• We’re going to Ibiza!



    Ibiza, het eiland wat bekend staat om zijn zonnige stranden, grote villa’s, rijke bewoners en vooral zijn goede feesten. Elk jaar kiezen dan ook duizenden vakantiegangers ervoor een bezoekje te brengen aan dit eiland, waaronder vooral veel jongeren.

    Zo ook een groep van tien jongeren. Een reisbureau gespecialiseerd in het organiseren van vakanties voor jongeren heeft een groep van tien willekeurige jongeren bij elkaar gebracht om samen te genieten van alles wat dit eiland te bieden heeft. Ze zullen vier weken lang doorbrengen in een villa met een prachtig uitzicht over de zee. Vanzelfsprekend zullen er vriendschappen voor het leven ontstaan, er zullen liefdes opbloeien, maar ook harten gebroken worden en vijanden worden gemaakt. Het belooft in ieder geval een vakantie om nooit te vergeten te worden!




    De groep jongeren bestaat uit vijf meiden en vijf jongens (het aantal kan omhoog als er veel belangstelling is), ieder tussen de 18 en 25 jaar. De jongeren zijn vrij om te doen wat ze willen. Ze kunnen dingen ondernemen met de hele groep, maar ze kunnen ook met zijn tweeën op stap. Ieder heeft een eigen slaapkamer, met een bijbehorende badkamer.

    Niet iedereen kent elkaar, maar je mag met elkaar afspreken of jullie personages elkaar al kennen. Het kunnen bijvoorbeeld beste vrienden zijn die samen op vakantie gaan. Ze zullen af en toe activiteiten ondernemen, zodat er ook wat leven in de brouwerij komt.

    Het huis:


    Personages:
    Meiden:
    - Celesta Rhea Meja - Inermis
    - Rose Sonnet - MoonLights
    - Gereserveerd voor Kit
    - Kalena Ileana Harwood - Tigresse
    - Helle Loïse Lavoh - Inermis
    - Alicia Malfey - ArianatorXx
    Jongens:
    - Isaac Raphael Cox - Fairytalest
    - Andrew Sebastian Cane - Mamo
    - William “Will” Courtour - GrowStronger
    - River Finnley Chaise - OhMyLashton
    - Gereserveerd voor Daoine
    - Vincent 'Vince' Adams - Kahuna

    Regels:
    • Plaats regelmatig een bericht. Als je weet dat je voor langere tijd weg bent, parkeer je personage dan, dan kan iedereen gewoon verder spelen tijdens je afwezigheid.
    • Graag minimaal 100 woorden per bericht, dit is makkelijk haalbaar.
    • 16+ mag, maar dan wel onder een spoiler zodat niet iedereen het hoeft te lezen.
    • Voorlopig nog één personage per persoon.
    • Wees een beetje creatief met schrijven. In principe mag je alles doen met je personage, dus wees daar ook vrij in. Dat kan weer leiden tot veel schrijfstof en dat houdt het leuk!

    [ bericht aangepast op 28 juli 2014 - 19:01 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Andrew Sebastian Cane
    Isaac vertelde dat er drankjes stonden op een tafel en gaf me een routebeschrijving door middel van gebaren. Vervolgens vertelde hij waar hij Helle van kende. "Dus je reist veel? Waar ben je zo al geweest?" vroeg ik geïnteresseerd. Ik had zelf ook veel willen reizen, maar het was er nog nooit echt van gekomen. "Dat ligt niet aan jou, ik ben inderdaad Brits," beantwoordde ik Isaac's vraag. Ik was altijd best trots op mijn Britse accent geweest, ik kreeg er vaak opmerkingen over. Mensen vonden het leuk klinken. "Wie gaat er mee drankjes halen?" vroeg ik in het algemeen. Ik luste wel wat na die lange reis. Een kamer uitzoeken en koffers uitpakken kwam later wel.


