[stelling] Alleen een ouder mag beoordelen of zijn/haar kind een bepaalde game, serie of film mag zien. - Oude Stellingen

De stelling van deze week luidt:
Alleen een ouder mag beoordelen of zijn/haar kind een bepaalde game, serie of film mag zien.

(dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

[ topic verplaatst door een moderator ]

---

I am an idiot, I move.

Dat vind ik niet. Ik vind dat zo'n leeftijdskeuring beter vastgelegd wordt door psychologen. Deze mensen weten iets af van de mentale ontwikkeling van het kind en kunnen veel beter zeggen dan een ouder, of een kind er al rijp voor is of niet. Er zijn namelijk ouders die te ruig zijn en alles zouden toelaten omdat drugs, seks, geweld... voor hen de normaalste zaak van de wereld als. Andere ouders behandelen hun kinderen dan weer als jonger dan ze zijn. Vroeger zat bij ons een jongen op school die aan zijn twaalfde nog in zo'n babystoel zat in de auto, waarin je vastgeklikt moest worden, die nooit mee mocht op bosklassen omdat zijn moeder hem nog te klein vond en als het op school zwemles was, zat zijn moeder altijd op de zijlijn om beschermend toe te kijken. Zo'n ouders onderschatten de mentale rijpheid van een kind. Dus ik denk dat de leeftijdskeuring het best door psychologen wordt bepaald. Als het kind dan die leeftijd heeft, vind ik dat het kind zelf mag kiezen of ze wel of niet naar die film willen kijken. Als ze het niet mooi vinden, veranderen ze wel van zender, als ze het wel willen zien, is het niet schadelijk want psychologen hebben het onderzocht.

[ bericht aangepast op 8 mei 2016 - 7:33 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ik denk dat het daar uiteindelijk ook op neerkomt. Helaas kunnen niet alle ouders dat goed inschatten.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Daar komt het eigenlijk ook op neer want als dat kind de winkel in loopt en hij krijgt een spel zoals Grand Theft Auto niet, en zijn ouders zijn ontzettend ruig, dan lopen ze gewoon mee en kopen het spel voor dat kind. Met ouders erbij geven ze het kind alles.

---

Si Deus me Relinquit, ego deum relinquo.

Asher schreef:
Ik denk dat het daar uiteindelijk ook op neerkomt. Helaas kunnen niet alle ouders dat goed inschatten.

---

chaos makes the muse

Ja, ik vind van wel, en tuurlijk zit er een leeftijdsgrens op, maar sommige mensen zijn gewoon eerder volwassen, en de ouders kunnen dat beter zien dan de psychologen die de leeftijdsgrens op zetten. Er moet wel een leeftijdsgrens op zitten, maar hij moet niet al te streng geregeld zijn.

---

Maar allemaal dragen we in ons hart een inwendig Ithaka.

Darcia schreef:
Daar komt het eigenlijk ook op neer want als dat kind de winkel in loopt en hij krijgt een spel zoals Grand Theft Auto niet, en zijn ouders zijn ontzettend ruig, dan lopen ze gewoon mee en kopen het spel voor dat kind. Met ouders erbij geven ze het kind alles.

De leeftijd voor Gta is 16+ (denk ik) maar ik heb het spel zelf ook en ben 14. Mijn ouders hadden er geen problemen mee, ook al zijn ze soms een beetje overbeschermend enzo.

---

"If there ever comes a day when we can't be together, keep me in your heart and stay there forever"~ Winnie the Pooh

Op veel games, films, ... staat een minimumleeftijd. Deze staat er niet voor niets en ik vind dat ouders daar in de mate van het mogelijke ook rekening mee moeten houden. Maar als het nu om een game gaat die voor 10+ is (omdat het moeilijk is) en jouw kind is 8 en wil dat spel doodgraag spelen, dan zie ik daar geen probleem in. Het hangt gewoon van de context en van het kind af, en natuurlijk ook van wat het gewend is.
En Als ouders heb je meestal sowieso het laatste woord omdat jij diegene bent die uiteindelijk het spel koopt of het kind straft of wat dan ook.

---

The soul needs autumn.

Ik denk dat een leeftijdskeuring een soort richtlijn is, want de mensen die die bepalen, kunnen met geen mogelijkheid weten wat voor elk kind apart goed is. Of een film wel of niet geschikt is voor een kind, hangt niet af van de leeftijd, maar van de ontwikkeling van het kind, waar de leeftijd ongeveer een richtlijn van is.
Ik vind dus dat deze twee een soort combinatie kunnen vormen, omdat de ouders het inderdaad ook lang niet altijd goed weten.

---

She was always looking for more..

Hermelien_HP schreef:
Ja, ik vind van wel, en tuurlijk zit er een leeftijdsgrens op, maar sommige mensen zijn gewoon eerder volwassen, en de ouders kunnen dat beter zien dan de psychologen die de leeftijdsgrens op zetten. Er moet wel een leeftijdsgrens op zitten, maar hij moet niet al te streng geregeld zijn.

mee eens

---

Just be yourself

In bepaalde gevallen vind ik dit kloppen, maar dan moet er welvaar gekeken worden hoe die ouder is, waarbij ze moeten letten op bijvoorbeeld drankprobleem, depressie, trauma's of andere dingen die hun kijk op de wereld kunnen veranderen.

Nee, niet alle ouders kunnen even goed nadenken. Soms moeten de grenzen niet zo ver liggen als zij het willen, en soms moeten ouders juist leren los te laten. Het mag dan wel jouw kind zijn, en je hebt vrijheid in hoe je het opvoedt, maar er zijn altijd bepaalde grenzen en die zijn er met redenen.

