One man's death is another man's life • 5 Second Of Summer en One Direction • Speeltopic - Speeltopics

The Crime Scene Investigation unit of Scotland Yard is one of the busiest in the country. Every day new cases come trough the doors. As soon as one case has been solved, 10 more are waiting to be solved. A team of the best specialists work long shifts to solve the most complicated murdercases. Due to the hard work of these men and women the cases get solved one by one and in that way try to serve justice and make the world a beter place every day over again. But murder and death aren't the only things roaming the workfloor. The scientists wouldn't be able to survive if that was the case, if death always won and sadness was the master of the department. They have to find ways to bring brightness into their lifes and to make all the horrible events they deal with at work worthwhile.

Op de afdeling Forensische Dienst van Scotland Yard, het politiecentrum van London en omstreken, de beste in het hele land, heb je verschillende departimenten: Verhoor, Plaats Delict, Lijkschouwing, Aarde, Planten en Dieren, Wapens, Afdrukken, Toxocologie, Bloed en DNA. Deze onderdelen werken hard samen om de moeilijkste zaken van het hele land uit te pluizen en op te lossen. Maar terwijl iedereen hard aan het werk is gebeurt er ook nog van alles onderling op de werkvloer en in de persoonlijke levens van de medewerkers van de Forensische Dienst.


• Rollen •
• Niall Horan • Wapens • LadyStark
• Zayn Malik • Plaats Delict • C_A_L_M_
• Liam Payne • Toxicologie •
• Harry Styles • Aarde, Planten en Dieren • Styford
[R]• Louis Tomlinson • Afdrukken • TateLangdon
• Michael Clifford • Plaats Delict • TateLangdon
• Ashton Irwin • Lijkschouwing • C_A_L_M_
[R]• Luke Hemmings • Verhoor • Hemlinson
[R]• Calum Hood • Bloed en DNA • Fireprooff
• Christan Milano McClair • Verhoor • Shumway


• Regels •
• Minimaal 11 regels, 300 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
• Graag met leestekens en hoofdletters typen.
• OOC graag met haakjes; [] {} () - -
• Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: Je hebt een zaak neit zo maar in 3 tellen opgelost, 1 streng DNA, of plantenmonster kan geen hele zaak oplossen en er is geen enkele mogelijkheid dat je een zaak helemaal in je eentje kan oplossen. Er falen ook zaken en je kan het nooit met al je collega's goed vinden. Veel kan je ook met de computer laten analyseren, maar je zal ook nogsteeds veel met de hand moeten doen en echt opzoeken en nalezen.
• Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
• Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
• Als alle reserveringen vol zijn kunnen er personages worden toegevoegd
• Geen Mary Sue's (perfecte personages)
• Naamsveranderingen doorgeven.
• Geen personages van anderen besturen.
• 16+ mag
• Alleen C_A_L_M_ of Hemlinson maken nieuwe topics aan
Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!

Het Begin:
Iedereen druppelt binnen voor een 'gemiddelde' werkdag. De meesten zullen nog wel wat werk hebben liggen, maar er is ook een nieuwe zaak. In een riool in een van de getto's van de stad is door een rioolwerker met een hond het lichaam gevonden van een klein jongetje, samen met wat vreemde artefacten die wijzen op Zuid-Amerikaanse hekserij. De zaak begin als niet veel bijzonders, aangezien ze wel vaker meer van dit soort artefacten vinden, maar dan meestal met dode geiten en niet met kinderen. Toch zal de zaak snel een vervelende wending nemen, hierover komt later meer in het speeltopic te staan. Nu is het 8 uur 's ochtends en druppelt iedereen het gebouw binnen.

[ bericht aangepast op 21 nov 2014 - 11:35 ]

---

Bowties were never Cooler

[Drie posten ofzo omhoog staat alles uitgelegd]

---

Bowties were never Cooler

[Dat had ik gelezen, maar ik welke dag is het precies? Daarbij staat er ook niks in voor Milano.]

---

Reality's overrated.

[Het is de volgende dag en Milano kan vrienden en familie verhoren, waaronder Zayn, als je wil]

---

Bowties were never Cooler

[Hij gaat Zayn wel verhoren.]

---

Reality's overrated.

Christan Milano McClair.

