Geen inspiratie meer - Story problemen

Hejj allemaal,
Vroeger kon ik verhalen schrijven zo veel ik wil, niet dat ze ooit af waren, maar ik kon toch tot de 40 pagina's schrijven. Ik ben inmiddels gestopt met schrijven, gewoon omdat ik helemaal nils van inspiratie meer had en ik mis het heel erg :'(
Vroeger kon ik zo een verhaal uit mijn duim zuigen, maar nu kom ik niet verder dan 3 regels ofzo en ik weet helemaal niet hoe ik er aan moet beginnen.
Nadat mijn vader was overleden, wilde ik daar een verhaal rond maken, om het allemaal te verwerken, maar zelfs dat lukte me niet, dus daar ben ik ook van af gestapt.
Maar goed, heeft iemand en idee of tips waar ik inspiratie vandaag kan halen om weer te schrijven? Ik mis het zo veel en ik verveel me kapot als ik 's avonds thuis ben.

Alle tips enzo zijn welkom, thanks alvast.

If you look before you jump, maybe you jump never.

Wanneer je ouder wordt, raak je een stukje onbevangenheid kwijt. Ik ken dat wel hoor. Vroeger schreef ik de meest uiteenlopende verhalen, de een nog vreemder dan de andere. Had altijd zeer vreemde maar originele verhalen als resultaat.

Nu denk ik bij elke zin na of het wel klopt, of het wel geloofwaardig is, of het niet saai is etc. Ik vrees dat dat hoort bij ouder worden. Probeer het gewoon los te laten en eens te beginnen aan een klein ideetje dat je hebt. Probeer daarna helemaal los te gaan zonder je daarbij teveel zorgen te maken of het wel goed genoeg is. Dit heeft bij mij de druk van de ketel gehaald.

Wat rot om te horen van je vader. Heel veel sterkte daarmee.

ars moriendi

Probeer anders eens voor jezelf ( of voor iemand anders) een zo absurd mogelijk verhaal te schrijven. Het kan niet gek genoeg! Heeft de kat van je schoonmoeder witte ogen omdat hij verslaafd is aan plastic dopjes eten? Natuurlijk! Is het normaal om je haar twee keer per dag te blonderen? Ja! Etc.

Veel succes!

Maar allemaal dragen we in ons hart een inwendig Ithaka.

): ): ):
Ik heb niet echt tips, maar ik wilde even zeggen dat ik je helemaal begrijp wat het schrijven betreft..... ik zit een beetje met hetzelfde nu en ben eigenlijk al twee jaar sneu aan het doen over het feit dat schrijven niet meer lukt. I guess dat het goed is om te horen dat je niet de enige bent...... Ik kan me nu echt niet meer voorstellen hoe ik ooit een verhaal van wel 100 pagina's heb geschreven (toegegeven, het was A Mess(TM) en is nooit afgekomen, maar toch...), laat staan hoe ik erin geslaagd ben om daadwerkelijk iets rond te krijgen van 40 pagina's met een begin, middenstuk en einde. Nouja, Apocalyptic heeft gelijk natuurlijk - de onbevangenheid is eraf. Er is natuurlijk een reden dat dat 100 pagina's lange verhaal nooit af is gekomen - ik deed maar wat, haha. Maar toch...... het voelt alsof mijn brein helemaal leeg is nu en ik gewoon niks meer heb om over te schrijven. Wat vrij kut is als je als kind iedereen hebt lopen vertellen dat je later schrijver wil worden. Sigh.

Anyway. Je hebt waarschijnlijk niet super veel aan dit bericht, sorry : ( Maar ik was even # shocked hoe erg ik je probleem herken :')

There is freedom in the dark.

Ik heb dat ook een hele lange tijd gehad en nu probeer ik het toch weer op te pakken. Ik heb bij mijzelf gemerkt was dat er een creatieve blokkade was, iets dat de creativiteit eruit zoog voordat ik uberhaupt een woord op papier had staan. In mijn geval was het mijn school, omdat het een creatieve opleiding is, dus mijn creativiteit was gewoon "op" na een dag op school zijn en bezig zijn met huiswerk. Nu begint mijn eindexamen volgende week en dus doe ik een stuk minder, waardoor ik toch aanvoel dat ik weer kan. Misschien is het zo dat jij ook zo'n blokkade heb? Kan creatief zijn, kan ook heel goed emotioneel zijn.

Slowly, yet surely I am slipping into the role that was made just for me.

Wat vervelend voor je. Dit is het soort schrijversprobleem dat je moeilijk kunt oplossen. Het is een kwestie van je perfectionisme laten varen en dat is erg ingewikkeld, want je wilt natuurlijk het beste wat jij in je hebt laten zien. Voor een idee zelf zou je even kunnen googlen op writing prompts. Tumblr heeft vaak een hele boel leuke waar je erg veel inspiratie door kunt krijgen, maar je kunt ook jouw droomleven beschrijven. Dat is het eerste verhaal wat ik ooit schreef en ik heb er ruim negentig hoofdstukken van kunnen maken. Dat was het verhaal wat mij verliefd liet worden op het schrijven. Het was niet goed, eerder enorm slecht, maar het gaf me wel de motivatie om door te gaan en meer te willen leren. Ik heb zoveel plezier gehad met dat verhaal. Ik kan me herinneren dat ik vroeger tijdens het folderslopen altijd bedacht wat ik die middag in mijn verhaal zou laten gebeuren. Ik leefde een beetje in een droomwereld en ik had er zoveel plezier mee. Een goed begin is gewoon beginnen. Geen plan, geen geweldige openingszin, maar gewoon schrijven. Je zal het idee van perfectie moeten laten varen en gewoon lol hebben. Ik begrijp dat dat erg moeilijk is. Ik heb daar nu ook nog moeite mee, maar probeer eerst iets op papier te krijgen. Iets dat een glimlach op jouw gezicht zet en daarna komt de stap 'herschrijven'. Dat is het gedeelte waar je je tekst enigszins goed maakt. Als je gewoon iets schrijft, is de eerste stap al gezet. Ik wens je heel veel succes en geluk toe. Ik hoop dat je wat aan de tips hebt.

look at the stars, look how they shine for you;

Bedankt allemaal voor de adviezen en tips. En gewoon dt ik dis niet enige ben haha 🙂

If you look before you jump, maybe you jump never.