[RPG - 250] The Scholomance - Speeltopics

13 maart 2022 - 20:54 MaddieRavens is offline

The Scholomance
"In Wisdom, Shelter"

Storyline
Opgericht in de late jaren 1800 door Sir Alfred Cooper Browning van de Manchester Enclave, 'The Scholomance' werd gebouwd om de kinderen van de Enclaves te beschermen. Voordat dit plaatsvond overleefde slechts 40% van de kinderen in Enclaves tot de volwassenheid, zonder te worden opgegeten door Maleficaria. Leerlingen hebben voortdurend te maken met monsters, mede dankzij The Scholomance zelf. Het doel van de school is om ze voor te bereiden op het leven buiten de school, waar het echte gevaar op de loer licht. Binnen de school of binnen een enclave zijn ze deels beschermd door spreuken en magische barrières.

De studenten kunnen drie 'tracks' volgen waarin ze zich kunnen specialiseren:
● Incantations track - beoefenen en schrijven van spreuken
● Alchemy track - het creëren van potions
● Artifice track - het creëren van magische objecten

In dit verhaal volgen wij laatstejaarsstudenten:
Het laatste schooljaar breekt aan voor The Graduates. De studenten zijn al druk bezig geweest: dit jaar moeten ze alles onder orde weten zien krijgen voordat Graduation Day aanbreekt. Iedereen weet wat hen te wachten staat als dit niet gebeurd. Heb je nog niet genoeg mana? Huppakee naar de gym toe en jezelf zweten tot je neervalt. Heb je nog geen bondgenoten? Gooi jezelf tussen de menigte want alleen in je kamer rondhangen gaat je niet helpen. Heb je ze allebei al? Misschien moet je jezelf dan maar opsluiten in je kamer zodat je niet word opgegeten door Maleficaria.

Veel studenten weten dat ze zich voorbereiden voor een suïcidepoging, maar doen alsof het allemaal wel meevalt. Totdat ze oog in oog komen met de dood zelf. Dit schooljaar was al vreemd begonnen, studenten van voorgaand jaar die tijdens de verschuiving naar het laatste jaar plots zijn verdwenen. Nu glippen er ook meer Maleficaria de school binnen wat voor hoge spanning onder de studenten zorgt. ~~Imagine chagrijnige en hormonale jongvolwassenen allemaal onder één dak.~~. Hoe gaat het met ze aflopen? En zullen de studenten dit schooljaar overleven?

Characters
● Adrienne Estelle Beaufort - ♀ - 20 - Paris enclave - Incantations track - whirlpool
● Valentina Charlotte Schäfer - ♀ - 20 - Berlin Enclave - Alchemy Track - VexAhlia
● 'Liv' Mae Johansson - ♀ - 21 - Los Angeles Enclave - Alchemy Track - lilyofthevalley
● Skylar McAllister - ♀ - 21 - No Enclave - Incantations Track - whirlpool
● Lilith Petricore Walsh - ♀ - 19 - Dublin Enclave - Incantations Track - MaddieRavens
●Luca Julius Carmichael - ♂ - 20 - Toronto Enclave - Alchemy Track - whirlpool
●Ezekiel James Madden - ♂ - 21 - New York Enclave - Artifice track - whirlpool
●Jack Allan Griffiths - ♂ - 20 - London Enclave - Artifice Track - MaddieRavens
● Chelsea Castello - ♀ - / - No Enclave - Incantations Track - Clinique
● Luke John Davis - ♂ - 21 - Los Angeles Enclave - Alchemy Track - MaddieRavens

Rules
● Minimum 250 woorden per post
● Probeer minstens één keer per week te posten
● De Quizlet regels gelden hier ook
● Post in het Nederlands, maar de dialoog in het Engels
● Ruzies en discussies gelieve buiten de RPG doen (Liefst van al eigenlijk gewoon alles leuk houden

)
● Als je enige tijd niet kan posten, door omstandigheden zoals examens, laat dat dan weten zodat we daar rekening mee kunnen houden
● Momenteel zijn we voltallig met 10 personages.

[ bericht aangepast op 19 maart 2022 - 10:16 ]

13 maart 2022 - 20:56 lilyofthevalley is offline

lilyofthevalley 1005

Beginsituatie

Het nieuwe schooljaar is aangebroken en we zijn een maand verder. De studenten van hetzelfde jaar komen samen in de cafetaria en eten zoals gewoonlijks. Echter hangt er een vreemde sfeer in de zaal. Kaarsen flikkeren, er hangt een vreemde geur in de lucht, en hoewel er nooit een briesje te voelen is krijgen studenten kippenvel.

