Mijn angsten worden te erg denk ik - Lifestyle

He mensen,

De laatste tijd zijn mijn ouders weer vaak weg in de avond om leuke dingen te gaan doen. Sowieso zijn ze iedere maandagavond weg. Hier kan ik dan nog wel af en toe afleiding vinden op skype met mijn beste vriendin, maar mijn ouders lijken steeds vaker weg te willen van huis. Nu zijn ze ook weer weg, gezellig voor hun, maar voor mij is het een hel.
Ik probeer afleiding te zoeken door filmpjes, series en tv te gaan kijken, maar alsnog vind ik het donkere in het huis om mij heen eng. Hoewel er lichten aan staan blijf ik eraan denken dat het donker is. En als ik ergens een angst voor heb is dit donker. Ik ben zelfs niet naar de keuken geweest, omdat mijn ouders de lamellen niet dicht hebben gedaan en ik dus naar buiten kan kijken. Ik ben gewoon erg bang dat ik ineens iemand zie staan of zo. Ik probeer me daar al tijden overheen te zetten, maar het is zelfs al zo erg dat ik 's ochtends dat ik naar stage moet alleen maar om me heen loop te kijken met de zaklamp op mijn mobiel.
Nu ging vanavond ineens de wifi uit, waardoor de tv ook op zwart sloeg en ik niet meer durfte te kijken. Ik deed mijn laptop maar dicht en ben naar boven gevlucht, waar ik nu in bed lig en dit typ. Ik voel me gewoon zo onprettig, maar als ik dit aan mijn ouders vertel zeggen ze toch alleen maar: "Ach, doe niet zo gek. Er gebeurt echt niets." Alsof dat me gerust stelt. Het is toch niet normaal dat ik vanavond onder de douche stond en alleen maar nadacht dat als ik het douchegordijn open zou trekken er iemand zou staan? Ik krijg steeds vaker dit soort dingen en ik word er serieus doodsbang van. Ik durf nu niet eens naar de wc, omdat ik dan naar beneden zou moeten gaan en het gordijn voor de buitendeur open is...
Ik heb ook het gevoel dat ik me dingen nu ook heel erg in aan het beelden ben, waardoor mijn angst duizend keer erger word.

Wat moet ik hiermee?

[ bericht aangepast op 16 maart 2016 - 22:39 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ik heb dit ook een hele tijd gehad, vooral in de tijd dat er veel shit rondom mijn oude buurt gebeurde, al stond die al niet echt bekend om de nette personen die er woonden. Wat bij mij hielp was vooral inderdaad zorgen dat alles dicht was en wat Histoire zegt, ervoor zorgen dat je eigenlijk spullen in de buurt hebt liggen om jezelf te verdedigen. Niet zo in de buurt dat je er de gehele tijd naar gaat kijken, maar dichtbij genoeg om ernaar te grijpen mocht je je bedreigd voelen. Je moet het inderdaad niet doen zodra je ouders net weg zijn, maar enkele uren ervoor. Of een dag ervoor, wat voor jou beter werkt. Dat geeft je een veiliger gevoel, geloof me daar maar mee. En verder eigenlijk wel de dingen die gezegd zijn. Probeer afleiding te zoeken, Skype / Whatsapp / bel. c: Zelf ging ik altijd leuke films kijken die mijn hoofd wel wat ervan af lieten wijken. Zet je favoriete (komedie) film op. c:

Zelf heb ik het ook geprobeerd tegen mijn ouders te vertellen, maar die begrepen het totaal niet. Je kunt het wel altijd proberen natuurlijk, de één zal het wel begrijpen, de ander niet. Maar het is wel verstandig om erover te praten. Ik vind het sowieso goed dat je het hier doet, want dan voel je je toch minder alleen, heb ik het idee.

---

I'm your little ray of pitch black.

Iets om je te verdedigen bij je hebben vind ik wel een goed idee, maar dan moet je het wel kunnen gebruiken zodat je jezelf en andere onschuldige mensen niet in gevaar brengt. Want stel je voor dat je werkelijk denkt dat er iemand is en je hebt een mes bij je, dan moet je weten hoe je iemand kan verwonden zonder te doden en natuurlijk ook zorgen dat je uit angst niet zomaar per ongeluk één van je ouders neersteekt omdat je dacht dat hij/zij een inbreker was.

Het was gewoon iets waar ik even over nadacht omdat een steekwapen toch wel iets anders is dan iemand met deo in de ogen spuiten (dat is ook super pijnlijk en gevaarlijk en etc, maar ik zie het toch als een iets andere categorie van verdediging)

---

The soul needs autumn.

saorsa schreef:
Iets om je te verdedigen bij je hebben vind ik wel een goed idee, maar dan moet je het wel kunnen gebruiken zodat je jezelf en andere onschuldige mensen niet in gevaar brengt. Want stel je voor dat je werkelijk denkt dat er iemand is en je hebt een mes bij je, dan moet je weten hoe je iemand kan verwonden zonder te doden en natuurlijk ook zorgen dat je uit angst niet zomaar per ongeluk één van je ouders neersteekt omdat je dacht dat hij/zij een inbreker was.

Het was gewoon iets waar ik even over nadacht omdat een steekwapen toch wel iets anders is dan iemand met deo in de ogen spuiten (dat is ook super pijnlijk en gevaarlijk en etc, maar ik zie het toch als een iets andere categorie van verdediging)

Dat is waar, je wilt geen 'onschuldige' inbreker die geld wilt opstrijken, maar geen mensen kwaad wilt doen van het leven beroven of eeuwig verblinden door jouw schuld. Daar zou ik toch niet mee kunnen leven. Laat staan van een onschuldige vreemde of één van je ouders. Dus gebruik het wel niet voor je zelf aangevallen wordt of dreigt te worden. Wat waarschijnlijk niet eens gebeuren zal, maar 'in het geval dat'.

[ bericht aangepast op 17 maart 2016 - 19:50 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Kalisto schreef:
Ik kan eigenlijk niet meer zeggen dan er al gezegd is. Zorg dat alle ramen en deuren goed dicht zijn, alle lichten aan. Als je trouwens graag wil praten of zo, je mag mij altijd lastig vallen, he!

+
Ik heb het zelf ook gehad, een periode lang, doordat er in onze buurt een inbraakgolf was. Dus als je wil praten, nogmaals, je weet me te vinden

---

26 - 02 - '16