De liefde voor een personage - Overige promoten

Zodra ik gisteren mijn username mocht veranderen heb ik dat gedaan, en ik ben er heel blij mee. Niet per se omdat ik de naam Firan nu helemaal het einde vind, maar omdat ik van dit personage houd. Firan is de persoon waar mijn hoofdpersonage een crush op heeft. En stiekem ben ik er heel trots op dat ik hun lijn in mijn verhaal heb verwerkt, ondanks dat iedereen in mijn omgeving een 'zou je dit wel doen' houding heeft als ik erover vertel.

Anyway, om dit topic nog een beetje interessant te houden: Kennen jullie het gevoel van een trots of liefde voor een zelfverzonnen personage, in de zin dat je er tegen iedereen over wil vertellen, terwijl het eigenlijk niemand ook maar iets kan schelen?

---

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

Eigenlijk heb ik dat nooit met zelfverzonnen personages. Wel me personages die verzonnen zijn door andere mensen, maar helaas haten die mensen me of zoiets, want meestal gaat mijn favoriete personage dood, dus laat die van jou alsjeblieft leven )': Maar ik kan heel goed begrijpen dat je trots bent op je personage, meestal lijken personages op de schrijver zelf, maar dat is natuurlijk niet altijd zo. (:

---

i wanna die with you once or twice.

Oh, dit topic is het einde voor mij. I swear.

Ik kan uren doorbrengen met mijn twee hoofdpersonages. Het is net alsof ze écht bestaan. Het is net alsof ik in gedachten tegen ze praat terwijl ik het verhaal schrijf. Sterker nog, ik dróóm over ze. Ik droom dat ik één van hen ben; dat is best raar, toch?
Maar ik denk dat als je zo dol bent op een personage, dat je je dan ook veel beter kan inleven. Ik kan bijvoorbeeld veel beter de gedachtes van mijn mannen omschrijven nu ik ze zo goed ken. Het heeft wel jaren geduurd om ze te léren kennen, maar dat betaalt zich nu uit (:

---

Slightly drunk.

Kestrel schreef:
(...)
En ik geloof je daar volledig in. Ik ben ook niet verantwoordelijk voor de fucked up dingen mijn personages gedaan hebben. That none of my business, mate.

En als je een rolbeschrijving zin heeft gehad ooit om zijn vader in brand te steken, is dat ook niet mijn schuld I love my psycho's

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Ajin schreef:
(...)
En als je een rolbeschrijving zin heeft gehad ooit om zijn vader in brand te steken, is dat ook niet mijn schuld (wbw) I love my psycho's

Hahahahaha.

*scared laughter*

[ bericht aangepast op 30 maart 2016 - 16:24 ]

---

If I were once a planet, you were the axis

Standal schreef:
??? Hoe laten jullie je personages doodgaan dan, ik zou dat echt niet over m'n hart kunnen krijgen.

Ik ben gewoon een sadist. Bovendien geniet ik van de dramatische reacties die erop volgen. Oké dat valt ook wel weer mee, maar het is in mijn verhalen gewoon te vaak zo dat de situatie onrealistisch is als er niemand sterft. Ik kan er dan niet tegen als er niemand sterft en the good always die young. Idk, het past meestal gewoon. Ik kan ze onmogelijk niet dood laten gaan. Het klopt dan gewoon niet meer. Bovendien, als er nooit iemand sterft, weet je dat van tevoren al en is de spanning er een beetje af in mijn ogen. Ze overleven het toch wel en het eindigt toch wel goed. Ik haat het als dat gebeurd. Ik vind dat je als schrijver de verantwoordelijkheid hebt dit niet te laten gebeuren in een verhaal, je hoort het lef te hebben om personages dood te laten gaan als dit het juiste is om te laten gebeuren. Dit is ook de reden dat ik totaal geen Twilight fan ben. Mijn zus is hier overigens heel anders in. Die wil altijd dat iedereen overleefd en zo.

---

Happy Birthday my Potter!

Eén van mijn mannen gaat zijn vader killen met een overdosis insuline, how creative.

+ Ik ga in een zwart gat vallen als het boek af is. Wat binnenkort al is. Help...!

[ bericht aangepast op 30 maart 2016 - 16:41 ]

---

Slightly drunk.

Lily_Evans schreef:
(...)

