Plunkett schreef:
@Teba — Ik ben het daar niet mee eens. Ik woon op kamers en ik zit in het nieuwe systeem. Op het moment heb ik al vrij veel studieschuld opgebouwd, maar in principe leef ik van mijn lening. Alles wat ik per maand overhoud, stort ik op mijn spaarrekening en ik heb pinsparen aangezet, waardoor er elke keer als ik in een winkel met mijn pinpas betaal, 10% van dat bedrag extra van mijn rekening af wordt geschreven en naar mijn spaarrekening gaat. Ik leef van mijn lening, ik doe er leuke dingen van en eens in de zoveel tijd ga ik uit eten. Het is prima te doen, dus dat vind ik persoonlijk geen goed argument.
Als docenten van een vijfpuntsvak meer verwachten, moet je dat melden bij je studieadviseur. Dan moeten ze de werkdruk verlagen of er meer punten voor geven, vind ik.
En over die deadlines: nee. Dat vind ik niet. Op de middelbare school werd hier ook al door medeleerlingen over gezeurd, maar ik vind niet dat dat nodig is. Docenten hebben van tevoren namelijk al vastgelegd wat ze in die enkele weken willen en moeten doen en niet alles kan op elkaar afgesteld worden. Bij mij is het zo dat ik gewoon elke zeven weken een tentamenweek heb, met tussendoor essays en papers en presentaties. Dit is op zich prima te doen. Af en toe is het hard werken, maar dat hoort erbij.
Niet iedereen kan toe met een lening. Ik wel; ik ben niets kwijt aan mijn studie en ik woon thuis. Mijn ouders betalen mijn collegegeld, reiskosten die ik maak ivm studie en boeken heb ik inmiddels niet meer, dus dat is geen kostenpost. Andere studies hebben wel qua boeken een torenhoge kostenpost, voornamelijk in de beta-kanten naar mijn idee, om nog te zwijgen over het andere materiaal dat je voor sommige studies nodig hebt. Of excursies naar het buitenland. Niet iedereen is ook bereid om opgezadeld te zitten met een enorme studieschuld aan het einde van hun studie. Dat is een keuze, ja, maar wel een die meespeelt. Iedere maand op de centen letten en kijken of je wel uitkomt, is stressvol. Het is super dat het jou wel allemaal lukt en dat je erbij nog spaart ook. Mijn petje gaat af voor je.
Het is gemeld; bij de docent, bij de studieadviseur en bij andere figuren. Ik vind hetzelfde, maar afgezien van klagen en argumenteren kan ik er weinig aan doen.
Ik vind de opmerking 'het hoort erbij' een vrij makkelijke. Ik doe een master, en natuurlijk is het zo dat er dan meer van ons verwacht mag worden, maar hoe vaak hoor ik niet 'het hoort erbij' als ik vertel over medestudenten die in tranen zitten of wanneer ik zelf het even gehad heb? Of; misschien moet je er meer uren in steken. Of nog leuker, 'wacht maar tot je werkt'. (ik weet dat jij dit niet hebt gezegd, ik redeneer door. Mijn irritatie over 'het hoort erbij' en de andere uitspraken komt niet van jou.) Bij een studie doen hoort hard werken, moeite doen voor je cijfers, maar er zitten grenzen aan. Wanneer de hele groep met gallow's humor over de kerstvakantie praat, is die grens naar mijn idee overschreden. En er is meer mogelijk met het op elkaar afstellen van deadlines dan ik in eerste instantie ook dacht, maar een aantal docenten weet het toch voor elkaar te krijgen om essay-deadlines zo op elkaar af te stemmen dat ze niet allemaal op 15 januari zitten (als voorbeeld). Een week tussen deadlines kan sowieso al een groot verschil maken. Het helpt ook bij een planning maken, je weet meteen wat het eerst af moet.
Het is heel makkelijk om me neer te leggen bij dingen en zeggen het kan niet anders of het hoort erbij, maar waarom is dit zo? Waarom is dit normaal? Waarom wordt het normaal gevonden of ligt het aan mij als ik in tranen in mijn kamer zit omdat ik de druk niet aankan? Waarom is het normaal dat we er met zwarte humor over praten?
Time to tip the scales!
24 dec 2017 - 17:05
Maar ik hoor er nooit iets over, dus oneens denk ik.
Ledecky