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=164713 Praattopic


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Isaac Raphael Cox



    'Ik ben de tel kwijt,' zei ik voor de grap, als ik alle landen op moest noemen was ik nog wel even bezig. Ik glimlachte, als Engelsman zijnde was het leuk te weten dat ik niet de enige was. In Australië werd ik altijd op mijn Britse accent gewezen. Toen Andrew drankjes ging halen pakte ik mijn ducktapetas op en liep de trap op naar boven. Ik kwam er al snel achter dat de kamers hetzelfde waren. Ik hoorde Kalena haar spullen uitpakken en liep naar haar deur toe. 'Zuid Afrika mis ik voornamelijk op mijn lijstje,' beantwoorde ik haar vraag van eerder. 'Hoe kwam jij hier trouwens terecht?' vroeg ik terwijl ik de kamer tegenover haar inliep met uitzicht op de zee en de vele boten. Ik gooide mijn tas neer. 'Heb jij nog iets scherps? Een nagelschaartje ofzo?' riep ik naar de overkant.


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

    Kalena Ileana Harwood • Kleding • Bikini

    Nadat ik mijn spullen had uitgepakt en mijn kledingkast had ingericht, besloot ik dat het tijd was om mijn kleding uit te trekken en deze in te ruilen voor één van mijn bikini's. Stiekem was ik er al vanuit gegaan dat ik de eerste dag direct zou gaan zwemmen, dus ik had mijn roze bikini al onder mijn vakantiekleding verstopt. Ik trok mijn luchtige vestje uit ,dat enkel als versiering diende, en even later viel het witte topje naast het vestje op het bed. Ik stond op het punt op mijn korte broek uit te trekken, totdat ik Isaac in de deuropening zag verschijnen. Een ietwat geschrokken uitdrukking sierde mijn gezicht, hoewel ik me al snel herpakte en overeind kwam.
    "Volgens mij is dat dan ook één van de enige plaatsen die jij op je lijstje mist," antwoordde ik, terwijl ik toekeek hoe hij de kamer tegenover mij claimde en zijn tas op het bed gooide. Hij vroeg me hoe ik hier terecht was gekomen, om vervolgens te vragen of ik toevallig iets scherps bij me had.
    Ik viste een nagelvijl en een schaartje uit mijn toilettas, waarna ik richting Isaac's kamer liep en de voorwerpen op zijn bed legde. Om het mezelf gemakkelijk te maken, besloot ik om op het randje van zijn bed te gaan zitten.
    Ik wiebelde met mijn benen en keek naar hem op. "Silas zag een advertentie van een reisbureau op het internet en stelde voor dat ik zou gaan. Hij zou in eerste instantie met me meegaan, maar hij is thuis gebleven vanwege zijn vakantiewerk," beantwoordde ik zijn eerdere vraag. Waarschijnlijk herkende hij Silas nog wel. Mijn broer haalde mij altijd op in het restaurant als mijn werktijd erop zat, zodat ik niet alleen door de donkere straten van Roemenië hoefde te struinen als de wijzers van de avondklok al tegen middernacht tikten. "Waarom heb je trouwens iets scherps nodig?"


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."


    kleding
    Helle Loïse Lavoh
    Alles ging snel, er waren zoveel mensen. Helle viel stil en pakte haar koffer stevig vast. Grote groepen waren nooit haar ding geweest. Met een zucht pakte ze haar mobiel en sms'te ze haar vriendin dat Ibiza prachtig was. Helle pakte haar koffer en liep richting de trap, bij de trap slikte ze toch even. Nooit van haar leven ging zij haar koffers de trap op krijgen. Ze friemelde nerveus aam haar blouse. Thuis kreeg ze altijd hulp met dit soort dingen. Daar hoefde ze nooit te slepen met koffers. Ze was er ook niet sterk genoeg voor. Ze liep stil terug naar de groep mensen. "Zou iemand even kunnen helpen? Ik krijg me koffer niet de trap op," zei ze stil en beschaamd. Ze was hier te onhandig voor.


