands, you me at six, all time low, Deaf Havana, Paramore, Halestorm , Panic! At the disco en ga zo maar door. Echter vind ze het ook niet erg om naar pop of welk andere muziek te luisteren. Zolang het maar geen klasieke muziek of hardcore is.

    Sofia heeft al van kleins af aan last van ruimte angst. Dit betekend dat ze niet lang in een kleine ruimte kan blijven aangezien ze dan paniek aanvallen krijgt. Zodra ze dan ook weet dat ze er niet zo snel er uit kan worden ze steeds erger.



    Sofia is af! ik hoop dat ze goed is

    Er moeten nu nog 4 rollen worden ingevuld
    Paracosm ~ Mendosa ~ Ressurect ~ Sevina

    De eerste twee zijn op vakantie, van de andere twee heb ik wel bericht gehad dus ik hoop zo spoedig mogelijk van start te kunnen gaan!


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Bourne is nu Dunbar


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Opalia schreef:
    Er moeten nu nog 4 rollen worden ingevuld
    Paracosm ~ Mendosa ~ Ressurect ~ Sevina

    De eerste twee zijn op vakantie, van de andere twee heb ik wel bericht gehad dus ik hoop zo spoedig mogelijk van start te kunnen gaan!


    Zaterdag ben ik thuis en kan ik het uiterlijk en innerlijk gaan beschrijven. Haar geschiedenis heb ik bijna af. :Y)


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'


    Naam: Jaznae Calanthe Medina.
    Bijnaam: Jazz, Nae.
    Leeftijd: Zeventien, geboren op drieëntwintig juni.
    Afkomst: Haar roots liggen verspreid in Latijns-Amerika, onder andere in Mexico, Cuba en Brazilië.
    Extra’s:

    Uiterlijk: Vanessa Hudgens
    Innerlijk:
    Relaties:
    Geschiedenis:


    || Well, het is een begin. ||

    [ bericht aangepast op 20 juli 2014 - 16:30 ]


    but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

    Ik ben vanaf morgen vier weken op vakantie. Ik weet niet of ik altijd wifi zal hebben en denk ook niet dat ik heel actief zal zijn wanneer ik wel wifi heb. Heel erg sorry hiervoor!


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    Rejects schreef:
    Ik ben vanaf morgen vier weken op vakantie. Ik weet niet of ik altijd wifi zal hebben en denk ook niet dat ik heel actief zal zijn wanneer ik wel wifi heb. Heel erg sorry hiervoor!


    Als iedereen zijn rol af heeft, gaat de rpg van start. Ik ga geen vier week wachten op jouw terugkomst voor de anderen mogen beginnen, ik hoop dat je daar geen problemen mee hebt (:


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Sevina -- Madden.


    but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

    ~ Voornaam:
    Alexalyn.

    Volledige naam:
    Alexalyn Ulyssa Velouetté.

    ~ Roepnaam:
    Alexalyn – Alex.

    ~ Leeftijd:
    Alexalyn heeft op zevenentwintig november een leeftijd van maar liefst achttien jaar bereikt en is daarmee in haar negentiende levensjaar getreden.

    ~ Geslacht:
    Vrouwelijk.

    ~ Uiterlijk:


