• Prisoner

    My legs are prison walls.
    They show the marks
    Of restrained calls.
    They show the marks
    I tried to hide.
    Like a prisoner,
    Protecting my pride.

    Look at me and you’ll see
    The shield of lies.
    The smile that weeps,
    Stating everything is fine.
    Know me and you’ll know
    Scars do seem to grow,
    And never to die.
    Telling me everything would be fine,
    That was just a lie.

    They judge the striped walls,
    Even though my prison days
    Might be behind.
    They judge the one who chose the path
    That is odious and a shame,
    Though they don’t even know
    More than my name.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2015 - 23:08 ]


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Wat een mooi gedicht! (:


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Ik vind jouw gedichten altijd mooi, terwijl ik niet bepaald een liefde voor proza heb.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Dank jullie :) Erg leuk om te horen.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.