Wat als jij een kind met. . .? - Liefde, Vriendschap & Familie

Om er maar meteen in te springen: de laatste tijd zit ik aan de meest rare dingen te denken die zou kunnen gebeuren. Nu kwam ik op een gedachte waar ik eigenlijk nog niet uit ben.
      Het gaat dus zo, ik ben zelf totaal niet dol op kinderen en wil er later dus echt gèèn, maar als ik zo dom ben om knocked-up te raken waaruit blijkt dat het kind (grote) kans heeft op autisme of een aangeboren afwijking. . . Wat zou ik dan doen? Ik heb nog steeds geen flauw idee.
      Toen schoot mijn gedachte direct naar Quizlet. Wat zouden de mensen op Quizlet doen? Weg laten halen, het kind laten of een andere oplossing als ter adoptie doen?

Ik ben benieuwd naar jullie meningen hierover. Wat vindt je ervan wat iemand / jij zou moeten doen als dat gebeurd? Je mag hierin gerust discussiëren erover en je meningen plaatsen. So lemme (and others) know ^^

[ bericht aangepast op 20 mei 2017 - 12:22 ]

---

† Love? I want to sleep.

Eh, pff, dit hangt van zooooooooveel factoren af. Kijk, als je meteen al het idee hebt dat je niet helemaal veilig bent dan kun je gewoon de morningafterpil halen. Kom je er pas op een later stadium achter dan hangt er ook nog weer af hoe ver je dan bent. En als het kind een afwijking heeft ligt het óók nog weer aan de afwijking. Een kind met autisme laat ik zeker niet weghalen (mag dat überhaupt?), maar in sommige gevallen kan een kind zoveel afwijkingen hebben dat hij of zij amper levensvatbaar is, of echt zo'n kasplantje is. Dan is het al een heel ander verhaal. Maar ja, nu zeg ik dat wel allemaal heel makkelijk, maar dit is natuurlijk zonder gevoel. Je weet nooit wat je op het moment doet als het écht zo is.

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Ik vind dit enorm moeilijk. Geen idee hoe ik zou reageren of wat ik zou doen

Zoals ik er nu tegen kijk, zou ik een kind met autisme onder geen beding weg laten halen. Als mensen zo in elkaar steken, zou ik namelijk ook niet geleefd hebben

Daarbij kan je autisme tijdens de zwangerschap niet opmerken, geloof ik.

[ bericht aangepast op 7 mei 2017 - 16:00 ]

---

26 - 02 - '16

Als ik er nu een antwoord op zou moeten geven, zou ik een kind met ernstige afwijkingen weg laten halen als het daardoor niet levensvatbaar is of echt geen fijn leven zou kunnen leiden. Maar zo'n keuze is extreem lastig als je een wezentje in je baarmoeder hebt groeien.
Laat ik zeggen dat ik hoop nooit zo'n beslissing te hoeven maken - dat lijkt me echt vreselijk en zeer lastig.

---

~ It's impossible to forget someone who gave you so much to remember ~

Dit vind ik zo een lastige vraag
Ik weet helemaal niet in hoeverre je kan kijken of er iets 'mis' is met je kindje als je zwanger bent
Maar als zou blijken dat het kindje gehandicapt is of iets zou ik eerst goed nadenken of ik daar klaar voor ben (is toch veel intensiever dan een 'normaal' kindje)
Als het kindje autisme blijkt te hebben is dat voor mij gene probleem, mijn broertje heeft autisme (lichte variant) dus ik ben er al mee bekend, en dat scheelt wel al een heleboel

---

--

Apaixonar schreef:
Als ik er nu een antwoord op zou moeten geven, zou ik een kind met ernstige afwijkingen weg laten halen als het daardoor niet levensvatbaar is of echt geen fijn leven zou kunnen leiden. Maar zo'n keuze is extreem lastig als je een wezentje in je baarmoeder hebt groeien.
Laat ik zeggen dat ik hoop nooit zo'n beslissing te hoeven maken - dat lijkt me echt vreselijk en zeer lastig.

Dit inderdaad. Ik heb met gehandicapten gewerkt in mijn jeugd, en er waren er een heel deel gelukkigen bij, maar ergens ligt de grens waar zo iemand nog iets aan zijn leven heeft of niet, hoe cru dat ook klinkt. Dus ik ben blij dat ik nog nooit zo'n beslissing heb hoeven maken, en ik hoop dat ook nooit te hoeven doen. Want voorlopig hoef ik niet zelf kinderen (en met voorlopig wil ik zeggen dat mijn mening nu/voorlopig is dat ik nooit zelf kinderen wil dragen, enkel adopteren, indien mijn partner graag kinderen wilt).