          'Je lijkt precies op je moeder' is iets wat Alexalyn vaak te horen krijgt. Blijkbaar zijn niet alleen de namen van haar moeder en haar hetzelfde, maar ook haar uiterlijk komt overeen met dat van haar moeder. Hoewel ze haar moeder nooit heeft gekend, moet ze toegeven dat ze weleens heeft gedacht dat zij op een foto stond, terwijl het in feite haar moeder was wie op de foto stond afgebeeld.
          Het zwarte haar van Alexalyn, wat haar licht getinte huidskleur mooi uit laat komen, bevat grote en kleine krullen waarvan de onderkant naar de kleur bruin nijgt. Haar haren zijn in laagjes geknipt, wat betekend dat ze aan de voorkant korter zijn dan aan de achterkant, maar het loopt geleidelijk af. Toch blijven haar haren zowel aan de voor- als achterkant een redelijke lengte behouden.
          Evenals haar haren heeft haar lichaam een redelijke lengte. Haar onder- en bovenlichaam samen geven een lengte van één meter vierenzeventig aan op de meetlint en daarmee zit ze tussen de lengte van haar vader, één meter zevenentachtig, en dat van haar moeder, één meter negenenzestig, in, al heeft ze ook op dit gebied meer weg van haar moeder, aangezien haar lengte dichter bij dat van haar in de buurt komt. De spiermassa die zij bezit zorgt er samen met een laagje vet voor dat haar botten worden bedekt en dat zij er niet zo smal uitziet. Haar lichaamsbouw is vrij smal, zoals bij dat van haar vader, maar haar spieren en het laagje vet compenseren dit, bij Nilles eveneens.
          Alexalyn heeft zoals eerder gezegd een getinte huidskleur en van wat ze heeft gehoord is een van haar overgrootouders afkomstig geweest uit mexico, vandaar haar huidskleur en de kleur van haar haren. Evenals haar haren hebben haar wenkbrauwen en haar wimpers een pik zwarte kleur. Zelfs haar ogen nijgen naar zwart te gaan, maar in werkelijkheid bevatten haar irissen een diep bruine kleur. De bruine irissen laten de emoties vrij waarvan Alex wil dat ze vrijgelaten worden en getoond worden aan de buitenwereld. Alexalyn kan, als ze dat zou willen, haar gevoelens verbergen, maar ze is niet bang om haar gevoelens te tonen. In tegendeel zelfs, ze is er van overtuigd dat het moed eist om je open te stellen naar mensen. Al zijn er wel een aantal dingen wat zij liever voor zichzelf houd.
          Het kuiltje in haar rechterwang is echter niet te verbergen, hoe vaak ze het ook probeert. In plaats van dat ze kuiltjes heeft in beide wangen, blijft alleen haar linkerwang volledig gevuld wanneer zij haar tanden bloot lacht en verschijnt er een klein kuiltje in haar rechterwang. Dit is een van de weinige dingen die zij qua uiterlijk wel van haar vader heeft.
          Als herdenking aan haar moeder, wie zij nooit heeft gekend, heeft ze op haar veertiende een tatoeage laten zetten. Haar vader heeft haar in haar jongere jaren altijd verteld dat haar moeder er nog wel degelijk was, maar alleen niet in de vorm van een mens, maar in dat van een klein lichtpuntje die over haar zal waken zowel overdag, wanneer deze niet te zien is, als 's nachts, wanneer deze zich volop laat zien. De ster waarover haar vader het al die tijd heeft gehad, staat voor Alex voor haar moeder. Dat is dan ook de reden waarom zij voor een ster heeft gekozen in plaats van een ander teken.