What’s going on? 👁👄👁

[ bericht aangepast op 13 maart 2022 - 20:58 ]

13 maart 2022 - 21:29 MaddieRavens is offline

MaddieRavens 403

Jack Allan Griffiths

Met een gezicht dat op onweer stond, zat hij te kijken naar het eten dat verspreid lag over de gehele tafel waar het avondeten werd geserveerd. Opnieuw dezelfde recepten die onderhand zijn strot uitkwamen. Vooral de havermoutpap zat hem uitdagend aan te staren alsof het een wedstrijdje wilde ronselen om te kijken wanneer Jack zou kokhalsen bij de gedachte om die rommel weer te eten. Wie serveert er zelfs havermoutpap als avondeten? Stelletje barbaren. Na een hoop verwensingen mompelend, en een zuur gezicht te gooien naar een meid die geÏrriteerd achter hem stond te zuchten, griste hij enkel een appel mee. Als hij nog één keer puree met linzen zou moeten eten, dan groef hij nog liever zijn eigen graf. Oké, misschien dat nu ook weer niet, maar hij was er niet ver vanaf. Of misschien een moord plegen voor de lol, was hij tenminste zijn frustraties kwijt. Of neuken met Val, dat zou pas geweldig zijn om zijn frustraties kwijt te geraken. Zijn ogen flitsten wat de armzalige kantine rond, hij werd er echt niet vrolijk van, om te kijken of hij gezichten herkende. Toen hij merkte dat Liv ergens alleen aan een tafeltje zat, besloot hij van haar wat te gaan vergezellen met zijn fantastische charmes. 'So, I see you are also still alive.' Hij keek haar met een geamuseerde grijns aan, beet van zijn appel dat best sappig was en veegde zijn mond af met zijn mouw zodat het sap niet langs zijn kin zou lopen. Het begon hem nog niet meteen te dagen dat de kaarsen begonnen te flikkeren.

[ bericht aangepast op 13 maart 2022 - 21:37 ]

13 maart 2022 - 22:37 VexAhlia is offline

VexAhlia 64

Valentina Charlotte Schäfer

20 years | Berlin Enclave| Alchemy Track | Outfit | With Lilith

Op weg naar de grote eetzaal, dat zich steeds op een andere locatie van de school leek te bevinden, knielde Valentina voor een kort moment om één van veters goed te kunnen strikken. Ze had er absoluut geen zin om straks weg te moeten rennen met losse veters. Helaas had ze in het verleden die fout gemaakt en daar had ze bijna een dure prijs voor moeten betalen. Nee, achtervolgd worden door een mals en zelf losse veters hebben was geen pretje. Gelukkig had Valentina het gezelschap van enkele vrienden uit haar Enclave, echter leek het erop dat die niet gemerkt hadden dat de brunette een korte pauze had ingelast. Tot haar geruststelling waren ze nog wel in haar gezichtsveld en kon ze met een eenvoudig sprintje de afstand verkleinen. Ze sloot zichzelf weer aan bij de groep en het was automatisme om nog enkele malen over haar schouder heen te kijken om er zeker van te zien dat er geen mal in de schaduw op haar lurkte.
'Thank you so much for waiting for me.' sprak Val op een sarcastische toon tegen één van haar escorts. Ze voegde er een plagerige duw aan toe, want ze wist dat ze zelf niet zonder de groep kon en wilde er ook geen groot probleem van maken. Ergens was het ook wel haar eigen schuld vond ze. Ze had immers ook niet geroepen dat ze even moesten wachten op haar.
De tocht naar de eetzaal was zonder ook maar enige problemen voltooid. Misschien dat het voor de verandering een keer een rustige avond zou worden. Al wist Valentina maar al te goed dat ze nog een tocht terug moest afleggen naar haar slaapvertrek. Ze bedankte haar Enclave voor de begeleiding en liep naar de tafel met al het etenswaar. Een zucht ontsnapte uit haar longen. Ze wist niet waar ze precies op gehoopt had, maar zoals altijd waren daar dezelfde gerechten. Ze vulde haar bord met enkele gerechten en liep terug naar de zaal en keek of ze iemand zag zitten waar ze bij kon aanschuiven. Het duurde niet lang voordat haar kijkers het vuurrode haar van Lilith had gespot. 'Do you mind if I join you?' vroeg ze vriendelijk aan haar vriendin, waarna ze plaatsnam aan de tafel. 'What have you been up to today?'

[ bericht aangepast op 13 maart 2022 - 22:37 ]

Enjoy a 'world' where the fantastic is fact and magic realy works!

