MSV - Kostschool het Hunderen 05 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Floyd reageerde er maar niet op. Hij wist heus wel dat hij niet zo geliefd hier was, dus het zou zo onderhand iedereen kunnen zijn. Het boeide hem niet zoveel. Hij was niet van plan wat aan zijn gedrag te veranderen en dan kwam hij er vanzelf wel achter wie het was.

Every villain is a hero in his own mind.

Benjamin keek gealarmeerd op. Hij had het dus door geluld. Lekker dan.
'Wat zei hij dan?' vroeg hij, omdat hij niet meteen wilde toegeven dat er een video was. Misschien wist Toby wel niks.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat je Floyd van school wil laten trappen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Benjamin knikte langzaam. 'Ja. Of meer...'
Hij wist niet zo goed waarom Toby dat kwam vertellen, maar Benjamin wilde zo graag dat iemand hem bijstond dat hij vroeg: 'Doe je mee?'
Het klonk nogal gretig en huiverig tegelijk. Hij wilde dit dan ookg raag doen, maar tegelijkertijd was hij bang voor de consequenties.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ja, daarvoor was ik eigenlijk wel gekomen. Stef is er te schijterig voor, maar ik zie die goorlap graag achter slot en grendel.'

Every villain is a hero in his own mind.

Benjamin knikte. De opluchting gierde door zijn aderen.
'Goed. Ik heb Floyd al een bericht gestuurd.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Je hebt Floyd een bericht gestuurd?' Toby keek hem met grote ogen aan. 'Waarom? Laat de video gewoon aan de Waard zien en klaar!'

Every villain is a hero in his own mind.

