Wil iemand helpen vertalen? 500 woorden - Story problemen

Index RPG Actieve Topics Zoek

10 jan 2018 - 21:40

JamesBarnes 87

Hallo lieve mensen!
Ik schrijf momenteel een verhaal en ik was van plan om het in het Nederlands te schrijven. Echter lukte het vandaag alleen maar in het Engels. Mijn brein werkt mij graag tegen.Op het moment komen de woorden er bij mij niet helemaal lekker uit.
Ben ik de enige met dit probleem? Is er iemand die dit in zijn mooiste Nederlands wil vertalen?

Like every morning Dirk had been in the entrance hall since sunrise, playing the piano.
The sound of a beautifully dramatic melody sounded through the house, waking his sister, Marlene.
Today was Friday and she would be gone for the weekend. Working long shifts at fathers hospital.
So he played his finest tune and wished for them to be stuck in her head and think of him while she was away.
He was halfway through his song as Marlene came down the stairs, with her weekend bag and dressed in those white clothes she had always hated. They made her look much older, she had once said. Almost like mother, Dirk thought.
Marlene gave him a kiss on his head, stayed next to him and watched his fingers play the piano until the very end of the song. When his songs were done, Marlene would always be smiling. He liked that.

‘It’s time for breakfast Dirk. Care to join me?’ Marlene had asked before she pushed his wheelchair to the living room. Marlene was strong, mother never did that. The maid opened the doors to the mess hall, revealing a fully set table, but with only two plates. Marlene sat him down at the head of the table. It was not his, but father's place to sit. But Dirk didn't complain.
‘Mother is feeling ill, she's sleeping in. We can start without her.’ Marlene said as she cut slices from the loaf of bread, 'she will be better soon' she simply said and Dirk trusted her. Marlene picked up Dirks plate and made his breakfast. He never ate much on Fridays.

After breakfast, it was time for Marlene to leave. She had already gathered her stuff and clothing in her weekend bag and sat it down beside the table at the legs of mother’s chair. So she could spend more time with her brother. ‘It will be a very long weekend, Dirk. Father said there’s a flu epidemic.’
Maybe that’s why mother was ill. ‘I’ll be working fourteen-hour shifts if I’m lucky.’ He knew that if he was in bed, she would still be working. She gave him a kiss goodbye, as she picked up her heavy bag.
She always did that herself. She could have asked the maid, Dirk thought. They always carried everything for him.
‘See you Monday, okay?’ She would be gone for three days.
As she left he was whistling his song.

10 jan 2018 - 21:44

JamesBarnes 87

Wayo, sorry voor de spellingsfout in de titel :0

10 jan 2018 - 22:58

Teal 493

Zoals elke ochtend was Dirk vanaf het moment dat de zon begon te schijnen in de hal te vinden, spelend op de piano.
Het geluid van een prachtige, dramatische melodie klonk door het huis en wekte zijn zus Marlene.
Vandaag was het vrijdag en ze zou het verdere weekend van huis zijn. Lange werktijden in vaders ziekenhuis.
Dus speelde zijn vingers de mooiste melodie en wenste hij dat deze in haar hoofd zou blijven hangen en dat ze zo aan hem zou blijven denken terwijl ze weg was.
Hij was halverwege zijn lied toen Marlene de trap af kwam, met haar weekendtas in haar rechterhand en gekleed in de witte kleren die ze altijd had gehaat. Het liet haar er ouder uit zien, had ze eens gezegd. Bijna zoals zijn moeder, had Dirk gedacht.
Marlene gaf hem een kus op zijn voorhoofd, bleef naast hem staan en keek hoe zijn vingers piano speelden tot het einde van het lied. Altijd wanneer zijn liedjes klaar waren lachte Marlene haar mooiste glimlach. Hij vond dat leuk.

Ik heb geen tijd om de rest te doen, maar weet ook niet goed of je hier iets aan hebt haha

Als je niet kan winnen moet je zorgen dat je niet verliest.