14 maart 2022 - 0:32 lilyofthevalley is offline

lilyofthevalley 1005

'Liv' Mae Johansson

21 ━ Los Angeles Enclave ━ In the cafetaria ━ Alchemy track ━ with Jack ━ Hair ━ Outfit

Liv was het laatste half uur bezig geweest met het zoeken naar een groenkleurig goedje voor diner. Ze had het nog recent gebruikt, een paar keer per week gunde ze haarzelf lekker eten, ook al was er pap geserveerd. De groenkleurige potion waar ze naar zocht deed precies dat, het eten een fijn smaakje geven. Voor sommigen waren zulke potions overbodig, maar Liv zou niet weten hoe ze het hier in hemelsnaam zou overleven zonder deze ‘overbodige’ potions. Nadat ze het eindelijk wist te vinden, onder haar bed tussen alle andere glazen flessen, liep ze door naar de eetzaal met een tweetal van haar Enclave die in dezelfde gang als haar verbleven. Rustig neuriede ze een liedje dat ze nog van haar kindertijd herinnerde en controleerde een beetje verdwaald in haar gedachten of Mals zich ergens in de rij verscholen. Geluk, er was niks. Ze schonk haarzelf misschien niet het lekkerste eten – echter zou dat geen probleem meer zijn – maar wel wat meer van de gezondere opties.
Liv sloot aan bij een van de tafels die haar genoeg dekking en ruimte voor een toevlucht naar de eerste beste uitgang gaf. Ze druppelde voorzichtig één druppel op haar bord terwijl haar gedachten ergens bleven hangen. Iets belangrijkers dan het voorzien van je dagelijkse basisbehoeften. Nog voordat ze een hap kon nemen hoorde ze een bekende stem. Ze keek op terwijl ze haar lepel in haar mond stopte en moest glimlachen vanwege de succesvolle smaak in haar mond. Soms verbaasde ze haarzelf. Vaak zelfs.
‘Maybe I’m the projection of a dead me? A ghost perhaps? I wouldn’t be surprised if a Mal like that showed up.’ Het was waar. Soms dacht ze wel eens dat ze al dood kon zijn en dat The Scholomance haar ziel hier vast hield. Dat gebeurde af en toe bij het snuiven van de verkeerde drankjes.
Haar ogen gleden naar zijn dienblad waarbij ze een afkeurend geluidje maakte bij het zien van zijn verantwoorde voedselkeuzes. ‘You’re eating an apple for dinner? You won’t survive this year with a single apple on your plate, you know that right?’

*Imagine her outfit with colors that don't clash with her hair color

[ bericht aangepast op 14 maart 2022 - 13:37 ]

14 maart 2022 - 23:03 whirlpool is offline

whirlpool 20

Ezekiel James Madden

NY enclave • artificer • outfit • cafetaria, with NY enclavers (& Jack and Liv)

Hij wandelde door de vrijwel verlaten gangen van de school, onderweg naar de eetzaal. Hij was iets teveel opgegaan in zijn huidige project in het artificer lokaal, en was daardoor vrij laat richting de eetzaal vertrokken. Alle laatstejaarsstudenten leken er al te zijn, afgezien van hemzelf en een andere jongen uit de New York enclave die hem had vergezeld. Ondanks het feit dat hij genoeg mana had om de gehele dag omringd te worden door een schild, en dat hij ieder moment van de dag zijn wapen bij zich droeg, was hij niet dom genoeg om alleen door de school te lopen wanneer dat niet nodig was. Van de school viel niet te winnen - dat had hij zich ondertussen wel gerealiseerd. Het zou ook zonde zijn om vlak voor zijn graduation te sneuvelen omdat hij zichzelf boven de standaardregels van de school achtte, die fout zou hij niet maken.
Uit zijn ooghoek zag hij enkele figuren langsflitsen; Mals, die zich van de eetzaal af leken te bewegen. Een hand sloot zich om het voorwerp in zijn zak, klaar om deze tevoorschijn te halen zodra een Mal op hem af zou springen. De monsters leken zich niks van hen aan te trekken, vervolgden hen weg alsof de twee jongemannen niet eens in de hal stonden. Een diepe frons vormde zich tussen zijn wenkbrauwen; normaal gezien verzamelden een groot aantal Mals zich in de eetzaal terwijl er studenten waren, maar deze leken andere plannen te hebben. Hij hield halt, observeerde hoe de kleine Mals de hoek om vluchtte. Zijn blik liet hij kort naar zijn metgezel glijden, waarna hij zijn aandacht weer vestigde op de hal voor hem. Na na een aantal seconden geconcludeerd te hebben dat ze niet meer terug zouden komen draaide hij zich weer richting de eetzaal, "funny creatures," mompelde hij zichzelf toe terwijl hij zijn hoofd schudde. De monsters waren nu misschien weg, maar de gehele weg naar de eetzaal toe hield hij zijn wapen in zijn hand gesloten - just in case.
Bij binnenkomst concludeerde hij dat de meeste laatstejaars zich inderdaad in de zaal bevonden - de meeste tafels zaten al volledig vol met mensen. Een vrije plek was nog te vinden aan de New York enclave tafel, zijn gewoonlijke plek. Gezien de meesten al plaats had genomen was de rij voor het eten maar kort; binnen no-time had hij wat eten voor zichzelf opgeschept om vervolgens richting de New York tafel te lopen.
Hij legde het dienblad op tafel om daarna een blik onder te tafel te werpen. Waar hij er normaal meerdere Mals aantrof was het op het moment verdacht verlaten - misschien was het omdat hij laat was; hadden de andere studenten aan de tafel ze al opgeruimd. Minder moeite voor hem in ieder geval. Hij nam plaats aan tafel terwijl hij nog eens onderzoekend zijn blik door de ruimte liet glijden. De afwezigheid van de Mals maakte hem.. nerveus? Hij zou juist blij moeten zijn met het feit dat de studenten eens een maaltijd zonder al teveel gezeik werd gegund - maar hij was dat alles behalve. Het gevoel dat de school iets voor hen in petto had liet hem niet los - een soort calm before the storm, leek het wel.
Hij focuste zich op zijn eten, en de gesprekken om hem heen, om zich af te leiden. Verschillende gesprekken werden gevoerd aan de tafel; de ene groep sprak over een lastige potion die ze moesten maken tijdens hen Alchemy les, een andere sprak weer over een potentiële uitnodiging tot hen enclave voor een of andere 3de jaars student die hij vast wel eens had gezien, maar zich zo niet voor de geest kon halen. Geen enkele persoon leek het te hebben over de rare sfeer die er in de school hing - de koude bries die door de zaal waaide, de kaarsen die constant leken te flikkeren, en het meest opvallende: het gebrek aan Mals. De school mocht dan wel constant met hen lopen te kloten, het viel altijd te voorspellen, volgde altijd wel een specifieke routine. Deze situatie was compleet abnormaal, in alle opzichten.
Ruw werd hij uit zijn gedachten getrokken door een plotselinge duw in zijn rug. Niet zacht genoeg om per ongeluk te zijn, en hard genoeg om hem te irriteren. Hij draaide zich om, vestigde zijn aandacht gelijk op de enige persoon die dom genoeg zou zijn om zoiets bij hem te flikken. "Griffiths, what's your problem?," gromde hij Jack toe. "I swear to god, I really don't want to deal with your bullshit right now."

