•       Het is 3014, en de hele wereld is veranderd. De mannen hebben de wereld overgenomen en je kunt de vrouwen zeldzaam noemen in sommige streken. In de rijkste streken heeft elke man een vrouw die als slaaf dient. Niets meer. Vrouwen hebben geen rechten meer en moeten alles doen wat hun meester zegt. Doen ze dit niet, komen ze in het 'vrouwenhuis' terecht, de nachtmerrie van elk meisje. Je wordt er geslagen, mishandeld,...
    Congrulation is zo een rijke stad. Elke man heeft er zijn slaaf en doet ermee wat hij wilt. Meisjes en jongens moeten allemaal tussen hun 17-20 jaar oude leeftijd één keer naar de 'Lady ceremonie'. Daar mogen alle jongens een meisje kiezen waar ze normaal gezien de rest van hun leven mee door zullen leven. Voor de jongens is dit een speciale dag en is deze heel belangrijk. Maar voor de meisjes is dit meer een verschrikkelijke dag, met veel spanning.
    Dit jaar is het weer aan een nieuwe groep jongens om hun slaaf te kiezen. De jongens wonen toevallig allemaal in dezelfde grote villa en zijn heel zenuwachtig voor de grote dag, de dag dat ze eindelijk hun slaaf krijgen !

    Om te weten :
    - De meisjes worden bij hun geboorte in het vrouwenhuis geplaatst, dit is verplicht. Hun moeder is dus verkracht of echt verliefd geworden op hun meester.

    Regels in de nieuwe wereld :
    - Vrouwen mogen alleen maar doen wat hun meester accepteert.
    - Vrouwen moeten doen wat hun meester wenst, anders moeten ze terug naar het vrouwenhuis.
    - De Lady ceremonie is van 17 tot 20 jaar oud voor beide geslachten.
    - De rijkste jongens (1ste klasse) mogen eerst hun meisje kiezen. Dan de tweede, en dan de derde.


    Regels :
    - Minimum 200 woorden, dit lijkt me makkelijk te behalen.
    - Geen ruzie buiten de RPG, mag wel binnen de RPG.
    - Hou er rekening mee dat de meeste jongens niet erg lief en aardig zullen zijn, want de soort is in de jaren erg veranderd.
    - Alleen ik maak nieuwe topics aan !
    - Geen perfecte personnages.
    - Niemand buitensluiten !
    - Minimum vier keer per week reageren.
    - 16+ is toegestaan.
    - Je reservering vervalt na 2 dagen.
    - Spreek ook andere relatie's af met andere mensen zodat iedereen eens met elkaar kan RPG'en.


    Rollen :
    Jongens
    - Chester Ernesto Knight || Rollins 1.1
    - Fynn Robert Hood || The_Glue 1.7
    - Pipkin Hamatora || Sugasu 1.4
    - Maxime Nathaniel Montgomery || Dumbledore 1.4
    - Josiah Kydd More || Rollins 1.6
    Meisjes VOL
    - Celina Solana Mirai || Recentia 1.2
    - Sunset Dyani Eguerre || The_Glue 1.7
    - Lucinda Wooden ||Appelboompje 1.3
    - Andelyn "Andy" Cassington || FairyTalest 1.2
    - Kaylie Maira Deliva || Deliva 1.4

    Begin
    De ceremonie begint. De jongens zijn of al op weg naar de ceremonie of ze zijn er al. De meisjes eindigen hun make-up en gaan dan naar de grote zaal in het vrouwenhuis waar de ceremonie plaats vindt. Eerst maken ze wat kennis met elkaar en dan zal de verkiezing echt beginnen.

    De verhaallijn komt ook van mijn story.


    “We should consider every day lost on which we have not danced at least once.”

    Fynn Robert Hood


    Slaperig kijk ik in de spiegel, niet wetend wat ik hier nou van moet vinden. Het maakte in feite ook niet uit. "Ben je klaar?" hoorde ik mijn moeder. Ik draaide me om en knikte naar mijn vader. "Ja." we stapten in de auto en reden naar de zaal waar alle jongens een slaaf zouden krijgen. Ik wist niet wat ik hiervan moest denken. Had ik er behoefte aan? Ik was gewend alles zelf te doen. Misschien is het ook wel fijn om alle vervelende klusjes af te kunnen staan. Ik grinnikte en mijn vader keek me vragend aan. "Wat is er?" Ik schudde mijn hoofd. "Niets, ik zat te denken wat ik met een slaaf moet." antwoordde ik. Stom natuurlijk, mijn vader keek me meteen met een walgende blik aan. Fijn. "Ik - ik bedoelde... Laat maar." we keken allebei weer voor ons uit, waarna de auto stopte op een parkeerplaats en ik snel uitstapte. Ik liep het gebouw in en ging zitten.
    Ik keek om me heen en zag een paar meisjes al zitten, met Maxime erbij. Ik liet hem maar even gaan. Zin om echt contact te maken heb ik nu niet. Dat komt wel als ik echt in gesprek met iemand ben.

