Ontspanningoefeningen? - Lifestyle

Ik ben echt vreselijk nerveus en zenuwachtig en m'n maag maakt salto's; ik moet morgen bloed laten prikken.
En als ik ergens een hekel aan heb is het bloed laten prikken. zegt de verpleegkunde-student
Aangezien ik nou al misselijk ben van de zenuwen, vroeg ik me af of iemand goede ontspanningsoefeningen weet hiervoor, dat ik morgen geen mess ben als ik me ga laten prikken. Aangezien iedereen het dan kan zien als ik in paniek raak :x
Alvast bedankt! :]

Edit 21-04: Net klaar! Toch minder pijnlijk/eng dan verwacht

[ bericht aangepast op 21 april 2015 - 10:22 ]

---

If a writer falls in love with you, you can never die

Het enigste wat ik je kan zeggen, is dat bloedprikken no big deal is. Ik moet het ieder jaar, dus ik weet het wel. Maar het valt prima mee. Komt goed.
Verder weet ik geen oefeningen, sorry.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Patholoog schreef:
Het enigste wat ik je kan zeggen, is dat bloedprikken no big deal is. Ik moet het ieder jaar, dus ik weet het wel. Maar het valt prima mee. Komt goed.
Verder weet ik geen oefeningen, sorry.

Dit helpt ook al :] Ik heb ook al wel een paar keer bloed moeten laten prikken, maar altijd met verdoving. Dus nu ben ik vet nerveus omdat het zonder verdoving is dit keer

---

If a writer falls in love with you, you can never die

Ik heb geen ervaring met bloedprikken (ik ben een ontzettend watje), maar probeer vooral als je gespannen bent op je ademhaling te letten. Niet oppervlakkig ademhalen, maar echt diep - je buik uitzetten, in door je neus, uit door je mond. Als je je daar op focust, zal je ademhaling langzamer worden en je hartslag ook. En wat ook werkt is van te voren - tegen je moeder, je vader, de verpleegkundige of gewoon tegen jezelf, zolang het maar hardop is - zeggen hoe spannend je het vindt. Zodra je dat een aantal keer uitspreekt is het al een minder groot iets. Ook zingen/fluiten/neuriën werkt. Dan verzet je je gedachten namelijk even en ontspan je je middenrif, dat vaak gespannen staat bij zenuwen. Dit werkt bij mij, met mijn paniekstoornis, maar ik hoop dat het bij jou ook werkt. Paniek is namelijk alles behalve chill. Succes!

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Patholoog schreef:
Het enigste wat ik je kan zeggen, is dat bloedprikken no big deal is. Ik moet het ieder jaar, dus ik weet het wel. Maar het valt prima mee. Komt goed.
Verder weet ik geen oefeningen, sorry.

This.

Ik moet soms bijna elke maand bloedprikken en je voelt er weinig van, en anders kan je om een kinderprik vragen dan voel je die buisjes (ligt eraan of je 1 of meer buisjes moet) niet er steeds in en uit gaan.
Bij een kinderprik zit er een heel dun slangetje aan de naald, en aan dat slangetje zit weer die opening waar het buisje in gaat.

---

“She was another broken doll dreaming of a boy with glue.” - Atticus

Cormac schreef:
(...)

This.

Ik moet soms bijna elke maand bloedprikken en je voelt er weinig van, en anders kan je om een kinderprik vragen dan voel je die buisjes (ligt eraan of je 1 of meer buisjes moet) niet er steeds in en uit gaan.
Bij een kinderprik zit er een heel dun slangetje aan de naald, en aan dat slangetje zit weer die opening waar het buisje in gaat.

Het is echt massa-bloedprikken, bijna alle eerste jaars aan mijn school moeten dus ik denk niet dat ze een aparte kinderprik hebben helaas
Bedankt voor de hulp allemaal! :] Stelt me al wat meer gerust

---

If a writer falls in love with you, you can never die

Wat ik altijd vraag is of ik een Disney pleister mag. Het helpt niet veel tegen de pijn of iets dergelijks, maar dan kan ik vlak voor er bloed geprikt wordt ten minste even lachen - en vervolgens de hele dag mijn pleister aan iedereen laten zien. Succes morgen! Morgen tegen deze tijd is het al lang over, zo'n groot ding is het achteraf niet.

---

"Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."

Het belangrijkste is echt dat je blijft ademen want anders komt het bloed niet en hoe sneller het bloed komt hoe eerder je er vanaf bent. Je kan ook beter zeggen dat je zenuwachtig bent want dan kunnen ze daar rekening mee houden en wellicht kun je vragen naar de beste(?) 'prikker' die er is. Ik zelf word altijd door mijn kinder diabetes verpleegkundige geprikt (elk jaar dus ik spreek uit ervaring helaas Ik word altijd lijkbleek) en die is ooit afdelingsleider van een ziekenhuis afdeling geweest en heeft nog NOOIT een ader gemist (dat is een hele geruststelling en zelfs dan ben ik bloedje nerveus.='d). Ohja je kunt vragen naar de 'dunne' naald, aan de naald de ze bij mij gebruiken zit direct een slangetje waardoor het bloed in het buisje loopt.

