[RPG - 250] Hotel Aphrodite (16+) [Speeltopic] - Speeltopics

3 aug 2016 - 18:03 Frisk is offline

Frisk 8242

HOTEL APHRODITE
Rollentopic, Praattopic Uno, Duo

I ~~LOVE~~ YOU.

Ooit kocht een hoogstaande "zakenman", César Blasios Rivera, een niet al te groot, maar luxueus ingericht hotel, ergens in de neonverlichte buurten van Los Angeles. Jaren later is het één van dé toplocaties voor mannen -en vrouwen - om zich te goed te doen aan drank, drugs en vrouwen. Alle klasses weten er zich te vinden, of je nu op zoek bent naar een plek om te dansen en een onvergetelijke nacht te beleven, of van plan bent om een nachtje door te brengen in één van de luxueuze kamers, dit is dé plek.
Helaas heerst er niet enkel plezier en genot in het hotel. De meisjes die er verblijven en zich beschikbaar maken, kennen niets anders meer dan dit leven. Allemaal zijn ze er ooit met heel hun hart ingeluisd, om vervolgens enkel nog als slaaf te dienen en geen kat die het doorheeft, daar zorgt Rivera wel voor. De strikte regels en onverwachte uitspattingen van hun persoonlijke duivels - ooit de liefdes van hun leven - zorgen voor een ware hel. Zal de nachtmerrie ooit stoppen?

De spanningen lopen hoog op wanneer er op 30 juli, 2016, een lijk in één van de werkkamertjes ligt. Tot ieders verbazing is het niet één van de meisjes, maar wel één van de jongens. De tweeëntwintigjarige Mason Kingsley blijkt die nacht een overdosis te hebben genomen, hoewel hij nooit eerder zo veel drugs heeft genomen. Is het een zelfmoord? Is het moord? Wie zal het zeggen? Verdenkingen worden alle kanten op gegooid en iedereen is verdacht. Het weinige vertrouwen dat in het hotel hangt, is bijna volledig verdwenen en het zal niet lang meer duren voor er een metaforische bom ontploft.
En wie heeft er de politie bij gehaald?

People ~~are not~~ rain or snow or autumn leaves; they don't look pretty when they fall down.

Don't blame me for trusting me. It was your ~~mistake~~.

She broke her ~~rules~~ for you.

ROLLEN
Jongens - 10
• Naam ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ Username ~ Pagina
• Beau Rivera ~ 24 ~ 14 ~ 24 jaar ~ Christian Williams ~ Frisk ~ 1.6
• Hunter Benjamin Lukasiak ~ 20 ~ Kamer ~ 4 maand ~ Ash Stymest ~ Ziegler ~ 1.2
• Milo Rhys O'Brien ~ 27 ~ Kamer ~ 5 à 6 jaar ~ Theo James ~ Miall ~ 1.8
• Gereserveerd ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ Feliana ~ Pagina
• Christopher "Kit" Harvey Ellis Jones ~ 29 ~ 13 ~ 10 jaar ~ Kit Harington ~ Shireen ~ 1.6
• Gereserveerd ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ JetBlackHeart ~ Pagina
• Bran Oakley ~ 24 ~ 17 ~ 5 jaar ~ Mikkel Jensen ~ Raccoon ~ 1.6
• Rowan Theodore Ackerman. ~ 26 ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Niclas Gillis ~ Mismagius ~ 1.8
• Adam "Ramses" Berger ~ 26 ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Toni Mahfud ~ Sempre ~ 1.7
• Maddox 'Matt' Adam ~ 28 ~ Kamer ~ 8 jaar ~ Colton Haynes ~ Hood96 ~ 1.7
• Romano Emil Rivera ~ 21 ~ 14 ~ Enkele maanden ~ Emilio Flores ~ Raccoon ~ 1.8
meisjes - 10 + 1
• Naam ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ Username ~ Pagina
• Gereserveerd ~ Leeftijd ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ PecuIiar ~ Pagina
• Talitha Hayes ~ 23 ~ 23 ~ 7 jaar ~ Holland Roden ~ Mignon ~ 1.1
• Leia Cara Jameson ~ 18 ~ 21 ~ 3 jaar ~ Barbara Palvin ~ Hood96 ~ 1.1
• Genevieve Loire Ozera ~ 18 ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Faceclaim ~ Sugar_Coated ~ 1.8
• Norah Aroha Walker ~ 20 ~ 24 ~ (3 jaar) ~ Courtney Eaton ~ Velaris ~ 1.6
• Callie Mae Woodward ~ 22 ~ Kamer ~ tijd in het hotel ~ Sky Ferreira ~ Erlebnis ~ 1.8
• Dani Reina Verdad ~ 25 ~ Kamer ~ 4 jaar ~ Eiza Gonzalez ~ Canagan ~ 1.6
• Ivy Wynter Keegan ~ 22 ~ Kamer ~ 4 maand ~ Debby Ryan ~ Miall ~ 1.8
• Samantha Parks ~ 22 ~ 22 ~ 3 jaar ~ Jessica Lowden ~ MrsHummels ~ 1.7
• Angelina Manda Feryal ~ 17 ~ /~ Nieuw ~Baskin Champion ~ Sunrises ~ 1.7
• Alexandra Margot Benson ~ 31 ~ Klant~ Julianne Hough ~ Puellae ~ 1.6

RPG REGELS

EXTRA INFO

De meisjes:
Alle meisjes die in het huis verblijven, zitten er vast. Ze hebben geen rechten meer en zijn niet meer dan bezit van het hotel en hun loverboy. Sommigen zitten nog in de waan van hun verliefdheid en denken te werken voor een betere toekomst, terwijl anderen al door hebben dat ze nog minder waard zijn dan slaven en zagen hun mooie toekomst lang geleden in rook opgaan. Sommigen zijn hartsvriendinnen, anderen kunnen elkaar niet uitstaan en nog anderen hebben helemaal niet meer door wat er op de wereld gebruikt. Allemaal zijn ze ooit in de val gelokt met mooie woordjes, cadeautjes, valse beloftes en/of drugs.

De jongens:
Hoe de jongens in contact zijn gekomen met het hotel, hangt van hun geschiedenis af, maar één ding hebben ze gemeen: het zijn geen lieverdjes. Er hangt een bepaalde hiërarchie tussen hen in, de rang afhankelijk van hoe sterk ze zijn - mentaal & fysiek - en hoe lang ze al in of rond het hotel verblijven. De meesten weten niet alleen hoe ze om moeten gaan met meisjes, maar zijn ook niet vies van drugs en wapens. Sommigen wonen in het hotel zelf, anderen hebben er enkel hun meisjes zitten. Sommigen hebben al een flink fortuin opgebouwd en denken misschien aan een ander leven, maar Rivera houdt de touwtjes strak; eruit stappen is niet zo simpel.

Dagverloop:
Dancing + Werkkamers
21u30 - 06u00: geopend voor klanten
06u00 - 14u00: Gesloten
14u00 - 20u00: Schoonmaak (door de meisjes)
20u00 - 21u00: Ontspanning (voor iedereen)
21u00 - 21u30: Voorbereiden opening

Hotel
13u00 - 19u30: Schoonmaak
20u00 - 22u00: Aankomst klanten
08u00 - 10u00: ontbijt (op de kamer) + vertrek klanten

Meisjes:
Ingehuurd voor overnachting:
De dag ervoor heeft het meisje vrij en mag ze doen wat ze wil, op voorwaarde dat ze helemaal klaar is voor de klant en geen regels breekt.
20u00 - 10u00: ter beschikking van de klant
10u00 - 13u00: bijslapen & eventueel eten
13u00 - 19u30: Schoonmaken & avondeten
Niet ingehuurd:
06u00 - 14u00: Slapen & eten
(08u00 - 10u00: lobby voor wie lobbydienst heeft)
14u00 - 20u00: Schoonmaak & avondeten
20u00 - 21u00: Ontspanning
(20u00 - 22u00: lobby, voor wie lobbydienst heeft)
21u00 - 21u30: Voorbereiden voor werk
21u30 - 06u00: werken in de dancing (serveren, achter de bar staan, dienst draaien)

Jongens:
De jongens mogen zelf hun dag invullen, tenzij ze een shift hebben.
shifts:
Dancing in het oog houden (schoonmaak controleren & corrigeren + toezien op verloop avond/nacht) : 19u00 - 06u00
Lobby (in- en uitschrijven van klanten, toezicht houden op de zitruimte): 21u00 - 09u00
Kamers controleren: 18u00 - 19u30

MASON KINGSLEY

HET HOTEL

NAMENLIJSTJE

KAMERVERDELING

RELATIES

SHIFTS MEISJES

SHIFTS JONGENS

FAQ

• Is er roomservice beschikbaar?
Ja, maar in beperkte mate. Ontbijt wordt wel sowieso naar de kamer gebracht, aangezien er geen restaurant is voor de klanten.

