• In een verhaal waar ik mee bezig ben, is mijn hoofdpersonage - en niet geheel onbelangrijk: ook het personage vanuit wie je het verhaal volgt - en vrij onopgeleide jongen. Hij is opgegroeid als outsider en mocht niet naar school. Dit betekent dus ook dat hij niet heel erg veel weet, dus geen moeilijke woorden gebruikt en misschien ook niet zo precies is met of je iets zo wel goed zegt.
    Dus ik had bedacht dat hij dan vrij fonetisch denkt en spreekt. Mijn wordt dan m'n, zijn wordt z'n en soms wordt het vervangen voor een 't. Ondanks dat het heel goed bij het personage past om niet zo bezig te zijn daarmee, vroeg ik me af hoe jullie als lezers daarover denken.
    De vraag is: is dit "fonetische" taalgebruik te vervelend om te lezen?
    Alvast bedankt c:


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    neu, ik heb er in ieder geval geen last van

    Ik heb er geen problemen mee.


    26 - 02 - '16

    Mmh, ik weet niet zo zeer. Heb je misschien een klein stukje ofzo als voorbeeld? :'D


    made a list of my regrets and you were the first, love

    Ugh ik hoopte fonologie niet tegen te komen na mijn taalpsychologie tentamen. Maar dat even terzijde haha. Ik zou het niet vervelend vinden, omdat het past bij het personage.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Ik stoor me er nooit echt aan. Bij Harry Potter spreekt Hagrid vaak ook zo en dat geeft juist beter inzicht in het personage.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Als je die woorden niet expres extra veel gebruikt, vind ik het wel ok (:


    Mhm?

    Ik zou het persoonlijk niet vervelend vinden als je het zo schrijft als hij iets zegt, maar voor de rest van het verhaal zou ik het fijner vinden als het gewoon normaal is geschreven.


    If you don't understand my silence, you will never understand my words.

    Ik zou alleen spreektaal zo doen. En dan misschien vanuit 'hij' praten in plaats van 'ik'.


    Whatever you do in life will be insignificant, but it's very important that you do it because nobody else will.

    Ik zou het in een verhaal moeten lezen, maar zolang je maar niet expres grote grammaticale of spellingsfouten erin zet vind ik het goed.


    Firm believer of all that is magic

    Ehm, zoals eerder is voorgesteld, misschien een klein voorbeeldje?


    Some people are art and do art at the same time

    Op zich zijn die afkortingen niet fout en ik heb er geen probleem mee, zo lang het maar enkel bij de gesproken stukken van hem blijft. ^^


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Na wat geklooid te hebben om jullie een voorbeeld, ben ik erachter gekomen dat het me niet helemaal ligt en te geforceerd klinkt. Ik denk dat ik het inderdaad gewoon in de spreektaal ga houden c:


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman