Zo'n verdrietig gevoel - Stamcafé

Index RPG Actieve Topics Zoek

25 juli 2015 - 23:41

MacGyver 16479

Vandaag kreeg ik ineens zo'n verdrietig gevoel en eigenlijk was er geen aanleiding voor. Ik heb geen zielige film gekeken of een serie waarvan ik verdrietig zou kunnen worden. '

Toch denk ik dat ik wel weet hoe het komt, maar het is zo raar want normaal word ik daar niet verdrietig van en is alles gewoon prima.

Hebben jullie ook wel eens gehad, dat iets je opeens heel erg raakte terwijl je dit eigenlijk helemaal niet had verwacht?

Physics is awesome

26 juli 2015 - 11:28

Kalinda 10484

Astriferous schreef:
Ja, ik heb ook momenten dat ik alleen maar kan somberen en dan niet weet hoe het komt. Verschrikkelijk vind ik het.

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

26 juli 2015 - 13:23

Veins 467

Wat bij mij dan meestal helpt is een grappige film kijken, of even iets doen wat ik leuk vind zoals een boek lezen of slapen (':

Years of love have been forgot. In the hatred of a minute. - Edgar Allan Poe

26 juli 2015 - 15:48

Nagaa 3096

Ja, dat herken ik heel erg. Ik heb het de laatste tijd steeds vaker. Dan wordt ik somber, of moet ik huilen, terwijl er helemaal geen reden voor is. Zeer vervelend, en het maakt me aan het twijfelen of er misschien iets in mijn onderbewuste zit wat me somber maakt. Vooral nadat ik een aantal maanden geleden les had en ook begon te huilen zonder aanleiding, en de docent tegen mij zei dat er in mijn onderbewuste dan veel verdriet zou zitten (t was een beetje een zweverige les).

Inspiration can hit you any time

26 juli 2015 - 16:39

Salaryman 33818

Dat komt bij mij vrijwel altijd op met de gedachte dat wij mensen helemaal zo oud niet worden.

No growth of the heart is ever a waste

26 juli 2015 - 19:37

MacGyver 16479

Scully schreef:
(...)

Ja snap ik. Wel knap dat je er even aan toe geeft. Soms moet opgekropte emotie er even uit. Dat kan zich tijden lang opbouwen en dan ineens moet dat er even uit. En dat mag. Daarna zal je je beter voelen.

Ja, als het echt zover komt dan moet ik er wel aan toe geven. Dan kan ik er niet onder uit, maar voor het eerst liet ik het gewoon gaan en probeerde ik het niet te stoppen.

Opkroppen van emotie's is wel typisch iets voor mij, terwijl ik weet dat ik het beter niet kan doen.

Physics is awesome

26 juli 2015 - 19:53

MacGyver 16479

Astriferous schreef:
Ja, ik heb ook momenten dat ik alleen maar kan somberen en dan niet weet hoe het komt. Verschrikkelijk vind ik het.

Wat ik gisteren had, noem ik niet somberen voor mijzelf dan.

Ik denk dan altijd dat allemaal even teveel is op dat moment en dat het er dan uit wil.

Physics is awesome

26 juli 2015 - 19:55

MacGyver 16479

Amaimon schreef:
(...)

Dit dus of even goede muziek luisteren om ervan af te komen.

Goeie tip, dankjewel. Gisteren heb ik ook muziek geluisterd en tot mijn verbazing moest ik weer een paar tranen laten. Ik denk dat weinig had geholpen, het is dan even zo'n moment om stil te staan en het gewoon over mij heen te laten komen.

Physics is awesome

26 juli 2015 - 20:01

Jerauhl 10019

Soms begin ik ineens uit het niets te huilen en dan heb ik ook zoiets van wtf? :')

Life is a beautiful struggle

26 juli 2015 - 20:01

MacGyver 16479

Meride schreef:
Dat ken ik hoor! Wat ik dan meestal doe is wat tijd voor mezelf pakken! Shoppen nagels lakken gamen eten!
En veel meer.

Update: ik verjaar vandaag 26 juli (16 jaartjes)

Dat soort dingen doe ik dan nooit.

Van harte gefeliciteerd!

Physics is awesome

26 juli 2015 - 20:06

MacGyver 16479

Patholoog schreef:
(...)

Het kan ook ineens door stress of door hormonen komen.

Stress zal het niet zijn, misschien juist het gebrek daar aan. Hormonen zou wel kunnen.

Physics is awesome

26 juli 2015 - 20:12

MacGyver 16479

Pyschopath schreef:
Wat bij mij dan meestal helpt is een grappige film kijken, of even iets doen wat ik leuk vind zoals een boek lezen of slapen (':

Slapen werkt altijd, de volgende ochtend sta ik altijd niet meer verdrietig op.

Physics is awesome

26 juli 2015 - 20:16

MacGyver 16479

Constantine schreef:
Ja, dat herken ik heel erg. Ik heb het de laatste tijd steeds vaker. Dan wordt ik somber, of moet ik huilen, terwijl er helemaal geen reden voor is. Zeer vervelend, en het maakt me aan het twijfelen of er misschien iets in mijn onderbewuste zit wat me somber maakt. Vooral nadat ik een aantal maanden geleden les had en ook begon te huilen zonder aanleiding, en de docent tegen mij zei dat er in mijn onderbewuste dan veel verdriet zou zitten (t was een beetje een zweverige les).

Misschien heb je ook wel iets mee gemaakt wat je nog niet helemaal hebt verwerkt en komt het dus daardoor. Oftewel je onderbewuste wil je inderdaad duidelijk maken dat je nog verdriet hebt.

Zelf denk ik dat ik nog iets moet afsluiten waarvan ik dacht dat ik het al had af gesloten, blijkbaar heb ik dat hoofdstuk toch nog niet helemaal dicht geklapt en achter mij gelaten.

Physics is awesome

26 juli 2015 - 20:19

MacGyver 16479

Tokugawa schreef:
Dat komt bij mij vrijwel altijd op met de gedachte dat wij mensen helemaal zo oud niet worden.

Dat heb ik ook wel eens, maar daar probeer ik niet meer over na te denken. Dat zie ik wel weer als er iemand dood gaat, dan is het weer tijd om over de dood na te denken of over dat wij mensen best wel lang leven, alleen niet lang genoeg.

Physics is awesome

26 juli 2015 - 20:21

MacGyver 16479

Carlin schreef:
Soms begin ik ineens uit het niets te huilen en dan heb ik ook zoiets van wtf? :')

Dat had ik dus ook gisteren. Ik snapte het ook niet, want vorige week zat ik ook zoiets te kijken en toen moest ik niet huilen.

Ons lichaam doet soms raar, denk ik dan maar.

Physics is awesome

Index RPG Actieve Topics Zoek