Zoals altijd word ik weer gewekt door een vrolijke Rachel en een vrij chagrijnige Stana op de achtergrond - ik heb het ochtendhumeur overduidelijk van mijn on-biologische moeder aangeleerd, al heb ik verder meer het altijd zonnige karakter van de blonde vrouw - en ruim een uur later sta ik weer bij het bureau, een kop thee, twee boterhammen met kaas een beetje gel en wat haarlak later. Luke is er nog niet en nou ben ik goed op tijd, maar een tijdje later, tegen de tijd dat ik een heel dossier door heb gewerkt en een klein verslag heb gemaakt, is hij nog altijd nergens te bekennen, iets waar ik me zwaar aan irriteer en ik vraag me af of ik hem misschien moet bellen om te vragen waar hij is en of er wat is, want serieus, als hij geen goede reden ben licht hij voorlopig bij mij niet meer in goede kant, al moet ik toegeven dat dit veel praat is, maar dat ik hem waarschijnlijk morgen weer vergeven heb, want tsja, ik kan nou eenmaal niet lang boos blijven. Met een zucht ga ik naar de wachtkamer, waar Zayn hopelijk op me zit te wachten, het zal een beetje vreemd zijn, een collega ondervragen, maar goed, het zal wel moeten, daarbij is hij geen verdachte, dus zal het niet erg worden, het zijn gewoon wat vragen en het voordeel ook weer is, is dat hij begrijpt hoe belangrijk ze zijn. Ik kijk nog even naar het dossier en ontgrendel mijn telefoon om te kijken of ik nog wat van Luke heb gehoord, of van wie dan ook, want ik ben toch wel nieuwsgierig naar zijn afwezigheid. Niks, de tijd verteld me dat het bijna tijd is voor mijn verhoorafspraak met Zayn dus open ik de deur van de verhoorkamer.

---

Reality's overrated.

Michael Clifford
Dit onzekere gedoe was niets voor mij. Ik was altijd degene die het niets kon schelen wat andere mensen van hem dachten. Altijd precies wist wat hij wilde en zelfverzekerd in zijn schoenen stond. Maar ik leek te zijn vergeten hoe dat moest. Al dit gedoe verwarde me enorm en ik wist niet meer wat ik er mee aanmoest. Ik had mezelf zolang voor gehouden dat ik Zayn moest vergeten. Dat het nooit iets zou worden en ik mijn gevoelens voor mijn collega moest wegstoppen. Het maakte dat ik dit allemaal maar moeilijk kon geloven. Ik was er van overtuigd dat Zayn niet op jongens viel en al zou die dat wel doen, absoluut niet op mij. Ik was de idioot met die zijn haar dood verfde en door niemand serieus genomen werd. En het was nou niet dat ik bepaald aantrekkelijk was. Ik was maar een mager zesje vergeleken met Zayn die scoorde met een dikke tien. Ik zag het gewoon niet voor me, al had ik er zovaak over gedroomd. En dan had ik het nog niet eens over het feit dat we collega's waren. Ook op werk scoorde hij veel hoger dan ik. Ik ging bij alles in het niets op als ik naast hem stond. Ik wilde hem in eerste instantie ook absoluut niet geloven na zijn soort van verzoek om een relatie aan te gaan. Buiten werk meer te worden dan collega's. Elkaar toe te laten. Verward bleef ik de jongen aanstaren. Ik had er wat moeite mee om door te krijgen wat hij nu werkelijk vroeg en niet te vergeten hoe min hij zichzelf afschilderden. Voorzichtig legde ik mijn hand op zijn wang en streek ik met mijn duim zachtjes zijn huid. 'Jij bent zoveel meer Zayn. Meer dan dat ik ook had durven dromen.' Het deed best pijn om te horen dat hij zo over zichzelf dacht. 'Je maakt me alleen al de gelukkigste persoon door het alleen al te willen proberen en ik zou het stomste idioot op aarde zijn als ik nee tegen je zou zeggen.' Zachtjes wreef ik even met mijn neus langs die van hem, waarna ik zachtjes mijn lippen op die van hem drukten en heel mijn lichaam warm werd van geluk.

[dus dat betekend dus dat ik straks niemand meer heb om te te comuniseren en ik niet echt meer iets kan doen. Aangezien verder niemand meer mee lijkt te doen buiten ons drie en ik ook nog Louis heb waar ik al die tijd ook al niets mee heb kunnen doen. ? ]

[ bericht aangepast op 1 jan 2015 - 23:06 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Misschien kan Michael of Louis naar Ashton? Die heeft ook weinig te doen nu, of hij gaat mee naar het verhoor en begeleid een van de twee, of beiden.]

