[RPG - 150] In Times Of Peace, Prepare For War — WWII • Speeltopic - Speeltopics

21 mei 2021 - 20:00 Iotte is offline

Iotte 928

IN TIMES OF PEACE, PREPARE FOR WAR
“Be careful, only those you trust can betray you”

VOLGORDE
Nathanaël > Suze > Nina — Outside
Anna > Serilda > Benjamin — Kerkers
Eleonore > Wolfgang — Room 808
Aurora > Ryker — Room 802
Reiner > Johann — Room 803
Dagmar > Salvatore — Hallways

ALONE
Lorenzo — Room 801
Inez — kerkers
Klaus — Hallways

NOG NIET IN HET VERHAAL
Pascale, Anastasiya, Eva, Isolde, Finlay, Ingvar

HET VERHAAL

First of September, 1938
Na het einde van de eerste wereldoorlog in 1918 bleef het onrustig in Duitsland. De verloren oorlog en het aftreden van Keizer Wilhelm II zorgde voor veel ontevredenheid onder de Duitse bevolking. Daar maakte de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP) dankbaar gebruik van. Hun leider Hitler wist met zijn spreektalent steeds meer leden te werven, waarna hij in 1923 door middel van een mislukte staatsgreep de macht probeerde te grijpen. Nadat Hitler met een relatief lichte straf vrijkwam wou hij de macht op een legale manier veroveren middels politieke wegen en deed dit met veel succes. In de jaren die volgden is Hitler steeds machtiger geworden, waardoor hij zelfs in januari 1933 verkozen werd tot rijkspresident, wat vrijwel direct leidde tot een verdeeldheid in Nazi-Duitsland tussen zijn voor- en tegenstanders. Langzaam maar zeker veranderde Hitler Duitsland van een beginnende democratie in een totalitaire staat, met hemzelf als absolute dictator.

Ergens op het platteland op de grens van Duitsland en Zwitserland, ver weg van de politieke machtspelletjes, staat Montreuxe; een chique kostschool voor jongens en meiden tussen de 12 en 21 jaar. Montreuxe staat bekend om haar uitstekende educatie en haar excellente leerprogramma's. Al generaties lang worden studenten vanuit heel Europa daardoor naar Montreuxe gestuurd. In deze RPG richtte we ons op de achtstejaars, die na een turbulente zomer thuis - al dan niet geïndoctrineerd, terugkeren naar Montreuxe voor een nieuw schooljaar. Hitler wordt met de dag voelbaar sterker, wat zorgt voor een gespannen sfeer. Toch heeft er al die jaren binnen de muren van Montreuxe rust en vrede geheerst. De ligging van het internaat in the middle of nowhere heeft hierbij een grote rol gespeeld. De studenten hebben daardoor al die tijd maar weinig meegekregen over wat zich in de buitenwereld afspeelt. Technologie is in deze tijd nog amper ontwikkeld, waardoor de leerlingen afhankelijk zijn van de krant en de brieven van hun geliefden die eens in de zoveel tijd worden geleverd.
De kostschool heeft altijd gefungeerd als veilige haven, maar met een aankomende oorlog in het vooruitzicht lijken de spanningen tijdens de zomer hoog op gelopen te zijn. Er hangt iets in de lucht, dat niemand kan negeren. Iedereen bereidt zich, bewust of onbewust, voor op wat er komen gaat. Zo keren niet alle studenten dit schooljaar terug en worden vriendschappen meer dan ooit op de proef gesteld. Wie is er nog te vertrouwen?

Ondanks dat onze characters aan de vooravond van de tweede wereldoorlog staan, blijft het een internaat vol tieners, die midden in hun pubertijd zitten, dus drama gegarandeerd.

ACHTSTEJAARS

♀
• Eleonore Madeline de Marigny — Ester Expósito — Varian — 1.2
• ~~Monika Eberhardt~~ Nina Helene Ackermann — Kristine Froseth — Varian — 1.4
• Dagmar Elin ~~Cohen~~ Jørgensen ✡ — Renee Murden — Iotte — 1.1
• Anna Pradl — Imogen Poots — Livgardet — 1.1
• Suze Mae Polak ✡ — Bogdan Kadritskaya — Reeses — 1.4
• Aurora Camorra — Cindy Kimberly — calice — 1.4
• Inez Renata Borghesius — FC — Mazu — 1.5
• Pascale Sophie Mulder — FC — Mazu — 1.5
• Anastasiya Pelagiya Belova — FC — Epione — 1.5
• Serilda Marie LaRue — Scarlett Leithold — Rionach — 1.5
• Eva Mina Maria Reiss — FC — Dimitrescu — 1.6
• Isolde Lorelei Adler — Romee Strijd — Iotte — 1.6