• Heeft het hotel eigenlijk iets van een sportruimte, waar de meiden gebruik van mogen maken?
Nope. (Ik had er eigenlijk gewoon niet aan gedacht en nu krijg ik het er gewoon niet meer in (x ik was ook bijna de wc’s vergeten.. Oh, en we hebben geen lift (‘: Laat me geen hotel runnen…)

• Blijven de meisjes slapen in de luxe overnachtingskamers?
Wat de wens van de klant is.

• Mogen de meiden fooi zelf houden, of moeten ze dat ook aan de jongens geven?
Ze moeten het afgeven, aangezien ze niet stiekem mogen sparen voor een eventuele ontsnapping. Wanneer ze iets nodig hebben, kunnen ze dit wel vragen.

• Het hotel komt heel luxe over dus zijn de dame en heer achter de balie heel net gekleed (pak, mantelpak, nette jurk) of het meisje misschien minder? Hoe zijn de plezier meisjes over het algemeen gekleed? Wanneer ze een klant ontvangen?
Dat klopt inderdaad, al loopt iedereen die op het gelijkvloers en/of de eerste verdieping komt, er netjes bij. Ook de meisjes zien er uitdagend, maar ook chique uit. De meisjes die een nacht verhuurd worden zien er eveneens zo uit, tenzij er iets specifiek is gewenst.
De jongens die in de dancing bezig zijn - of met andere zaken - dragen deftige kleding, maar deze mag wel wat comfortabel zijn. Een mooie jeansbroek en een net T-shirt zijn al genoeg. De meisjes zijn vooral uitdagend gekleed, in iets dat ook niet al te veel tijd in beslag neemt om aan en uit te doen.

• Is de assistent van César mannelijk of vrouwelijk?
Mannelijk

• Is het gewoon formaliteiten en beleefdheden (bij het boeken), of wel herkennend naar (vaste) klanten toe?
Ze blijven ten allen tijde formeel, maar tonen wel herkenning en waardering bij vaste of veel terugkomende klanten - of deze nu mannelijk of vrouwelijk zijn.

• Hoe zit het met het een klein beetje bespelen van andere personages?
Ik denk niet dat iemand er een groot probleem van maakt als je soms eens wat toevoegt in je post, maar je kan het altijd navragen. En ook de post kan natuurlijk aangepast worden. Als iedereen gewoon aardig is tegen elkaar, zal dit vast geen problemen veroorzaken (:

• Moeten alle boekingen van te voren gemaakt worden, ook als een klant niet een nacht wil blijven, maar gewoon een uurtje iemand wilt?
Als het in de luxekamers is, wel. In de club een meisje kiezen is echter zonder reservering

• Als ze bijvoorbeeld eerder klaar zijn met schoonmaken, krijgen ze dan een ander klusje, of tijd voor zichzelf/ontspanning, gezien er van 20 - 21 ook ontspanning is ingepland.
Ik denk dat er altijd wel werk genoeg is, aangezien de lakens moeten ververst worden, de douches en baden gekuist, de luxekamers moeten er piekfijn in orde uit zien, stofzuigen,... En dancings zijn verschrikkelijk smerig + het zwembad en de wc's horen er nog bij... Maar natuurlijk kan het goed zijn dat ze eerder klaar zijn, waarna ze eigenlijk wel vrij hebben, tenzij de jongens iets van hen verlangen (zoals Beau die één keer in het jaar aan iemand zal vragen om zijn kamer te stofzuigen (': ). Tijdens die 'vrije' tijd zouden ze bvb ook hun eigen kamer kunnen schoonmaken. Oh, ik ben totaal vergeten dat de lobby ook proper moet zijn... ah wel, dat zit bij de dancing ofzo...

• En nog een vraag, over het eten, moeten de meiden ook voor de jongens koken, of is het meer ieder voor zich?
hun ontbijt en hun middageten moeten ze een beetje zelf voor zorgen, al kunnen de jongens wel aan een meisje vragen of ze iets kunnen klaar maken. 'S avonds eten ze allemaal samen en koken de meisjes, tenzij een jongen zin heeft om zich uit te sloven. Of ze bestellen pizza wanneer ze geen zin hebben om te wachten op hun eten.

• Mogen de meiden als ze moeten schoonmaken gewoon dragen wat ze willen qua kleding?
Ja, dit geldt ook voor de jongens.

EXTRA INFO

Het is zaterdag 30 juli, omstreeks half één 's nachts. Het hotel draait op volle toeren en er is (nog) geen vuiltje aan de lucht. De nacht is nog jongen en de hoofden nog fris. Mason is nog niet zo lang geleden gezien en zag er nog tamelijk levend uit.

Ik heb besloten om net voor de moord te starten, omdat 's ochtends iedereen sowieso toch ligt te pitten. (x Ik heb niet meteen een beginsituatie, dus dit is echt om eventjes te wennen. Have fun!

In post vermelden: Naam, Locatie, Mood, Praat met/bezig met
Eventueel: Outfit, leeftijd, aantal jaar ervaring

I ~~LOVE~~ YOU NOT

[ bericht aangepast op 3 aug 2016 - 18:33 ]

Mhm?

3 aug 2016 - 23:50 Sempre is offline

Sempre 5089

ADAM (RAMSES) BERGER

25 | AT THE DANCING | WATCHING THE GIRLS | OUTFIT

In de drie jaar dat ik me in Hotel Aphrodite had bevonden waren veel dingen me duidelijk geworden. Het eerste was dat dit hotel niet enig in zijn soort was, iets wat ik als naïve beginner ooit wel had geloofd. Nog steeds ondervond ik dat ik dat feit nog weleens ontkende — waarschijnlijk omdat alles wat ik zag wat makkelijker te maken. Het tweede wat ik had ontdekt was dat de business niet bepaald werd door het aanbod maar door de vraag. En de vraag was groot, wat ook bleek uit de dancing die vol stond met mannen die uit waren op een avontuurtje. Ooit was ik hier terecht gekomen met het idee voor eens en voor altijd een stop te zetten op de praktijken. Drie jaar later wist ik echter dat wanneer dit hotel onderuit zou gaan er waarschijnlijk drie voor in de plaats kwamen. Die realisatie ontmoedigde me.
Terwijl mijn ogen door de dancing gleden vingen ze beweging op aan mijn rechter zijde. Een klant kwam op me afgelopen en vroeg waar hij een reservering kon maken. Een glimlach verscheen er op mijn lippen en als vanzelf nam ik Ramses' zijn persoonlijkheid aan. "Ik zal een van de meisjes met u mee laten lopen," stelde ik de man voor om vervolgens een kleine blondine te wenken die in de buurt stond. Ze was relatief nieuw en ik kon zo haar naam niet voor me halen, maar de angst die bij anderen op het gezicht stond was bij haar niet terug te vinden. Althans — niet op dit moment. Niet veel later waren de twee verdwenen waarna mijn blik opnieuw door de ruimte gleed.
Wanneer ik naar de ruimte keek als Ramses voelde ik me trots en hebberig. Voor een man zoals hij was dit een paradijs en was de ambitie aanwezig om hoger op te klimmen. Steeds vaker merkte ik dat Ramses niet meer een masker was, maar een aparte man waarin ik mezelf soms verloor. Hij was anders dan ik was — harder en killer — maar ik kon ook niet ontkennen dat we op zoveel punten overeen kwamen. Soms schrok ik er namelijk van hoe snel ik zijn gedrag kon aannemen.
"Hi Ramses," klonk er achter me en ik draaide me om mijn koele blauwe ogen op de donkerharige schoonheid voor me richtend. "Hallo Norah." Haar naam rolde als vanzelf over mijn lippen terwijl ik vragend een wenkbrauw ophield, ten teken dat ik wilde weten waarom ze hier was en niet bij een klant. Zoals ik al zei, Ramses kwam vaak in me naar boven zonder dat ik het door had. "Er zijn een stel kla -" De zin maakte ze niet af omdat een man haar op haar billen sloeg. Even kon ik een afkeurdende blik op de man werpen maar al snel herpakte ik me en volgde ik met een tevreden blik het gesprek dat tussen de twee plaatsvond.
Zodra het gesprek was afgerond keek Norah me aan, de zoete glimlach die eerder op haar lippen had gestaan uit beeld verdwenen. "Eh, wat ik wilde zeggen, is dat er een stel klanten is die cocaïne willen kopen. Heb je wat bij je?" Natuurlijk had ik wat bij me, maar het liefst had ik gehad dat Norah dit klusje niet uitvoerde. Mannen en drugs waren een slechte combinatie — daar had ik namelijk meer dan genoeg ervaring mee. Met een klein knikje beantwoorde ik haar vraag en stopte ik een hand in mijn broekzak om er een wit zakje uit te halen.
"Hoeveel wilde hij ervoor geven?" De vraag kwam wat nors over mijn lippen en van binnen vervloekte ik mezelf dat ik soms geen controle meer had over mijn Ramses kant. Om het wat minder nors over te laten komen gleden mijn ogen over haar gezicht, peilend of ze wel oké was. "Wil je dat ik met je mee ga? Dan kan ik meteen met hem over andere onderwerpen.. babbelen." De reden was natuurlijk klink klare onzin want ik had geen idee wie de man was, maar op een of andere manier wilde ik niet dat Norah daar in haar eentje op af ging.