"If karma doesn't kill you,
I fucking will."

slapende

15 maart 2022 - 19:16 MaddieRavens is offline

MaddieRavens 403

Jack Allan Griffiths

Hij keek haar geamuseerd aan toen ze begon te insinueren dat ze een spook was. En het gekke was dat het nog niet zo raar zou zijn. Er zijn al wel meer fucked up dingen gebeurd hier, dus waarom dat er niet bij. ‘Well, I never fucked a ghost before. So if you are interested or just bored…Let me know.’ Hij gaf haar een vette knipoog en nam een nieuwe hap van zijn appel. Zelfs dat was hij beu gegeten. Bij haar lichtelijke preek dat hij nooit zou overleven op een appel, verscheen er een grijns op zijn lippen. ‘Honey, you know I’m unstopabble.’ Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen tot hij vanuit zijn ooghoeken zag dat Ezekiel achter hem kwam zitten, waardoor ze met hun rug naar elkaar zaten. Ugh, fuckin New yorker. Zijn nekhaar ging overeind staan puur door het gevoel dat die oetlul binnen zijn persoonlijke ruimte zat. Hij klemde zijn lippen op elkaar terwijl hij de gozer probeerde te negeren. Zijn aandacht werd algauw afgeleid toen het hem eindelijk begon op te vallen dat de kaarsen aan het flikkeren gingen. Een diepe frons verscheen op zijn voorhoofd. Wat was er nu weer aan de hand? Konden ze nu echt niet eens een normale dag hebben? Nee, dat zou pas eng zijn. Niet op hun hoede moeten zijn voor de mals, stel je voor…Wat een luxe zou dat zijn. Net toen hij Liv erover wou aanspreken, hoorde hij de stem van Ezekiel. Dat verdomd goor accent. "Griffiths, what's your problem? "I swear to god, I really don't want to deal with your bullshit right now." Zijn kaak werd strak terwijl zijn ogen haast venijnige spleetjes werden. Zo beheerst mogelijk draaide hij zich om, likte uitvoerig aan zijn appel en knalde die tegen Ezekiel zijn hoofd aan. ‘Here’s your bullshit, asswipe.’

