[RPG • 300] The Crossroads of Destiny [Speeltopic] - Speeltopics

De spanning die in de lucht hang lijkt haast constante elektrische schokjes te geven aan mijn lichtbruine huid, terwijl ik mij een weg baan naar het klaslokaal waar we straks engelse les zouden moeten hebben. Normaliter heb ik het al niet op maandagen, dinsdagen en donderdagen, omdat we dan lessen in bending hebben en dat betekent dat het waterdagen zijn, de meest vreselijke dagen uit de week. Echter doen de gebeurtenissen van gisteravond daar nog een schepje bovenop. Ik ben iemand die graag uit de problemen blijft en heb mij tot noch toe redelijk ver weg weten te houden van de discussies omtrent de goedheid of kwaadheid van bending. Ik vrees alleen dat die opdracht vandaag nog vele malen zwaarder zal zijn. Ik ga er vanuit dat iedereen heeft gehoord dat er gisteren weer rellen zijn geweest en naar mijn weten zijn sommige studenten daar zelfs bij aanwezig geweest. Dat zorgt ervoor dat de rellen zich mogelijk letterlijk naar binnen hebben verplaatst en dan wordt ontwijken een stuk lastiger. Ergens is het best ironisch als ik daar middenin zou belanden. Sturen mijn ouders mij naar een speciale school om te leren water benden, kom ik juist in aanraking met zij die tégen het hele bending zijn en waarschijnlijk liever zien dat ik zo incapabel blijf als ik nu ben. En heel eerlijk? Zo gek is het niet. Men beschouwt vuur misschien als destructief, maar ik heb met eigen ogen gezien dat water net zo cru kan zijn.
Met een zucht stap ik het klaslokaal binnen en laat mijn blik over de aanwezigen gaan. Echter besluit ik zoals gewoonlijk ergens onopvallend aan de linkerzijkant in één van de middelste rijen te gaan zitten. Ik vind het een vrij strategische plek. Je wordt niet tot de onruststokers achterin gerekend of tot de immer actieve leergierige mensen voorin. Daarnaast val ik ook niet in de middengroep hier waar de docent negentig procent van de tijd naar kijkt, omdat ik aan de buitenrand zit. Perfect voor iemand als ik. Ik leg mijn boeken op tafel en begin afwezig wat bloemetjes en andere krabbeltjes in mijn schrift te tekenen. Alles onopvallend en in stilte.
Ik vraag mij net in gedachten af wat dit allemaal gaat betekenen voor de lessen van vandaag, als de blauwe plek in het gezicht van de docent mij opvalt. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik toe hoe hij toch ietwat stroef beweegt. Ergens schiet het mij te binnen om hem een prachtig sarcastische goedemorgen te wensen, omdat zijn morgen overduidelijk niet bepaald goed is, maar ik houd mij in. Ik zie het nog best voor mij dat ik er dan onmiddellijk uitgestuurd wordt, gezien ik ondanks mijn gebrek aan capaciteiten onder de benders wordt geschaard en dit bij mijn weten betekent dat de docent bij de radicale non-benders hoort. Wel grappig dat ze dat les laten geven op een school pal naast Avatar Aangs school.
Ik laat mijzelf toe om even te kijken welke benders er op de eerste rij zitten en daar dus een vrij gevaarlijke plek hebben uitgekozen. Sora. Natuurlijk. Zou dat problemen gaan opleveren? Hij zit wel naast een non-bender... Zou dit überhaupt een normale engelse les gaan worden?

Mijn gedachten zijn mijlen ver afgedwaald van het naargeestige hier en nu als plots iemand besloten heeft naast mij te gaan zitten en ik ruw word teruggetrokken naar de werkelijkheid. Mai Akiyama, de niet bepaald verstandige en naar mijn mening iets te drukke airbender met opvallend licht geverfde haren. Het is niet dat ik haar haat of iets dergelijks en ergens ben ik opgelucht dat het een bender is die naast mij is komen zitten, omdat ik niet weet hoe de non-benders uit onze klas precies over mij denken en ik hen nu allen als mogelijke bedreiging heb bestempeld tot zij het tegendeel zelf hebben bewezen. Echter word ik nou ook niet bepaald wild enthousiast van haar aanwezigheid. Ze is naar mijn mening ontzettend onverstandig en trekt met haar luide gedrag makkelijk de aandacht naar zich toe, een schijnwerper waar ik liever ver bij uit de buurt blijf. Mijn wenkbrauwen schieten dan ook omhoog, maar mijn lippen blijven gesloten. Wat heeft haar ertoe aangezet om naast mij te gaan zitten? We zijn niet bepaald vrienden en ik heb ook nooit de indruk gewekt haar te mogen.
Meteen begint ze te praten, terwijl ik haar zo in stilte aankijk. Waarschijnlijk weet ze dat ik haar veroordeeld heb als niet de meest evenwichtige, gebalanceerde en tactische persoon, maar ik merk meteen dat ze het niet enkel daarover heeft. Mijn bruine ogen dwalen naar de plek in haar hals, waar ik uitdrukkingloos naar staar. Het is een lelijke snee die waarschijnlijk veroorzaakt is door een scherp voorwerp als een mes of zwaard. Ik sluit niets uit. Het staat vast dat ze bij de rellen aanwezig is geweest en die radicale non-benders bezitten bij mijn weten de meest bizarre wapens om zich tegen ons te kunnen beschermen. Tijdens de oorlog had ik hier begrip voor, maar niet enkel zij zijn getroffen door de brandende verwoestingen van de vuurnatie. Bij de andere waterstam, de southern tribe, zijn vrijwel alle waterbenders uitgemoord en we mogen van geluk spreken dat er nu weer wat airbenders in opkomst zijn. Zij zijn het hardst getroffen van iedereen. Het is verkeerd om dan alle benders te veroordelen voor fouten van specifieke personen en groepen.
Ik besluit nog even niks te zeggen op haar opmerking. De aandacht naar ons toetrekken is het laatste dat ik wil, nu een tweede overduidelijk radicale non-bender het lokaal binnen komt gelopen en vooraan plaatsneemt. Van Hiro blijf ik sowieso liever weg en mijn vermoedens over zijn sterke haat jegens onze bevolkingsgroep wordt bevestigd door zijn toegetakelde voorkomen. Voorzichtig blik ik even naar de docent en draai mij dan weer naar Mai, die vraagt of ze met mij mee mag kijken. Onwillekeurig haal ik mijn schouders op. Ze moet doen wat ze niet laten kan, zolang ze zich gedeisd genoeg houdt om mij niet vol de aandacht mee in te trekken en ze haar onhandige opmerkingen voor nu maar even voor zich houdt.
'Jezelf onmiddellijk neerzetten als tegenhanger van je docent is natuurlijk de beste manier om de les te beginnen,' fluister ik haast op onhoorbare toon tegen haar en knik onopvallend naar de docent en Hiro om aan te geven dat ze beter niet over de rellen kan praten als bender zijnde. Het maakt haar tot vijand van de machthebber in dit lokaal. Ze kan beter wachten tot ze in een les zit die niet gegeven wordt door een radicale non-bender. 'Ik zou even langs onze watermeester gaan aan het eind van de dag als ik jou was,' geef ik vervolgens als advies, terwijl ik mijn spullen iets in haar richting schuift, zodat ze mee kan lezen. Dan loopt ze in ieder geval niet meer met een groot uithangbord om haar nek dat ze tegen radicale non-benders is en mogelijk voorkomt het ook een litteken als onze watermeester de snee heelt.