Ik vond het wel heel ironisch hoe ik dit gedicht geschreven heb in een literatuurles die over de Odyssey ging, en vervolgens 'How he wishes to go home' opschreef. Het gaat overigens in de verste verte niet over Odysseus, maar goed de eerste zin was wel toepasselijk.
How he wishes
How he wishes
To go home.
But in his house
He is alone.
He is just a boy, trying
To carry the weight
Meant for someone
At least twice his age.
How he wishes
Time would freeze.
Let him be the child
He no longer sees.
And he wonders if
He can hold the weight.
Forced to be much older
Than he feels he can take.
We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.