15 maart 2022 - 19:44 MaddieRavens is offline

MaddieRavens 403

Lilith Petricore Walsh

Lilith zat in stilte wat in haar eten te porren. Worstjes met puree – nou, het l

eek op puree alhoewel ze er sterk haar bedenkingen bij had – en spinazie. Dat er uitzag alsof het al twee keer was opgegeten. Nog steeds was ze aan het bekomen van die rot tentakel die af en toe eens kwam opduiken aan het eten. En ze kon zweren dat hij er uiteindelijk vandoor was gegaan met een kippenbout. Beter de kippenbout dan haar been dat hij eerst wou grijpen. Gelukkig was er nog niet veel volk aanwezig in de ruimte waardoor haar afgang niet hard was opgemerkt. Ze werd uit haar gepeins getrokken bij het horen van Valentina haar stem, en er verscheen een welgemeende glimlach op haar lippen. Ze was altijd blij om haar beste vriendin te zien, zonder haar had ze de moed waarschijnlijk al lang opgegeven om te blijven overleven. ‘Well, same old, I guess.’ Ze haalde haar schouders op. ‘Thankfull I’m still alive.’ Ze keek haar vriendin wat schaapachtig aan. ‘Mister tentacle was active again.’ Ze knikte naar de tafel met het eten waar nog enkelingen stonden aan te schuiven voor eten. ‘So how was your day?’ Ze stak een stukje worst in haar mond, en trok een zuur gezicht. ‘I don’t think this is saucage.’ Bedenkelijk staarde ze naar het – wat het ook moest voorstellen – eten dat op haar vork zat. En dat was net het enige van haar gehele bord waarvan ze zeker wist dat het worst was. Met een blik vol walging probeerde ze het eten van haar vork te schudden, maar haar aandacht werd getrokken door het feit dat enkele studenten hun hoofd naar een bepaald punt draaiden. Haar mond viel lichtjes open bij de aanblik van Jack die zijn appel tegen Ezekiel gooit. ‘Oh shit, here we go again.’ De kaarsen begonnen nog harder te flikkeren, en ze kon zweren dat er een zachte windvlaag door haar haar ging.

[ bericht aangepast op 15 maart 2022 - 19:45 ]

15 maart 2022 - 20:41 VexAhlia is offline

VexAhlia 64

Valentina Charlotte Schäfer

20 years | Berlin Enclave| Alchemy Track | Outfit | With Lilith

Uiterst voorzichtig had Valentina plaatsgenomen naast haar vriendin. Ze had haar blik nog eenmaal op de entree gericht om er zeker van te zijn dat haar diner niet verstoord zou worden door een mals. In The Scholomance kon het zo voorkomen dat jezelf opeens het gerecht was van de avond. Wederom een ervaring die Valentina zelf ook een keer had meegemaakt, maar ze was er nog goed vanaf weten te komen. Ze had zelfs geen litteken eraan overgehouden wat ervoor zorgde dat niet veel mensen van haar verhaal geloofde. De glimlach van Lilith was aanstekelijk, want een zelfde welgemeende glimlach verscheen ook op het gezicht van Valentina. 'I'm glad to hear that.' Een zacht lachje ontsnapte uit haar mond bij het horen van het voorval tussen Mister Tentacle en Lilith. 'Wunderbar,' Ze keek in de richting van de tafel waar Lilith naartoe knikte. Ze bestudeerde haar vriendin kort maar grondig. 'Are you alright? Did it hurt you? Do you need anything?' Met een bezorgde blik keek ze haar vriendin aan. 'And please, don't hide anything. You know I can help.' Met haar hand tikte ze kort op haar kleine schoudertas met daarin allerlei brouwsels waar ze mensen mee kon helpen. 'Luckly, it has been a quiet day. I was able to brew a lot, but now I'm running low on supplies.' De brunette wilde net een hap van haar eten nemen toen ze het zure gezicht van Lilith zag. Haar eetlust was direct verdwenen. Ze schoof haar bord dan ook enkele centimeters verder de tafel op. 'Widerlich.' De aandacht van vrijwel alle studenten werd opgeëist door een tweetal dat in een ruzie verzeild leek geraakt. Hoewel het Valentina niks verbaasde dat het Ezekiel en Jack waren die elkaars aandacht op een negatieve opzochten, kon Valentina een geïrriteerde rol met haar ogen niet inhouden evenals een zucht. Bij het aanzien hoe Jack een appel tegen het hoofd van Ezekiel gooide maakte Valentina een kleine schrikbeweging. Al had ook te maken kunnen hebben met een plotselinge koude windvlaag. 'Why does these two always have a problem with each other?'

[ bericht aangepast op 15 maart 2022 - 20:49 ]

Enjoy a 'world' where the fantastic is fact and magic realy works!

15 maart 2022 - 21:09 lilyofthevalley is offline

lilyofthevalley 1005

'Liv' Mae Johansson

21 ━ Los Angeles Enclave ━ In the cafetaria ━ Alchemy track ━ with Jack & Ezekiel ━ Hair ━ Outfit