Nadine ging naar buiten en drukte op het nummer van Danny die door de vele hartjes voor zijn naam helemaal bovenaan haar telefoonlijst stond. Het duurde en duurde voor er werd opgenomen en op dat moment dacht Nadine dat het zijn voicemail was die ze hoorde. Bijna had ze opgehangen, maar ze hoorde zijn stem voor de tweede maal haar naam zeggen.
'Hé,' zei ze en er verscheen een blos op haar wangen. Het was nu al ongemakkelijk.
'Hé,' antwoordde hij.
Er viel een stilte. Hij vroeg niet wat er was. Was het weer goed tussen hen en was hij allang blij dat hij haar stem hoorde of wilde hij geen vragen stillen, omdat hij het liefst wilde dat het gesprek zo snel mogelijk voorbij was?
'Ben je er nog?' vroeg Nadine uiteindelijk. Ze wist niet wat ze anders moest zeggen.
'Natuurlijk.' Ze slikte. Het klonk niet verwijtend of boos, maar toch kreeg ze er de kriebels van. Geen fijne kriebels.
'Ik mis je,' zei ze, om maar ergens te beginnen en het was gewoon de waarheid. 'Het spijt me echt van alles.'
Geen reactie. Nadine wilde het niet zo doen. Ze kon het niet over haar hart verkrijgen om hem nu te zeggen wat ze te zeggen had. Ze wilde hem op zijn minst aankijken als het zo zou gaan.
'Heb je het druk vanavond?'
'Een beetje. Hoezo?'
Ze speelde met de broche op haar uniform. 'Kan je dan naar het stadje komen? Heel even maar...'
Hij zuchtte. Het was een geluid dat haar meer angst aanjoeg dan wat dan ook. Het zou toch gebeuren. Nu, ondanks dat ze het niet op deze manier wilde...
'Ik denk niet dat dat een goed idee is, Nadien.'
Ze slikte.
'Ik denk niet dat het goed is als ik nog langskom. Sorry.'
'Nee,' mompelde ze. 'Je - je hebt gelijk. Ik wilde alleen niet dat het zo moest.'
'Weet ik.'
Ergens werd ze toch een beetje boos. Dus hij vond het niet meer belangrijk om daar rekening mee te houden? Of hij wilde haar gewoon hetzelfde aandoen als zij hem; haar het gevoel geven dat haar gevoelens er niet toe deden op het moment van de handeling. Het uit maken. Was dat eerlijk?
'Ik hou van je, Dan,' zei ze zacht.
Hij zuchtte weer. 'Dat heb je al eens eerder gezegd.'
Dat klonk wel als een verwijt en ze merkte dat zijn geduld op begon te raken. Nadine wilde zo graag vragen of het nog een keer goed zou komen, maar daar kon ze de woorden niet voor vinden. Ze durfde het ook niet. Het klonk laf, omdat ze hem zelf had opgebeld en hij had geweten waarom ze belde... Ze vroeg zich af of het hem wel wat kon schelen, al wist ze van binnen het antwoord wel. Ze kon zich voorstellen hoe hij nu keek, hoe zijn wenkbrauwen fronsten en hoe hij strakjes zijn gezicht naar boven zou keren en zijn vuisten zou ballen tot hij weer rustig was. Dan staarde hij net zo lang naar de hemel tot zijn hoofd weer leeg was en deze keer was zij er niet om haar armen dan om hem heen te slaan, want hij stond daar juist vanwege haar.
'Nadine?'
'Ja?' Ze kon een snik niet verbergen en ze omklemde har telefoon steviger dan nodig was. Ze wilde hem niet laten merken dat ze huilde. Ze had geen idee wat hij n u nog tegen haar zou willen zeggen. IN haar hoofd streden de ergste scenario's om haar aandacht, maar ze probeerde rustig te blijven.
'Het komt wel goed.'
Dat was alles wat hij tegen haar zei voor hij ophing.
Nadine bleef staan, met haar telefoon aan haar oor, niet in staat zich te verroeren. Er liepen enkel tranen over haar wangen. Ze kon niet geloven dat al die jaren samen met hem nu ineens voorbij waren. Het lukte haar nog niet om dat werkelijk te beseffen. Het was alsof de tijd even niet bestond en ze gewoon moest afwachten totdat alles weer gewoon zijn gangetje zou gaan. Het zou echter niet meer komen. Danny was voorgoed uit haar leven.
Uiteindelijk liet ze zich op het stoeprandje van de oprit van de school zakken en drukte haar handen tegen haar ogen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dan weet hij toch dat ik het was?' zei hij verschrikt. Hij leek wel gek. Floyds zou zich vast gedeisd houden nu hij wist dat hij gevaar zou lopen als die video door iemand bekeken werd.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Toby begreep het niet. 'Wat wil je er dan mee doen? En wat heb je dan in vredesnaam naar Floyd gestuurd? We moeten het gewoon aan de Waard geven, dan kan die het aan de politie geven en klaar. Dan sluiten we onszelf maar een paar dagen op.'
Al was Toby wel vaker in elkaar geslagen. Dat was vreselijk kut, maar genas weer en als het zijn laatste pak slaag zou zijn ... best.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik heb gezegd dat hij zich gedeisd moet houden, omdat ik anders dat filmpje aan de politie geef.'
Benjamin zou zich echt niet in elkaar laten rossen. Niet als hij het kon voorkomen en op deze manier had hij nooit meer last van Floyd.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Toby trok ongelovig zijn wenkbrauwen.
'Nou, dat was een meesterlijke zet! Waarschijnlijk gaat hij je nu zo hard in elkaar rossen dat hij je dwingt om het te verwijderen!' Hij slaakte een zucht. 'Je kent hem toch ook wel goed genoeg om te weten dat dat hem echt niet gaat tegenhouden?'

Every villain is a hero in his own mind.

Arme Nadine ;(

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Tuurlijk wel!' zei Benjamin verontwaardigd. 'Anders is hij toch ook de lul?'
Hij schudde zijn hoofd. Zo had hij niks aan Toby.
'Als je niet mee wil doen, vind ik het best, maar je houdt wel je bek.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wat moet ik dan eigenlijk doen?' vroeg Toby zich af. Hij stond op en ijsbeerde door de kamer. 'Straks gaan er gewonden vallen omdat jij te schijterig bent om naar het schoolhoofd te gaan!'

Every villain is a hero in his own mind.