Ik ben gewoon een sadist. Bovendien geniet ik van de dramatische reacties die erop volgen. Oké dat valt ook wel weer mee, maar het is in mijn verhalen gewoon te vaak zo dat de situatie onrealistisch is als er niemand sterft. Ik kan er dan niet tegen als er niemand sterft en the good always die young. Idk, het past meestal gewoon. Ik kan ze onmogelijk niet dood laten gaan. Het klopt dan gewoon niet meer. Bovendien, als er nooit iemand sterft, weet je dat van tevoren al en is de spanning er een beetje af in mijn ogen. Ze overleven het toch wel en het eindigt toch wel goed. Ik haat het als dat gebeurd. Ik vind dat je als schrijver de verantwoordelijkheid hebt dit niet te laten gebeuren in een verhaal, je hoort het lef te hebben om personages dood te laten gaan als dit het juiste is om te laten gebeuren. Dit is ook de reden dat ik totaal geen Twilight fan ben. Mijn zus is hier overigens heel anders in. Die wil altijd dat iedereen overleefd en zo.

Het ligt ook wel aan de situatie moet ik zeggen; aan het genre en het thema. Maar ondanks dat mijn personages niet sterven, betekent niet dat er niemand sterft. Daarbij ben ik namelijk wel echt van goed georganiseerd geschreven drama (niet het cliché gebeuren) en ik zal daarin wel sadistisch zijn, maar ik houd van detail geschreven bloed/het doodgaan zelf.

---

"One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

Standal schreef:
(...)

Het ligt ook wel aan de situatie moet ik zeggen; aan het genre en het thema. Maar ondanks dat mijn personages niet sterven, betekent niet dat er niemand sterft. Daarbij ben ik namelijk wel echt van goed georganiseerd geschreven drama (niet het cliché gebeuren) en ik zal daarin wel sadistisch zijn, maar ik houd van detail geschreven bloed/het doodgaan zelf.

Ja, daarom zei ik ook "in mijn verhalen". Het is meestal echt nodig om de plot door te laten gaan op een logische manier. Ik kan er niet onderuit komen in wat ik schrijf vrees ik :')

---

Happy Birthday my Potter!

Is Firan verzonnen? Want ik vind de naam echt mooi ;o
Yes I have that like.. a lot. Ik deel mijn personages daarom niet eens meer.

---

No growth of the heart is ever a waste

HANAYA schreef:
Is Firan verzonnen? Want ik vind de naam echt mooi ;o
Yes I have that like.. a lot. Ik deel mijn personages daarom niet eens meer.

Haha ja, het is verzonnen. Thanks

---

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

Lucens schreef:
Eigenlijk heb ik dat nooit met zelfverzonnen personages. Wel me personages die verzonnen zijn door andere mensen, maar helaas haten die mensen me of zoiets, want meestal gaat mijn favoriete personage dood, dus laat die van jou alsjeblieft leven )': Maar ik kan heel goed begrijpen dat je trots bent op je personage, meestal lijken personages op de schrijver zelf, maar dat is natuurlijk niet altijd zo. (:

Ik vind dat net lastig, dan wil ik helemaal niet dat ze te veel van mezelf hebben - of van elkaar: maar dat vind ik zo moeilijk als je met taal werkt, Er zit wel verschil op, ik - perspectief van verschillende personages, maar er zit toch ook altijd iets gezamenlijk in ook. Je ziet dat het mijn 'toon' is, en niet die van een ander. Die eigen stem laten doorklinken in plaats van de mijne, is echt lastig soms, want je taalrepertoria is "beperkt''.

[ bericht aangepast op 30 maart 2016 - 21:39 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Mwehehe, ik ben ook een goed voorbeeld van iemand die misschien iets teveel van enkele van haar personages houdt Dusja, ik ken die liefde voor personages heel goed.

Maar hey, nu is er nog iemand die de naam van een OC als username heeft :'D

---

Stenenlikker

Ewijn schreef:
Mwehehe, ik ben ook een goed voorbeeld van iemand die misschien iets teveel van enkele van haar personages houdt Dusja, ik ken die liefde voor personages heel goed.

Maar hey, nu is er nog iemand die de naam van een OC als username heeft :'D

Haha ja!
Ik wilde zeggen dat jij helemaal toegewijd bent met je signature en toen bedacht ik me dat dat voor mij ook een soort van geldt.

---

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.