    ~ Innerlijk:
          boogschutter.
          Alexalyns uiterlijk is voornamelijk gebaseerd op dat van haar moeder en enkel in haar lichaamsbouw en het kuiltje in haar wang komt haar vader terug. Zij is dit te weten gekomen door foto's, maar ook door haar vader en andere familieleden of vrienden van haar moeder en vader. Haar innerlijk is daar in tegen geheel omgekeerd, dat is wat zij te horen heeft gekregen. Zelf kan ze natuurlijk moeilijk nagaan of ze echt meer op haar vader lijkt qua innerlijk dan op haar moeder, maar ze ziet zichzelf wel in haar vader.
          Alex weet wel zeker dat de tolerantie die zij bezit bij haar vader vandaan komt. Ze hebben beiden respect voor mensen en hun eigenschappen. Vooral voor mensen met een andere afkomst en een ander cultuur dan zij. Hier hebben ze niet alleen respect voor, maar ze hebben ook een zekere interesse in zulke mensen. Daarom reist haar vader zo graag en natuurlijk om Alex delen van de wereld te laten zien, zodat ze een andere kijk op de wereld krijgt. Mensen weten wel wat derdewereldlanden zijn, maar het zit veel dieper wanneer je hun leven meemaakt en ziet.
          De vrijheid, die voor sommige mensen in derdewereldlanden wordt belemmerd, is voor haar van uiterst belang. Zij kan het dan ook niet hebben wanneer zij afhankelijk van iemand is. Op de basisschool had zij eens een verkeerde beweging gemaakt met haar been, waardoor ze een week met krukken rondliep. Hierdoor werd haar vrijheid belemmerd, aangezien haar vader er streng op toezag dat ze rust hield. Ze weet dat hij het alleen maar deed om haar te beschermen, maar toch frustreerde het haar.
          Alexalyn heeft tijdens de periode dat ze last had van haar been ook vaak verzoeken van haar vader geweigerd, omdat zij dit zelf wilde doen. Dit is een van haar karaktereigenschappen die horen bij haar assertief gedrag, namelijk het kunnen weigeren van verzoeken. Naast het weigeren van verzoeken vindt Alexalyn het niet moeilijk om zowel complimenten te geven als te ontvangen. Ze geeft mensen graag complimenten en doet dit dan ook vrij vaak, maar ze zal altijd eerlijk zijn. Alex zal je nooit een compliment geven wanneer je deze niet verdiend en dat zorgt ervoor dat je er altijd vanuit kan gaan dat wanneer ze je een compliment geeft dat je het ook echt verdiend hebt. Ook het durven uiten van haar emoties, het duidelijk formuleren van haar wensen en een eigen mening durven geven vallen onder haar assertief gedrag.
          Alexalyn is, zoals haar vader haar weleens noemt, een eigenwijs portret. Zowel goede als slechte raad zal ze afslaan, aangezien ze het zelf wilt onderzoeken en meemaken. Alex is niet overtuigd van andermans meningen, ze zal het eerst zelf moeten zien voordat ze iets gelooft. Wanneer iemand eigenwijs is, hoeft dat niet meteen een slechte eigenschap te zijn, maar Alexalyn heeft nogal de drang om volstrekt haar eigen gang te gaan. Dit kan om verschillende redenen zijn. Ten eerste ligt het in haar aard om eigenwijs te zijn, ten tweede kan ze dit doen om mensen te irriteren – iets wat je in haar ogen dan zal verdienen en ten derde denkt ze vrijwel altijd dat ze het beter weet. Hier moet je als persoon goed tegen kunnen en het links kunnen laten liggen, want ze moet en zal je bewijzen dat ze het beter weet. Dit kan echter ook heel leuk worden voor jou als je zeker weet dat jij het goed hebt, aangezien zij zich dan voor schut zal zetten, wanneer ze ontdekt dat ze het fout heeft.
          Naast haar eigenwijsheid is ze rusteloos. Wanneer Alexalyn ergens op wacht, zoals op een bestelling van iets, kun je beter niet bij haar in de buurt zijn. Ze kan nog geen tien seconden stil zitten en weet zich wanneer ze ergens vast komt te zitten toch nog te bewegen. Zo zal ze onder bijvoorbeeld een toets met haar voet bewegen of met haar vingertoppen zachtjes op de tafel tikken, ter irritatie van haar klasgenoten.