[ bericht aangepast op 3 aug 2016 - 23:52 ]

When time and life shook hands and said goodbye.

4 aug 2016 - 0:58 reguluswife is offline

reguluswife 37248

N o r a h A r o h a W a l k e r

AT THE DANCING || TALKING TO RAMSES || HATING DRUG DEALS || DRESS ||SHOES

Ramsey knikte en had enkele seconden later een kleine zakje met het witte poeder er in te voorschijn gehaald. Het was raar om te bedenken dat ze nog geen tien jaar geleden op schoolkamp een smokkelspel deden waar poedersuiker als "cocaïne" diende, en dat ze nu daadwerkelijk cocaïne aan iemand moest verkopen. Als iemand dit vier jaar geleden tegen haar had gezegd, dan had ze geamuseerd gelachen, er vanuit gaande dat het een grapje was. Nu was het een nachtmerrie.
'Hoeveel wilde hij ervoor geven?' vroeg hij kortaf.
Dat had ze niet gevraagd. Ze ging eigenlijk altijd uit vanaf een prijs die iets boven de straatprijs lag, dus zo tussen de zeventig en tachtig euro. Ze kon nu echter lastig liegen, straks zei ze tachtig en wilde de klant maximaal maar zeventig euro betalen. Daarnaast was Ramses nog nooit echt boos naar haar toegeweest, en durfde ze het er wel op te wagen om de waarheid te spreken. Al zou ze klant gemakkelijk zo kunnen bepraten dat hij uiteindelijk meer geld neerlegde. Jammer genoeg was het in de dancing te riskant om het extra geld in haar jurk te steken. Ze wilde er al niet eens aan denken wat Bran zou doen als hij er achter zou komen dat ze stiekem fooi achterhield. Al dacht ze überhaupt niet graag aan hem. De gedachte aan hem liet een lichte frons op haar gezichtje verschijn. Er dwaalden vaak hele ideeën en fantasieën door haar hoofd over hoe haar leven nu geweest zou zijn als ze hem nooit tegen gekomen was, maar dat was niet het moment om er over na te denken.
'Dat heb ik niet gevraagd,' zei ze waarheidsgetrouw, zonder haar bruine kijkers van zijn gezicht te laten dwalen. 'Ze betalen eigenlijk altijd rond de zeventig, tachtig euro,' vervolgde ze op een zelfverzekerde toon.
'Wil je dat ik met je mee ga? Dan kan ik meteen met hem over andere onderwerpen.. babbelen.'
Zijn vraag bracht haar nogal van haar stuk, maar in alle eerlijkheid deed hij dat wel vaker. Hij maakte haar verward. Hij leek soms zo hard, maar op andere momenten was hij de vriendelijkheid zelve. Ze wist niet zo goed wat ze er van moest denken. Zijn vriendelijkheid scheen hij echt te menen, maar Norah kon haast niet anders dan geloven dat hij één of andere grap met haar uithaalde. Maar dat wilde ze niet geloven, en dat maakte alles zo verdomd verwarrend. Terwijl dit allemaal door haar hoofd schot, gleed haar blik kort naar de trap die naar boven leidt. Ze was van plan om de drugs aan de klant te geven, een excuus bedenken dat ze iets moest doen, om vervolgens even vijf minuutjes rust nemen, maar dat zal nu niet gaan lukken. Ze wist niet of de man voor haar daadwerkelijk met haar mee wilde, of dat "over andere onderwerpen babbelen" code was voor de klant vragen of hij haar mee wilde nemen naar een kamer, wat betekende dat ze pas over een uur een korte pauze kon houden. Aan de andere kant wilde ze niks liever dan dat hij mee ging, omdat er dan gelijk iemand bij was als de klanten lastig deden over dat ze geen drugs met hen wilde doen.
'Het hoeft niet, als je het druk hebt, maar klant contact tussen jullie en de klant kan vast ook geen kwaad,' antwoordde ze, om niet te wanhopig te lijken.

Only a fool mistakes kindness for weakness,
There is the heart of a lion within the spirit of a lamb.
Grace is selfless strenghty

[ bericht aangepast op 4 aug 2016 - 0:59 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

4 aug 2016 - 1:38 Shireen is offline

Shireen 2021

CHRISTOPHER 'KIT' HARVEY ELLIS JONES

Lobby ~ Talking to Romano ~ Bored, Thoughtful & Concentrated ~ Outfit

"I know how to make them crazy. I can drive anybody up the bloody fucking wall."

Zodra ik mezelf erop betrapte dat ik aan het staren was, knipperde ik snel een paar keer met mijn ogen, waarna ik me voor de zoveelste keer deze avond weer richtte tot het glas whisky dat voor me op het desk stond. Ik bekommerde me er even niet om dat het misschien onprofessioneel was om te drinken achter de service desk van een hotel. Maar dit was Hotel Aphrodite, ik was totaal niet dronken, en het maakte mijn gehele plaatje af.
Hunter was echter vrij stil geweest, of het in ieder geval nog niet waard geweest om mee te praten, dus ik had me al een tijdje kapot verveeld, tussen het ontvangst van de gasten door. Ik staarde dan misschien wel niet meer, maar de pen in mijn hand bleef nerveus op de hotel's agenda voor mijn neus tikken. Het verbaasde me dat de gebeurtenissen van afgelopen nacht me zo dwars zaten, en eigenlijk irriteerde ik mezelf daarmee.
Ik had niet verwacht dat Dani een nieuwe klant niet aan zou kunnen. Er waren een aantal bekende klanten die je maar beter niet met nieuwe meisjes alleen kon laten, gezien de perverse dingen die zij in het leven zoeken, maar dat Dani toch op die rode knop had moeten drukken om mij te hulp te laten schieten zodat ze niet gewurgd te worden... Dat zat me nu eenmaal dwars.
Ik zou nooit kunnen beweren danwel toegeven dat ik gevoelens voor die meid had, maar dat nam niet weg dat ze nog steeds mijn meisje was, en mocht die klant ooit nog terugkeren, dan zal Dani hem niet staan opwachten. Daar zou ik wel voor zorgen.
Mijn gedachten werden prematurely onderbroken doordat ik twee gedaantes de lobby binnen zag komen lopen. Direct ging ik rechter op zitten, en zette ik een vriendelijkere blik op, gezien ik me maar al te bewust was van het feit dat ik er diep in gedachten verzonken niet al te vriendelijk uit zag. Ik was niet geheel verbaasd, maar toch een beetje verrast door het feit dat de nieuweling Romano voor mijn neus stond.
'Goedenavond.' zei ik, doende alsof ik hem niet herkende. 'Ik had gereserveerd op de naam eh, Rivera.' sprak hij. Ook al was ik niet geheel slechtziend, zette ik in het schemerlicht van de lobby toch mijn bril op om het boek beter te kunnen bekijken. Alles leek te kloppen.
'Voor twee?' pretendeerde ik nog even te checken. Zonder dat ik er erg in had leunde ik een beetje naar links, waardoor ik langs Romano heen kon kijken, naar het meisje dat hij bij zich had.
Ze was al extreem jong, maar er was nog iets anders. Ik herkende haar. En eerst leek ik het niet te kunnen plaatsen, maar toen toch...
Een vriendin van Freya.