Oké, nu ik dit type en er over na denk zit ik al te rillen en te walgen, dit is niet mijn ding.

[ bericht aangepast op 20 april 2015 - 20:18 ]

---

You were born original, don't die as a copy.

Netflix *O*

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

*Oh - sorry, ik heb er weer te snel overgelezen, negeer mijn post maar.*

Wat mij altijd helpt als ik me slecht voel en mijn gedachten moet verzetten, is met mensen praten, of chatten. (Niet daarover), maar gewoon. Als ik moet studeren, een boek lees, dan dwalen mijn gedachten ook steeds er weer naartoe, maar dat lukt niet als je onder de mensen bent, die sleuren jou vanzelf het gesprek mee in. Zeker niet in je gedachten meegaan, dan zweep je jezelf alleen nog meer op. (:

[ bericht aangepast op 20 april 2015 - 20:19 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ik doneer bloed eens in de zoveel maanden, is volgensmij wel redelijk hetzelfde.. ik vind dat het heel erg mee valt, weet niet of je je entingen van vroeger kan herinneren of recent nog entingen heb gehaald? Ik namelijk wel afgelopen winter, en die deden toch echt veel meer pijn :c
Verder.. aangeven aan diegene die je prikt, kan die er iig rekening mee houden.. verder.. gewoon aan leuke dingen denken? Het varieert natuurlijk ook weer per mens wat helpt, voor mij is het altijd het beste als ik gewoon toe kijk wat er gebeurd zodat ik weet hoe of wat maar sommige mensen kijken liever weg..
Succes iig!

---

Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

Royce schreef:
Ik doneer bloed eens in de zoveel maanden, is volgensmij wel redelijk hetzelfde.. ik vind dat het heel erg mee valt, weet niet of je je entingen van vroeger kan herinneren of recent nog entingen heb gehaald? Ik namelijk wel afgelopen winter, en die deden toch echt veel meer pijn :c
Verder.. aangeven aan diegene die je prikt, kan die er iig rekening mee houden.. verder.. gewoon aan leuke dingen denken? Het varieert natuurlijk ook weer per mens wat helpt, voor mij is het altijd het beste als ik gewoon toe kijk wat er gebeurd zodat ik weet hoe of wat maar sommige mensen kijken liever weg..
Succes iig!

Ik heb drie vaccinaties gehad, waarvoor ik nu dus bloed moet laten prikken; titer-bepaling.
En die deden echt pijn :')
Ik ben bij dat bloed prikken minder pijnlijk is :]

---

If a writer falls in love with you, you can never die

Misschien kan je een zalfje vragen bij de huisarts om het te verdoven? Doe ik ook altijd, ik ben als de dood voor naalden en alles wat met die dingen in verband staat, en ik voel er niets tot weinig van. Misschien is dat een idee, voor de rest kan ik je moeilijk helpen omdat ik zelf ook altijd de boel bij elkaar stress en ik sta al te huilen als ik het ziekenhuis binnen kom, hahah.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

C6H12O6 schreef:
Misschien kan je een zalfje vragen bij de huisarts om het te verdoven? Doe ik ook altijd, ik ben als de dood voor naalden en alles wat met die dingen in verband staat, en ik voel er niets tot weinig van. Misschien is dat een idee, voor de rest kan ik je moeilijk helpen omdat ik zelf ook altijd de boel bij elkaar stress en ik sta al te huilen als ik het ziekenhuis binnen kom, hahah.

Normaal nam m'n moeder ook altijd een verdovingszalfje mee, maar nu ik een grote meid ben -kuch 17 jaar- moet ik 't maar eens zonder doen.
Plus dat m'n halve school erbij staat.
En dat ik verpleegkunde-student ben.
Kinda awkward, I guess.

---

If a writer falls in love with you, you can never die

Spotgaai schreef:
(...)

Normaal nam m'n moeder ook altijd een verdovingszalfje mee, maar nu ik een grote meid ben -kuch 17 jaar- moet ik 't maar eens zonder doen.
Plus dat m'n halve school erbij staat.
En dat ik verpleegkunde-student ben.
Kinda awkward, I guess.

Waarom staat je halve school er bij, als ik vragen mag?

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ik las pasgeleden een artikel waar instond. 4 tellen inademen, 7 tellen vasthouden en 8 uitblazen. (of n verhouding hiervan) geen idee of t werkt, maar als je t goed telt denk je misschien aan iets anders...
Succes morgen!

Mijn zusje is er ook doodsbang voor en die beloofd zichzelf altijd iets leuks als t goed is gegaan!

---

The thing you do mean something to people -Ncis