    kleding
    Celesta Rhea Meja
    Celesta bond haar haar op met een bandana en pakte een clipje om het laatste plukje haar vast te maken. Ze checkte nog even of ze al haar armbanden had en lachte naar de man i de taxi. "Dankuwel," zei ze met een glimlach en ze gaf hem het geld. Ze stapte uit en hielp de man haar koffers uit de auto halen. Nou ja, haar weekendtas en rugzak. Dat was alles wat ze meehad. In haar weekend tas paste echter heel veel. Ze knikte nog naar de man en wenste hem een fijne dag verder. Daarna liep ze naar het huis. Ze keek even naar de omgeving en nam een foto met de camera die om haar nek hing. Ze glimlachte even voor ze doorliep. Eenmaal bij de voordeur verzamelde ze al haar moed om te roepen. "Heey, ben ik laat? Zo ja, sorry, ik moest onverwachts een ander vliegtuig nemen," zei ze met aarzeling haar stem. De piloot van haar originele vliegtuig had wen hartaanval gehad, dus hadden ze een aantal uur moeten wachten op het vliegveld. Gelukkig hadden ze een vliegtuig wat rechtstreeks vloog. Haar originele vliegtuig deed dat namelijk niet, maar het was goedkoper geweest. Celesta deed haar rugzak even goed en keek het groepje even onderzoekend aan. Ze leken opzich wel aardig.

    [ bericht aangepast op 29 juli 2014 - 19:48 ]


    We've lived in the shadows for far too long.



    Andrew Sebastian Cane
    Niemand leek zin te hebben in een drankje. Ik wilde zelf wel halen, maar ik vond het ook niet erg gezellig om in mijn eentje te gaan drinken. Ik keek naar Helle die met haar koffers aan het klungelen was. Voor de trap stond ze stil, leek ze zich te bedenken en liep ze weer terug naar ons. "Tuurlijk, ik help je wel," zei ik met een glimlach, nadat ze vroeg of iemand haar koffer de trap op wilde tillen. Ik pakte de koffer op. Hij was zwaarder dan ik verwacht had, maar ik kon hem nog wel de trap op krijgen. "Hoe kan zo'n klein meisje als jij nou zo'n zware koffer nodig hebben?" vroeg ik bovenaan de trap, nadat ik even bijgekomen was van de klim naar boven. Helle was qua lente niet heel erg klein, ze was een kop kleiner dan mij en voor een meisje dus best lang, maar ze was vrij mager. "Welke kamer wil je?" vroeg ik vervolgens, terwijl ik de gang in keek waar twaalf deuren op uit kwamen. "Genoeg keus."


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Isaac Raphael Cox



    Ik knikte, Silas, hij had me ooit apart genomen nadat hij doorhad dat Kalena en ik het goed konden vinden. Tuurlijk moesten broers beschermend zijn, maar Silas had ook het uiterlijk dat zei: ik ga je op de meest vreselijke manier martelen als je haar met ook maar één haar krengt. Ik pakte het vijltje op en bekeek het. 'Om zelfmoord te plegen omdat ik de druk niet aankan dat er twee bekenden zijn op wie ik stiekem een crush had ontwikkeld,' zei hij voor de grap terwijl hij zijn koffer oppakte en op bed legde. Toen het echter stil bleef grinnikte hij zachtjes. 'Ik had een scootertje gehuurd, maar kon mijn tas daar niet op kwijt. Ducktape leek mij een goede oplossing, net zoals toen ik dat bord had gebroken,' voegde ik eraan toe terwijl ik begon met het vrijmaken van de rits. 'Ducktape is eigenlijk een goede oplossing voor alles.'