♂
• Wolfgang Theodore Schultze — Froy Gutierrez — Iotte — 1.1
• Frederick Ryker Aschenburg — Thyme Stidworthy — Amren — 1.4
• Johann Franz Voss — Janis Ancens — Livgardet — 1.2
• Klaus Kahl — Lucky Blue Smith — calice — 1.3
• Lorenzo Andrea Cavallo — FC — Epione — 1.2
• Benjamin Adrian Ziegler — Daniel Brühl — Zemo — 1.3
• Reiner Artur Birchenfelt — Chris Evans — Dimitrescu — 1.4
• Nathanaël Izja Borghesius — Maxence Danet-Fauvel — Amren — 1.5
• Finlay Docherty — FC — Varian — 1.6
• Ingvar Gustav Sernander — Philip Kamper — Livgardet — 1.6
• Salvatore Camorra — Tom Cornelisse — calice — 1.6
• Moritz Peer König Jr. — FC — Reeses — 1.6

REGELS
• Er is een minimum van 150 woorden
• De hoofdregels van Quizlet gelden ook hier
• 16+ is toegestaan, gelieve wel boven je post vermelden
• Houdt het gezellig en leuk voor iedereen
• Bij voorkeur minimaal 1 keer in de week de mogelijkheid hebben om te kunnen posten, mocht dit niet lukken, laat me dit dan alsjeblieft van te voren weten, bij twee weken radiostilte is er een kans dat je uit de RPG wordt gezet
• Indien je niet meer met deze RPG mee wil doen, gelieve jezelf uit te schrijven bij Iotte
• Vermeld de naam van je char, de plek waar hij/zij is en het gezelschap boven je post

KAMERINDELING

Jongens
Kamer 801 — Nathanaël Izja Borghesius & Lorenzo Andrea Cavallo
Kamer 802 — Wolfgang Theodore Schultze & Frederick Ryker Aschenburg
Kamer 803 — Johann Franz Voss & Reiner Artur Birchenfelt
Kamer 804 — Benjamin Adrian Ziegler & Klaus Kahl
Kamer 805 — Valentino Camorra & Felix Hubert Keller

Meisjes
Kamer 806 — Dagmar Elin Jørgensen & Inez Renate Borghesius
Kamer 807 — Nina Helene Ackermann & Suze Mae Polak
Kamer 808 — Eleonore Madeline de Marigny & Anna Pradl
Kamer 809 — Lucrezia Dulce De Angelis & Adalyn Viktoria Kühn
Kamer 810 — Muriel Ada Durchdenwald & Aurora Camorra

ROOSTER

LESOVERZICHT

AARDRIJKSKUNDE
Dagmar Elin Jørgensen
Johann Franz Voss
Klaus Kahl
Benjamin Adrian Ziegler
Reiner Artur Birchenfelt
Nina Helene Ackermann
Lucrezia Dulce De Angelis

BIOLOGIE
Frederick Ryker Aschenburg
Lorenzo Andrea Cavallo
Muriel Ada Durchdenwald
Reiner Artur Birchenfelt

ECONOMIE
Wolfgang Theodore Schultze
Dagmar Elin Jørgensen
Eleonore Madeline de Marigny
Lorenzo Andrea Cavallo
Klaus Kahl
Benjamin Adrian Ziegler
Frederick Rycker Aschenburg
Reiner Artur Birchenfelt
Aurora Camorra
Lucrezia Dulce De Angelis
Valentino Camorra
Inez Renata Borghesius

FILOSOFIE
Muriel Ada Durchdenwald
Suze Mae Polak
Aurora Camorra
Valentino Camorra

FRANS
Benjamin Adrian Ziegler
Frederick Rycker Aschenburg
Suze Mae Polak
Lucrezia Dulce De Angelis
Inez Renata Borghesius

GESCHIEDENIS
Dagmar Elin Jørgensen
Anna Pradl
Eleonore Madeline de Maringy
Lorenzo Andrea Cavallo
Klaus Kahl
Benjamin Adrian Ziegler
Frederick Rycker Aschenburg
Suze Mae Polak
Aurora Camorra
Lucrezia Dulce De Angelis
Reiner Artur Birchenfelt
Inez Renata Borghesius