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Autisme vind ik nu niet echt ernstig genoeg om mijn kind te laten weghalen. Dat vind ik nogal cru. Ik heb een vriendin die autistisch is en mensen tegen wie ze dat niet zegt merken het niet echt. Ze vinden haar alleen soms wat raar, maar echt iets mis is er niet met haar. Ze is erg intelligent en functioneert op alle andere vlakken prima en perfect normaal. Mocht het nu echt een zware mentale handicap zijn waardoor het kind meer naar een plant neigt dan naar een mens, dan zou ik toch overwegen of ik abortus zou doen of niet, maar op zoiets ingrijpend kan ik niet zomaar antwoord geven. Ik zou er echt over moeten denken.

[ bericht aangepast op 7 mei 2017 - 18:56 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Histoire schreef:
Autisme vind ik nu niet echt ernstig genoeg om mijn kind te laten weghalen. Dat vind ik nogal cru. Ik heb een vriendin die autistisch is en mensen tegen wie ze dat niet zegt merken het niet echt. Ze vinden haar alleen soms wat raar, maar echt iets mis is er niet met haar. Ze is erg intelligent en functioneert op alle andere vlakken prima en perfect normaal. Mocht het nu echt een zware mentale handicap zijn waardoor het kind meer naar een plant neigt dan naar een mens, dan zou ik toch overwegen of ik abortus zou doen of niet, maar op zoiets ingrijpend kan ik niet zomaar antwoord geven. Ik zou er echt over moeten denken.

Dit. Ik vind dat er tegenwoordig te veel 'zieligheid' op autisme word gegooid. Ik weet even geen ander woord voor het woord in mijn aanhalingstekens, maar ik hoop dat jullie het kunnen begrijpen. Mijn broer heeft autisme. Leeft prima in de samenleving en kan prima werken en een eigen mening vormen a.k.a hij is gewoon 'normaal' voor hoever je mensen normaal kunt noemen. Ik vind het overdreven dat autisme voor een ernstige ziekte word beschouwt, waardoor je makkelijk aan een wajong kunt komen. Ik heb het nu niet over autisme gecombineerd met andere ziektes. Enkel puur autisme. Als ik een kind zou krijgen met autisme, zou ik hem of haar niet het leven ontgunnen. Er is niks mis met hem of haar en zij of hij mag er wezen.

[ bericht aangepast op 7 mei 2017 - 19:01 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Autisme is geloof ik niet eens te herkennen als het kind nog niet geboren is, dat komt later pas, vandaar dat de diagnose zo lastig te stellen is af en toe.
      Zelf weet ik niet wat ik zou doen. Voorlopig hoef ik echt nog geen kinderen (ik word over twee maanden 21 en ik heb ook geen vriend lol) en ik denk dat ik, mocht ik een keer ongepland zwanger raken zonder een huis, vaste baan of partner, dat ik het weg zou laten halen. Ik hoop niet dat dat me ooit zal overkomen, maar de mogelijkheid is er als je met iemand in bed duikt. Wanneer het kind echt zwaar gehandicapt zou zijn, zou ik het ook weg laten halen. Ik weet niet hoe ik het met Down zou doen. Ik ken mensen met Down en ze zijn stuk voor stuk lief, maar ik weet niet of ik het zelf aan zou kunnen zo'n kind op te voeden. Zeker niet nu, maar later misschien wel. Ik weet niet zeker of ik ooit aan kinderen wil beginnen, zeker niet omdat ik ze nu pas echt leuk vind als ze een beetje voor zichzelf kunnen zorgen...

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

Autisme is geen afwijking waarbij ik zulke maatregelen zou overwegen, maar bij andere aandoeningen misschien wel.

Ik denk dat het ook heel erg afhangt van je situatie. Kun je stoppen met je baan, heb je de financiële middelen, heb je al vijf kinderen of is dit je eerste, steunt je familie je, etc.

Ik vind het belangrijk om financiële zekerheid te hebben en op zijn minst een huis, ook voor kinderen zonder aandoeningen. Maar een kindje met een aandoening vergt nog veel meer, dus dat hangt er gewoon van af.

---

Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

Hmm autisme niet perse meteen. Maar ik denk als mijn kind andere handicappen zou hebben (geestelijk zowel lichamelijk) ik het misschien wel weg zou laten halen. Maar ik zou nu überhaupt nog geen kinderen willen, dus als ik nu zwanger blijk te zijn zou ik het ook niet houden. (Maar daar hangen ook weer factoren aan, als ik bijvoorbeeld in een goede relatie zou zitten, niet in een studentenkamer woonde, had ik het waarschijnlijk wel gehouden)

---

Alleen maar tranen van geluk

Van mij weet je al wel wat ik zou doen, maar ik wil even op alle mensen reageren die zeggen dat je niet kan weten of een kind autisme heeft als het nog niet geboren is. Dat klopt. Alleen, ja ik ga het weer verpesten, je kan er dus wel rekening mee houden als je weet dat het in je familie voorkomt. Dan is de kans dus wel al groter dat je kind het heeft (en ja, dat is dus al wel bewezen). In dat opzicht zou je er dus beter over na kunnen denken.