          Dat ze niet stil kan zitten gaat goed samen met haar sportiviteit. Dat is namelijk een van de redenen waarom ze het zo leuk vind om lacrosse te spelen. Ook is het voor haar een uitlaatklep. Door het laten bewegen van haar lichaam en haar gedachte te focussen op het spel, kan ze haar overigen problemen vergeten. Alex kan moeilijk tegen veranderingen, maar het park vlakbij hun huis zal er altijd voor haar zijn wanneer zij lacrosse wilt spelen. Alles wat te maken heeft met lacrosse zal voor haar niet veranderen, behalve dan nieuwe gebruiksvoorwerpen om de zoveel tijd, aangezien deze versleten raken, maar dat is niet iets waar ze moeite mee heeft. Al heeft ze wel haar allereerste outfit bewaard.
          Om het lacrosse team te mogen komen, als je al goed genoeg bent, moeten je cijfers niet onder de sport lijden en wanneer ze dit wel doen, zijn ze genoodzaakt om je van het team af te halen. Daarom doet Alex op school haar best voor de vakken waar ze moeite mee heeft. Ze blinkt zoals de meeste mensen in een aantal vakken uit, maar heeft ook vakken waar ze haar best voor zal moeten doen. Zo is zij beter in wiskundige vakken dan in talen, maar hier krijgt zij onder andere hulp van haar vader bij.


    ~ Relaties:
          Ezequiel Leandro Caetano Veríssimo.
          'What we find in a soulmate is not something wild to tame, but something wild to run with.'
    Ezequiel is in de korte tijd, die voor Alexalyn aanvoelt alsof ze elkaar al jaren kennen, een van de belangrijkste personen uit haar leven geworden. Deze jongen die vrijwel meteen in zijn eerste week bekend stond als 'de braziliaanse flirt' kreeg Alex als projectpartner toegewezen. Al snel kwam zij erachter dat hij meer interesse in haar had dan in het vak, chemie, zelf. Echter tot Ezequiel zijn verbazing had zij geen belangstelling voor zijn flirt-pogingen en daarmee werd Alex een van de weinigen die zijn Braziliaanse charmes heeft kunnen weerstaan. Ondanks de mislukte flirt-pogingen van deze jongeman, voelde Alex dat wat zij hadden niet alleen bij projectpartners zou blijven en al snel spraken ze ook buiten hun lesuren met elkaar af. Dit leidde er uiteindelijk toe dat zij vrijwel de gehele zomer met elkaar hebben gespendeerd, ondanks het feit dat ze qua interesses niet veel gemeen hebben. Het ging hen dan ook niet zozeer om hetgeen wat ze deden, maar om het gevoel wat het hen gaf om bij elkaar in de buurt te zijn. Het werd al snel een gewoonte voor Nilles om in het weekend te koken voor drie personen, aangezien er nauwelijks een weekend was waar Ezequiel hen niet vergezelde tijdens de maaltijden. Ook door de weeks is Ezequiel vaak bij Alexalyn te vinden, maar dat komt meer door het feit dat Alexalyn Ezequiel aanspoort en helpt om zijn cijfers er bovenop te krijgen. Daarnaast probeert Ezequiel een onderdrukte interesse van Alexalyn naar boven te halen, namelijk het creatief bezig zijn. Echter heeft het heel wat moeite gekost om Alex zover te krijgen, aangezien zij wist dat haar moeder een liefhebber van de kunst was. Kunst deed haar dus denken aan haar moeder, daarom waren er nauwelijks tot geen tekeningen of schilderijen in huize Velouetté te vinden. Nu ziet Alexalyn het niet meer als een negatief iets, maar is ze Ezequiel er dankbaar voor dat zij op deze manier contact kan maken met haar moeder. Alexalyn zou Ezequiel beschrijven als haar soulmate, iemand waar ze lief en leed mee deelt en ze zou er niet aan moeten denken om hem op de een of andere manier kwijt te raken. Het onderwerp met wat ze gaan doen nadat ze van school af zijn, wordt dan ook niet tussen hen besproken. Ezequiel heeft één keer geopperd dat er een mogelijkheid bestaat dat hij teruggaat naar zijn geboorteland, maar dat gesprek heeft Alexalyn al snel afgekapt door er met een ander onderwerp overheen te walsen. Al heeft Alexalyn het ruim zeventien jaar zonder Ezequiel gered, kan ze zich nu geen leven meer zonder hem voorstellen.