KUNST
Anna Pradl
Eleonore Madeline de Marigny
Lucrezia Dulce De Angelis

LEVENSBESCHOUWING
Dagmar Elin Jørgensen
Aurora Camorra

MAATSCHAPPIJLEER
Reiner Artur Birchenfelt

M&O
Eleonore Madeline de Marigny
Lorenzo Andrea Cavallo
Klaus Kahl
Frederick Rycker Aschenburg
Inez Renata Borghesius

MUZIEK
Anna Pradl
Valentino Camorra

NATUURKUNDE
Lorenzo Andrea Cavallo
Muriel Ada Durchdenwald
Reiner Artur Birchenfelt
Nina Helene Ackermann

SCHEIKUNDE
Wolfgang Theodore Schultze
Johann Franz Voss
Lorenzo Andrea Cavallo
Muriel Ada Durchdenwald
Frederick Rycker Aschenburg
Reiner Artur Birchenfelt
Nina Helene Ackermann

TECHNIEK
Benjamin Adrian Ziegler
Wolfgang Theodore Schultze
Johann Franz Voss

S P O R T T E A M S

HOCKEY
Captain Dames: Eleonore Madeline de Marigny
Dagmar Elin Jørgensen (midmid)

Captain Mannen: Frederick Rycker Aschenburg

KORFBAL
Captain Dames: Inez Renata Borghesius
Johann Franz Voss

PAARDRIJDEN
Anna Pradl

SCHAKEN
Eleonore Madeline de Marigny
Johann Franz Voss
Muriel Ada Durchdenwald
Aurora Camorra
Valentino Camorra
Reiner Artur Birchenfelt

TENNIS
Anna Pradl
Muriel Ada Durchdenwald

VOETBAL
Captain Heren: Wolfgang Theodore Schultze (linksback)
Lorenzo Andrea Cavallo (links mid)
Klaus Kahl
Benjamin Adrian Ziegler (spits)
Reiner Artur Birchenfelt (spits)
Valentino Camorra

E X T R A

DAMES BAKCLUB VOOR THEEKRANSJES
Voorzitter: Anna Pradl
Aurora Camorra

DEBAT CLUB
Voorzitter: Benjamin Adrian Ziegler
Frederick Ryker Aschenburg
Dagmar Elin Jørgensen
Eleonore Madeline de Marigny

ETIQUETTE
Dagmar Elin Jørgensen
Anna Pradl
Klaus Kahl
Lucrezia Dulce De Angelis

GENTLEMEN'S CLUB
Voorzitter: Klaus Kahl
Rechterhand: Wolfgang Theodore Schultze
Bestuur
Benjamin Adrian Ziegler
Frederick Rycker Aschenburg
Reiner Artur Birchenfelt
Valentino Camorra

GODSDIENS
Reiner Artur Birchenfelt

GYM
Reiner Artur Birchenfelt

GYMNASTIEK
Suze Mae Polak

JOODSE CLUB
Voorzitter: Suze Mae Polak
Dagmar Elin Jørgensen

KLASSIEKE TAAL
Dagmar Elin Jørgensen
Eleonore Madeline de Marigny
Lorenzo Andrea Cavallo
Muriel Ada Durchdenwald
Aurora Camorra

NEWSPAPER CLUB
Voorzitter: Dagmar Elin Jørgensen
Lorenzo Andrea Cavallo
Nina Helene Ackermann
Lucrezia Dulce De Angelis

POLITIEKE WETENSCHAP
Reiner Artur Birchenfelt

Nog geen vakken opgegeven: Adalyn, Felix

VERJAARDAGEN

RELATIELIJSTJES

[ bericht aangepast op 1 nov 2021 - 21:03 ]

someone out there feels better because you exist

21 mei 2021 - 20:02 Paracosmal is offline

Paracosmal 228

[ bericht aangepast op 22 mei 2021 - 12:12 ]

Whatever causes night in souls, causes stars too.

21 mei 2021 - 20:02 Iotte is offline

Iotte 928

Guten tag liebe leute, welkom terug bij een nieuw schooljaar op Montreuxe.

Na een gespannen zomer komen de meeste van onze chars per boot, vliegtuig, trein, auto, fietsend of te voet terug - op de dag voor hun achtste leerjaar van start gaat - waarvan een enkeling hun zomer op Montreuxe hebben gespendeerd doordat ze door een of andere reden niet terug naar huis konden. Sommigen van de ouders zullen deze dag meekomen met hun kinderen, doordat ze een positie bekleden binnen de Ouderraad, en hier ieder schooljaar hun stempel willen drukken.