10 jan 2018 - 23:02

JamesBarnes 87

Maim schreef:

Zoals elke ochtend was Dirk vanaf het moment dat de zon begon te schijnen in de hal te vinden, spelend op de piano.
Het geluid van een prachtige, dramatische melodie klonk door het huis en wekte zijn zus Marlene.
Vandaag was het vrijdag en ze zou het verdere weekend van huis zijn. Lange werktijden in vaders ziekenhuis.
Dus speelde zijn vingers de mooiste melodie en wenste hij dat deze in haar hoofd zou blijven hangen en dat ze zo aan hem zou blijven denken terwijl ze weg was.
Hij was halverwege zijn lied toen Marlene de trap af kwam, met haar weekendtas in haar rechterhand en gekleed in de witte kleren die ze altijd had gehaat. Het liet haar er ouder uit zien, had ze eens gezegd. Bijna zoals zijn moeder, had Dirk gedacht.
Marlene gaf hem een kus op zijn voorhoofd, bleef naast hem staan en keek hoe zijn vingers piano speelden tot het einde van het lied. Altijd wanneer zijn liedjes klaar waren lachte Marlene haar mooiste glimlach. Hij vond dat leuk.

Ik heb geen tijd om de rest te doen, maar weet ook niet goed of je hier iets aan hebt haha
\

Thanks! Dan ben ik al een stukje opweg!

10 jan 2018 - 23:07

Vulgrim 37911

Volgens mij kun je hier ook een beta-reader voor inschakelen. 😊

Don't walk. Run, you sheep, run.

10 jan 2018 - 23:11

JamesBarnes 87

Aisa schreef:
Volgens mij kun je hier ook een beta-reader voor inschakelen. 😊

Dat duurt wel vaak een aantal dagen. Maar bedankt voor je tip

10 jan 2018 - 23:45

Vulgrim 37911

Gambino schreef:
(...)

Dat duurt wel vaak een aantal dagen. Maar bedankt voor je tip

Dat weet ik, maar aangezien je voor een goede vertaling vroeg attendeerde ik je erop dat er ook beta-readers zijn (die mede hiervoor die functie hebben).

Don't walk. Run, you sheep, run.

10 jan 2018 - 23:53

Virtues 4096

Aanvulling op de andere vertaling: (ik heb wat dingen dikgedrukt omdat ik dacht dat je dat beter zelf kom beslissen, het is een vooral een taalgebruik ding)

'Het is tijd voor ontbijt, Dirk. Kom je erbij?' had Marlene gevraagd, voor ze zijn rolstoel de huiskamer in duwde. Marlene was sterk, moeder deed dat nooit. De hulp opende de duren naar de kantine (?), een volledig gedekte tafel onthullend, maar met slechts twee borden. Marlene zette hem aan het hoofd van de tafel. Het was niet zijn, maar zijn vaders zitplaats. Maar Dirk klaagde niet.
'Moeder voelt zich niet goed/ziek, ze slaapt uit. We kunnen wel zonder haar beginnen,' zei Marlene terwijl ze het brood in stukken sneed. 'Ze is vast snel weer beter,' zei ze simpelweg en Dirk vertrouwde haar. Marlene pakte Dirks bord en maakte zijn ontbijt. Hij at nooit veel/weinig op vrijdagen.

Na ontbijt was het tijd voor Marlene om weg te gaan. Ze had haar spullen al ingepakt in haar weekendtas en legde die neer naast de tafel aan de poten van moeders stoel. Op die manier kon ze meer tijd doorbrengen met haar broer. 'Het wordt een lang weekend, Dirk. Vader zei dat er een griepepidemie is.'
Misschien was dat waarom moeder ziek was. 'Ik zal veertien-uurs shifts (gewoon shifts?) werken als ik geluk heb.' Hij wist dat als hij in bed lag, zij nog aan het werk zou zijn. Ze gaf hem een afscheidskus terwijl ze haar zware tas oppakte.
Ze deed dat altijd zelf. Ze had de hulp kunnen vragen, dacht Dirk. Zij droeg altijd alles voor hem.
'Ik zie je maandag, goed?' Ze zou drie dagen weg zijn.
Terwijl ze vertrok floot hij zijn lied.