Liv knipperde versteld met haar ogen bij het horen van Jack’s volgende woorden. Even wist ze niet zeker of ze het juist gehoord had waardoor ze hem aan bleef staren, met de vraag wat er in hemelsnaam in zijn hoofd omging. Nou eigenlijk niet nee, het was al duidelijk genoeg wat er daarboven allemaal gebeurde. Hoewel ze nauwelijks met hem omging had ze een enkele keer bij het feest van vorig schooljaar met hem gedanst, waarschijnlijk was ze toen high geweest – want ze kon geen ander reden bedenken waarom ze met hem om zou gaan. Liv maakte en mentale notitie voor haarzelf om de volgende keer misschien wat beter op te letten met wie ze omging wanneer ze high was om situaties als deze te voorkomen.
Een glimlach verscheen rond haar lippen, eentje die haar ogen niet reikte. ‘Dear Jack, kindly take your horny ass somewhere else while I’m trying to eat in peace–’ Ze had haar zin nog niet afgemaakt toen de stem van Ezekiel luidde. Thank God. Liv draaide haar schouders naar hem toe en moest glimlachen bij het zien van een gezicht dat op onweer stond. Ze kon wel wegsmelten van het beeld voor haar. Dat deed ze echter niet omdat ze kortsluiting kreeg bij zijn woorden, wat ervoor zorgde dat een licht verwarde frons op haar voorhoofd verscheen. Ondertussen werd ze afgeleid door flikkerende kaarsen. Ze kon zweren dat ze ook een briesje voelde en toen ze ook nog eens kippenvel kreeg trok ze haar wenkbrauwen op. Vreemd.
Haar aandacht werd weer getrokken nadat de appel van Jack voor haar ogen vloog, wat haar onderkaak lichtjes deed zakken. Oh, dat zou niet goed uitpakken. Ze overwoog om de twee te stoppen door Ezekiel te vertellen dat Jack met haar aan het praten was geweest, ook al wist ze niet waar Ez nu precies op duidde. Echter klonk de stem van Jack en zijn opmerking van zojuist door haar hoofd waardoor ze van gedachte veranderde. Ze schoof een stuk opzij zodat ze niet slachtoffer zou vallen als er een gevecht zou uitbreken, en Ezekiel kennende, zou dat waarschijnlijk wel gebeuren.

16 maart 2022 - 19:48 whirlpool is offline

whirlpool 20

Ezekiel James Madden

NY enclave • artificer • outfit • cafetaria, with Jack & Liv

De rare sfeer in de school zorgde ervoor dat hij op scherp stond. Bij elk klein geluidje keek hij op; bij elke kleine flits verstrakte zijn hand in het voorwerp om zijn zak. Een magisch object dat hij had gemaakt in een van zijn artificing classes; een munt die kon veranderen in elk wapen dat hij wilde, versterkt door een van Lilith haar zelfgeschreven spreuken. Daar stond een grote gunst tegenover, maar dat had hij ervoor over gehad. Mede-enclavers hadden in eerste instantie verbaasd gereageerd. Hij was immers lid van een van de grootste enclaves ter wereld, wat betekende dat hij constant mensen om zich heen had, een gigantische voorraad mana die hij zou kunnen besteden aan wat hij ook maar wilde. Er waren maar weinig enclavers die overleden in de graduation hall, laat staan New York enclavers. Maar er was er een geweest, en dat was al genoeg. Hij nam het zekere voor het onzekere; hij zou niet hetzelfde eindigen als zijn broer.
Misschien was het wel de nervositeit die hem gelijk liet omdraaien en een heftige reactie bij hem ontlok. Eveneens het feit dat Jack gewoon een enorme lul was, maar daar was hij al langer bekend mee. Zijn ogen flitste kort richting de blauwharige dame die naast Jack aan tafel zat. Een zweem van verbazing te vinden in zijn blik. Liv was een van de personen die hij het liefste zo ver mogelijk bij Jack vandaan hield. Hij wist ondertussen heel goed hoe hij was - de trucjes die hij uithaalde. Het zou 'm niet verbazen dat de Londener expres naast haar was gaan zitten om hem vervolgens lastig te vallen; het klonk in ieder geval als het type kinderachtige plan dat Jack zou bedenken.
Hij wou de dame net vertellen dat het een slechte keuze was om bij Jack te gaan zitten; dat ze beter bij hem aan de New York enclave tafel kon aanschuiven - al was dat iets waar de andere studenten doorgaans fel op tegen waren. Voordat hij ook maar een woord uit had kunnen brengen vloog er iets vanuit de jongen zijn handen tegen zijn gezicht aan, al was de impact niet hard genoeg om echt pijn te doen. Hij klemde zijn kaken op elkaar; zijn blik strak gericht op de jongen voor hem. Zonder oogcontact te verliezen veegde hij met zijn ene hand de restanten van de sap van de appel weg die op zijn wang waren blijven zitten. Op het randje van woede, de emotie sterk genoeg dat hij zijn best moest doen om niet een enorme scène te veroorzaken.
"Really, that's all you can think of?," sneerde hij. De hardheid in zijn blik was nu verdwenen, vervangen door een spottende glimlach terwijl hij ongelovig zijn hoofd schudde, "Words must be difficult for you, huh. I don't expect anything else from a Londoner." Jack hechtte veel waarde aan zijn nationaliteit. Dat was de hele aanleiding voor de vete tussen hen: hij was New Yorker, Jack was Londener. Vuur en ijs; noord en zuid; New York en Londen. De twee konden niet ergere tegenpolen zijn dan dat ze al waren. Hijzelf zou dat niet perse aanwijzen als reden waarom hij de jongen niet kon uitstaan. Jack, daarentegen, wel. En hij maakte daar maar al te graag gebruik van.

