Jongens? Wat vinden jullie van dit als proloog voor mijn nieuwe verhaal "Litost"? I need some opinions. En ik heb heel graag kritiek, trouwens, veel liever dan "super" of "awesome", dus go ahead, there's always place for improvement. ^^
Het water stroomde langs mijn lichaam, alsook de vissen die in tegenstelling tot mij met de stroom meezwommen. Only dead fish go with the flow. Figuurlijk gezien zat er een grond van waarheid in. Wie niet doorzette, zou nooit bij zijn doel raken. Een gemakkelijke weg kiezen loste niet alles op en daarom zwom ik tegen de stroom in. Het was mijn plan dit jaar in de arena te belanden, dus dan moest ik op alles voorbereid zijn, zelfs op tegenstroom.
District 4 had nooit zo bekend gestaan als beroepsdistrict als de eerste twee districten, maar we hadden de voorbije eeuw al genoeg getrainde mensen gestuurd dat één en twee ons naarmate de jaren vorderden ons bij de basis van hun beroepsbondgenootschap hadden gevoegd. Toch geloofde ik nog steeds dat een bondgenootschap enkel een verspilling van tijd was, mocht het niet zijn dat je zo ongetwijfeld meer kans had op sponsors, of toch in elk geval heel erg mee kon genieten van die van je bondgenoten.
Soms was ik jaloers op de vissen. Ergens leken ze op ons, de inwoners van Panem. Ze werden willekeurig uit een hele hoop andere vissen gehaald en gedood, dat is exact de bondige samenvatting van de Hongerspelen. Het was wreed, maar het was het leven. In tegenstelling tot wij, echter, hadden de vissen niets te vrezen als ze niet gevangen werden. Hier in District 4 was dat ook wel een ander paar mouwen dan in de niet zo welgestelde districten, maar we werden alles behalve eerlijk behandeld, hoe wel we het ook mochten stellen. Het Capitool liet ons alles voor hen doen en zij zaten er maar op hun leeg gat, ons te “onderhouden“. De enigen die ons onderhouden zijn wijzelf, maar als we niets deden, zorgde het Capitool er wel op een andere manier voor dat het leven ons zuur werd gemaakt. Stokslagen, de arena in, al wat je je maar kan bedenken. Het is hun enige kwaliteit: Mensen uit de districten pijn doen.
Vandaag is de dag van de boete en volgens mijn totaal op de zon afgestelde interne klok, duurt het nog maar een uur of drie voor die begint. Zonder enige twijfel zullen er weer tientallen mensen zijn die zich willen aanbieden, maar ik moet ervoor dat ik de eerste ben. Niemand is tevreden met een tweede plaats en ik zeker niet. Zeventien jaar lang ben ik tweederangs geweest, maar ik doe het niet meer. Voor die ene keer, voor vandaag en de weken die er in de arena op zouden volgen, zou ik de enige zijn waar de mensen, van het Capitool, van District 4 en van alle andere districten, interesse zouden in hebben. Vandaag was het mijn beurt.
[ bericht aangepast op 22 maart 2015 - 15:20 ]
Honek aukera edozein, maitea bat pean irakur daiteke. Ez diotenez, beraz. Da, nahiz itzulitako oker.
22 maart 2015 - 15:08
22 maart 2015 - 15:21
Dubhaile