          Matthew Kendo Parker.
          Sinds een aantal jaren komt Alex bij Matthew over de vloer. Echter is dit niet om het feit dat zij het zo goed met elkaar kunnen vinden, want dat is namelijk niet zo. Alexalyn is voornamelijk bij Matthew te vinden om zijn moeder wie een speciale vriendschap met haar vader deelt. Doordat Alexalyn over het algemeen vaak bij Carol en Matthew over de vloer kwam, is er een aparte band tussen Carol en haar ontstaan. Hoewel Alexalyn het nooit zou toegeven, ziet ze Carol als een moeder-figuur en dat is waarschijnlijk een van de redenen waarom ze zo graag in huize Parker te vinden is. Matthew en Alexalyn liggen nu niet bepaald op een lijn, maar in plaats van de problemen uit te spreken, vermijden ze elkaar liever. Soms wel jammer, aangezien ze op het gebied van interesses wel op een lijn liggen. Matthew kan namelijk evenals zij zich prima vermaken met de sport lacrosse, maar ze hebben nooit de behoefte gehad om met elkaar te oefenen, ondanks het aandringen van Nilles.

          Raelin Mellari Anqeloir.
          Al vanaf het moment waarop zij elkaar leerden kennen, het begin van de basisschool, waren zij erg gesteld op elkaar. Alex weigerde zelfs om de kinderen uit haar klas naast haar te laten zitten, wanneer zij geen 'Raelin' heetten, ter irritatie van de leerkracht die zij op dat moment hadden. Echter had Alex hier geen problemen mee, aangezien ze toch wel zou doen wat ze wilde. Zelfs toen was ze al een eigenwijs kind. De vriendschap van Raelin en Alex is naarmate de tijd vorderde sterker geworden, wat deels door gebeurtenissen is gekomen die hun vriendschap zwaar op de proef stelde. Zo is Raelin een van de weinigen die weet dat Alex heel haar leven haar moeder zal moeten missen. Ze is zelfs de enige persoon wie zij ooit in vertrouwen heeft verteld dat Alex denkt dat zij de oorzaak is van haar moeders dood, aangezien haar moeder is gestorven na haar geboorte, iets waar Ezequiel zelfs geen weet van heeft. Alex heeft als een grote steun voor Raelin gediend in de periode waarin haar vader invalide raakte en ze weet dat Raelin dit ten zeerste waardeerde, nog steeds trouwens, aangezien Alex een van de weinigen is die dit samen met haar heeft beleefd. Als Raelin ergens mee zit wat met haar vader te maken heeft, kan ze dat altijd bij Alex kwijt zonder eerst het hele verhaal te hoeven vertellen, omdat ze dat al weet. Meer dan dat, Alex heeft de stemming gevoeld die er op dat moment heerste in huize Anqeloir en ze heeft gezien hoeveel het met Raelin heeft gedaan zowel op dat moment als door de jaren heen. Ondanks het feit dat ze och wat uit elkaar zijn gegroeid, zal Alex hun vriendschap nog altijd beschrijven als goede vrienden en weet ze dat ze altijd op haar kan rekenen.