slapende

17 maart 2022 - 9:26 MaddieRavens is offline

MaddieRavens 403

Jack Allan Griffiths

'A rotten apple for a rotten person, I guess.' Hij haalde nonchalant zijn schouders op. Er hadden effectief bruine plekken in het stuk fruit gezeten, waar hij behendig zat rond te bijten. Zijn blik ging naar Ezekiel zijn hand die zijn wapen omsloot. Aw, had ie nu al zijn kleine vriend vast? Dat was vast ook het enige waar hij ooit mee had gespeeld. God, wat had hij een hekel aan die kerel met zijn stomme rotkop waar er constant een grijns op stond alsof hij de baas was van deze plaats.
Londoner. Het woord kwam eruit alsof het uitgekotst werd uit pure walging. En hij was zeker dat die eikel het ook zo bedoeld had. Geen enkel respect hadden ze voor andere enclaves, en waren er vast van overtuigd dat alleen hun enclave van belang was in de wereld. Een nijdige grimas verscheen op zijn gezicht terwijl zijn huid wit werd van woede die door zijn lijf ging. 'You really think you are a though guy, New Yorker.' het laatste woord kwam er zo bekakt mogelijk uit. 'With your group of bodyguards' hij knikte richting de rest van hun rottige tafel. Een bende eikels die denken dat ze entitled zijn, met hun oppergod in het midden. Hij werd er kotsmisselijk van. En wat was zijn probleem ook, hij had rustig zitten eten en plots komt meneertje prins de dramaqueen uithangen. 'Just fuck off.' Zijn vuisten stonden al half gebald. Nog één woord van die gozer, en hij zou ontploffen. Het kon hem geen fuck schelen dat iedereen in hun richting keek. Jack zou er maar al te goed van genieten hoe iedereen zou zien dat Ezekiel op zijn bek kreeg.

[ bericht aangepast op 17 maart 2022 - 9:27 ]

17 maart 2022 - 10:42 lilyofthevalley is offline

lilyofthevalley 1005

'Liv' Mae Johansson

21 ━ Los Angeles Enclave ━ In the cafetaria ━ Alchemy track ━ with Jack & Ezekiel ━ Hair ━ Outfit

Liv schoof haar dienblad naar haar kant toe en nam nog een hap van haar avondeten. Ze ving nog net de verbaasde blik van Ezekiel op. Onschuldig trok ze haar schouders op vergezeld met een gezichtsuitdrukking die liet blijken dat het niet haar idee was om naast Jack te zitten. Toen de appel Ez’s gezichts raakte sloot ze haar ogen kort, haar gezicht vertrok lichtjes. Hoewel ze bij het zien van zijn geklemde kaken weer ontspande. Wat een plaatje.
Het was geen verassing dat de twee Enclavers aan het bekvechten waren. Dat gebeurde wel vaker hier. Vooral tussen de meer bekende Enclaves, die konden elkaar op een of ander manier niet uitstaan. Liv had persoonlijk niet zo een probleem met welke Enclave dan ook. Een individu daarentegen, dat was iets anders. Er waren wel redelijk wat studenten hier die soms de neiging om –
Maar goed.
Haar blik bleef terugkeren naar de kaarsen en het begon haar te irriteren dat ze niet gewoon rustig bleven branden. Ze liet haar blik rond de zaal glijden en zag niks dat een oorzaak voor de flikkerende kaarsen kon zijn. Het zou haar teveel mana kosten om zoveel vlammen in plek te houden, en ze had geen zin om daar mana aan te verspillen. Die gebruikte ze liever voor nieuwe potions.
Vanuit haar ooghoek had ze nog net kunnen zien dat het shirt van Jack met een harde ruk naar achteren werd getrokken, echter was het niet Ezekiel die dat had gedaan. ‘What the–’

17 maart 2022 - 10:59 Qrime_Lady is offline

Qrime_Lady 24

Omdat het mes op mijn keel en de druk te hoog worden zal ik me wel opofferen voor de laatste rol(len?)