how dare you speak of grace

4 aug 2016 - 9:04 flakes is offline

flakes 284

ANGELINA MANDA FERYAL

aan de balie - gelukkig, enthousiast - bezig met Ro en Kit - nieuw - Outfit

Het was een perfecte dag geweest. Ro en ik hadden enkele steden bezocht, en ik was er nog helemaal enthousiast over. Ik had het zo romantisch gevonden, en dat we nu naar een hotel gingen maakte het nog beter.
Ik keek Ro even met een glimlach aan en kroop nog wat dichter bij hem aan. Het was een een tijdje geleden dat ik kennis had gemaakt met deze jongen, en het leek alsof hij de perfecte man voor mij was. Het klikte gewoon echt tussen ons.
“Deze trip is gewoon geweldig, zeker nu ik deze met jouw kan delen. “ Glimlachee hij naar mij terwijl hij één van mijn blonde lokken achter mijn oor plaatste. Het was inderdaad een fantastische dag geweest.
“Inderdaad, het is al lang geleden dat ik me niet zo heb geamuseerd. Maar zonder jou was het nooit hetzelfde geweest.” Was mijn reactie. Ik meende het ook, want zoiets deed ik niet vaak en Romano dicht bij me maakte mijn dag al helemaal geweldig.
“En de nacht is nogmaar begonnen, ik heb veel goede dingen gehoord over dit hotel. Een dancing en een gigantisch zwembad wie weet nog eens een fantastische kamer enkel en allen voor ons.” Zei hij er nog bij. Ik keek hem enthousiast aan. "Ik ben gek op dancings en benieuwd naar onze kamer ook.” Lachte ik naar hem. De Taxi stopte en ik keek nieuwsgierig naar het gebouw dat zich net voor mij stond. Toen Ro de deur voor mij opende keek ik hem tevreden aan en omhelsde hem. Ik keek even geamuseerd hoe hij me als een echte gentleman naar het hotel leidde. “Ik ga vlug even inchecken.” Zei hij en gaf vervolgens de fooi aan onze taxichauffeur. “Fijne dag verder.”, zei ik aardig aan de man die ons hier had gebracht. Ik volgde Ro binnen in het hotel en keek om me heen, het zag er inderdaad erg mooi uit. Ro liep naar de man achter de balie en dat deed ik dus ook. “Goedenavond.” Begroette de man ons beleefd.
“Ik had gereserveerd op de naam eh, Rivera.” Sprak Ro. Ik zag uit mijn ooghoek dat de man er een bril bij haalde en nog even alles checkte.
“Voor twee ?”, wou hij weten terwijl hij even naar me keek. “Ja, inderdaad.”, antwoordde ik vriendelijk. Ik bekeek de man een beetje beter. Ik had hem al ergens gezien ... Was het de broer van Freya ? Of leek hij er alleen maar op ? Ik besloot er niets over te zeggen omdat ik niet helemaal zeker was. Bovendien had Freya me verteld over haar broer die zich met vreemde zaken bezighield. Achter de balie in een hotel staan klonk voor mij niet echt vreemd.
“Kan u ons misschien zeggen waar de dancing ligt ?” Vroeg ik aan de man die bijzonder veel op Freyas broer leek, terwijl ik de hand van Romano vastnam. Ik kon niet wachten om te gaan dansen. “Sorry, ik ben misschien een beetje ongeduldig.” Glimlachte ik.

[ bericht aangepast op 4 aug 2016 - 9:07 ]

4 aug 2016 - 10:49 Ken_ is offline

Ken_ 18286

ROMANO EMIL RIVERA
FIRST YEAR, GREENBEAN, CHECKING IN WITH ANGELINA AND KIT, NERVOUS, OUTFIT

Alles leek te gaan volgens plan, beiden hadden we een geweldige avond achter de rug en eens ik haar warm had gemaakt voor het hotel waar we naartoe gingen, leek ze met de minuut enthousiaster te worden."Ik ben gek op dancings en benieuwd naar onze kamer ook.” had ze in de taxi nog naar me gelachen en hoewel ik vrolijk naar haar terug gelachen had voelde ik stilaan mijn menselijkheid verkruimelen, maar er was geen weg meer terug.
Maar toch... Het jonge meisje aan mijn zijde was de onschuld zelve, ze had de taxichauffeur vriendelijk een fijne dag gewenst en had gehoopt hier de trip van haar leven te hebben, laat staan dat ze... Haar maagdelijkheid aan mij geschonken had. Deze job was niets voor mij en met iedere stap die ik op de marmeren vloer zette voelde ik me nerveuser en nerveuser worden.
'Goedenavond.' de zware stem van Kit deed me weer opkijken en ik besloot mijn masker weer op te zetten. Kop op Ro, dit doe je voor je Oom en het zal je lukken ook, hoe slecht je je er ook bij voelt. Ik knikte Kit toe als begroeting en bekeek hem even kort, zijn fluweelgroene jasje leek licht te glinsteren door de belichting hier en het marmer leek spiegelschoon. (Sowieso niet door Beau, want bij hem zie je enkel vlekken, hoe hard de jongen ook mocht proberen)
Eens ik hem melde dat ik gereserveerd had op de naam Rivera deed hij gewoon zijn taak zoals hij hoorde te doen. Nadat hij het fijne brilletje met zwarte montuur op zijn neus gezet had begon hij de reserveringen te checken. Ik meende me goed te herinneren dat ik kamer 8 had ingehuurd, met toestemming van mijn oom -mijn neefje had weer eens van zijn off days dus die was onbereikbaar geweest-. Misschien mocht het maar voor 1 nacht geweest zijn, gezien mijn oom niet graag dure suites weggaf, maar 1 nacht was genoeg om Angelica toch nog een fijne laatste dag te schenken. Misschien mocht ik dan een loverboy zijn, zo bruut om haar meteen een andere kamer in de gooien was ik niet.
'Voor twee?' zijn woorden deden me even kuchen, een nerveuse tic van me, gelukkig moest ik niets bevestigen want “Ja, inderdaad.” bevestigde ze voelde hoe ze mijn hand vast nam. Haar smalle zachte hand voelde net als een kussentje aan en ik schonk haar een glimlachje voordat ik onze vingers met elkaar verstrengelde. “Kan u ons misschien zeggen waar de dancing ligt ?” Vroeg de jonge blondine vervolgend en zodra ik mijn mond opende om te zeggen dat ik de plek wel wist zijn, deed ik hem meteen weer dicht. Misschien was het beter om te doen alsof het hier nog maar mijn eerste keer was dus beet ik zachtjes op mijn lip en liet haar verder spreken. “Sorry, ik ben misschien een beetje ongeduldig.” glimlachte ze onschuldigen ik lachte even zacht waarna ik onze handen losliet zodat ik mijn arm om haar middel kon leggen. "We zijn enorm enthousiast over het hotel, ik heb veel goeds gehoord." speelde ik in op Angelina en keek even kort naar Kit voordat ik een kus drukte op Angels wang. " Ik wil natuurlijk het beste van het beste voor mijn meisje." ging ik verder, tja ik was nu eenmaal opgevoed als een snob -dat ben ik nu niet meer gelukkig- maar mijn geslijm voor de neus van Kit. Zelf ik zou mezelf niet kunnen verdragen hele dagen lang, maar meisjes hielden ervan om als prinsesjes behandelt te worden.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

4 aug 2016 - 12:55 Shireen is offline

Shireen 2021

CHRISTOPHER 'KIT' HARVEY ELLIS JONES

Lobby ~ Talking to Romano, Angelina & Beau ~ Suspicious, Concentrated & Irritated ~ Outfit

"I know how to make them crazy. I can drive anybody up the bloody fucking wall."