          Natasha Rose Zayev.
          Natasha en Alexalyn zitten beide in het vrouwelijke lacrosse team en zijn ook beide een van de betere spelers. Echter zorgt dit er niet voor dat zij goed met elkaar op kunnen schieten en dit zal voornamelijk Alexalyn haar fout zijn, aangezien ze niets van Natasha wilt weten. Alexalyn is een groot gedeelte van haar leven bezig geweest met lacrosse, wat maakt dat zij nu een van de betere speelsters is in het team, en zij pikt het dan ook niet wanneer er iemand in het team zit die beter is dan zij, maar dan ook echt uitzonderlijk goed, iets wat ze nooit of te nimmer hardop zal uitspreken. Het enige wat zij kan en zal zeggen over deze vrouw, zijn hatelijk woorden.

    ~ Geschiedenis:
    Alexalyn heeft haar sierlijke naam te danken aan haar moeder wie haar leven heeft gegeven om Alexalyn op de wereld te kunnen zetten. In de laatste minuten van haar moeders leven, vrijwel meteen het moment waarop ze Alexalyn voor het eerst in de ogen keek, mompelde zij een naam, haar naam, die op dat moment tot stand was gekomen. Haar ouders hadden eerder aan Ulyssa gedacht, maar deze naam, Alexalyn, was toch wel bijzonder voor beiden. Haar vader dacht er enkele seconden over na, maar uiteindelijk besloot hij haar Alexalyn te noemen, zoals zijn vrouw gewild zou hebben. Op het moment dat hij dit besluit nam, blies zijn vrouw haar laatste adem uit en klonk het gehuil van Alexalyn door de ziekenhuiskamer, waar het overlijden van de ene Alexalyn plaatsvond en de andere Alexalyn op de wereld werd gebracht. Zo is zevenentwintig november zowel de sterfdag als geboortedag van een Alexalyn geworden.
          De naam Alexalyn is voor zowel haar moeder als haar vader belangrijk. Voor haar moeder was het een manier om toch bij haar dochter te kunnen zijn en een aandenken aan haar te geven en haar vader deed de naam aan zijn vrouw denken, maar het was vooral de laatste wil van zijn vrouw wat hem deed overtuigen.
          Alexalyn is voornamelijk opgevoed door haar vader, maar ze bracht ook veel tijd door bij haar opa en oma, de ouders van haar moeder. Zij zagen hun dochter namelijk terug in hun kleindochter. Hoe moeilijk ze het ook vonden om hun bloedeigen en enige dochter te verliezen, ze hebben er nooit of te nimmer aan gedacht om hun kleindochter, hetgeen waarvoor hun dochter om het leven kwam en wie zoveel dierbaren herinneringen bij hen naar boven bracht, en hun schoonzoon de rug toe te keren. Zo hebben ze Alexalyn opgevangen wanneer dat nodig was en om haar vader wat meer ruimte te geven, want werken en voor een baby is niet bepaald gemakkelijk en wanneer je dit ook nog eens in je eentje waar moet maken, is alle hulp welkom. Haar vader waardeerde het dan ook ten zeerste dat zijn schoonouders dit voor hem wilden doen en hij heeft ze dat dan ook vaak duidelijk gemaakt.
          Alexalyn's vader wilde, toen zij de leeftijd van een peuter bereikt had, minder afhankelijk zijn van zijn schoonouders. Hij had echter een meer dan goed betaalde baan, dus het geld was geen probleem, maar hij wist dat stoppen met werken geen optie voor hem zou zijn. Daarom heeft hij in overleg met zijn baas weten te regelen dat zijn werktijden onder Alexalyns schooltijden zouden vallen, zodat hij de taak van zijn schoonouders verder op zich kon nemen en er nu iedere dag voor haar zou kunnen zijn.
          Op de basisschool kwamen ze er al snel achter dat ze veel gemeen hadden, Alex en haar vader konden het dan ook erg goed met elkaar vinden. Hetgeen wat hen echter het meest bij elkaar bracht was de sport lacrosse. Zodra Alex haar vader erachter kwam dat zij er even geïnteresseerd in was als hij, had hij de benodigde spullen al aangeschaft en was hij met haar gaan oefenen in het park naast hun huis. Hier hebben ze middagen en weekenden gespendeerd wat een van de grootste redenen is voor hun sterke band.
          Alex hield van de aandacht die ze van haar vader kreeg en de tijd die ze samen doorbrachten, maar dit veranderde naarmate zij ouder werd. Hun band was nog even sterk, maar ze hadden niet alleen aandacht voor elkaar. Haar vader had evenals Alex iemand gevonden waarbij hij zichzelf kon zijn en met wie hij meer dan een normale vriendschap deelde. Jammer genoeg, deed Alex er langer over om haar soulmate, Ezequiel, te vinden dan haar vader die Carol, de moeder van Matthew, tegenkwam.
          Haar vader, Nilles, bracht veel tijd door bij deze vrouw, vooral omdat ze zijn positie begreep. Zelf is Carol een alleenstaande vrouw en begrijpt ze maar al te goed hoe het is om een kind in je eentje op te voeden. Al zitten Carol en Nilles niet precies in dezelfde situatie, aangezien Nilles zijn vrouw is overleden en Carol haar man niet.
          Alex spendeerde ook middagen bij huize Parker en, hoewel ze het niet zou toegeven al zou iemand er naar vragen, ziet ze Carol als een moeder-figuur en is evenals haar vader veel om haar gaan geven. Haar zoon, Matthew, is echter een ander verhaal. Matthew en zij liggen nu niet bepaald op één lijn en dat ze op dezelfde school zaten maakte het nu niet bepaald beter.
          Alexalyn heeft het in haar tweede schooljaar voor elkaar gekregen om een vrouwelijk lacrosse team op Beacon High op te richten en dus heeft ze de leraren ondanks de negatieve reacties van haar schoolgenoten over weten te halen.
          De vorige zomers spendeerde Alex voornamelijk in het park om haar favoriete sport te beoefenen, lacrosse. Nilles en zij gingen wel op vakantie, maar meestal bleven ze twee weken weg, waardoor er nog genoeg tijd over was voor Alex om te doen wat ze leuk vond. Niet dat ze op vakantie gaan met haar vader niet leuk vond, in tegen deel zelfs. De uitzonderlijke vluchten die zij maakte wilde ze voor geen goud missen en al zeker niet de herinneringen aan de landen de zij heeft gezien, maar evenals haar vader had ze al snel genoeg van het niets doen op vakantie en verlangde ze naar thuis.
          Haar laatste zomer verliep echter anders. Alex werd in haar een na laatste jaar tijdens het laatste project, gekoppeld aan een nieuwe jongen genaamd Ezequiel. Al snel merkte ze dat ze het erg goed met elkaar konden vinden en ze spraken dan ook steeds vaker af buiten schooltijden. Toen eenmaal de vakantie was aangebroken, was Ezequiel kort gezegd niet meer uit huize Velouetté te slaan. Nilles en Ezequiel konden evenals Alex en Ezequiel goed met elkaar overweg, iets wat Alex toch wel heel fijn vond. Soms merkt Alex aan haar vader dat hij Ez hetzelfde behandelt als zij, wat maakt dat Alex denkt dat haar vader Ez als een soort zoon beschouwd. Ze hebben dan ook vaak genoeg met zijn drieën een film gekeken en pizza besteld, alsof hij een deel van hun gezin is.