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)


    kleding
    Helle Loïse Lavoh
    Helle zuchtte opgelucht en kreeg een glimlach toen Andrew aanbood te helpen. Zelf had ze nooit haar koffer de trap op gekregen, niet met haar kippenlkracht. Ze kreeg amper een dopje van een cola fles. "Nou, er zit ook een laptop in en me tennisspullen, dus dat maakt het al een stuk zwaarder," zei ze zacht. Ze voelde zich haast schuldig dat ze Andrew zo liet slepen met haar koffer. Vooral nu ze een duidelijk idee had van het gewicht van het pimpelpaarse ding. De weekend tas bungelde nog steeds over haar schouders en ze aarzelde even. "Ik denk ergens dichtbij de trap, dan kan ik als andere slapen met weinig moeite naar beneden als ik niet kan slapen," zei Helle zeker van haar zaak. "Echt bedankt voor je hulp met me koffer, als ik iets voor je terug kan doen hoor ik het," fluisterde ze bijna en ze keel over haar schouder naar Andrew. "Doe me nu toch maar dat drankje," lachte ze zacht.


    We've lived in the shadows for far too long.



    Andrew Sebastian Cane
    Helle vertelde me over de inhoud van haar laptop. "Aha, dat verklaart een hoop," zei ik lachend. "Dus je tennist? Dan moeten we maar eens tegen elkaar spelen," stelde ik voor. Ik had vroeger lange tijd op tennis gezeten, inmiddels was ik er alweer een paar jaar vanaf, maar ik deed het af en toe nog voor de lol. Helle gaf aan dat ze graag een kamer vlakbij de trap wilde. Ik opende de eerste deur die ik zag en liep de kamer in, terwijl de koffer achter me aan rolde. "Heb je moeite met slapen dan?" vroeg ik, terwijl ik de koffer een plekje gaf naast het bed. "En geen probleem. Ik schiet graag te hulp. En dat drankje is een goed genoeg bedankje," zei ik met een glimlach. Vervolgens maakte ik aanstalten de kamer uit te lopen.


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Kalena Ileana Harwood • Kleding • Bikini

    Terwijl ik mijn handen in mijn schoot vouwde en naar mijn wiebelende benen keek, hoorde ik Isaac verder vertellen. Hij vertelde mij dat hij om iets scherps had gevraagd zodat hij zelfmoord kon plegen omdat hij de druk niet aankon. De aap kwam echter pas uit de mouw zodra hij me vertelde dat hij een tijdje gevoelens voor mij en het andere meisje heeft gehad.
    Ik zweeg. Silas had mij tijdens die leuke zomer wel eens gevraagd wat ik nou eigenlijk van Isaac vond. Ik had hem enkel een vreemde blik toegeworpen en gevraagd waar hij zich in godsnaam mee bemoeide, maar nu besefte ik dat hij die vraag ook met een reden stelde. Ik wist het niet. Natuurlijk had ik een geweldige tijd met de blonde Engelsman beleefd, maar ik zocht er verder niets achter omdat we nou eenmaal niet zo dicht bij elkaar in de buurt woonden.
    De stilte die tussen ons was gevallen leek Isaac niet zo prettig te vinden, aangezien hij al snel over de magie van ducktape begon te praten. Hij had zijn tas op de scooter vastgemaakt met ducktape, net zoals hij toen het porseleinen bordje had proberen te plakken. Ik grinnikte zachtjes toen ik daaraan terugdacht.
    "Het was alleen spijtig dat we de rode wijn niet uit die witte jurk konden verwijderen met ducktape," antwoordde ik, waarna ik met een twinkelende blik naar de jongeman opkeek. "Je weet niet hoe verschrikkelijk ik me schaamde. Ik kreeg er zowaar spijt van dat ik jou had uitgelachen toen je dat bordje brak." Ik beet zachtjes op mijn onderlip toen ik dacht aan mijn rode wangen. Ik had die dag helemaal geen rouge nodig gehad; de blos van schaamde kleurde de appeltjes van mijn wangen al rood genoeg.


