Hello peepz,
Omdat ik onderhand een beetje gek wordt van iedereen die me vraagt hoe Pinkpop was, schrijf ik er maar een soort verslag van. Want tig keer hetzelfde verhaal vertellen gaat je heel erg vervelen en irriteren, geloof me.
De veertigste editie van Pinkpop vond plaats op 30 en 31 mei en 1 juni 2009. Maar vanwege de ronduit belabberde en kutte line-up van het weekend, zijn Silke en ik alleen de maandag gegaan.
01062009 vertrokken we al vroeg in de morgen met de trein naar Pinkpop. Ik moest de trein van 8.23 in Doetinchem hebben, wat betekend dat ik facking vroeg mijn bed uit moest om te voorkomen dat ik met een ochtendhumeur in de trein zou zitten. Mijn ochtendhumeur is werkelijk gigantisch en je doet er goed aan om in de ochtend niet tegen me te praten en al helemaal niet moeilijk tegen me te gaan doen. En dat wilde ik Silke toch maar niet aandoen. Dus stapte ik om zes uur met een duffe kop, een kapsel á la Cruella en met veel gemopper mijn bed uit om me maar eens te gaan douchen, m'n make-up te doen en mijn haar te stylen. Na even wat gegeten te hebben en onderhand vijf keer gecontroleerd te hebben of ik mijn kaartje niet vergeten was, stapten mijn vader en ik om acht uur in de auto, op weg naar Doetinchem.
Eenmaal in de trein hadden Silke en ik het over de meest nutteloze dingen en hebben we nog eens twee keer gecontroleerd of we allebei onze kaartjes wel hadden. God, je zal maar bij de ingang van Pinkpop staan en een bijna vier uur durende treinreis achter de rug hebben om er vervolgens achter te komen dat je je kaartje niet bij je hebt. Dan kun je jezelf toch ook wel een kogel door de kop jagen, toch?
In Arnhem moesten we overstappen op de Intercity naar Nijmegen. In Nijmegen moesten we de trein naar Roermond pakken. En dámn, wat is dàt een lang teringstuk. An-der-half uur. Anderhalf! Verfuckt gewoon. We hadden het dan ook behoorlijk gehad toen we in Roermond aankwamen en moesten overstappen op de trein naar Heerlen om vervolgens in Heerlen de trein naar Landgraaf te pakken en dan nog een minuut of vijf met de bus naar het Pinkpop terrein moesten rijden. Gelukkig stonden we nog redelijk snel op het terrein zelf, na gefouilleerd te zijn, een tassencontrole én een kaartcontrole natuurlijk.
En toen begon Pinkpop voor ons pas écht. We wilden The All American Rejects heel graag zien. Maar jammer genoeg kwamen we daar net te laat voor binnen. Nou, om het te kunnen zien dan. We hebben een wanhopige poging gedaan om ons door de menigt heen te wurmen, maar we kwamen niet verder dan de rand van het Tentstage, waar we geen flikker konden zien. Dus zijn ben ik eerst maar naar de wc gegaan terwijl Silke een aantal consumptie bonnen ging halen waarop we meteen wat Emergency Refreshment bij de bar hebben gehaald. Die barmannen waren trouwens best ... apart en héél spontaan. Ik had mijn rode lippenstift op en zodra ik een cola bestelde kreeg ik als respons 'Wat heb jij mooie lippen. Jongens! Kijk die lippen! Prachtig!' En toen had ik de hele barcrew mijn kant op staan. Gezellig.
