Lachen bij spreekbeurt - Stamcafé

Morgen heb ik tot vervelends toe weer een spreekbeurt met 3 personen.
We moeten het sprookje van de gelaarsde kat naspelen.
Mijn probleem is, en daardoor heb ik ook altijd schrik om naar voor te gaan, is dat ik lach.
Ook als er zelfs niks te lachen valt, vind ik het moeilijk om niet te lachen.
Weten jullie hier misschien tips tegen?

Years of love have been forgot. In the hatred of a minute. - Edgar Allan Poe

Denk aan iets naars. Klinkt als een hele slechte tip, maar voor mij heeft het tot nu toe altijd gewerkt, want ik ben ook een zenuwlacher.

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Kijk naar iemand die serieus kijkt of kijk naar je leraar/lerares. Of probeer om niet te denken aan lachen.

Physics is awesome

Meestal lach ik gewoon, maar blijf doorpraten...veel mensen vinden dat blijkbaar juist leuk bij mijn spreekbeurten. Meestal is het veel levendiger (of hoe je het ook noemt)

Je moet aan iets zieligs denken of jezelf fysiek pijn doen, door bijvoorbeeld op je wang te bijten.

I solemly swear that I am up to no good

Kijk niet naar iemand in de klas, maar naar de muur. Dat helpt bij mij altijd, hoewel ik er soms een opmerking over krijg. Maar het is beter dan lachen, want dan schaam je je heel erg.

Spoiler alert: you will save yourself

WolfieBlackfire schreef:
Meestal lach ik gewoon, maar blijf doorpraten...veel mensen vinden dat blijkbaar juist leuk bij mijn spreekbeurten. Meestal is het veel levendiger (of hoe je het ook noemt)

Some people are art and do art at the same time

Ik heb er zelf geen last van maar een vriendin wel. Wat ik merk is dat het erger word als ze naar vrienden (mij bijvoorbeeld) kijkt, zelfs al is het eigelijk om steun. Ik raad je dus af om dat te doen. Verder denk ik inderdaad dat naar een muur of de leraar/lerares kijken wel een goed idee is.

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Het helpt altijd voor mij als ik me op mijn ademhaling concentreer. Als je regelmatig ademhaalt, kun je niet lachen

Rest in Peace, Son of Gondor

Ik heb geen tips, ik begin meestal spontaan te huilen en vergeet hoe ik moet praten... Hierdoor doe ik tegenwoordig mijn spreekbeurten altijd alleen tegenover de leraar, zonder de rest van de klas er bij.
Het is raar want ik zit wel op theater en heb een keer voor de hele school gestaan met een speech en dan heb ik nergens last van...

There is nothing I need, except the function to breathe

Vaak genoeg oefenen, een paar keer oefenen voor een publiek zoals paar vrienden of bij je thuis. Ik ben niet iemand die lacht door de zenuwen maar veel "uhm" begint te zeggen als ik het niet goed heb voorbereid. Wanneer dat wel zo is, sta ik er veel enthousiaster en merk je geen zenuwen.
Ik denk als je goed genoeg oefent dat alles vanzelf gaat zonder dat je er al te veel bij nadenkt.

Ik wil een tuin vol egels