In de grote hal is het een drukte van belang, en dat voor een zondag. Midden in de hal staat een lange tafel waar Herr Müller, Herr Becker, Frau Meyer, Frau Zimmermann en Herr Köning (NPC's) op de terugkomst van de leerlingen zitten te wachten. Van alle studenten, niet alleen van leerjaar 8, wordt verwacht dat ze zich na aankomst bij een van de docenten aanmelden, waarna ze hun lesrooster, boekenlijst, lijst van buitenschoolse activiteiten en clubs, de meest recente druk van de schoolkrant en kamersleutel ontvangen. In de schoolkrant wordt vermeld dat de Joodse Club per direct is opgeheven, en ook op de lijst van buitenschoolse activiteiten is deze club niet meer terug te vinden.
Dit nieuwe schooljaar beginnen in het achtste leerjaar drie nieuwe studenten. Dagmar Elin Jørgensen, Benjamin Adrian Ziegler en Inez Renata Borghesius zijn de drie gelukkigen die gekozen zijn om de buddy te worden van respectievelijk Nina Helene Ackermann, Aurora Camorra en Valentino Camorra en deze het komende jaar zo goed mogelijk wegwijs te maken en te begeleiden waar nodig is.

De lessen zullen de volgende ochtend al van start gaan, de boeken liggen per persoon klaar in de schoolbibliotheek - het is en blijft een fancy school - en kunnen vandaag nog opgehaald worden, maar eerst kunnen de studenten zich gaan installeren in hun nieuwe kamer en kennismaken met hun nog onbekende kamergenootje. Om half zes worden alle studenten beneden in de eetzaal verwacht voor het jaarlijkse 'welkom terug' diner, waarbij het schooljaar traditioneel wordt afgetrapt met een speech van Herr Hartmann (NPC), schoolhoofd.

Een nieuw schooljaar, nieuwe drama; welkom in jullie achtste jaar!

*Kamerindeling

*Rooster

[ bericht aangepast op 21 mei 2021 - 20:09 ]

