• De stelling van deze week luidt:
    Abortus zou door beide ouders beslist moeten worden

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Queer zijn is gewoon alles

    Dus ook als het meisje verkracht is en het baby'tje niet kan houden wegens een psychologisch aspect? Daarbij denk ik dat die verkrachter 1. niet meer te vinden is en 2. alles zal ontkennen, waardoor het meisje met een ongewenst kind rondloopt. Logisch.

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 14:04 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Oneens omdat ik niet vind dat je vrouwen kunt verplichten een kind te baren, bovendien sluit ik me aan bij de argumentatie van Kepler.


    Prachtig is de onsterfelijkheid maar wat doen wij in de tussentijd? ~ J. Bernlef

    Nee. Voor een man is het bij wijze van spreken gewoon even een orgasme en klaar. Bij een vrouw is negen maanden lang. Gedurende een zwangerschap verandert er aan het lichaam van een vrouw zo ontzettend veel, dat enkel dat al een reden kan zijn om geen baby te willen, om de bevalling maar niet mee te nemen. Voor een vrouw is een zwangerschap zo veel meer dan een man zich überhaupt kan bedenken. Dus no thanks.
    Dit is overigens enkel en alleen al vanuit het biologisch standpunt bekeken. Dan heb ik nog niet eens gesproken over de psychologische gevolgen gesproken.

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 14:11 ]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Meh dunno. Ik vind wel dat ze beiden er goed over moeten praten en beslissen wat de beste optie is. Dat ze naar elkaar luisteren en dat niet eentje zelf de beslissingen neemt en de ander buitensluit (als beide partijen in beeld zijn).
    Anderzijds ben ik ook wel weer van mening dat ondanks ik vind dat ze allebei recht van spreken hebben, dat het niet zo moet zijn dat je als vrouw zijnde alleen abortus mag plegen als de man ook toestemming geeft. Want als je inderdaad verkracht bent oid, is die man vast niet meer in beeld. En als je als vrouw zijne dan alsnog geen abortus mag plegen doordat die man geen toestemming heeft gegeven, vind ik dat absurd.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    No fucking way.

    And also: het kind zit in onze buik, dus wij zijn de enigen die er iets over te zeggen hebben als het ongewenst voor ons is.

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 14:16 ]

    Stel ik zou nu zwanger raken, heb ik al met mijn vriend afgesproken dat ik het weg laat halen, omdat we geen kinderen willen voor een bepaalde leeftijd. En ik niet eens zeker weet of ik een kindje wil, dus ja.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Oneens, met een hele grote maar.
    Het kan niet zo zijn dat in een geval van zwangerschap wat niet veroorzaakt is door verkrachting of dergelijk, waarbij beide partijen bewust gekozen hebben voor de seks, dat een vrouw alle zeggenschap krijgt over het kind. Ja, ze moet negen maanden ermee lopen en haar lichaam zal nooit meer hetzelfde zijn. Maar mannen hebben hier te weinig in te zeggen. Het kan niet zo zijn dat als de man heel graag het kindje wil, aanbied om er voor te zorgen na de geboorte enzovoort, dat de vrouw dan beslist dat het niet gaat gebeuren. Tuurlijk, de eindbeslissling ligt bij haar en het kan een vrouw nooit verplicht worden om te baren maar bij een abortus zou de man sowieso betrokken moeten worden.


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    Ik vind eigenlijk wel dat de vader net zo goed zeggenschap moet hebben, het gaat ook om zijn kind. Maar bij verkrachtingen ligt dat wel weer anders, dus dat maakt het weer lastig. Ik vind het moeilijk.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Aloy schreef:
    Oneens, met een hele grote maar.
    Het kan niet zo zijn dat in een geval van zwangerschap wat niet veroorzaakt is door verkrachting of dergelijk, waarbij beide partijen bewust gekozen hebben voor de seks, dat een vrouw alle zeggenschap krijgt over het kind. Ja, ze moet negen maanden ermee lopen en haar lichaam zal nooit meer hetzelfde zijn. Maar mannen hebben hier te weinig in te zeggen. Het kan niet zo zijn dat als de man heel graag het kindje wil, aanbied om er voor te zorgen na de geboorte enzovoort, dat de vrouw dan beslist dat het niet gaat gebeuren. Tuurlijk, de eindbeslissling ligt bij haar en het kan een vrouw nooit verplicht worden om te baren maar bij een abortus zou de man sowieso betrokken moeten worden.

    Niets persoonlijks, dit kan nog al fel zijn omdat ik hier een hele sterke mening over heb. So, ik val je zeker niet aan. (:

    Maar zonder verkrachting kan het nog steeds ongewenst zijn. En er kunnen altijd ongelukkig gebeuren. Ik vind niet dat mannen er ook maar iets over te zeggen hebben omdat wij vrouwen met alle ongemakken moeten leven voor minstens een jaar. Het is ook niet dat alle ongemakken meteen over zijn de seconde nadat het kind geboren is. Al ben ik het wel eens dat een man er bij betrokken moet worden als hij dat wil en wel zijn mening mag geven. Maar de vrouw heeft het laatste woord.

