Mijn beste vriendin of als je die nu nog zo kunt noemen zullen we Sara noemen, de jongen zullen we Simon noemen 8D
Soms doet Sara heel arrogant, dominant,... tegen me. Simon die komt heel vaak naar ons en 's morgens praat hij meestal met mij. Toen zei ik omdat Sara die dag ervoor heel arrogant was het tegen Simon, hij zei dan dat hij dat ook vond. Zo zei ik dat een paar dagen, speeltijden, middagen tegen hem. Vandaag kwam hij naar mij en vroeg: "Wat vind jij nu echt van Sara?" Ik wou zeggen: "Arrogant, Dominant, maar ze is mijn beste vriendin en ze maakt altijd lol met me en ze kan ook heel lief doen." Maar na het woordje 'Arrogant.' liep Simon al naar Sara. Terwijl hij iets tegen Sara zei keek Sara heel arrogant naar mij. Ik zei: "Het ging weer over zeker want Sara keek kei hard naar mij." Toen zei Sara: "Ma nee! Ik keek naar Jannelore, we waren over hare rok bezig dat die die zo hoog optrekt." Sara gaat op weg naar een bank en stap achter haar aan. Ze kijkt een paar keer arrogant/dominant en ontwijkt me, dan gaat ze op een bank zitten. Zij zat tussen mij en (laten we haar Helena noemen) Helena. Ze werd rood. Ik vroeg: "Is er iets?" ze zei 'nee' en kreeg dan natte ogen. Maar Simon en Sara zeiden heel de tijd dat ze over een cadeau voor mij bezig waren. Zal wel --'. Maar omdat ik naar de orthodontist moest om half twee (juist als de middagspeeltijd gedaan is.) bleef ik niet ineten dus Simon kon natuurlijk alles zeggen als hij dat zou willen ofzo, hij zegt dat hij het nu zou doen maar goed. Moet ik hun nu geloven of denken dat ze de waarheid niets spreken?
Tips? Dankje om mijn nutteloos lange verhaal te lezen. (:
Edit:
Ja, het was fout om die dingen over haar te zeggen!
Only losers can act the way you do