someone out there feels better because you exist

21 mei 2021 - 20:07 Reeses is online

Reeses 1248

21 mei 2021 - 20:07 Iotte is offline

Iotte 928

DAGMAR ELIN ~~COHEN~~ JØRGENSEN

She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow

Waiting for Nina • At Grote Hal

If we don't end war, war will end us

Met een zucht sloeg Dagmar haar koffer dicht en keek nog één keer de kamer rond om zeker te zijn dat ze niets vergeten was. De zomer had ze gespendeerd in een van de vakantievertrekken die Montreuxe aanbood voor studenten die niet naar huis konden of wilden. Zij was daar bijna ieder jaar één van. De familie Cohen had het thuis echt niet slecht, met een vader als arts, maar reizen was duur en Noorwegen lag nou niet bepaald om de hoek. Dagmar was dankbaar dat zij de kans had gekregen om haar educatie te volgen aan een van de beste scholen van Europa, en om haar ouders niet verder in de kosten te helpen had Dagmar vrijwillig na de geboorte van haar zusje Aviva, geopperd om haar vakanties op school te spenderen. Ze was al een aantal jaren daardoor niet thuis geweest en miste haar familie heel erg. Aviva zou nu een jaar of zes zijn en dus zou ze deze maand voor het eerst naar de basisschool gaan. Het was gek om daar niet bij te kunnen zijn, net als dat het gek was dat ze de meest grote momenten van Aviva ook gemist had. Zo was ze er niet bij de geboorte geweest, en had ze de eerste stapje, woordjes en tandjes gemist. Maar ondanks het gemist van huis had het toch ook zijn voordelen om op Montreuxe te zijn ten tijde dat het internaat zo goed als verlaten was. Dagmar had genoten van de stilte en was helemaal tot rust kunnen komen, waardoor ze opgeladen aan een nieuw schooljaar kon beginnen.
Met haar koffer in de hand betrad Dagmar de Grote Hal, waar het een drukte van belang was. Wat eerste en tweedejaars rende al slalommend opgetogen door de hal en herenigde zich met hun lang verloren vriendjes. Het verbaasde Dagmar, elk jaar weer, hoeveel ouders - al dan niet nannies, met de studenten mee kwamen aan het begin van het schooljaar. Veel van die ouders kwamen uit dezelfde kringen als die van Wolf en hadden een plekje in de Ouderraad bemachtigd. Ze vroeg zich af of Wolf's vader dit jaar daar zijn gezicht wel zou laten zien. Ze verwachtte van niet. Ze had velen verhalen over deze man gehoord, al dan niet van Wolf zelf, maar gezien had ze Herr Schultze nooit. Ze was benieuwd hoe de zomer van haar beste vriend was geweest en of hij nou eindelijk samen was met Nore, waarvan ze wist, dankzij de brieven van Wolf, dat ze deze zomer bij de familie Schultze zou spenderen.
Dagmar sloot zich geduldig aan achter in de rij en wachtte tot ze zich bij een van de docenten die aan een lange tafel in het midden van de hal zaten zou kunnen aanmelden. Stapje voor stapje loste de rij zich langzaam maar zeker op, waarna ze oog in oog stond met Herr Müller. "Goedemorgen Professor," begroette ze hem beleefd. "Jørgensen, Dagmar. Achtsejaars." Herr Müller knikte even kort en liet zijn ogen glijden over lange namenlijst die voor hem lag. Met een sierlijk gebaar kruiste hij haar naam af. "Aangemeld." Bevestigde hij. "Ik heb hier voor jou je lesrooster, boekenlijst, een lijst van naschoolse activiteiten, je kamersleutel een druk van de schoolkrant.." Hij viel even stil. "Die je natuurlijk al van voor en achter kent als hoofdredacteur." Ze glimlachte beleefd. Ze had in de zomer, met de weinige bezetting die ze had, hard doorgewerkt om de krant voor het nieuwe schooljaar af te hebben. En al zegt ze het zelf, het resultaat mocht er zijn. De sleutelhanger van haar kamersleutel leerde haar dat ze dit jaar op kamernummer 806 zou verblijven, maar de grote vraag was wie zou dit jaar haar kamergenootje zijn? Ze stond op het punt om koers te zetten naar de achtste verdieping, maar werd tegenhouden door Herr Müller. "Miss Jørgensen, heb je nog een momentje?" riep hij haar terug. Vragend keek ze hem aan en knikte. "Natuurlijk, Professor. Wat is er?" Ze voelde hoe haar nieuwsgierigheid opborrelde. "Ik zie hier op de lijst staan, dat er in jouw leerjaar drie studenten dit schooljaar nieuw zijn. Montreuxe wil dat deze studenten zich zo snel mogelijk hier thuis voelen en heeft ervoor gekozen om buddies aan deze nieuwe studenten toe te wijzen. Jij bent hier één van en je bent toegewezen aan een jongedame die de naam Nina Helene Ackermann draagt." Dat vond Dagmar geen probleem, ze hielp graag. "Als je even plaatst neemt op een van de bankjes hierachter, dan zal ik of een van de andere docenten miss Ackermann hier naartoe begeleiden nadat ze zich heeft aangemeld. Nadat je kennis hebt gemaakt met miss Ackermann en haar naar haar kamer hebt begeleid, mag je je eigen kamer opgaan zoeken."

someone out there feels better because you exist

21 mei 2021 - 20:08 MeIinoe is online

MeIinoe 1432

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

21 mei 2021 - 20:12 Basim is offline

Basim 18628

MT!

Stenenlikker

21 mei 2021 - 20:17 Sev is offline

Sev 19203

The hype is real! MT! (blush)

ars moriendi

21 mei 2021 - 20:29 ostranenie is offline

ostranenie 273

Siamo fuori di testa ma diversi da loro -- We’re out of our minds but different from them

21 mei 2021 - 20:35 Isolophilia is offline

Isolophilia 126

• Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

21 mei 2021 - 20:58 Aynur is offline

Aynur 2380

Joehoe!

I have seen my own sun darkened

21 mei 2021 - 21:38 ostranenie is offline

ostranenie 273

Muriel

Not all those who
wander are lost.