in love with the fictional characters, I'm sorry

10 jan 2018 - 23:53

Square 24998

Vertalen is eigenlijk niet echt iets wat we als bèta's doen! We zijn er voor het nakijken van verhalen en commentaar bieden, maar we schrijven zelf doorgaans niets, dus ook geen vertaalde teksten. Je kunt natuurlijk wel altijd een tekst zelf vertalen en dan door ons laten controleren (al smeek ik jullie wel allemaal om geen directe Google Translate vertalingen te gebruiken, want dat is altijd een ramp, gosh), als je het gevoel hebt dat je Nederlands op die dag misschien een beetje wankel is. (bloos)

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

10 jan 2018 - 23:56

JamesBarnes 87

Virtues schreef:
Aanvulling op de andere vertaling: (ik heb wat dingen dikgedrukt omdat ik dacht dat je dat beter zelf kom beslissen, het is een vooral een taalgebruik ding)

'Het is tijd voor ontbijt, Dirk. Kom je erbij?' had Marlene gevraagd, voor ze zijn rolstoel de huiskamer in duwde. Marlene was sterk, moeder deed dat nooit. De hulp opende de duren naar de kantine (?), een volledig gedekte tafel onthullend, maar met slechts twee borden. Marlene zette hem aan het hoofd van de tafel. Het was niet zijn, maar zijn vaders zitplaats. Maar Dirk klaagde niet.
'Moeder voelt zich niet goed/ziek, ze slaapt uit. We kunnen wel zonder haar beginnen,' zei Marlene terwijl ze het brood in stukken sneed. 'Ze is vast snel weer beter,' zei ze simpelweg en Dirk vertrouwde haar. Marlene pakte Dirks bord en maakte zijn ontbijt. Hij at nooit veel/weinig op vrijdagen.

Na ontbijt was het tijd voor Marlene om weg te gaan. Ze had haar spullen al ingepakt in haar weekendtas en legde die neer naast de tafel aan de poten van moeders stoel. Op die manier kon ze meer tijd doorbrengen met haar broer. 'Het wordt een lang weekend, Dirk. Vader zei dat er een griepepidemie is.'
Misschien was dat waarom moeder ziek was. 'Ik zal veertien-uurs shifts (gewoon shifts?) werken als ik geluk heb.' Hij wist dat als hij in bed lag, zij nog aan het werk zou zijn. Ze gaf hem een afscheidskus terwijl ze haar zware tas oppakte.
Ze deed dat altijd zelf. Ze had de hulp kunnen vragen, dacht Dirk. Zij droeg altijd alles voor hem.
'Ik zie je maandag, goed?' Ze zou drie dagen weg zijn.
Terwijl ze vertrok floot hij zijn lied.

dankjewel!

11 jan 2018 - 1:00

Dubhaile 32499

Ik heb de titel aangepast voor je ^^

Sidera nostra contrahent solem lunamque

11 jan 2018 - 1:05

Klaar 15607

Zoals Inge zegt is vertalen inderdaad niet wat we doen als bèta, maar als je een Nederlandse vertaling of dit in hrt Engels wilt laten nakijken, moedigen we dat alleen maar aan!

Dat gezegd zijnde wil ik er als user morgen eens maar kijken, want ik vertaal graag. Ik kan wel niet beloven dat het perfect is. (: Mag het een vrije vertaling zijn?

[ bericht aangepast op 11 jan 2018 - 1:05 ]
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

11 jan 2018 - 1:09

Corday 3015

Misschien dat ik morgen zin heb om het te vertalen (ik ben vertaler), of zin heb in het aanvullen van andere vertalingen. (:

Take risks and conquer your fears.

11 jan 2018 - 21:53

JamesBarnes 87

Peperbol schreef:
Zoals Inge zegt is vertalen inderdaad niet wat we doen als bèta, maar als je een Nederlandse vertaling of dit in hrt Engels wilt laten nakijken, moedigen we dat alleen maar aan!

Dat gezegd zijnde wil ik er als user morgen eens maar kijken, want ik vertaal graag. Ik kan wel niet beloven dat het perfect is. (: Mag het een vrije vertaling zijn?

Ja hoor, ga je gang!

Index RPG Actieve Topics Zoek