Edit: Overigens, voor de mensen die zeggen dat autisme niet "erg genoeg" is om steun te krijgen of wat dan ook. Oordeel niet over iets waar je blijkbaar zelf geen genoeg verstand over hebt. Er is niet maar één soort autisme namelijk. Niemand is 100% hetzelfde, er bestaan verschillende vormen van ASS en dit soort onwetendheid over ASS zorgt voor mensen die zeggen dat mensen met deze stoornis dom zijn (of al die vooroordelen die ze hebben). Educate yourself pls.
(last but not least: Als je zelf ASS hebt en het vaker in de familie voorkomt kan je donder zeggen dat je een kind met ASS krijgt.)

[ bericht aangepast op 8 mei 2017 - 11:30 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ik wil sowieso al geen kinderen, gewoon puur vanwege het feit dat mijn huidige vriend een zusje heeft van 11 en ik die al ongelooflijk vervelend vind vanwege de generatiekloof en kinderlijkheid. Maar afgezien hiervan zou ik kijken naar de afwijking. Een kindje met Down of een andere zware afwijking zou ik namelijk niet KUNNEN verzorgen, dat geduld heb ik niet, ik heb gewoon die kracht niet. Ik heb daarom ook echt respect voor ouders die het kindje wel opvoeden. Ik zou het zelf weg laten halen denk ik, ik zou de pijn niet kunnen doorstaan voor een kind dat ik niet ga houden en dat ik, indien het echt een zware afwijking heeft zou ik het niet eens willen laten leven, omdat ze dan toch gaan lijden of toch gepest worden en dat wil ik dan voorkomen. Ik zou het dus gewoon niet kunnen, ik vind het heel knap van anderen, maar ik kan het zelf niet

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Voor alleen autisme zou ik het niet weg laten halen, dat vind ik namelijk veel te ver gaan om zo'n drastische beslissing te nemen én daarbij is het bij een ongeboren kind niet te onderzoeken ( en ja, als het in de familie zit dan, maar dan nog is het een kans van een op zoveel en ik betwijfel het of de meeste hun kinderwens daar afhankelijk van laten zijn).
Voor mij zou een keuze tot abortus alleen aan bod komen wanneer het kindje (zwaar) gehandicapt is/grote afwijkingen heeft. Ik heb op dit moment al twee gezonde kinderen en weet niet of ik in staat ben om voor een kindje te zorgen die zwaar gehandicapt is, of grote afwijkingen heeft. Als het kindje buiten de baarmoeder niet levensvatbaar is dan is de keuze natuurlijk per direct gemaakt.
Wij zouden dan ook bij een eventuele derde de NIPT test overwegen en aan de hand van de uitslag overleggen samen hoe of wat het beste is.

[ bericht aangepast op 8 mei 2017 - 0:40 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Autisme is mee te leven. Ligt er natuurlijk ook aan of het kind hoogfunctionerend is en welke opvoeding het heeft gehad. Bij echte handicaps die je kunt checken tijdens de zwangerschap, heb ik een andere mening. Als het kind nóóit zelfstandig zal kunnen leven, zal ik het aborteren. Dat klinkt heel erg hard en egoïstisch, maar zowel mijn vriend als ik hebben geen ruimte voor iemand die zó veel zorg nodig op dagelijkse basis. (hij is een muzikant die regelmatig op tour gaat en ik ben een geluidstechnicus in wording, dus ik zal met hem mee gaan)

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Mijn oppaskindje (nouja, kind. Hij is 14) heeft het syndroom van Down en hij kan vrijwel niets. Vaak zien we op tv mensen met Down die soms zelfs kunnen koken en zelf naar de winkels kunnen gaan.
Mijn oppaskindje kan niet eens praten of zelf zijn billen afvegen. Ook raakt hij in paniek als hij te lang alleen is en als je kijkt naar alleandere medische aandoeningen (slechthorend, krom ruggetje, slechtziend, vaak pijn) dan zou ik een kindje met Down weg laten halen.
Het is echt een schat van een kind met een grappige humor (wat hij laat merken met gebarentaal en geluiden) maar nee, ik zou het niet kunnen om mijn kind zo veel te zien lijden.
Dit geldt ook voor andere aandoeningen waarhet kind echt lijdt of geen normaal bestaan kan opbouwen.

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!