— J.R.R. Tolkien

✧ STUDENT, 19 ✧ at bedroom 810 with Anna ✧

∘ ──── ♡ ༉──── ∘

❝Everyone has two eyes
•´¯`•» but no one has the same view. «•´¯`•.❞

Het was normaal dat Muriel eerder kwam dan de meeste anderen. Altijd, aan het begin van het jaar, moest haar beste vriendin Anna op tijd aankomen van haar vader. Hierdoor kreeg Muriel de kans een goede vriendin uit te hangen. De dames maakten het een gewoonte dat ze samen aan het begin van ieder jaar iets vroeger kwamen dan de rest, zodat ze samen kunnen uitpakken en de laatste vakantie roddels kunnen bespreken in alle rust. Geen verhaal werd gemist of bewaard voor later, Muriel luchtte graag meteen haar hart bij Anna. Dit jaar zal het waarschijnlijk ook niet anders gaan.
Althans dat hoopte Muriel. Op het allerlaatste moment die ochtend bleek een koffer van haar nog thuis te liggen en kon haar voertuig weer helemaal terugrijden en vanaf het begin de rit weer beginnen. De jongedame kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan. Nu kwam ze te laat en ze had het haar beste vriendin nog beloofd. Op één of andere manier moest ze Anna terugbetalen. Haar vriendin zou vast niet zo boos zijn, toch?
De rit was lang en hobbelig, maar nog steeds was Muriel één van de eersten die zich bij Montreuxe. Haar chauffeur opende de deuren voor haar en netjes gekleed, zoals altijd, zette Muriel haar eerste stap op schoolterrein. Haar ogen gleden over de school, een plek die ze nu net zo goed kende als haar eigen huis. De jongedame knikte. Haar aankomst voelde als een soort voldoening. Alweer had ze een schooljaar en een zomer volbracht en na een lange pauze was het tijd om de teugels weer op te pakken en door te gaan. Muriel verwachtte ook dit jaar niks meer dan vele rijen van goede cijfers van zichzelf. De jongedame seinde haar chauffeur om haar koffers uit de auto te halen. Uit haar zak gaf ze hem een paar biljetten en voor dat geld zou hij haar kleding en andere benodigdheden naar haar slaapkamer tillen.
Tussen de andere vroege vogels door zocht ze haar weg naar de bibliotheek waar ze haar boeken kon ophalen. Voor de achtstejaars was de plek makkelijk te vinden, Muriel spendeerde graag tijd in de bibliotheek. Daar kon ze haar studies uitbreiden en zou niemand haar tijdens het lezen komen storen. Het was een soort veilige haven in de school voor de jongedame. Wanneer de meesten alleen de bibliotheek opzochten voor informatie voor school, kwam zij er ook uit vrije wil. Ze nam haar boeken graag in ontvangst en op dat moment realiseerde ze zich dat ze alleen was. De boekenstapel die voor haar lag was groter dan gedacht en ze had haar chauffeur al de opdracht gegeven haar koffers naar haar kamer te brengen. Muriel zou dus zelf haar boeken moeten dragen, oh nee.
Hoeveel de jongedame ook van boeken hield, ze zelf tillen deed ze niet graag. De grote aantallen trappen op, er zat echt geen spierkracht in haar armen. Na een lange autorit was haar lichaam juist stijf geworden, op het tillen van haar boeken had ze zich niet voorbereid. Al vanaf de tweede verdieping kon je scheldwoorden uit haar mond horen vliegen en bij iedere verdieping werd het zeuren steeds luider, totdat ze de tiende verdieping betrad en ze het liefst haar mooie schoenen uit wou gooien. Muriel is niet zo gek van een beetje sportief zijn, maar na urenlang stil te zitten had ze zich hier niet op voorbereid.
Al scheldend liep ze de gang door, ze was één van de eerste. Muriel herkende de koffers voor kamer 810, het waren de hare. Haar chauffeur was alweer vertrokken zonder gedag te zeggen. Ze stond alleen op de gang. Het was tijd voor een nieuw jaar met ups en downs en dit was de eerste down. Het begin van het gemis van haar familie, maar daar zal de jongedame al snel over heen komen.
Het schelden en strompelen ging weer door, totdat ze naast haar koffer stond en haar slaapkamerdeuren kon opengooien. Ze had niet eens bekeken met wie ze deze kamer zou gaan delen, het belangrijkste was dat de jongedame nu haar schoenen uit kon gooien en even kon genieten van de rust. Het was kalm voor de storm, de storm van een nieuw schooljaar. Dat wist ze. Muriel liep naar het bed dat ze vanaf toen ''van mij'' noemde en liet haar boeken erop neerploffen. Ze hoorde vanaf de gang al iemand aankomen. Haar lippen vormden een glimlach en ze keek op naar de deuropening. ''Lieverd, die haarstijl is echt té vorig jaar,'' ze keek Anna even aan, maar kon haar lach niet inhouden. ''Ik heb je zooo gemist.''

[ bericht aangepast op 21 mei 2021 - 21:39 ]

Siamo fuori di testa ma diversi da loro -- We’re out of our minds but different from them

21 mei 2021 - 21:49 darkurge is offline

darkurge 3074

KLAUS KAHL

Most people like flying kites, riding bikes in the woods, baking cake 'cause its good, I mean I would if I could...