    ~ Extra’s:
    Tot het huishouden van de familie Velouetté is sinds kort een tweede beestje toegevoegd. De pluizige haarbal genaamd 'Gaia' hebben ze in huis genomen om zowel hun iet wat oudere kat 'Vos' als Alex en Nilles te vergezellen. Gaia en Vos kunnen het prima met elkaar vinden, al is Gaia soms wat te druk voor Vos, aangezien hij liever languit op de grond in het zonnetje ligt dan spelend door de tuin te rennen met Gaia achter zich aan.
          Alexalyn heeft er voor gezorgd dat er een meiden lacrosse team op Beacon High werd opgericht. Zij is dan ook toegewijd aan de sport lacrosse en traint elke dag. De training bestaat niet altijd uit lacrosse oefeningen, maar ook uit conditie- en krachttrainingen.


    ~ Vos



    ~ Gaia

    [ bericht aangepast op 22 juli 2014 - 23:07 ]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Sorry voor het lange wachten. De hitte was verschrikkelijk, dus ik voel mezelf een held voor het eindelijk afronden. :Y)


    Raelin Mellari Anqeloir – Banshee
    ‘‘Banshees tend to be drawn towards death and the dying. I insist to be a part of the living.’’


    Naam –


    Raelin Mellari.
    Achternaam –
    Anqeloir.
    Bijnaam –
    Rae.
    Leeftijd –
    Zeventien, 5 februari.
    Uiterlijk –
    Rae is een belichaming van levenslust. Ze heeft grote, sprekende ogen met een textuur van groen en bruin. Er is altijd een verborgen twinkeling die er op wacht om ontdekt te worden door een paar andere kijkers.
    Ook haar vol gevormde lippen zijn vrijwel altijd gekenmerkt door dezelfde, dieproze kleur. Een teken van aanwezigheid, uitdaging en een lieflijke touch.
    Haar gezicht heeft een smalle doch scherpe vorm met de typerende blooswangen. Dit sluit nauw aan met haar zwanenhals, die op haar beurt naar een recht paar schouders leidt. Ze heeft een ontzettend recht frame, waardoor je haar ook bijna nooit zult kunnen betrappen in een onderuitgezakte houding.
    Rae is slank gebouwd, met een afbuiging naar de fragiele kant. Dit komt veelal voor aan de vrouwelijke kant van haar familie, maar Rae schiet hierin wel boven de gemiddelde lengte van hen uit. Ze telt zo'n honderdzeventig centimeter, waardoor zij altijd gevonden zal worden in een menigte.
    Haar grote trots komt dan natuurlijk neer op haar bos eigenzinnige, donkerbruine lokken. Het krult lichtelijk en zorgt met ongelijke lagen voor een lichtelijk speels effect. Hierdoor hoeft Rae in de ochtend niet heel veel te doen om het in 'model' te krijgen.

    Innerlijk –
    • Avontuurlijk.
    Rae heeft een voorliefde als het aankomt op het ontdekken van nieuwe dingen. Of dat nu situaties, mensen of landen zijn: met een beetje overtuiging is Rae compleet toegewijd aan een nieuw avontuur. Ze staat dan ook vooraan en heeft bepaald geen oog voor de bijkomende angsten. Ze is graag een ontdekker, het trekt haar weg aan de dagelijkse sleur. Het is enkel een kant die niet veel mensen van haar te zien krijgen.


    • Koppig.
    Natuurlijk is Rae, als tiener zijnde, het nooit voltallig eens met de beslissingen en acties van anderen. Ze is het type vrouw dat graag haar eigen plan trekt en op haar innerlijke intuïtie afgaat. Als dit er voor zorgt dat ze alleen staat in een keuze, dan zij het zo. Voor een licht persoon heeft Rae graag haar gelijk: of dit nu eigenwijsheid is of boerse koppigheid.
    • Sociaal.
    Rae is een sociale vlinder. Je zou haar praktisch met bijna iedereen kunnen koppelen, om vervolgens als resultaat te krijgen dat ze een gezamenlijke interesse heeft weten te vinden. Hierdoor heeft Rae een vrij grote vriendenkring. Mensen om haar heen hebben is een natuurlijk verschijnsel voor het meisje, dus eenzaamheid is bepaald niet één van haar favorieten. Ze praat graag, maar is tegelijkertijd een geraffineerde luisteraar. Vooral bij gelegenheden als feestjes of evenementen komt haar sociale charisma goed aan zijn recht. Geen wonder ook, dat zij bij vrijwel iedere partij present probeert te zijn.
    • Gevoelig.
    Rae heeft een redelijk dunne huid. Ze trekt oordelen en 'grapjes' gemakkelijk naar zich toe en kan er vervolgens dagen al dan niet weken mee blijven zitten.
    Gevoeligheid uit zich echter niet alleen in tienerachtige onzekerheid: Rae is gewoonweg lichtgeraakt. Ze smelt bij dieren en jonge kinderen, is makkelijk stil te krijgen door een goed nummer of zielige film, en heeft vooral ontzettend weinig moeite met het vertrouwen van mensen als ze haar juiste snaren weten te vinden.
    • Gepassioneerd.


    Rae laat overal haar afdruk op achter. In alles wat zij dagelijks onderneemt, stopt ze haar kracht en haar zwaktes – haar inspanning en moedwilligheid. Hierdoor komt zij op veel mensen over als gepassioneerd. Ze heeft een open hart en deelt dit met de simpelste zielen. Dit betekend echter ook dat ze op zoek is naar liefde. Liefde van haar ouders, liefde van haar vrienden, liefde van vreemdelingen en liefde van een mogelijke wederhelft. Dit maakt haar ontzettend kwetsbaar en tegelijkertijd een persoon om naar op te kijken. Rae is niet bang om gewond te raken in het proces, omdat ze gelooft dat passie een ondenkbare waarde schenkt aan de wereld.

    Relaties: –
    • Beste vriendin.
    Natasha Rose Zayev:
    Het was als scheikunde. Een chemische reactie. Rae was altijd goed met mensen, maar haar wereld werd een stukje lichter toen ze Tasha naar binnen liet. School werd dragelijk en haar vrije tijd stond altijd volgepland. Er was niemand die met dat tweetal zou durven sollen. Het was haast, alsof er onder die laag van puberende schoonheid, achter hun beide een roofdier wachtte dat je zou verslinden als je hen ook maar slecht aan zou kijken. Niet dat het ver van de waarheid lag, maar Rae was de kalmte en Tasha het temperament.
    • Goede vriendin.
    Alexalyn Ulyssa Velouetté
    Rae ontmoette Alex in alle vroegte op de basisschool. Ze vond veel overeenkomsten en Alex was een makkelijk persoon om bevriend mee te zijn. Die vriendschap bewees zijn waarde toen Rae' vader verongelukte en zij iemand nodig had om er doorheen te komen. Het was niet allemaal makkelijk toen hij revalideerde, en Alex is één van de weinigen die dat punt van haar jeugd heeft meegekregen en er ook iets aan heeft proberen te doen. Hoewel hun vriendschap enigszins verwaterde toen ze beide een andere richting kozen op de middelbare school, rekent Rae Alex nog altijd als een goede vriendin.