Omdat we niets konden zien van The All American Rejects, die live trouwens onwijs goed zijn, zijn we maar rustig op het asfalt gaan zitten en hebben we er maar naar geluisterd. Na The All American Rejects kwam Hollywood Undead op het Tentstage. Heel stiekem wilde ik wel vooraan staan dus zijn we, nadat de tent weer leeggestroomd was, alvast naar voren gelopen. We hebben er dan wel dik drie kwartier op moeten wachten, maar we stonden wel goed vooraan. Niet helemaal, maar goed. Een mens kan nu eenmaal niet alles hebben. Wat me wel opviel is dat er bij HU onwijs veel wemo's (wannabe emo's) stonden. En twee hadden er vreselijk mislukt roze haar. For real, alleen Sonja kan het hebben. Tijdens het optreden werd al snel duidelijk dat ze in Nederland beginnen door te breken. De meeste konden hun nummers moeiteloos meebléren. En toen na drie nummers de maskers afgingen werd de sfeer alleen maar beter. Shirts gingen uit en op het moment dat Funny Man het publiek in dook ging er een hoog, hard en luid gegil op van hysterische meiden die ik er wel voor aan zie om hun posters te kussen. Hij ging rakelings langs on heen. Jaja, wees jaloers. Want Silke heeft niet alleen zijn been aangeraakt, ik ben ook twee keer zo goed als in zijn armen geduwd door een duwende menigte. Hij bleef nog verdomd lang in het publiek staan. Waarschijnlijk omdat hij er gewoon niet uit kòn komen door de vechtende menigte om zich heen. En ja, daar stonden wij dus ook tussen. Op dat moment merkte ik dat mijn lichaam het niet veel langer zou trekken en hebben we ons met veel moeite een weg uit de menigte kunnen beuken. Letterlijk beuken. Elleboog hier, elleboog daar. Want anders kwamen we er gewoonweg niet uit.
Buiten, weg van de tent, zijn we maar weer op het asfalt gaan zitten met wat te drinken en hebben we nog twee nummers van HU kunnen horen voor zij stopten en Amy McDonald het van hen overnam. Zij speelde op het Mainstage, dus konden we blijven zitten en naar haar luisteren. Na Amy zou The Script optreden in het Tentstage. Daar konden we niet helemaal vooraan komen, jammer genoeg. Maar dat neemt hun geweldige optreden niet weg.
Na The Script hebben we even snel een frietje gegeten om daarna zo snel mogelijk weer naar het Tentstage terug te gaan om vooraan te kunnen staan bij Katy Perry. 'nd all you people out there who say she can't sing ... FUCK YOU! Ze is live geweldig. Ze zet een hele show neer. Alleen het decor al. Damn. Ze schopte na het eerste nummer meteen haar rode stiletto's uit waarna ze op blote voeten verder ging. Ze barst van de energie op het podium. Ze springt en rent en gooit met gigantisch opgeblazen lippenstiften. Euw my God, het was als in Hallelujah geweldig. Iedereen kon Hot 'n Cold, Thinking of you, Waking up in Vegas uit volle borst meezingen. Ze weet precies hoe ze het publiek dat zich in de overvolle tent had verzameld moest bespelen.
Na Katy Perry begon het optreden van Anouk met enige vertraging vanwege de stortbui die gelukkig met 5 minuten weer over was. Anouk speelde op het Mainstage en eigenlijk waren we heel blij dat we even buiten konden staan en niet in de tent. Want daar was het vreselijk warm en benauwd. Anouk was prachtig, geweldig, perfect gewoon. De stem dan. Want echt iets zien konden we niet, we waren gedwongen om op de schermen mee te kijken. Tijdens Good God begon een of andere malloot die voor ons stond héél erg sexy te dansen. Ik heb het filmpje op Youtube gezet, so enjoy laughing your ass off: Fool.
Na Anouk moesten we terug naar huis omdat Silke de dag erop om negen uur haar examen Duits had. We zijn teruggelopen naar Landgraaf waar de moeder van Silke en haar broertje ons op stonden te wachten. Ik vind het nog steeds geweldig van haar dat ze ons op kwam halen. Want onthoud wel even dat dat ongeveer 2.5 uur heen is en 2.5 uur terug is.
Pinkpop 2009 was geweldig. Laat Pinkpop 2010 maar komen!
Foto's.
Bored.