'Ja, inderdaad.' Tot mijn verbazing antwoordde het meisje, en niet Romano. Wild spatten mijn gedachten in het rond, zoekende naar een naam bij dit gezicht dat ik herkende, maar het kwam er gewoon niet uit. Haar naam kon ik me niet herinneren (of ik deze naam ooit heb gekend, wist ik ook niet meer), maar ik werd er steeds zekerder van dat ik haar inderdaad herkende als een vriendin van Freya. Een vriendin van mijn zus... In Hotel Aphrodite.
Ik keek haar wat langer aan, bestuderend, maar nog steeds vrijwel nietszeggend. Het leek wel alsof er ook iets in haar ogen begon te twinkelen. Herkende ze mij ook? Direct keek ik weer naar het boek voor me, en deed ik alles om haar blik te ontwijken. Ik streepte hun naam af.
'Kamer 8.' las ik. Ik stond op, draaide me om naar de kast met sleutels achter me, en haalde de sleutel van kamer 8 tevoorschijn, waarna ik deze aan Romano gaf, en niet aan het meisje, vooral om haar niet meer aan te hoeven kijken.
'Kunt u ons misschien zeggen waar de dancing ligt?' Ik bleef staan, maar haalde mijn bril van mijn neus en wees met dezelfde hand richting de trappen aan de linkerkant. 'Daar naar beneden.'
'Sorry, ik ben misschien een beetje ongeduldig.' 'Helemaal niet.' antwoordde ik nonchalant met een korte glimlach. 'We zijn enorm enthousiast over het hotel, ik heb veel goeds gehoord,' Romano drukte een kus op de wang van het meisje nadat hij mij kort had aangekeken. 'Ik wil natuurlijk het beste van het beste voor mijn meisje.'
Ik keek hem enkel stil aan. Hij wist ook wel hoe hij moest overdrijven. Straks moest hij nog hard-to-get gaan spelen, in plaats van het meisje, want zo enthousiast zou iedereen irritant vinden. Ik in ieder geval wel... Om niets te laten merken schonk ik het paar een vriendelijke, concluderende glimlach. 'Enjoy your evening.'
Ook al hoopte ik rustig weer op mijn plek te kunnen gaan zitten, werd ik onderbroken door hetgeen dat mijn gezichtsveld binnen liep. Beau. Ik zuchtte diep.
'Heb je eindelijk besloten om ons met je aanwezigheid te verblijden?' Oprecht kalm liep ik achter de balie vandaan, met het halflege glas whisky in mijn hand, en ik benaderde hem.
'You need to pick up your weight, friend.'

[ bericht aangepast op 4 aug 2016 - 12:56 ]

how dare you speak of grace

4 aug 2016 - 13:57 Elentiya is offline

Elentiya 12379

——————————————————————————

——————————————————————————

Dani Reina Verdad

”I knew my innocence was lost when I realised I was no longer afraid of the darkness surrounding me. .
Instead, I discovered, I fear the darkness that hides inside me.”

• Twenty-five • Somewhere - With Talitha • ~~Fuck~~ you, bellota • Outfit •

Na nog één laatste blik in de spiegel te willen werpen — om te zien of ik werkelijk nergens een plekje vergeten was — zag ik via hetzelfde spiegelbeeld Talitha naar binnen komen. De gezichtsuitdrukking op het gezicht van roodharige jonge vrouw maakte me al snel kenbaar dat ook haar humeur niet het toppunt van vrolijkheid bezat; wat zelfs een tikkeltje leek te verergeren bij het opmerken van iemand anders die in dezelfde ruimte als haar aanwezig bleek te zijn. Bij het herkennen van haar lieftallige kamergenootje vloeide de woorden echter al snel over haar lippen heen, eveneens haar overkomen vriendelijker bleek dan haar uitdrukking eerder voorspelt zou hebben.
”Christ, kun je daadwerkelijk geloven dat iemand die je zojuist de tijd van zijn zielige, dieptrieste leven hebt gegeven te beroerd is om zelfs maar één cent fooi te geven? Ik bedoel mannen zouden in de rij moeten staan om..."
Met een hoog, schril lachje onderbrak de jonge vrouw haar tirade toen deze mijn spiegelbeeld eens goed bekeek. De moed leek me voor haast luttele seconde in mijn hoge pumps te zakken daar dit niet veel goeds leek te betekenen.”Oh jezus, je ziet er niet uit.” Nog zacht nagniffelend draaide Talitha me aan mijn schouders om zodat haar poelen me nog iets grondiger konden opnemen. Lichtjes trok ik één van mijn wenkbrauwen op — wetende dat de roodharige me van een van haar perfect gekapte conclusies ging voorzien.
"Heus, als je een imitatie probeert te doen van een nieuw scharminkel dat zojuist haar eerste wip heeft gehad, dan krijg je elf van de tien punten. Misschien twaalf. En... was dat je rode lippenstift?"
Hoofdschuddend wist een klein glimlachje zich op mijn lippen te krullen terwijl Talitha haar aandacht allang weer verlegd leek te hebben en zich stortte op het laatje waarin ik de lipstick had gemikt. “Gracias. Ik voel me zeer vereerd met het gegeven dat deze waardeloze cover-poging me op z’n minst elf punten heeft opgeleverd. En ja, dat is inderdaad mijn rode lippenstift. Schroom je niet om hem te gebruiken.” Een sarcastisch, grinnikend geluidje wist mijn lippen te verlaten, waarbij ik met mijn heup lichtjes tegen een kastje aan leunde. In een uiterste vorm van gedrilde perfectie stiften Talitha haar volle lippen in dezelfde donkerrode kleur als het mijne.
Ik tilde niet te zwaar aan haar woorden, wetende dat ze het ergens met een goede bedoeling zei. Inmiddels was er niemand meer in de dit Hotel waar ik mezelf extreem voor opdofte, niet voor de klanten noch voor de jongens. De enige persoon waar ik mezelf nog mooi voor maakte was niemand minder dan mezelf. Elk streepje make-up wat ik aanbracht deed ik omdat ik dat mooi vond en niet omdat een of andere gulzigaard dat van me verlangde. Ik vond het dan ook allesbehalve humoristisch dat ik nu een lelijke dikke laag in mijn hals had moeten aanbrengen vanwege de losgeslagen lusten van een perro sucio.
”Vertel op,” beval Talitha me. Klaarblijkelijk was het nu pas tot haar doorgedrongen dat ik niet zomaar voor de act ‘nieuw scharminkel’ was gegaan daar er enige spoor van bezorgdheid in haar stem leek te doorklinken. Zonder schroom streken haar handen — in afwachting van mijn reactie — een plooi glad van mijn jurkje en kantelde ze haar gezicht iets terwijl ze naar me op keek. Mijn lippen perste zich tot een smalle streep. Van iedereen in het Hotel was de roodharige jonge vrouw vermoedelijk de enige vrouw waaraan ik mijn zwaktes kenbaar maakte. De ruime ervaring die wij beide dames deelde was eveneens een oorzaak daarvan; tezamen met de goed ontwikkelde band die we hadden weten te creëren door de jaren heen — de nachtelijke terrors van mijn dromen nog maar daargelaten.
Het was daarom dan ook dat ik me zonder tegenstribbelingen in haar omhelzing liet trekken, en de stille behoefte naar een zachte troost op deze manier liet vervullen, terwijl mijn woorden haast giftig mijn lippen verlieten. “Die nieuwe klant die ze me gisteren voorschotelde? Het bleek dat het stuk stront al jaren droog had gestaan en op een iets te wellustige manier zijn hoogtepunt trachtte te bereiken.” Een lichte snuif verliet mijn lippen. “Geloof me, die bellota zal voorlopig zijn ballen niet meer kunnen legen, want die hebben de aankomende tijd nodig om opnieuw in te dalen.”
Hoewel ik de woorden verbitterd en vol afschuw uitspuugde poogde ik de zure herinneringen uit mijn hoofd te houden. Ik dankte de roodharige vrouw in stilte voor haar komst, want dit lukte me in haar bijzijn pakweg een stuk beter dan wanneer ik alleen was geweest. “"Je ziet er zo veel mooier uit met een lach op je gezicht, bella. Jouw lach doet alle andere glimlachen verbleken en de klootzak die dat heeft miskend, is het niet waard om die kilo's foundation aan te verspillen. Ik daarentegen ben het wel waard om aandacht te krijgen, dus laten we even uitblussen in de zitruimte? Oh, en heb je een pepermuntje of zo? Ik zweer dat jij niet de enige bent die een zware nacht heeft."
Lichtjes schoot één van mijn wenkbrauw opnieuw omhoog, waarna een korte gniffel van mijn kant de ruimte vulde. Iedereen mocht zeggen van Talitha wat ze wilde — de vrouw had serieus enkele problemen — maar het was een vastgesteld feit dat ze je, danwel op haar manier, een goede troost wist te bieden. Dat ze daarmee tactvol de aandacht naar zichzelf trachtte te brengen was geeneens erg; scheelde mij weer mijn eigen kopzorgen, waar ik op dit moment niet de energie voor had. “Wie er in dit Hotel geen pepermuntje bij zich heeft doet haar werkt niet goed,” knipoogde ik haar toe. Uit een ander laatje viste ik een rolletje pepermunt, waar ik de jonge vrouw er een van aanbod alvorens ik besloot haar hand vast te pakken zodat we samen het toilet konden verlaten.
”Kom, we gaan de zitruimte eens opzoeken terwijl jij me onderweg verteld welke kwast er te gierig is geweest om je geen fooi te geven.”