W. Reiner, Suze • Grote Hal

Het was een lange zomer geweest in zijn ouderlijk huis. Klaus mocht slechts op twee momenten in het jaar naar huis komen: in de zomervakantie en met de Kerst. Voor alle andere dagen van het jaar werd hij afgescheept naar Montreuxe, als de enige van 7 kinderen. Er werd thuis niet over gesproken, behalve wanneer zijn vader Heinrich met zijn oom Reiner Sr. besprak wat voor een goede educatie hun twee zonen kregen op Montreuxe. Als zijn vader dat echt had gevonden, zouden alle Kahl kinderen wel naar Montreuxe gaan. Klaus was naar Montreuxe gestuurd, omdat zijn moeder hem niet bij de andere kinderen wou hebben. Dat was de enige reden, so einfach ist das. En het was niet makkelijk om in een huis te zijn waar je niet welkom bent. Klaus kon zijn neigingen zijn broers en zussen pijn te doen amper bedwingen. Hij droomde die zomer vaak over het vermoorden van het hele gezin, op zijn moeder na. Hij zou graag haar gezicht willen zien wanneer hij alles van haar had afgenomen wat haar lief was. Zou hij dan genoeg voor haar zijn? Of zou dat zijn ultieme revenge worden? In plaats daarvan had Klaus alleen herten, konijnen en hier en daar een vogel van het leven beroofd. Tijdens de zomervakantie waren jachttripjes met zijn oom en neefje Reiner een vaste prik. Klaus was altijd erg onder de indruk van Reiner Sr., een oorlogsveteraan; iemand die de dood in de ogen heeft gekeken. Ondanks dat jagen op dieren was opwindend, maar het was niet genoeg... het smaakte naar meer.
Naast dit interne gevecht was er ook nog Inez. Inez, Inez, Inez... Klaus hield van haar rossige haren, blauwe ogen en haar naam.. Oh Inez. In zijn portemonnee had hij een pasfoto van haar. Iedere avond voor hij ging slapen legde hij haar foto op zijn nachtkastje en keek er naar tot hij in slaap viel. De volgende dag bracht hij de foto weer terug in zijn portemonnee en droeg haar met zich mee zijn dag in. Maar Inez had het uitgemaakt en Klaus begreep nog steeds niet waarom. Hij hield van haar en was nog niet klaar om haar te laten gaan. Misschien had ze wat ruimte nodig? Misschien moest ze hem gewoon zien met een ander meisje? Uiteindelijk zou ze wel weer bij hem terugkomen, zo niet, dan moest hij daar zelf voor gaan zorgen.
Met deze verstikkende zomer achter de rug keerde hij terug naar het internaat, samen met Reiner. Klaus mocht zijn neef heel erg. Vanzelfsprekend was hij ook lid van de Gentlemen’s Club waar hijzelf de voorzitter van was. Alleen was er íets aan Reiner wat Klaus niet lekker zat, al wist hij niet precies was. Het had waarschijnlijk te maken met de vorige relatie van Reiner: Suze Polak, een joods meisje en dus een hele vreemde keuze. Die relatie was gelukkig voorbij, Klaus vermoedde dat dit mede kwam door de druk vanuit de familie van de jongens.
Nadat het tweetal zich had gemeld bij Herr Becker, hun boekenlijst, rooster, schoolkrant en kamersleutel - Klaus had dit jaar kamer 804 en hij hoopte op Wolf of Ryker als zijn kamergenoot - in ontvangst hadden genomen liepen ze weg van de lange tafel met de docenten richting de gangen. Klaus wou meteen naar zijn kamer gaan, om te zien wie zijn kamergenoot was én om het beste bed te claimen.
Klaus spiekte naar de kamersleutel van Reiner. Nummer 803.
“Jammer dat wij geen kamer delen, he neefje?” zei Klaus. Hij pakte de schoolkrant erbij en liet zijn ogen over de voorpagina glijden. Het was voor Klaus belangrijk om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen op de school. Joodse club per direct opgeheven. Klaus lachte. Dat werd tijd, dacht hij. Het was überhaupt een lachertje dat die Joodse studenten nog welkom waren dit jaar. Een goede educatie, he vader? Dacht hij sarcastisch. Op een goede school waren geen kakkerlakken aanwezig.
“Over kakkerlakken gesproken...” vervolgende Klaus zijn interne gesprek hard op. Zijn oog was gevallen op Suze.
“Hallo, mein jüdisches Lieblingsspielzeug.” riep Klaus naar Suze, zodat ze hem sowieso had gehoord. Meestal hield hij zich in wanneer Reiner in zijn buurt was, maar voor deze ene keer maakte hij een uitzondering. Klaus liep op haar af en gaf Suze een aai over haar bol. “Heb je het al gehoord? Je clubje is opgeheven!”