---

Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

Oneens en eens als ik kijk naar verschillende ervaringen. Ik mocht best veel gamen en kijken boven de leeftijdsgrens, wat mij niet negatief heeft beïnvloed. Maar als ik kijk naar mijn neefje, nee, hij snapt niet dat het niet realistisch is. Toch vind ik dat de ouder binnen huidselijkse kringen wel mag bepalen, maar eerst zelf moet kijken of research er over moet doen.

---

Never forget who you are and where you come from

Dat gebeurd toch wel; als de ouders beslissen om die game te kopen of de dvd aan te schaffen. Zo'n getalletje op de verpakking helpt niets hoor.

---

Queer zijn is gewoon alles

Histoire schreef:
Dat vind ik niet. Ik vind dat zo'n leeftijdskeuring beter vastgelegd wordt door psychologen. Deze mensen weten iets af van de mentale ontwikkeling van het kind en kunnen veel beter zeggen dan een ouder, of een kind er al rijp voor is of niet. Er zijn namelijk ouders die te ruig zijn en alles zouden toelaten omdat drugs, seks, geweld... voor hen de normaalste zaak van de wereld als. Andere ouders behandelen hun kinderen dan weer als jonger dan ze zijn. Vroeger zat bij ons een jongen op school die aan zijn twaalfde nog in zo'n babystoel zat in de auto, waarin je vastgeklikt moest worden, die nooit mee mocht op bosklassen omdat zijn moeder hem nog te klein vond en als het op school zwemles was, zat zijn moeder altijd op de zijlijn om beschermend toe te kijken. Zo'n ouders onderschatten de mentale rijpheid van een kind. Dus ik denk dat de leeftijdskeuring het best door psychologen wordt bepaald. Als het kind dan die leeftijd heeft, vind ik dat het kind zelf mag kiezen of ze wel of niet naar die film willen kijken. Als ze het niet mooi vinden, veranderen ze wel van zender, als ze het wel willen zien, is het niet schadelijk want psychologen hebben het onderzocht.

Are you sure? Dit gaat om films. Natuurlijk weten mensen dingen af van de mentale ontwikkeling van een kind, maar leeftijdskeuringen zijn gemiddelden. En of het nou echt wat doen is of enkel een film zien is maakt nogal wat uit. Daarbij vallen sommige films onder een twijfelgeval. Mijn 13/14 jarige zusje mocht de film Lucy (16+) niet in de bioscoop zien, er komt geen seks in voor, hij is niet overdreven geweldadig, en voor dat kleine beetje drugs wat er in voor komt staat het gelijk aan Carry Slee films. Ondertussen is deze film slechts 12+ in België en in Nederland bestaat de bindende 16+ regel nog niet zo gek lang waardoor mijn vader helemaal verward daar bij de bios stond. (Ik besloot dat mijn zusje het wel aan kon en had de dvd voor haar gekocht, ze vond het een leuke film.)
Ouders weten beter wat bij hun kind past dan iemand die een schatting doet zonder het kind ooit gezien te hebben. Natuurlijk moet een kind wel worden voorgelicht van wat hij/zij kan verwachten en ook niet gedwongen worden om films te kijken die niet geschikt zijn, er moet sprake zijn van overleg.
Goed ingelichte ouders geven 10x zo goed advies als kijkwijzer, kinderen zelf soms zelfs nog beter.
Mentale leeftijd en daadwerkelijke leeftijd liggen vaak niet op 1 lijn. Vb; mijn broertje van 12 zou 12+ films soms te spannend vinden (en nachtmerries krijgen), mijn zusje van 14 kan alles aan en mijn zusje van 18 vind sommige films toch nog best eng.
Ik ben het dus redelijk eens met de stelling. Hoewel adviesleeftijd altijd handig is om in te schatten hoe eng de film daadwerkelijk is.

---

wie met beide benen op de grond blijft staan komt geen stap verder

Ouders kunnen dat het beste bepalen. Zij kennen hun kind het beste en kunnen dan zelf kiezen of ze 'the safe way' nemen en het verbieden, of het toestaan en kijken hoe het kind zich ontwikkeld.
Mijn ouders lieten het toe. Ik speelde op 12 jarige leeftijd Saints Row, en ik ben er niet slecht uit gekomen. Natuurlijk ben ik voor leeftijdsgrenzen, maar er mag best mee gesjoemeld worden als de ouders beiden denken dat het kind oud genoeg is. Ik weet nog hoe ik als 12 jarige naar binnen mocht bij Ted, en dat is niet de netste film allertijden, maar ik mocht als 15 jarige, destijds werd ik over 4 maanden 16, niet naar Deadpool, zelfs al met mijn moeder erbij. En ik vond Deadpool niet bepaald smerig of erg...
Net wat ik zeg: in de eerste jaren is het handiger om de leeftijdsgrens aan te houden, maar op latere leeftijd mag er best een keertje overheen gekeken worden. Ik speel nu genoeg games voor 18+ en ik kan er prima tegen, maar ik weet ook zeker dat er kinderen zijn die et een 'bad influence' van krijgen, en op dat soort momenten zouden de leeftijdsgrenzen inderdaad wel aangehouden moeten worden. Maar de ouders kennen het kind het beste, dus ze zouden het laatste woord moeten krijgen, maar ze moeten sommige leeftijdsgrenzen wel accepteren.

---

— Inner peace, it's hard to find. —