Zayn Malik
Ik had het hier best moeilijk mee. Ik was op een goede dag een magere 4, misschien een 5 min, maar Michael was met zijn vrolijke haren en lieve medeleven. Ik was dan ook enorm verbaasd door zijn fysieke liefkozingen, maar nog meer door zijn woorden. Die had ik niet verwacht. Het was absurd om te denken dat hij echt zo over me dacht, maar in zijn ogen leek hij toch oprecht. Heel langzaam begon het in te zinken wat hij had gezegd en verscheen er een heel klein glimlachje op mijn gezicht. Ik was nu echt dolgelukkig, en zijn lippen maakten dat alleen maar erger. Ik werd helemaal warm van binnen en mijn hart begon iets sneller te slaan. Mikey was echt perfect, mijn kleine regenboogje en zonnestraaltje, en hij was nu echt officieel van mij. Dat deed me nog wel het best, zelfs al had ik nog veel uit te vogelen. Ik verplaatste onzeker mijn handen naar zijn haren en vlocht mijn vingers door zijn haren. Voor even was alles perfect, voor heel even, want toen ging natuurlijk mijn mobiel af. Ik trok langzaam terug en keek hem verontschuldigend aan. "Sorry, Mikey." zei ik zacht, voor ik toch even keek. Niet veel later klonk er een zacht gevloek over mijn lippen. "Ik heb een afspraak met Milan voor een verhoor. Dat was ik helemaal vergeten. Sorry." zei ik zacht. Ik had er echt geen zin in, maar ik wist dat het belangrijk was. "Kan ik daarna naar je toe komen? Ik weet dat het stom, onnodig en kleffe gevoelige zooi is, maar ik heb geen idee wat het met me zal doen." zei ik voor ik een klein onzeker kusje op zijn wang drukte. Ik wreef nog heel kort met mijn neus langs de zijne, voor ik dan toch met een zucht opstond. Ik kon moeilijk in alleen mijn boxer aan komen zetten op het gesprek. Nee, ik had er echt geen zin in, want het idee alleen al om allerlei vragen over Yunayd en vooral zijn dood zou krijgen, maakte me misselijk van pijn. Ik hoopte gewoon dat Milan het rustig aan zou doen. Misschien leek ik hard van de buitenkant, maar dit kwam me echt veel te dichtbij en deed heel erg veel pijn. Dit was persoonlijk, en ik was verre van goed met persoonlijk. Dat wist iedereen, en daarom liet ik Mikey ook altijd met de nabestaanden spreken, gewoon omdat hij dat beter kon dan ik. Zelfs een rotte banaan kon beter met emoties en persoonlijke dingen omgaan dan ik.

---

Bowties were never Cooler

Michael Clifford
Ik kon me maar moeilijk beseffen wat hier gebeurde. Mijn lichaam was overlopen met warmte en ik werd haast misselijk van het kriebelende gevoel in mijn buik. heel mijn wereld leek te zijn omgedraaid. Gister was ik er nog van overtuigd dat Zayn een hekel aan me had. Vannacht was ik er van overtuigd dat ik overplaatsing aan ging vragen en nu had ik op eens een relatie. Ik kon er maar moeilijk bij met mijn hoofd, maar dat zou waarschijnlijk nooit het geval worden. Maar dat maakte niet dat ik me op dit moment de gelukkigste jongen op aarde voelde. De kus die we nu hadden, maakte veel meer bij me los dat de seks van vannacht. Waarschijnlijk omdat er nu geen drank in het spel was en het duidelijk was dat dit van twee kanten kwam. Al duurde de kus niet voor lang, aangezien Zayn zijn mobiel ging. Langzaam ging ik weer normaal zitten, terwijl ik keek hoe Zayn zijn mobiel pakten. Ik beet zachtjes op mijn lip en knikte iets teleurgesteld bij zijn worden. Ik begreep het wel en ik wist dat ik ook weer aan het werk moest, maar dat maakte het niet beter. Ik glimlachte klein en drukte mijn lippen op zijn voorhoofd. 'Tuurlijk. Je mag altijd komen, dat weet je.' Mompelde ik zacht tegen zijn huid aan, waarna ik hem liet gaan om zich aan te kleden. Ik pakte mijn mok weer van het tafeltje en warme zuchtend mijn handen op, terwijl ik nadacht. Ik zou ook naar het kantoor moeten. Kijken wat de rest voor me had, zodat ik door kon. Al was ik er nog altijd niet van overtuigd dat ik het veldwerk in mijn eentje aankon. Daarbij moest iemand Zayn naar zijn verhoor brengen. En aangezien hij geen auto had hier en het een beetje ver was om te lopen, moest ik die persoon wel zijn.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Het was allemaal nog wat onwerkelijk. Gister was ik nog hopeloos en bang geweest, en nu zat ik hier met het geweldigste vriendje ooit. Ik kon het echt niet geloven, maar toch zat ik hier met hem. Het zou een heel hobbelige weg worden, maar het zou hopelijk wel werken. Toch kwam er jammergenoeg een einde aan ons fijne, maar iets ongemakkelijke, samenzijn. Ik had namelijk een afspraak voor een verhoor met Milano. Ik was een vriend van ons slachtoffer, die hem binnen 24 uur nog had gezien. Het zou belangrijk zijn, maar ook verre van prettig. Het was wel fijn dat ik erna naar hem kon komen, want ik wist echt niet hoe ik zou zijn na het gesprek. Na nog een kusje op zijn haren, liep ik naar de slaapkamer om me aan te kleden. Niemand zou toch opvallen dat ik gister dezelfde zwarte trui en zwarte broek aan had als gister. Ik droeg toch altijd zwarte kleren. Alleen het feit dat ik geen schone boxer aan kon, vond ik een stuk minder. Toch kon het niet anders... Of toch wel, maar ik voelde me heel ongemakkelijk om het te vragen. Daarom draaide ik mijn boxer maar binnenstebuiten en trok hem weer aan. Thuis zou ik wel een schone aandoen. Ik trok mijn kleren erover en keek eens in de spiegel. "Michael? Mag ik je deo lenen, alsjeblieft?" vroeg ik met mijn hoofd om de deur heen. Ik wachtte op antwoord en zou straks mijn haar even doen. Ik moest toch er een beetje netjes uitzien, want ondanks dat ik een wrak was van binnen, hoefde ik dat niet van buiten te zijn. Kijk, dit met Michael had me erg opgepept en ervoor gezorgd dat ik even alles was vergeten, maar het kwam toch langzaam weer terug. Ik zuchtte zacht en slenterde naar de badkamer, om mijn haren wat netter te doen. Ik hoefde er niet uit te zien als een vogelverschrikker, zoals nu. Ik was misschien wat ijdel, maar liever ijdel dan vies.

