Geloofwaardig of niet? [Meningen gezocht] - Story problemen

Voor de mensen die van plan zijn om mijn boek, Luotisade te gaan lezen, onderstaande tekst bevat spoilers. :’P

Ik heb een beetje onenigheid met mijn redacteur over een gebeurtenis in mijn boek. Zij vindt dat mijn personage een beetje ongeloofwaardig reageert, maar ik vind het juist wel geloofwaardig. Gezien jullie zo’n beetje de doelgroep van mijn boek zijn, ben ik benieuwd wat jullie ervan vinden.

Even kort samengevat gebeurt dit: een groep jonge mensen is op reis en wordt door een angstaanjagend wezen uit elkaar gejaagd. Ze komen bij een splitsing en in de chaos die er heerst, rent de ene helft naar links en de andere helft naar rechts en raakt elkaar zo kwijt.

Een van de hoofdpersonages kan door de angst niet goed meer nadenken. Zijn broertje en zijn grote liefde lopen naar links, maar hij gaat naar rechts (het is niet zo dat hij hen naar links ziet rennen, maar hij blijft ook niet stilstaan om te kijken waar ze zijn).
Daar komen we dan op het grote punt: mijn redacteur vindt het onbegrijpelijk dat hij niet achter zijn grote liefde en broertje aan gaat, maar eigenlijk gewoon laf weg vlucht (terwijl zij eigenlijk vanaf bladzijde één een zwak voor hem had, dus niet echt amused was). Maar is dat geloofwaardig of niet?

De hoofdpersoon is een beetje een doorsnee (boeren)jongen. Hij is geen grote lafbek, maar hij is ook niet iemand die de held van de dag uithangt. Hij is oprecht doodsbang en zijn angst wint het op dit moment van zijn ‘liefde’. Zou zoiets kunnen voorkomen als je oprecht van iemand houdt? Het is erg cliché als hij wel achter zijn liefje en broertje aangaat om hen te beschermen, maar ik wil geen clichés mijden en vervolgens het verhaal minder geloofwaardig maken.

Every villain is a hero in his own mind.

Als er chaos heerst en hij niet eens ziet welke kant zijn broertje en de persoon op wie hij verliefd is oprennen, vind ik het niet onrealistisch dat hij per ongeluk een andere kant opgaat. Als je in paniek bent is het niet vreemd dat je niet over dat soort dingen nadenkt.

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Square schreef:
Als er chaos heerst en hij niet eens ziet welke kant zijn broertje en de persoon op wie hij verliefd is oprennen, vind ik het niet onrealistisch dat hij per ongeluk een andere kant opgaat. Als je in paniek bent is het niet vreemd dat je niet over dat soort dingen nadenkt.

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Square schreef:
Als er chaos heerst en hij niet eens ziet welke kant zijn broertje en de persoon op wie hij verliefd is oprennen, vind ik het niet onrealistisch dat hij per ongeluk een andere kant opgaat. Als je in paniek bent is het niet vreemd dat je niet over dat soort dingen nadenkt.

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Square schreef:
Als er chaos heerst en hij niet eens ziet welke kant zijn broertje en de persoon op wie hij verliefd is oprennen, vind ik het niet onrealistisch dat hij per ongeluk een andere kant opgaat. Als je in paniek bent is het niet vreemd dat je niet over dat soort dingen nadenkt.

Whatever you do in life will be insignificant, but it's very important that you do it because nobody else will.

Ik vind het niet onrealistisch. In paniek is alles waas en adrenaline, het feit dat ze gescheiden zijn, maakt het anders, unieker.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Ik denk dat je juist onbewust aan jezelf denkt als je in paniek bent en dat je eerder aan jezelf zult denken dan aan anderen, waardoor je dus anderen vergeet. Ik vind het gewoon hartstikke geloofwaardig. Misschien zelfs beter.

Take risks and conquer your fears.

Bedankt voor jullie meningen. Toch wel fijn dat jullie het me eens zijn.^^

Every villain is a hero in his own mind.

Ik denk dat men in echte doodsangst eerst rent en dan denkt. Ik zag onlangs iets over een schietincident op een school, en een moeder praatte over hoe schuldig ze zich voelde dat ze weggerend was, in plaats van meteen naar haar zoon te rennen. Dus in praktijk, denk ik dat het echt wel zou gebeuren, hoewel hij het later natuurlijk zelfs niet meer zou kunnen begrijpen.

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Als hij echt ziet dat zijn geliefde en broertje de andere kant op rennen, ja dan zou ik het onrealistisch vinden.
Maar als hij dat niet ziet/weet en door de paniek niet door heeft dat ze de andere kant op rennen, dan weer niet.

[ bericht aangepast op 6 april 2015 - 22:10 ]

Can't control my second personality