    Geschiedenis –
    Raelin Mellari Anqeloir werd zeventien jaar geleden in een ziekenhuis aan de Franse kust geboren. Haar moeder – Mallory Grayson - Anqeloir – was een Amerikaanse geschiedenis docente, die na twee jaar huwelijk met Fransman Leo Anqeloir, hun eerste kind op de wereld zette. Na een lang beraad over de naam, noemden ze haar Raelin: uit eerbetoon naar Mallory's oma, die al op jonge leeftijd overleed. Haar tweede naam werd een speling met Mallory's naam. De manier waarop de Fransen haar naam uitspraken: Mellari.
    Het plan was om in Frankrijk te gaan wonen, maar haar moeder kon geen werk krijgen en gezien het geld broodnodig was besloten ze terug naar Amerika te gaan. Er kwam een vacature voor geschiedenis docent vrij op Beacon Hills High School en dat was de voornaamste reden om daar te settelen. Haar vaders beroep als kunstenaar bracht alleen geld in het laatje na enorme exposities.
    Exact vijf jaar na de drastische verhuizing werd Raelins zusje geboren. Kathlin Leona Anqeloir kwam in het Beacon Hills ziekenhuis ter wereld.
    Rae had een gelukkige jeugd, een beschermde opvoeding en was altijd een populaire student. Toen ze haar eerste jaar van middelbare school achter de rug had, raakte haar vader betrokken bij een schokkend ongeluk. Hij overleefde, maar was vanaf toen wel permanent verlamd vanaf zijn middenrif tot aan zijn tenen.
    Rae legde toen de lat hoog om haar ouders trots te maken. Ze werd een voorbeeldige leerling en zorgde zo goed mogelijk voor haar vader. Ze deed aan vrijwilligerswerk en gaf bijlessen aan medeleerlingen. Rae werd een beter mens door haar vaders verminking, en uiteindelijk leerde ze uit ieder moment het mooiste te halen.
    Ze was zich niet bewust van haar bovennatuurlijke status, tot het moment waarop ze voor het eerst geconfronteerd werd door een dood lichaam. Ze kon de slaap niet vatten en liep in het holst van de nacht naar het huis van de buren. Via de achtertuin naar de garage, waar ze het levenloze lijf van haar buurvrouw aantrof. Sindsdien begonnen haar krachten zich te ontwikkelen. Rae was ontzettend bang en vooral ontzettend in de war.
    Tijdens een familie bijeenkomst, werd het geheim haar te veel en nam ze haar grootmoeder in vertrouwen. De moeder van haar moeder was allesbehalve geschokt, en opende voor Rae de deuren naar haar bestaan. Het banshee zijnde kwam aan als een koude schok, maar dat veranderde toen haar oma de details ervan begon uit te leggen en haar dingen leerde over de cultuur die ze zelfs niet van internet zou kunnen halen. Ondanks het feit dat banshees over het algemeen neutrale wezens zijn die doorheen de geschiedenis opduiken als voorspellers van dood, heeft Rae daar vrede mee kunnen vinden en is ze zelfs bezig met het trainen van haar mogelijkheden en het onder de knie krijgen van haar onderbewustzijn. Haar grootste prioriteit is dat ze op de achtergrond kan blijven leven zoals ze nu doet. Als een compleet en totaal onbelangrijk mens.

    Extra –
    Ze is tweetalig opgevoed: Frans en Engels.

    Rae heeft op bepaalde moment nog steeds nachtmerries over één van de eerste doden die ze onderging. De ijzige schreeuw die ze liet om haar beste jeugdvriendin, die omkwam tijdens een auto ongeluk. Ze had een dichte band met haar, waardoor ze ieder detail meemaakte. Sommige delen daarvan heeft ze nog altijd niet kunnen verwerken, en die uiten zich vaak als ze er geen macht over heeft: in haar slaap.

    [ bericht aangepast op 20 juli 2014 - 21:57 ]


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Ik ben vandaag thuis gekomen van vakantie.
    Morgen ga ik hierdoor alle rollen doorlezen en mijn eigen rol maken.


    •