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."


    kleding
    Helle Loïse Lavoh
    Helle kreeg een iets te grote glimlach op haa gezicht toen Andrew voorstelde om een keer arm te tennissen. Ze hield van tennissen. Ze deed het al vanaf haar zesde, samen met haar pa. Het was een van haar favoriete dingen in de hele wereld. "Dat lijkt me leuk, maar niet verdrietig zijn als ik je inmaak," zei ze plagend met een knipoog. Waar ze het lef vandaan haalde wist ze niet. Ze liep de kamer uit en bleef even boven aan de trap wachten. "Waarom ben je gestopt met tennis? Als ik vragen mag?" vroeg Helle misschien iets te nieuwsgierig. Ze liet haar blik weer even afglijden naar Andrew, voor ze de trap af liep, richting de drankjes.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Isaac Raphael Cox



    In principe had ik gegrapt over mijn gevoelens, maar het feit dat Kalena stil viel had mij ook even laten blozen. Gelukkig praatte zij er ook al snel weer overheen. 'Karma heet zoiets,' vertelde ik met een grijns. 'Al moet ik zeggen dat die jurk er rood beter uitzag dan wit, als Ier hoor je gewoon geen wit aan te trekken, hetzelfde met huidskleurige panties voor vrouwen,' zei ik, me nog herinnerend hoe ik eenmalig alle vetrollen kon tellen van een vrouw die mee kon doen aan obese en voor de gelegenheid had bedacht een huidskleurige broek aan te trekken. 'Of klink ik gay nu?' vroeg ik terwijl ik even stopte met het verwijderen van ducktape. Er werd wel eens eerder gevraagd of ik op mannen viel. De eerste keer kon ik erom lachen, maar daarna werd het beangstigend. Dat ik geloofde in een happy ending en modeflaters hoefde toch niet te betekenen dat ik gay was? 'Want voor de duidelijkheid, ik kleed me niet goed genoeg om gay te zijn,' zei ik grappend.


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)


    • Vincent 'Vince' Adams

    Ik wist nu al dat ik niet alle namen zou onthouden, Helle zei ze dat ze uit Australië kwam nadat zij een bekende zag wat een blonde jongen bleek te zijn genaamd Isaac. Andrew stelde voor drankjes te halen maar was al snel afgeleid door een meisje, leek mijn voorstel nou toch niet z'n gek idee.
    Ik liet een hand door mijn haar gaan tot ik zelf ook het initiatief nam om mijn koffers naar boven te brengen, niemand zou mij helpen maar goed. De kamer bleek eenmaal aangekomen meer dan perfect te zijn, het was groot genoeg voor drie personen en dus ook groot genoeg voor mij. Ik gooide mijn koffer op het bed, de rest kwam later wel en maakte mijn weg naar beneden om voor mij Andrew en Helle te treffen. ''Ik hoorde drankjes?'' Zei ik met een lichte grijns, ''of verstoor ik nu jullie gesprek?'' Vroeg ik nadat ik mijn stap wat had versneld en mijn pas naast Andrew had voorgezet. Hij had het zeker niet slecht getroffen met Helle, ze was geen lelijk meisje - misschien een beetje onhandig maar daar kon zij weinig aan doen of wel? Aan de andere kant vond ik het fijn dat ze ook uit Australië kwam, ik miste het land wel en zeker omdat ik niet gelijk bij mijn geboorte was overgevlogen maar een paar jaar daarna. En dat allemaal voor onze familie, vreselijk.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Kalena Ileana Harwood • Kleding • Bikini