17 maart 2022 - 12:13 whirlpool is offline

whirlpool 20

Adrienne Estelle Beaufort

Paris enclave • incantations track • outfit • cafetaria, with Valentina & Lilith

Langzaamaan kon ze de deur van de cafetaria dichterbij zien komen. Zij en een groepje andere Parijse Enclavers waren te lang in de bibliotheek blijven zitten, hadden het zich pas gerealiseerd dat het al zo laat was toen de eetzaal open was gegaan voor de laatstejaars. Natuurlijk had de school besloten om hen tegen te zitten; ze had elk individuele boek in de rij boekenkasten moeten bestuderen om stapje bij stapje dichter bij de uitgang te komen. Het zou zoveel handiger zijn als de school je een handje zou helpen als je haast had. Maar nee, het moest hen altijd dwarszitten. Gelukkig hadden de studenten over de jaren heen verschillende loopholes gevonden om de effecten van de school wat te verzachten, tot op zekere hoogte; in plaats van uren door de bibliotheek te dwalen hadden ze dat daardoor kunnen verminderen tot een minuut of 15.
Na een toch die dubbel zo lang duurde als dat het normaal zou doen kwam ze de eetzaal binnen gelopen. Ze haastte zich naar de tafels toe, voordat The Scholomance de mogelijkheid had om nog meer met haar te laten kloten en het eten te laten verdwijnen voordat ze iets had kunnen pakken. Met een bord met eten liep ze vervolgens bij de tafel vandaan - ze was op tijd geweest, en ze had ook nog eens geen Mal kunnen zien. Dat was een meevaller. Vluchtig keek ze de zaal rond, een glimlach op haar gezicht verschijnend toen ze Val en Lilith verderop aan een tafel zag zitten.
"Hi girls!," begroette ze de meiden vrolijk terwijl ze ging zitten, net toen de Duitse dame haar bord van zich af schoof. "Ah really, is it that bad today?," vroeg ze teleurgesteld, terwijl ze enigszins beteuterd naar haar bord keek. De kwaliteit van het eten in de school schommelde dag bij dag; de ene dag was het te eten, en een andere dag konden studenten niet eens een mondvol eten zonder bijna over hen nek te gaan. Naar haar mening had het er nog wel oké uit gezien, maar dat had ze dus verkeerd ingeschat.
Haar aandacht, net zoals die van de twee andere meiden aan de tafel, werd getrokken door een ruzie ergens verderop in de eetzaal. Van alle kanten hoorde ze geschokte en ontstemde stemmen. Vanuit haar positie had ze niet goed kunnen zien wat er was gebeurd, maar het had blijkbaar de aandacht getrokken van een groot deel van de studenten - iedereen zat gespannen te wachten op een reactie. De blauwe haren van Liv waren makkelijk te spotten tussen de rest van de groep. Het verbaasde haar niet dat Liv zich nogmaals midden in de drama bevond; de dame wist zichzelf altijd in de nesten te werken.
Haar blik richtte ze weer op Val, "who are we talking about?" Ze pakte haar vork op, nam aarzelend een hap van het voedsel. Een paar tellen kauwde ze bedenkelijk, waarna ze licht haar schouders ophaalde. Prima te doen.

slapende

19 maart 2022 - 17:45 MaddieRavens is offline

MaddieRavens 403

Lilith Petricore Walsh

Er verscheen meteen een schuldige blik op haar gezicht toen Val haar bord achteruit schoof. ‘Oh no, maybe is your choice on of the better meals.’ Ze beet onzeker op haar onderlip. ‘You have to eat something anyway.’ Ze wou net opnieuw het bord richting Val duwen maar werd afgeleid doordat Adrienne erbij kwam zitten. Meteen verscheen er een stralende glimlach op haar gezicht. Iedere dag opnieuw was ze heel blij als ze telkens de vertrouwde gezichten zag want iedere dag kon er wel iemand sterven. Ergens wist ze dat het beter was om zich niet te veel aan mensen te hechten, maar iedereen heeft steunpilaren nodig in het leven, en van sommige mensen hier hield ze oprecht. Zoals Val, ze bekeek haar als haar hartsvriendin. Op een nacht was het zo zwaar aan het onweren dat ze uiteindelijk bij Val in bed was gekropen om haar wat te troosten aangezien de arme meid doodsangsten uitstaat bij zo’n weer. En vanaf toen zijn ze echt frequent met elkaar blijven optrekken, en ze had ook wel het gevoel dat ze steeds voor elkaar klaar stonden. En dat was een fijn gevoel, hoe kut de situatie hier ook was. ‘Hey Adrienne.’ Kwam er vrolijk over haar lippen. ‘No, my diner was unfortunately a really bad choice.’ Antwoordde ze op Addie haar vaststelling dat Val haar bord aan de kant had geschoven. Ze richtte zich toen weer op Val. ‘I have no idea what is going on between those two. Just two dumbasses, I guess.’ Ze haalde haar schouders op maar keek wat verbaasd bij het zien van hoe Jack zijn t-shirt achteruit werd getrokken. Huh? ‘What’s going on?’ Meteen kreeg ze een argwanend gevoel en haar ogen begonnen rond te flitsen in de hoop dat iets haar opviel. Maar ze zag alleen de flikkerende kaarsen die steeds feller begonnen te flikkeren. Net nadat Jack zijn t-shirt achteruit werd getrokken, ontstond er een nieuwe windvlaag waardoor er zelfs borden van de tafels vielen. Onbewust greep ze naar het amulet rond haar nek, dat Ez voor haar had gefixet. En ze was er nog steeds dankbaar voor. ‘Guys, can you please stop?’ Het kwam wat aarzelend uit haar mond terwijl ze zenuwachtig naar de jongens keek die als kemphanen naar elkaar keken. Ze had zelfs het gevoel dat ze haar niet eens hadden gehoord want Jack zijn gezicht stond op tornado level 5 nadat er aan zijn shirt werd getrokken.

[ bericht aangepast op 19 maart 2022 - 17:47 ]

Index RPG Actieve Topics Zoek