    -Niet goed, sorry...-


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    [Ik ben dit niet vergeten, heb helaas wat tegenslagen gehad. Dit weekend ga ik zéker proberen te reageren. Mijn excuses.]


    I'm your little ray of pitch black.

    [Heeft geen EHBO maar doet toch een hopeloze poging op dit topic mond op mond te geven en te reanimeren]



    Lucinda Wooden
    Ik laat mijn bruine ogen vluchtig de grote ruimte doorzoeken die langzaam aan steeds meer gevuld werd. Veel onbekende gezichten, veel gezichten die ik wel eens gezien had maar waar ik nooit echt aandacht aan besteed had, en dan had je nog een klein aantal bekenden. Met tikkende hakken loop ik richting het groepje waar ik Celina net iemand zie af snauwen en ik begin te grinniken. Dat was mijn vriendin. Zo hoorde het. "Sunset ik kan aan de andere kant van de ruimte ruiken dat je bang bent lieverd. Hou er mee op. Dat is precies wat ze willen" Vertel ik haar waarna ik op mijn hurken voor haar neer ga zitten. "Hoe bang je ook bent, je laat het ze nooit merken. Neem een voorbeeld aan Celina." grinnik ik waarna ik terug op sta."Jullie allebei" Zeg ik terwijl ik me heel even op Andy richt. Al snel viel me op dat ik niet de enige van ons was die als een barbiepop opgemaakt was. Korte, sexy jurkjes hulden elk van onze lichamen. Onze haren waren extra opgedoft en onze gezichten zaten onder het plamuursel.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign


    [left]Sunset Dyani Eguerre
    Lucinda komt onze kant opgelopen, nadat Celina tegen de jongen gesproken heeft. Geschrokken kijk ik haar aan als ze tegen me begint te praten. Ik sla mijn ogen neer, maar ze hurkt voor me neer, zodat ik haar alsnog aankijk. Ik bijt op mijn lip en laat mijn blik toch weer op de grond gericht. Neem een voorbeeld aan Celina... Maar hoe dan. Dat kan ik niet. Celina barst van het zelfvertrouwen. Of, dat lijkt in iedergeval zo. Ik heb dat niet. Ookal zou ik doen alsof, iedereen zou het doorhebben. Lucinda stond op en mijn blik volgt haar omhoog. Ik laat mijn blik kort over de ruimte gaan, maar kijk dan toch naar de andere meisjes. We zijn allemaal opgedoft, en hebben hier allemaal even weinig zin in.


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Andelyn "Andy" Cassington



    Ik moest mijn best doen om tegen de tranen te vechten toen Lucinda me opdroeg om niet bang te zijn. Was het raar dat ik van ieder laatste moment probeerde te genieten? Ik keek de zaal rond die langzaam vol begon telopen, jonge, knappe mannen in pak. Ieder van ons zou hier weggehaald worden om elkaar nooit meer te zien. Ik voelde toch een traan langs mijn wang lopen. 'Sorry Lucinda, ik kan het niet helpen,' fluisterde ik, bang dat een van de mannen mij zou horen.
    'Iedereen hier is bang, maar dit is waarvoor we zijn geboren. Ik kan alleen niet geloven dat we elkaar na vandaag niet meer zullen zien.'
    Geen leesfeestjes in de bibliotheek, geen dromen aan elkaar vertellen zodra we wakker werden. Ik zou alles moeten missen. Ik veegde de traan van mijn wang en forceerde een glimlach.
    'Als we nu eens allemaal een jongen aan de haak konden slaan en in hetzelfde huis terecht kwamen,mdat zou wat zijn,' zei ik in een laatste poging om grappig te zijn.
    Één laatste droom om te delen.
    Dit alles deed me enorm denken aan het laatste avondmaal wat stond beschreven in het dikste boek van de bibliotheek.


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)