    Een zachte, maar hoorbare lach galmde door de ruimte heen en was zichtbaar afkomstig van mij. De lachrimpels die rondom mijn mondhoeken verschenen waren daar het duidelijke bewijs van. "Nou, dan heb ik haar in ieder geval geholpen met haar foute kledingkeuze."
    Vervolgens vroeg Isaac of het misschien klonk alsof hij homoseksueel was. De vraag deed me fronsen en ik kantelde mijn hoofd een tikkeltje naar de linkerkant. Ik was er bijna honderd procent zeker van dat Isaac niet op mannen viel. Hij had weliswaar zachtaardige en schattige trekjes, maar dat betekende niet dat hij op jongens viel. Ik vond het juist hartstikke leuk dat hij over foute kleding praatte en geloofde in de liefdesformule die vooral in sprookjes voorkwam. Hij was tenminste eerlijk, en daar hechtte ik heel veel waarde aan. Ik hield niet van mensen die zichzelf en anderen probeerden voor te liegen door zichzelf niet goed en eerlijk uit te drukken. Vaak vloeide dat weliswaar voort uit angst, maar ik was er nou eenmaal geen groot liefhebber van. Ik wilde dat mensen eerlijk tegen mij waren, net zoals ik ook eerlijk tegenover hen zou zijn.
    "Ik weet dat je niet op jongens valt," antwoordde ik, alhoewel er al snel een speelse glimlach rondom mijn lippen dreigde te krullen. "Tenzij jij iets voor mij hebt verzwegen tijdens je vakantie in Roemenië."
    Soms was ik best wel jaloers op Isaac. Hij reisde de hele wereld over en kon de mooiste gebieden bekijken, terwijl ik thuis mijn studie probeerde te financiëren en mijn moeder zo veel mogelijk hielp met het huishouden. We hadden het namelijk niet al te breed, maar dat betekende niet dat ik mezelf geen leuk reisje naar Ibiza kon gunnen. De reis werd vrij goedkoop aangeboden en mijn ouders hadden zelfs nog een beetje willen bijbetalen, waardoor ik dus gewoon op vakantie zou kunnen gaan naar het Spaanse eiland uit ieders dromen. "Heb je trouwens zin om zo met mij te gaan zwemmen? Ik wil niet de hele dag binnen blijven zitten met dit lekkere weer."


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Isaac Raphael Cox



    'Wat? Nee, ik? Nee, ik ben absoluut géén homo!' riep ik uit, bang dat ze aan mijn geaardheid begon te twijfelen. Vlak daarna had ik eindelijk mijn koffer open waar net zoveel rommel inzat als tijdens het backpacken. Ik pakte het stapeltje kleding op en gooide die in een lade waarna ik mijn schoenen onderin de kledingkast smeet. Toen Kalena over zwemmen begon glimlachte ik. 'Ik was al bang dat ik de enige was die gelijk het zwembad in wilde,' zei ik terwijl ik mijn stapel gekleurde sokken oppakte, die mogelijk nog groter was dan mijn stapel kleding. 'Ik moet alleen eerst dit allemaal kwijt, want als ik het nu niet doe, doe ik het nooit.' Ik pakte mijn minitas toiletspullen en liep richting de badkamer. 'Holy fuck, heb jij die badkamers al eens bekeken?' Ik liep naar de badkuip toe. Ik had al in geen eeuwigheid meer een badkuip gezien. Backpacken mocht dan leuk zijn, maar ik had me meer in riviertjes gewassen dan onder een daadwerkelijke douche, laat staan een badkuip. 'Oké, sorry, ik zal al opschieten!' vervolgde ik waarna ik als een klein kind weer de kamer in kwam rennen en bijna struikelde over mijn eigen voeten. Ik klapte mijn tas dicht nadat ik zonnebrand had gepakt. 'De rest van mijn zooi is voorlopig niet nodig.' Ik trapte mijn schoenen en sokken hier uit en verwisselde die voor slippers. Verder droeg ik een wijde broek, die ietwat weghad van een pyjamabroek, en een gekreukte spijkerblouse met een cliché haaientandketting die ik ooit van iemand had gekregen. Ik stond even stil om adem te halen en keek Kalena aan. 'Wie het laatst in het zwembad ligt betaalt de drankjes vanavond?' vroeg ik met een grijns. Ik was zo blut als wat, dus voor ze ook maar kon reageren rende ik de kamer uit terwijl ik mijn shirt al over mijn hoofd gooide.


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)