---

Bowties were never Cooler

Michael Clifford
Ondanks alles voelde ik me nog niet erg op mijn gemak. Waarschijnlijk omdat het allemaal wat reeks aanvoelde. Het was nieuw en anders dan mijn vorige relaties. We wisten allebei dat we tegen een heleboel aan gingen lopen en het niet vanzelf zou gaan. Dat we echt voor zouden moeten vechten. En ik wist ook wel dat ik dat wel echt ging doen, maar omdat ik nog altijd niet echt kon geloven dat Zayn werkelijk op me zou vallen, was ik toch bang dat ik hieraan kapot zou gaan. Maar ik moest er niet overna denken. Het zou echt wel goed komen, daar was ik van overtuigd. Ik zetten mijn mok neer en besloot me ook maar eens te gaan klaarmaken als ik zo weg wilde. 'Tuurlijk, je mag anders ook wel even douche als je dat fijn vind.' Ik ging tenminste wel even snel onder de straal staan zo. Gewoon omdat ik mezelf behoorlijk voelde stinken en plakken door de seks van vannacht. Anders zou ik mezelf heel de dag smerig voelen. Ik liep achter Zayn aan naar de badkamer, waar ik uit een van de paadjes een nieuwe tandenborstel haalde en deze voor Zayn klaarlegde, waarna ik zelf mijn tanden begon te poetsen. Ik bekeek mezelf even in de spiegel, maar waarna ik besloot dat ik er echt niet uit zag, viel mijn blik al snel op Zayn die zijn haar stond goed te doen. Ik spoelde mijn mond en tandenborstel om, waarna ik een kusje op Zayn zijn wang drukte. 'Ik wil in iedergeval wel even douche. Of hebben we daar geen tijd voor?' Ik wist niet hoe laat Zayn op kantoor moest zijn en aangezien we er wel samen heen moesten. Anders moest ik mezelf echt onderdompelen in deo, want ik had echt het gevoel dat je van een kilometer afstand kon ruiken wat ik vannacht had gedaan.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Dat Michael me aanbood dat ik kon douchen vond ik enorm lief, dat was namelijk meestal niet iets wat je hoorde bij een one-night stand of bij een recente relatie. Ik voelde me echt enorm goor, maar ik wist ook dat als ik eenmaal onder de douche zou staan, ik er heel lang onder zou blijven staan. De douche was namelijk mijn tijd voor overdenkingen, zelfreflecties, ontspanning, en emotionele uitbarstingen. Daar nam ik altijd wel mijn tijd voor, die we niet hadden. Met een vochtig babydoekje, wat hier lag, maakte ik wel mijn lichaam wat schoon, zodat het nog schoon leek en het plakkerige er wat af was, voor ik dan toch ook mijn trui aantrok. Toen ik klaar was gooide ik het weg en begon mijn haar te doen. Het was wel hard nodig, want het zag er niet uit. Zelfs een out-of-bed-look was het niet, het was gewoon een kraaiennest. Ik bloosde een beetje toen hij me een kusje op mijn wang gaf, ik leek wel een tienermeisje, en haalde nog een hand door mijn haren. Het was echt hopeloos. "Zolang het geen uitgebreide douche is, denk ik het wel. We hebben nog een kwartiertje volgens mij." zei ik, voor ik hem nu een kusje op zijn wang gaf. Daarna pakte ik de deodorant en hobbelde ermee naar het balkon. Ik wilde hem namelijk niet vergassen, maar ik wilde ook niet stinken en ik voelde me nu nogsteeds echt heel erg vies. Op het kleine balkonnetje omringde ik mezelf met een walm van deo, zodat hopelijk de drank en de sex van vannacht niet meer te ruiken was. Nu rook ik wel naar Michael, of in elk geval naar hoe hij 's ochtend rook als hij aankwam. Misschien was het vreemd dat ik dat wist, maar ach, zolang niemand het wist, maakte het niet uit. Ik liep stilletjes weer terug naar de badkamer en zette de deobus terug op z'n plekje, waar ik hem vandaan had gepakt. "Is die tandenborstel voor mij, Mikey?" vroeg ik voorzichtig toen ik naar de nieuwe tandenborstel keek. Hopelijk wel, want met een vieze smaak in mijn mond, voelde ik me nogsteeds niet schoon of prettig, maar ik durfde het niet aan te nemen, met onze relatie in deze nog erg fragiele staat.