[ bericht aangepast op 4 aug 2016 - 17:03 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

4 aug 2016 - 14:32 Frisk is offline

Frisk 8242

Beau Rivera
24 jaar | Outfit | Lobby | Hongerig & opgewekt| Praat met Kit

I don't need your approval, darling. That's for ~~insecure~~ people.

De zachte muziek van de lobby begroette me, zodra ik de trap af kwam. Zelfs na bijna twee dagen in bed te hebben gelegen, klonk het nog altijd even slaapverwekkend. Mijn maag besloot hier iets aan te doen, door een eigen interpretatie van het deuntje te brengen. Helaas was ik geen fan. Lichtelijk gehaast liep ik door de gang met mijn blik op de wat meer open ruimte voor me gericht.
Toen ik bijna de zitruimte binnenliep, kwam ik voorbij een koppel dat richting de trap liep. Onmiddellijk herkende ik Romano en mijn mond ging al open om hem te begroeten, toen mijn blik op het meisje naast hem viel. Ik had haar nog nooit gezien, maar besefte wel meteen wie ze was. De begroeting ging over tot een valse geeuw, die dan op zijn beurt overging op een echte waarbij ik ook even aan mijn neus krabde. Mijn maag gromde nog eens, om het af te maken. Na de geeuw verscheen er een lichte, beleefde glimlach op mijn gezicht, waarna ik mijn aandacht verloor.
Zodra ik de ruimte inliep, zag ik dat er nog enkele bananen en appels in de fruitschaal op de balie lagen, waardoor de glimlach wat oprechter werd. Echter had iemand anders andere plannen.
"Heb je eindelijk besloten om ons met je aanwezigheid te verblijden?" vroeg Kit me vanachter de balie. Mijn oog viel op zijn glas en ik besefte dat ik best ook wel wat te drinken kon gebruiken, al leek alcohol me op dat moment geen goed idee. Ik haalde nonchalant mijn schouders op.
"Af en toe toon ik nu eenmaal mijn hart en doe ik de wereld een pleziertje. Je kent me," antwoordde ik, terwijl ik op hem afstapte - of toch op de schaal naast hem. Helaas besloot hij dat hij me ergens halverwege de hal wilde ontmoeten en liep hij van de balie weg. Ik voelde hoe mijn goede humeur een kleine deuk opliep. Ik had nooit behoefte om een preek van Kit aan te horen, maar nu was helemaal niet het moment. Niet dat ik me er veel van aantrok.
"You need to pick up your weight, friend," begon hij, terwijl ik hem straal voorbij liep en een appel bemachtigde. Daarna draaide ik me om en tilde mezelf op de balie. Als antwoord zette ik mijn tanden in het stuk fruit en keek hem strak aan.
"Het hotel valt niet uiteen als ik even een dutje neem, buddy." Ik nam nog een hap. "Ik wissel wel nog eens met iemand om het in te halen," mompelde ik al kauwend. Echter wisten we allebei dat de kans klein was dat dat er ooit echt van zou komen. Het ging bijna iedere keer zo. Ik bleef te lang wakker, crashte voor een paar dagen en zodra ik wakker werd, kreeg ik een preek waar ik me absoluut niets van aantrok. Zelfs César had het opgegeven om me er altijd op te berispen. Al hoopte ik wel dat hij niet net de afgelopen twee dagen besloten had om contact op te nemen met het Hotel, anders zou ik dit ook in het Spaans te horen krijgen, en ik had wel iets beters te doen - iets te drinken te pakken bijvoorbeeld.
Ik zwierde mijn benen naar de andere kant van de balie en sprong er - zonder ongelukken, applaus - vanaf. Onder de balie stond een kleine koelkast voor degenen die lobbydienst hadden, en ik hoopte dat er iets in stond zonder alcohol. Gelukkig voor mij, stond er nog één blikje cola in, dat ik dan ook gretig eruit haalde en opendeed.
"Cheers," grinnikte ik, terwijl ik het blikje richting Kit ophief.

[ bericht aangepast op 6 aug 2016 - 13:43 ]

Mhm?

4 aug 2016 - 19:05 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Big girls cry when their hearts are breaking

4 aug 2016 - 21:36 flakes is offline

flakes 284

ANGELINA MANDA FERYAL

aan de balie an gaat naar de dancing - gelukkig, enthousiast - bezig met Ro en Kit - nieuw - Outfit

Ik had geprobeerd om de man achter de balie beter te bekijken, maar hij leek mijn blik te vermijden. Ik wist bijna zeker dat hij het was, maar waarom had hij zich dan verstopt voor mij ? Had hij me ook herkend ?
'Kamer 8.', had de man gezegd en hij had de sleutel van onze kamer uit een kast gehaald en aan Romano gegeven.
Hij wees naar de trappen die zich niet zo ver van ons bevonden om te antwoorden op mijn vraag.'Daar naar beneden'. Ik bedankte de man voor zijn antwoord en voelde dat de hand van Ro over mijn middel gleed. Ik kreeg meteen een glimlach op mijn gezicht.
'We zijn enorm enthousiast over het hotel, ik heb veel goeds gehoord.' Zei Ro en hij gaf vervolgens een kus op mijn hand. 'Ik wil natuurlijk het beste van het beste voor mijn meisje.' Ik lachtte even en trok mijn hand weg om hem een snelle kus te geven. 'Wat galant van je, Ro.' Zei ik met een lichte overdrijving in mijn stem.
'Enjoy your evening.' Zei de man die verdacht veel op Freyas broer leek. 'Danku, fijne avond.' Antwoordde ik net als altijd beleefd. Zo was ik ook eenmaal opgevoed, maar ik vond het wel vreemd dat hij niet in mijn ogen 'durfde' te kijken.
Ik zag nog net dat een geeuwende man langskwam maar ik gaf er niet al te veel aandacht aan. De enige man in mijn ogen stond naast mij. Ik trok hem mee richting de trappen. 'We zullen wel eens zien of de dancing goed genoeg is voor je meisje' Zei ik speels. We kwamen binnen en ik was helemaal niet teleurgesteld. De zaal zag er super mooi en netjes uit. De poetsvrouw van dit hotel moest hier vast uren aan werken want het zag er net als nieuw uit. Ik keek een beetje rond me heen en merkte al snel op dat er veel oudere mannen zaten. Nou ja, ouder dan mij. Maar er waren ook veel jongere meisjes, maar ik gokte dat ze toch een beetje ouder dan mij waren. 'Vreemde mannen hier precies.' Zei ik aan Romano toen ik een blik aan een tafel gaf met oudere mannen. 'Dus, wat zullen we doen ?'.

[ bericht aangepast op 4 aug 2016 - 21:37 ]

