Even wat support nodig. - Stamcafé

Hoiii,

De laatste tijd zit mijn gemoedstoestand nogal in de wip. Ja ik hoor je denken, in de wip...? maar zo druk op het uit want het ene moment heb ik zo iets van, ik handle alles wel en de volgende dag wil ik het liefst op de grond vallen in de hoop dat de wereld een dagje stil kan staan. Maar echt gelukkig ben ik dus niet. Ik heb eindelijk een opleiding gevonden maar dat lijkt nog zo ver weg en het ene moment weet ik zeker dat ik die opleiding geweldig vind en het volgende moment schiet die twijfel er weer in, bang dat als ik het ga doen het toch niet zo leuk is (heb dus eigenlijk geen reden voor de twijfels behalve dat ik een bangerik ben). Dan hebben ze nog mijn baantje waar ik eigenlijk geen zin meer in heb, maar ik ben bang dat ik niks vind wat ik wel leuk vind en spijt krijg (again twijfels). Daarnaast heb ik een miezerig loontje van €4.87 en wil ik niet nog minder gaan verdienen (dus blijf ik gezellig iets met tegen zin doen, joepie) want dat geld is voor me studie. Ik ben tegenwoordig ook bezig met een fitness trainschema en eetschema en de eerste twee weken gingen echt goed en ik was mega enthousiast. Was meteen 4 kilo kwijt....die er daarna in twee weken weer aanzetten en sindsdien schommel ik steeds tussen die 4 kilo hoe hard ik ook me best doe. Ik word daar enorm onzeker van en baal er ook nogal van aangezien ik €50 er maand betaal daarvoor (nog een reden om me rampzalige baantje te houden, anders kan ik het niet betalen). Me moeder maakt het me ook niet echt makkelijker want ik moet eigenlijk elke dag bij het avond eten of wel kip of wel vis 100 gram, maar zij doet lekker wat ze zelf wilt en houd maar beperkt rekening met wat ik moet doen voor me avondeten en koopt se allerlei ongezonde koekjes en snoepjes die ze vervolgens voor me neus neerzet ('moet je ook?'). Ik voel me echt een beetje hopeloos, ik probeer al die gevoelens te negeren en te doen alsof het allemaal wel oké is en soms gaat het ook wel oké, maar ik wil gewoon meer dan oké. Ik ben het zat om te settelen voor minder dan goed. Ik wil een keer oprecht kunnen zeggen dat het goed.
Ik weet alleen niet wat ik er allemaal mee aan moet.

Wat doen jullie om jezelf beter te laten voelen?

[ bericht aangepast op 28 nov 2015 - 0:06 ]

You were born original, don't die as a copy.

Oh en al me 'vrienden' hebben het te druk voor me, begin me onderhand af te vragen of ik nog vrienden heb. Yay nog wat om aan me miserabele lijst toe te voegen.

You were born original, don't die as a copy.

Er wordt geen slot gemaakt zonder sleutel, dus ook geen probleem zonder oplossing.
In dit geval kan Delfino's antwoord de mogelijke oplossing zijn

[ bericht aangepast op 28 nov 2015 - 0:38 ]

We accept the love we think we deserve. [ Atlas went Amavi ]

Oh wow, dat roze deed even pijn aan mijn ogen.
Ik vind het heel jammer dat je je zo voelt, ik denk dat jij echt te erg met het idee in je hoofd zit dat alles 'goed' moet zijn en je daardoor gaat twijfelen. Ik vermoed dat je lang hebt lopen zoeken naar de opleiding die je nu gevonden hebt, dus ik vind niet dat je moet gaan twijfelen als je na al dat zoeken denkt dat dit de opleiding is. Als het niet zo was, dan had je heus wel verder gezocht, dus ik denk niet dat je je er te druk om moet maken dat de opleiding een verkeerde keuze zal zijn.
Het is jammer dat je zo weinig verdient en ik snap best dat je liever wil blijven werken, dan dat je ergens een baantje zal vinden die minder betaalt. Het is geen ramp om af en toe eens op zoek te gaan naar een ander baantje dat je kan interesseren en eventueel meer zal verdienen. Stel dat je wel iets vindt, probeer eens te horen of ze je daar willen aannemen en dan kan je altijd nog weggaan waar je nu werkt?
Mooi van die 4 kilo, maar ik snap niet waarom je moeder dit doet. Ik bedoel, als iemand binnen het gezin moeite doet om af te vallen, steun die persoon dan ook, zo erg is dat toch niet? Ik snap dus echt niet waarom je moeder zo tegenover je doet met dat eten en die snoepjes en zo, dat vind ik niet mooi van haar. Als je echt wel doorzetten, probeer het dan, probeer sterk te zijn en de dingen te negeren die je moeder doet, ook al is dat moeilijk. Je moet denken dat jij de sterke schakel bent en je moeder de zwakke door dit te doen. Ik weet zeker dat je het kan! En geef toe, af en toe een snoepje kan geen kwaad. Maar het zou natuurlijk mooi zijn van je moeder als ze wat steun geeft en niet komt aanzetten met lekkere dingen.
Misschien is het een idee om een leeg blad en een pen voor je te nemen. Som alle dingen op die je in de weg zitten om te kunnen zeggen dat het goed gaat. Schrijf bij alles de positieve en negatieve dingen op en probeer je dan vooral te focussen op de positieve dingen. Aan die negatieve dingen kan je misschien werken om het beter te maken. Verder heb ik in één, twee, drie echt geen idee wat je kan doen om je sneller beter te voelen.
Wat bedoel je met 'ze hebben het te druk voor me'? Praten ze niet tegen je? Nemen ze de tijd niet om leuke dingen met je te doen? Ik snap het als je je dit erg gaat aantrekken als ze het inderdaad 'te druk' voor je hebben. Ik weet namelijk hoe dat is en dat is best rot. Misschien kan je inderdaad wel eens nadenken of ze je vriendschap wel waard zijn, hoe moeilijk dat ook is.
Ik weet niet of mijn hele response je werkelijk kan helpen, maar ik heb het geprobeerd. Ik hoop voor je dat je binnenkort wel kan zeggen dat het goed gaat. Succes en sterkte!

16 - 09 - '17

Ah wat shit zeg! Nou snap ik ook een stuk beter hoe het allemaal ging in het 'Sinterklaas meeting' topic. Ik vind het echt rot voor je dat je je zo vervelend voelt:(
Helaas moet ik nu weg, dus ik neem even een MT, zodat ik later een goed berichtje kan schrijven. Misschien kan ik je dan alsnog een hart onder de riem steken(:

Voor nu alvast succes met alles! "Komt goed, schatje" *inclusief roosvicee*

Inspiration can hit you any time