• De stelling van deze week luidt:
    Mensen moeten meer research doen voordat ze over depressie, automutilatie, zelfmoord e.d. gaan schrijven

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Caution first, always.

    KyloRen schreef:
    Eigenlijk is dit vanzelfsprekend. Al neem ik het mensen niet echt kwalijk als ze er een beetje naast zitten. Het zijn immers lastige onderwerpen.


    Queer zijn is gewoon alles

    Ik vind sowieso dat je dingen moet onderzoeken voordat je erover schrijft als je een hoogwaardig verhaal wilt schrijven. Hoe beter je verhaal, hoe meer onderzoek.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Flowey schreef:
    Oneens, want ik denk dat je zelf mag bepalen wat en hoe je schrijft, mits er natuurlijk van tevoren eventuele waarschuwingen bij worden gezet.
    Natuurlijk is het een stuk beter als je weet waar je mee bezig bent, maar je kan het in principe niemand opleggen. Ik zou het wel echt van harte aanraden, dat zeker.


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    LupusBlackfyre schreef:
    Daar ben ik het helemaal mee eens. Vooral wanneer ze alternatieve mensen zien als mensen die alleen maar huilen en over zelfmoord denken. Zo is depressie niet en die mensen al helemaal niet!


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Of je nu een verhaal schrijft over depressie, kanker of WOII, research is altijd een meerwaarde. Het zorgt ervoor dat je verhaal geloofwaardiger overkomt en als het over zo'n onderwerpen gaat, maakt research het verhaal volgens mij ook veel beter. Maar het punt is dat je iemand niet kunt dwingen om research te doen.


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Eens, persoonlijk vind ik het heel naar als mensen over dat soort dingen schrijven terwijl het gewoon heel onrealistisch is. Bijvoorbeeld dat de hoofdpersoon heel diep zit en dat ineens alles goed komt wanneer ze het perfecte vriendje krijgt. Het gaat me dan niet eens om de geloofwaardigheid, want ik vind dat je juist je fantasie op de loop moet kunnen gaan tijdens het schrijven. Maar vooral het romantiseren - wat ik ook veel op Tumblr zie gebeuren trouwens - heb ik heel veel moeite mee. Probeer je eens te verplaatsen in zo'n situatie voordat je er mee aan de haal gaat.

    [ bericht aangepast op 3 april 2016 - 13:45 ]

    Honderd procent mee eens.


    ' Nyctophilia '

    Romi schreef:
    Of je nu een verhaal schrijft over depressie, kanker of WOII, research is altijd een meerwaarde. Het zorgt ervoor dat je verhaal geloofwaardiger overkomt en als het over zo'n onderwerpen gaat, maakt research het verhaal volgens mij ook veel beter. Maar het punt is dat je iemand niet kunt dwingen om research te doen.


    Hier ben ik het helemaal mee eens.


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Romi schreef:
    Of je nu een verhaal schrijft over depressie, kanker of WOII, research is altijd een meerwaarde. Het zorgt ervoor dat je verhaal geloofwaardiger overkomt en als het over zo'n onderwerpen gaat, maakt research het verhaal volgens mij ook veel beter. Maar het punt is dat je iemand niet kunt dwingen om research te doen.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Romi schreef:
    Of je nu een verhaal schrijft over depressie, kanker of WOII, research is altijd een meerwaarde. Het zorgt ervoor dat je verhaal geloofwaardiger overkomt en als het over zo'n onderwerpen gaat, maakt research het verhaal volgens mij ook veel beter. Maar het punt is dat je iemand niet kunt dwingen om research te doen.


    Dit. Maar ik vind zoiets als een depressie wel een erg lastig onderwerp, omdat het zo enorm breed is en voor iedereen anders. Je kunt zoiets nooit precies schrijven 'zoals het is', want dat is er niet.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Nah, ik vind dat dat bij ieder onderwerp wel zo prettig is. Daarnaast gaat iedereen anders met een depressie om en kan een personage die niet als zodanig gediagnosticeerd er zelf wel van overtuigd zijn dat hij/zij depressief is. Ik ben het er dus niet mee eens.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Eens. Als mensen een verhaal over een van deze onderwerpen lezen, dan kunnen mensen die informatie die word gegeven toch als waar zien. Als dit dan verkeerde informatie is, dan kan dat wel bepalen hoe ze tegen iemand aankijken die een depressie heeft en dit tegen hen zegt. Dus ik vind het zeker belangrijk om onderzoek te doen en ik weet dat het veel werk kan zijn. Toch is het wel belangrijk, want ik vind dat je de lezers goede informatie moet geven. Het kan ook problemen geven met de verhaallijn geven, maar ik vind dat je dan beter de verhaallijn kan aanpassen dan verkeerde informatie geven.

    Daarnaast zijn deze onderwerpen wel lastig, ik denk niet dat mensen die een depressie hebben, het allemaal hetzelfde zien. Maar ik vind wel dat je zo goed mogelijk onderzoek kan doen en vanuit daar kan schrijven over de depressie van je personage.

    Ook vind ik dat dit best breder getrokken mag worden, onderzoek is sowieso belangrijk. Het maakt je verhaal geloofwaardiger en sommige mensen haken misschien af als je verhaal niet geloofwaardig is. Tenminste, als ik iets ontdek in een verhaal waarvan ik denk, is dit geloofwaardig? dan stelt mij dat toch wel teleur. Hoewel ik weet dat onderzoek tijd kost en ik het liever ook niet doe.


    Physics is awesome

    Standal schreef:
    Persoonlijk zou ik zeggen ja; aangezien sommige mensen een beetje onrealistisch overkomen met wat ze willen overbrengen. Voor de rest zeg ik nee. Ik denk dat mensen wel slim genoeg zouden zijn om het op te zoeken als ze dat zouden willen. Tenslotte kunnen we niemand kwalijk nemen als ze dat niet doen, want het zijn niet de onderwerpen waar je vrolijker van wordt als je het opzoekt. En daarbij; het kan zo zijn dat ze niet willen dat ze de 'depressie' die hun schrijven heel gedetailleerd is, volgens de realiteit.


    16 - 09 - '17

    Eens én oneens. Ik ben het ermee eens omdat het de kwaliteit van het verhaal verbetert, men komt geloofwaardiger over. De lezers worden op deze manier - denk ik - meer meegenomen in een bepaalde gedachtenwereld die de schrijver probeert te portretteren. Aan de andere kant ben ik het er echter mee oneens, dit zijn zeer gevoelige en bovenal subjectieve onderwerpen. Ik denk dat iedereen die aan een depressie lijdt/leed dit anders heeft ervaren, ook zijn de motieven voor zelfmoord altijd anders en vaak ondoorgrondelijk. Lezers moeten zich ook vooral niet proberen te identificeren met de 'symptomen' die in een verhaal aangekaart worden, maar serieuze hulp zoeken - indien mogelijk natuurlijk!

    [ bericht aangepast op 5 april 2016 - 16:43 ]

    Eens, Want dit zijn geen onderwerpen waar je gewoon zonder veel informatie over kunt gaan schrijven en het kunnen ook heftig verhalen zijn.


    I'm Not Going To let Momo Touch You, Not Even A Finger Tip. - Yuzu to Alice - Fukumenkei Noise