4 aug 2016 - 23:53 Ken_ is offline

Ken_ 18286

ROMANO EMIL RIVERA
FIRST YEAR, GREENBEAN, DANCING WITH ANGELINA, NERVOUS, OUTFIT

Of het waren de zenuwen die ik had, of het was Kit die zicht toch echt vreemd gedroeg. Zijn bruine kijkers leken het te vertikken om naar Angelina te kijken en dit viel toch wel op. 'Kamer 8.' Bevestigde Kit waarna hij me de sleutel haf. Het was een simpele sleutelkaart die ik gemakkelijk kon wegsteken in mijn portefeuille iets wat ik dan ook netjes deed . Nog steeds mijn meisje mijdend deed Kit zijn bril af en wees met diezelfde hand richting de trappen, zodat hij Angelica's vraag kon beantwoorden. 'Daar naar beneden.' Vanuit mijn ooghoeken zag ik Beau nonchalant de lobby binnen komen en hoe erg in de neiging had om hem te begroeten, was het maar goed dat Angelina me hiervan weerhield, ookal wist zij hier niets van natuurlijk. 'Wat galant van je, Ro.' Antwoorde Lina met een lichte overdrevenheid in haar stem maar dat vond ik net wel leuk aan haar. Ze was speels, mooi, enorm vriendelijk. Beter had ik dan ook niet kunnen treffen. Haar zachte lippen had ze kort op mijn wang geplant wat me zachtjes deed lachen. 'Enjoy your evening.' Ik knikte Kit nog toe waarna ik werd meegesleurd door het enthousiaste meisje aan mijn zijde.
'We zullen wel eens zien of de dancing goed genoeg is voor je meisje' Zei ze speels terwijl we de trappen af gingen en zoals ik wel had verwacht vond ze het er super uitzien. De dancing was dan ook wel een spektakel om het te bewonderen al begreep ik wel dat dit statement niet voor de werkende meisjes gelde. De kleuren waren paars wat ergens wel mysterie in zich op bracht en het was nog 'relatief' rustig. 'Vreemde mannen hier precies.' Merkte Angelina op waardoor ik haar blik even volgde alsof ik het nog niet gezien had. "Het is ook wel een luxueus hotel, niet meteen een hangplek voor jongeren lijkt me." zei ik onschuldig en glimlachte naar haar, waarna ik onbewust mijn arm beschermend om haar middel hield, die vieze mannen mochten vandaag hun vuile vingers thuishouden en ik ging er dan ook voor zorgen dat Lina niet zomaar aan de haaien werd gevoerd. Zo zat ik niet in elkaar en ik hoopte dat ze me niet gingen veranderen in iemand die ik niet was....
'Dus, wat zullen we doen ?' stelde ze voor en ik keek even rond. "Misschien eerst wat drinken aan de bar? " stelde ik voor aan haar waarna ik mijn lippen naar haar oor bracht. "En heel misschien kunnen we wat gek doen bij het zembad buiten." zei ik speels in haar oor en keek haar met pretoogjes aan. Kort was ik vergeten waarom we hier alweer waren, maar de realiteit sloeg me al snel weer in mijn gezicht. Ik begeleide Lina rustig naar de bar en ging op één van de krukken zitten. "Weet je wat iemand me ooit geleerd heeft?" begon ik terwijl ik in haar diepblauwe ogen keek. "Als iemand je ooit een drankje aanbied, neem meteen het duurste." een lichte grijns sierde mijn lippen. " Daarbij verdient mijn prinsesje wel het beste drankje hier." vervolgde ik.

BRAN OAKLEY
5TH YEAR, AT THE DANCING, OUTFIT, FEELING MEH

Terwijl ik de glazen stond af te wassen had ik al enkele keren de dancing rondgekeken. Sinds het accident gisteren waardoor één van de meisjes bijna gewurgd werd door een te agressieve klant waren we erop gewezen agressieve klanten te verzoeken om weg te gaan. Vandaar dat ik de dancing wat in de gaten probeerde te houden. Zo zag ik heus wel dat Norah straal langs me heen gelopen was om wat aan Ramses te vragen -god ik mocht die kerel niet, iets aan hem klopte ook gewoon niet- en had ik ook de nieuwe opgemerkt met een nieuw, piepjong meisie aan zijn zijde. In de tussentijd had ik al enkele fooien gekregen van mannen die tevreden gesteld waren voor de nacht en dit geld had ik zorgvuldig gestoken waar de fooien ook hoorden te zitten. De luide muziek zorgde ervoor dat het geroezemoes van de klanten amper hoorbaar werd en maar goed ook want veel zin om naar veel geslijm te luisteren had ik niet.
Mijn groene kijkers richten zich algauw op het roodharige meisje -of was het nou bruin? geen idee een mengeling van de twee. Naar mijn mening stond ze er maar een beetje dus knipte ik in mijn vingers om haar aandacht te trekken en wenkte haar zodat ze me toch nog zou verstaan door deze muziek. "Zeg eens kleintje wat sta jij daar te doen? " zei ik streng en fronste even. "Als je beter je werk zou gaan doen, had je al lang die lege glazen daar gezien." zei ik luid, maar niet zo dat ik ging roepen. Ik knikte in de richting van een lounge waar enkele rijke zakenmannen stonden. "Ga eens vragen of ze nog wat willen drinken ja?" mijn strenge blik verzachte iets en ik trok mijn wenkbrauw op in afwachting wat ze zou gaan doen of zeggen.

[ bericht aangepast op 4 aug 2016 - 23:54 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

5 aug 2016 - 0:32 Tahani is offline

Tahani 10513

Ivy Wynter Keegan

22 Y/O | IN THE DANCING | FEELING UNCOMFORTABLE/SCARED | TALKING TO BRAN

Every word that he says is a dagger in me.

Ongemakkelijk trippel ik van mijn ene been op het andere. Ik voel me verschrikkelijk ongemakkelijk en ik probeer me zo onzichtbaar mogelijk te maken. Het gaat niet goed, de blikken van enkele mannen glijden over me heen en ik zie ze grijnzen, zelfs al is het hier donkerder dan normaal. Na wat gisteren is gebeurd met een van de meisjes — ze werd bijna gewurgd door een klant! — ben ik nog banger voor wat er met mij gaat gebeuren. Dani is hier al langer dan ik, dus wat kunnen ze in godsnaam bij mij doen...
Mijn aandacht wordt getrokken door het geknip van vingers en ik kijk op. Mijn ogen glijden af naar een van de mannen achter de bar: Bran. Verdomme. Ik slik moeilijk en ik loop langzaam naar hem toe. Wat wil hij van me? Bran is nou niet mijn favoriete persoon.
'Zeg eens, kleintje, wat sta jij daar te doen?' vraagt hij me streng en ik slik de brok in mijn keel weg, maar helaas kan ik geen antwoord geven. Wat sta ik te doen? Ik probeer me onzichtbaar te maken. Ik wil hier weg. 'Als je beter je werk zou gaan doen, had je allang die lege glazen daar gezien.' Zijn stem wordt wat harder en onwillekeurig krimp ik een beetje ineen. Ik bijt op mijn roodgestifte onderlip en laat mijn blik naar de tafel glijden, waar allemaal mannen aan staan te praten. 'Ga eens vragen of ze nog wat willen drinken, ja?'
Ik zie dat zijn blik toch wat verzacht, maar ik heb al snel geleerd dat de jongens hier niets van menen. Ik knik snel even en gris een dienblad van de rand van de bar af, waarna ik me met lood in mijn schoenen naar de tafel begeef. Ik haal eens diep adem en zet een glimlach op. Met licht trillende handen pak ik de glazen van de tafel af en ik plaats ze geconcentreerd op het dienblad. Ik kijk even naar de mannen, die me ongegeneerd bekijken. Ze moeten zich inhouden, merk ik.
'Goedenavond, heren,' glimlach ik ze toe en ik leg mijn vrije hand op de rugleuning van een van de mannen, hij ziet er het jongst uit en dus vind ik hem het minst eng. 'Kan ik jullie nog wat inschenken?' voeg ik eraan toe. Ze lachen eventjes. De man naast me laat zijn hand over mijn billen en benen glijden en ik moet moeite doen om niet meteen weg te rennen.
'Doe ons maar een whisky,' beantwoordt hij mijn vraag namens alle mannen, 'en neem zelf ook wat.' Hij knipoogt eventjes naar me en de mannen lachen hartelijk. Ik knik ze even toe, pers er nog een lachje uit en draai me dan meteen om, weg van het groepje. Hierdoor glijdt de hand van de man van me af en ik loop meteen naar de bar, naar Bran. Heeft hij me de hele tijd in de gaten gehouden?
'Vier whisky,' zeg ik hem zachtjes en ik zet de vieze glazen op de bar neer waarna ik kort naar de jongen kijk. Ik wil nog altijd niet accepteren dat ik hier gevangen zit, dat ik met geen mogelijkheid weg kom. En ik haat het idee dat ik nooit meer weg zal komen.