    Ik vind dat het de beslissing is van de vrouw of ze het kind wil baren of niet. Zelfs als beide partijen ervoor gekozen hebben om seks te hebben, hebben niet beide partijen ervoor gekozen om een kind te krijgen of willen. Ik vind alleen wel dat als er bewust voor seks zonder anticonceptie is gekozen (en de Morning after pil niet is genomen,) dat abortus geen optie zou moeten zijn. Dit klinkt misschien hard, maar dan is er geen sprake van per ongeluk meer, maar dit valt natuurlijk onmogelijk te checken, dus zou alleen in de perfecte wereld. kunnen.
    Ik ben er mee eens dat mannen inspraak moeten hebben als het gaat om een kindje weggeven, maar ik weet niet hoe dat nu is geregeld.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Granian schreef:
    Ik vind dat het de beslissing is van de vrouw of ze het kind wil baren of niet. Zelfs als beide partijen ervoor gekozen hebben om seks te hebben, hebben niet beide partijen ervoor gekozen om een kind te krijgen of willen. Ik vind alleen wel dat als er bewust voor seks zonder anticonceptie is gekozen (en de Morning after pil niet is genomen,) dat abortus geen optie zou moeten zijn. Dit klinkt misschien hard, maar dan is er geen sprake van per ongeluk meer, maar dit valt natuurlijk onmogelijk te checken, dus zou alleen in de perfecte wereld. kunnen.
    Ik ben er mee eens dat mannen inspraak moeten hebben als het gaat om een kindje weggeven, maar ik weet niet hoe dat nu is geregeld.

    Je kunt zwanger raken door de pil heen. Ik heb bijvoorbeeld geen seks met condoom, omdat ik er schijnbaar niet zo goed tegen kan. Ik slik wel de pil op vaste tijdstippen en heb de zwaarste die er is. Als ik zwanger zou raken, zit ik dus bij die 1% die dit overkomt. Heb ik volgens jou dan recht op abortus, of niet ? ^^


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Kepler schreef:
    (...)
    Je kunt zwanger raken door de pil heen. Ik heb bijvoorbeeld geen seks met condoom, omdat ik er schijnbaar niet zo goed tegen kan. Ik slik wel de pil op vaste tijdstippen en heb de zwaarste die er is. Als ik zwanger zou raken, zit ik dus bij die 1% die dit overkomt. Heb ik volgens jou dan recht op abortus, of niet ? ^^


    De pil is toch ook anticonceptie?


    We've lived in the shadows for far too long.

    Granian schreef:
    Ik vind dat het de beslissing is van de vrouw of ze het kind wil baren of niet. Zelfs als beide partijen ervoor gekozen hebben om seks te hebben, hebben niet beide partijen ervoor gekozen om een kind te krijgen of willen. Ik vind alleen wel dat als er bewust voor seks zonder anticonceptie is gekozen (en de Morning after pil niet is genomen,) dat abortus geen optie zou moeten zijn. Dit klinkt misschien hard, maar dan is er geen sprake van per ongeluk meer, maar dit valt natuurlijk onmogelijk te checken, dus zou alleen in de perfecte wereld. kunnen.
    Ik ben er mee eens dat mannen inspraak moeten hebben als het gaat om een kindje weggeven, maar ik weet niet hoe dat nu is geregeld.

    Abortus moet altijd een optie zijn. Zelfs als je bewust onveilige seks hebt. Een MAP kan ook falen en dan is het zeker een ongeluk.

    Granian schreef:
    (...)

    De pil is toch ook anticonceptie?

    Ja klopt, maar omdat je zei dat er dan geen sprake van een ongeluk meer is, vandaar mijn vraag hahah


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Nee, het is en blijft het lichaam van de vrouw. We mogen zelfs geen organen van een overledene wegnemen, zonder toestemming van die persoon, dus ik vind niet dat je dan kan zeggen; oh, maar over het lichaam van een levende vrouw mag een ander wel beslissen. Daarbij zit je langer met de gevolgen dan negen maanden, zelfs al geef je het kind op voor adoptie of 'dump' je het bij de vader. Je hebt stretchmarks, gewicht dat misschien niet meteen verdwijnt, hormonale klachten, geneeskundige kosten... Ik kan me goed voorstellen dat een vrouw hier psychologisch van kan af zien.

    Ik vind wel dat er psychologische begeleiding en/of bijstan moet zijn bij abortussen, én dat bij beide ouders (indien gewenst, uiteraard). Ik kan me namelijk ook voorstellen dat sommige mannen het psychologisch moeilijk hebben, doordat het voor hen kan voelen als het verlies van een kind. Of misschien het schuldgevoel waar ze mee zitten. Je kan nu wel zeggen; dan hadden ze maar bescherming moeten dragen, maar heel eerlijk; dat is echt wel een gedeelde verantwoordelijkheid die we niet zomaar op het andere geslacht mogen schuiven. Ik vind dat de impact op de mannen wel onderschat wordt en dat daar wel eens naar gekeken mag worden. (Ik heb het uiteraard niet over verkrachters en dergelijke, maar dat is sowieso maar een klein percentage van de abortusredenen).

    Kortgezegd; De mannen mogen niet het recht hebben om de beslissing te maken, maar er mag in sommige gevallen wel naar geluisterd worden en/of er moet rekening gehouden worden naar de psychologische impact bij beide ouders. Het is tenslotte niet enkel jouw mogelijk kind dat je 'verliest'.


    Mhm?