---

Bowties were never Cooler

[C_A_L_M_ -> Bain]

---

Bowties were never Cooler

[sorry dat het zo kang duurde. Ik loop zins vorige week stage wat betekend dat ik 49 uur per week aan het werk ben en daarbuiten gewoon ontzettend moe ben en nergens anders meer zin in heb. Ik ga dus ook niet elke dag meer kunnen reageren, maar ik ga wel mijn best doen om regelmatig wat te posten. ]

michael Clifford
Zo opschieten vroeg in de ochtend was niets voor mij. Ik moest altijd eerst uitgebreid wakker worden met 2 bakken koffie, genieten van een lange douche en dan kon ik pas denken aan de rest van de dag. Maar dat zat er niet echt in vandaag. Al was het al een wonder dat we optijd wakker waren geworden zo zonder wekker en na een nacht als vannacht. Helemaal als je naging dat we de nacht ervoor ook al amper tot niet hadden geslapen. Ik was dan ook echt kapot en moest echt even snel douche. Al sloeg Zayn het voorstel af, ik zou er toch echt even zelf gaan onder staan. Gewoon om even vijf tellen tot rust te komen en na te denken en niet te verget mezelf op te frissen, want volgens mij stonk ik behoorlijk. Het was enorm onwennig om zo met Zayn langs elkaar heen door de badkamer heen te dartelen maar ik zou er zeker aan kunnen wennen. Al was het nu allemaal nog wel heel voorzichtig met dat onschuldige wang gekus. Alsof we vannacht nooit harde seks hadden gehad. Nouja, misschien hadden we dat officieel ook niet. Of het telde teminste niet echt mee, want we wisten op dat moment allebei niet echt waar we mee bezig waren. En misschien maakte het dat we het juist nu zo veilig speelde. Zayn vertrok met de deo, waardoor ik de kans kreeg mijn bokser over mijn kont te trekken en in de douchecabine te stappen. Knorhaan sloot ik nooit het deurtje, maar vandaag wel. Heg maakte dat ik een stuk kraper leek te staan als normaal. Snel draaide ik de kraan aan en sprong ik meteen piepend heen en weer omdat het water nog te koud was. Gelukkig trok deze al snel naar warm en kon ik rustig blijven staan en mijn haar wassen. Ik kon me nog net inhouden niet te gaan zingen, omdat ik dit normaal altijd wel deed onder de douche, maar dat wilde ik Zayn niet aandoen die terug de badkamer inkwam. 'En helemaal voor jou alleen.' Riep ik boven het gekletter van het water uit.

[ bericht aangepast op 12 jan 2015 - 21:29 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Undique went Vociferor.]

---

Reality's overrated.

[Geeft niet joh. Ben al blij zat dat je reageert. Ik snap het wel dat als je 49 uur per week werkt, dat je erbuiten nergens meer zin in hebt. Is je stage wel leuk?]

---

Bowties were never Cooler