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

5 aug 2016 - 1:03 Sempre is offline

Sempre 5089

ADAM (RAMSES) BERGER

25 | AT THE DANCING | TALKING TO NORAH | OUTFIT

Toen de brunette antwoordde dat ze niet om de prijs had gevraagd trok ik verbaasd een wenkbrauw op. Dat soort dingen waren nu eenmaal procedure en ik begreep niet hoe ze dat had kunnen vergeten. Heel even werd mijn blik wat donkerder maar dat wist ik te verbergen door het zakje even te bestuderen.
"Ik heb op het moment vijf gram bij me. Mocht hij meer willen dan moeten we Kit even erbij halen, die jongen heeft vast wel iets." Bovendien kon het wel interessant zijn voor de man om even om de tafel te zitten met de klant mocht hij meer willen. Misschien had Norah wel een nieuwe klant te pakken en dan moesten we zo snel mogelijk handelen. Heel even had ik door hoe erg dat klonk en moest ik moeite doen om mijn gedachtens niet te verraden. Ik wist dat er al enkelingen waren die me niet helemaal vertrouwden maar ik had er weinig zin om nog meer op te vallen. Bovendien was me opgevallen hoe Bran even had staan staren. Ik had altijd al geweten dat de man wantrouwend naar me was, maar het hielp waarschijnlijk ook niet mee dat zijn meisje naar mij was gekomen in plaats van hem. Niet dat het me uitmaakte, als er iemand was die ik graag zou verlinken dan was hij het wel.
Mijn gedachten werden onderbroken door Norah. "Het hoeft niet, als je het druk hebt, maar klant contact tussen jullie en de klant kan vast ook geen kwaad," zei ze en ik glimlachte heel even. Het meisje was veel te lief voor haar eigen best wil en dat was waarschijnlijk ook de reden dat Bran haar te pakken had gekregen.
"Nee, misschien is dat wel een goede kans. Als je hem even aanwijst dan ga ik er wel op af en dan kun je daarna misschien beter naar Bran gaan. Hij staat al de hele tijd hier boos naartoe te kijken en ik heb geen zin in zijn gezeik." De woorden klonken wellicht wat grof maar ik had dan ook alles behalve vriendschappelijke gevoelens voor de man. Desalniettemin wist ik ook dat ik hem niet moest uitdagen, hij was dan weliswaar niet een van de belangrijkere personen in het hotel, maar hij liep wel al langer mee dan ik. En dat betekende dus dat ik hem zoveel mogelijk uit de weg ging.

[ bericht aangepast op 5 aug 2016 - 1:07 ]

When time and life shook hands and said goodbye.

5 aug 2016 - 13:40 flakes is offline

flakes 284

ANGELINA MANDA FERYAL

aan de bar in de dancing - gelukkig, enthousiast - bezig met Ro en Bran - nieuw - Outfit

"Het is ook wel een luxueus hotel, niet meteen een hangplek voor jongeren lijkt me." Reageerde Romano onschuldig op mijn eerste opmerking. Hij had waarschijnlijk gelijk, ik was het nog niet gewoon om in zo'n luxueuze hotels te verblijven.
"Misschien eerst wat drinken aan de bar? " Antwoordde hij vervolgens mijn vraag. "En heel misschien kunnen we wat gek doen bij het zwembad buiten.", voegde hij er nog even aan toe. "Dat lijkt me een goed plan, maar ik zal niet te laat gaan slapen want ik ben een beetje moe door onze trip." Geef ik toe terwijl ik samen met Romano naar de bar stap en op een kruk ga zitten, net naast hem. "Weet je wat iemand me ooit geleerd heeft?" Vroeg Romano geheimzinnig. "Euhm, nee ? Geen idee ?" Antwoordde ik nieuwsgierig en afwachtend op zijn antwoord. "Als iemand je ooit een drankje aanbied, neem meteen het duurste. Daarbij verdient mijn prinsesje wel het beste drankje hier." Zegt hij met een grijns. Wat was hij toch een schatje. "Ro, ik hoef echt geen duur drankje hoor." Zeg ik lachend. Hij had al zo veel voor mij gedaan, en ik had meer zin in iets simpel.
Ik keek naar een man [Bran] die glazen aan de bar stond af te wassen. Hij leek me niet meteen de aardigste man van het hotel. Ik schrok even van de manier waarop hij opeens tegen één van de serveersters sprak. Ik kreeg er een vreselijk gevoel bij. Waarom deed hij zo gemeen ?
De serveerster leek erg bang te zijn en volgde meteen de aanwijzingen van de vreselijke barman.
"Meneer! Mag ik u vragen waarom u zo tegen dat meisje spreekt." Vroeg ik met een lichte irritatie. Ik vond het echt niet kunnen en kon het niet laten om er een opmerking over te geven.
"Ik wil trouwens graag een glas water alstublieft." Vroeg ik even later met een kille blik.

[ bericht aangepast op 5 aug 2016 - 13:57 ]

5 aug 2016 - 18:41 Ken_ is offline

Ken_ 18286

BRAN OAKLEY
5TH YEAR, AT THE DANCING, OUTFIT, FEELING MEH

Het meisje knikte en volgde angstig mijn bevelen op. Nadat ze een dienblad van de bar genomen had liep ze met kleine stapjes op de mannen af die maar al te tevreden lijken te zijn met de aanwezigheid van het jonge meisje. Nauwlettend bleef mijn blik op haar rusten terwijl ze met trillende hand de glazen op har dienblad zette , één van de mannen begon over haar benen te wrijven en iets afkeurend schudde ik mijn hoofd. Hunter mocht zijn meisje wat beter gaan optrainen, zo ging ze nooit veel klanten kunnen oppikken, vanaf hier leek ze wel een trillende vibrator.
Eens ze dan ook terug aan de bar kwam wist ze me de bestellingen van de mannen te geven. 'Vier whisky,' melde ze en ik keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Beter kon niet zeker? Wat ben je toch zielig." mompelde ik met mijn ogen rollend waarna ik de glazen nam en deze in het sop zette. Het was pas toen ik een stem hoorde dat ik geïrriteerd op keek. "Meneer! Mag ik u vragen waarom u zo tegen dat meisje spreekt." vroeg ze met lichte irritatie in haar stem. Schattig hoor -not- Een wat neerbuigend lachje verleit dan ook mijn lippen. Het is pas toen zij en haar loverboy wat bestelde dat ik me realiseerde dat het nieuwe meisje nog niets van dit leventje af wist. "Omdat ik haar meerdere ben, daarbij dat mag je ook wel eens gaan beseffen." bromde ik waarna ik twee glazen water voor hun neuzen schoof. " Daarbij is het ook mijn job om haar te commanderen. Mocht je hier gaan werken, dan besef je het wel snel genoeg." zei ik met een vals grijnsje en een knipoogje erbovenop naar de blondine waarna ik me naar Evy - of zoiets ik ben niet goed met dingen onthouden- toe draaide. Ik schonk de vier glazen wiskey in en keek haar streng aan. "Doe vervolgens eens wat beter je best ja. Je wilt je vriendje toch niet teleurstellen neem ik aan?" wat bruut duwde ik het dienblad terug in haar handen en botste ik haast tegen Ramses aan waardoor ik kort naar hem en naar Norah blikte voordat ik terug naar mijn deel van de bar liep.

ROMANO EMIL RIVERA
FIRST YEAR, GREENBEAN, DANCING WITH ANGELINA, NERVOUS, OUTFIT

"Dat lijkt me een goed plan, maar ik zal niet te laat gaan slapen want ik ben een beetje moe door onze trip." sprak Angelina en ik knikte begrijpend. De rit en al dat shoppen was inderdaad best vermoeiend geweest maar ook best leuk. Al ging ik dit niet toegeven aan de andere loverboys...
Eens ik haar vertelde over dat ze altijd het duurste van de kaart moest kiezen leek ze dat niet nodig te vinden "Ro, ik hoef echt geen duur drankje hoor." merkte ze op en ik was lichtelijk verbaasd maar knikte dan, zelf had ik ook niet zo veel zin in een ingewikkeld of zwaar drankje.
Beiden leken we op te kijken naar Bran die aan de bar stond en nogal bruut tegen Ivy bezig was. Erg goed kende ik het meisje niet, maar ik wist wel dat ze hier ongeveer 4 maanden zat. Onbewust beet ik dan ook op mijn lip eens ik de manier waarop de man het meisje bevelen haf. Als ze zo tegen Angelina zouden reageren...
Ook Angelina leek het niet te kunnen waarderen en kwam haast meteen voor het meisje op waardoor ik ietwat paniekerig Ramses zocht. Ik had hem ook ergens aan de bar gezien en hij was één van de jongens dat ik hier wel als een goede vriend wit te beschouwen, ondanks dat ik hem nog niet zo lang kende "Meneer! Mag ik u vragen waarom u zo tegen dat meisje spreekt.", De manier waarop Angel de man aan sprak leek hem niet te amuseren en ik beet iets harder op mijn lip waardoor het begon te bloeden. "Ik wil trouwens graag een glas water alstublieft." vervolgde ze met een kille blik en ik kuchte even waarna ik ook naar de jongen keek , ik vond hem maar een luguber type. " Twee glazen water, graag." besloot ik dan maar te zeggen en keek kort naar Ivy. Het was onterecht dat ze nieuwelingen zomaar in de dancing plaatsten...

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Index RPG Actieve Topics Zoek