[ bericht aangepast op 21 mei 2021 - 22:25 ]

21 mei 2021 - 22:40 Vanth is offline

Vanth 23147

Mt :Y)

El Diablo.

21 mei 2021 - 22:51 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MT.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

22 mei 2021 - 0:31 Vanth is offline

Vanth 23147

BENJAMIN ADRIAN ZIEGLER
20 • Grote hal • Waiting on Aurora

De laatste dagen van de zomervakantie zaten mijn zusjes zowat te stuiteren om terug te gaan naar Montreuxe, naar hun beste vrienden. Ik kon ze geen ongelijk geven, wetende dat het voor mij ondertussen precies hetzelfde verhaal is, maar na al die jaren wist ik mezelf redelijk te beheersen. Toch kan ik een lichte grijns niet tegenhouden wanneer ze zowat de auto uitspringen de seconde dat het stilstaat. Een zacht lachje rolt over mijn lippen wanneer onze chauffeur in plaats van naar de deur, direct naar de kofferbak loopt. Ik wens hem succes met alle tassen, vrouwen nemen nou liever eenmaal teveel dan te weinig mee. Kort werp ik een blik op mijn vader die naast mij zit, hij was hier misschien voor een dag want hij moest en zou zijn stem laten horen bij de ouderraad, natuurlijk. Het zou echter niet lang duren voor hij weer terug ging naar Berlijn, hij had genoeg te doen en dat kon ik ook wel zien deze zomer nu ook mijn rol binnen de partij langzaamaan groter lijkt te worden.
De zwarte colbert van mijn nette maar toch redelijk casual outfit trek ik recht waarna ik de auto uitstap. Mijn blik gaat gelijk naar de school, here's to another year. De grijns op mijn lippen wordt wat groter en ik neem mijn eigen tas aan die ik simpel om mijn schouder werp. ''Ik ga alvast wat zaken regelen binnen.'' zeg ik tegen mijn vader en met een simpel knikje loop ik naar de ingang, ik zou hem nog wel zien vandaag. Eenmaal binnen is het een drukte van een jewelste, waar de eerste- en tweedejaars je nog net niet omver lopen. Soms was het moeilijk te geloven dat het al jaren geleden was dat ik er ook zo bij liep, Montreuxe was ondertussen bijna een tweede thuis te noemen. Het voelde in ieder geval ergens als thuiskomen, waarbij ik heel graag wat bekende gezichten snel zou willen zien als het even kan.
Maar eerst moet je je zaken op orde hebben natuurlijk. Ik loop dan ook naar de lange tafel in het midden van de hal, waar ik mij aanmeld bij Herr Müller. Mijn lesrooster, boekenlijst, lijst van buitenschoolse activiteiten en clubs, de meest recente schoolkrant en kamersleutel neem ik vervolgens in ontvangst. Mijn blik valt op de tekst die duidelijk op de voorkant van de krant geprint staat. Kort bijt ik op mijn lip en zucht, het was misschien maar beter ook eigenlijk. Net zoals in Duitsland draagt het hier weinig bij. Kort werp ik een blik op Dagmar die niet veel verderop staat, maar meer dan een knikje weet ik haar niet te geven voor mijn aandacht weer naar Herr Müller wordt getrokken. ''We verwelkomen dit jaar drie nieuwe studenten en we willen graag dat jij een van hen hier de weg wijst en op weg helpt,'' begint hij en ik knik. ''Natuurlijk herr Müller, geen probleem.'' zeg ik met een lichte glimlach, terwijl ondertussen mijn nieuwsgierigheid begint op te borrelen. Het gebeurde niet vaak dat je zo laat naar deze school kwam, daar moest vast een verhaal achter zitten. ''Perfect, dan is het voor jou de taak om miss Aurora Camorra welkom te heten,'' Lichtjes trek ik een wenkbrauw op, Camorra... Dat klinkt Italiaans, misschien Spaans.. We zullen het zien. ''Ik zie dat ze zich nog niet heeft gemeld dus je kan op een van de bankjes achter mij plaats nemen tot ze arriveert.'' Ik knik hem toe, zet mijn tas neer en neem zelf plaats op een van de bankjes waar ik in de tussentijd de schoolkrant maar opensla. Je moet natuurlijk wel op de hoogte blijven van wat hier allemaal speelt.

El Diablo.

Index RPG Actieve Topics Zoek