• Alhoewel ik een gigantische haat heb aan topics waar in personen met vragen van deze richting komen, ga ik er voor de eerste (en hopelijk direct de laatste) keer zelf een aanmaken omdat ik echt even 'hulp/raad' benodigd heb.

    Voor de zomervakantie heeft een vriendin van mij de verjaard gevierd waarbij de drank rijkelijk aanwezig was (ook bij mij). Het was een geweldige avond, echt waar. Alleen. . . ik heb die avond aan een andere vriendin gezegd dat ik mee zou gaan naar het slotconcert van Rowen Heze (dat vindt plaats over twee weken). Normaal gesproken ben ik niet meer zo van dat soort feesten (of feesten in algemeen) en blijf ik liever thuis omdat ik al ontzettend druk ben met mijn studie et cetera. De drank heeft het echter zo gemaakt dat ik toch heb toegezegd, waardoor mijn vriendin blij was en het onderwerp liet rusten.
    De ochtend na het feest deelde mijn vriendin via de whats'app mee dat ze kaarten had besteld – ook voor de groep van haar vriend. Na lang graven in mijn gedachten kon ik me inderdaad herinneren dat ze heeft gemeld dat ze eigenlijk met de groep van haar vriend zou gaan, maar het leuk zou vinden als ik tevens mee zou gaan.

    Alleen. . . Nu zie ik er dus steeds meer tegen op om over twee weken met haar en de groep van haar vriend mee te gaan. Ik ken haast niemand van die groep (heb ze een keer tijdens het stappen gezien, terwijl ze goed aangeschoten waren – dus herkennen doen ze me niet).
          Nu kreeg ik enkele weken terug te horen dat ze van plan zijn om met een grote caravan naar Limburg te rijden (waar het slotconcert plaats vindt) en daar dan in te slapen zodat niemand hoeft te bobben. Als dat niet door gaat, dan nemen ze hoogstwaarschijnlijk een taxi en moet ik logeren bij de vriend van mijn vriendin in huis.

    Ik kan me nu wel voor mijn hoofd slaan dat ik ooit heb toegestemd om mee te gaan, want ik wil op dit moment écht niet meer. Het kan me zelfs niet meer schelen dat ik al een kaartje heb gekocht (zo'n dertig euro).
          Hoe kan ik dit in godsnaam helder maken aan mijn vriendin? Ik krijg de laatste tijd al vaker te horen dat ik 'saai ben' en 'meer mee moet gaan op stap' van haar (zelfs van mijn ouders), dus ik ben bang dat als ik dit af ga zeggen ze opnieuw teleurgesteld in me zal zijn. . .

    Heeft er hier misschien iemand tips om mezelf er overheen te zetten of om helder te maken dat ik niet mee ga?
    Het spijt me voor het zeiktopic (':


    Lastig... Is er niet iemand anders die je nog zou kunnen meevragen? Zodat je je wat meer ontspannen voelt?
    Zelf zou ik me wel aan mijn woord willen houden namelijk, dus ik zou inderdaad een manier proberen te vinden om er minder tegenop te kijken.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cyrith schreef:
    Lastig... Is er niet iemand anders die je nog zou kunnen meevragen? Zodat je je wat meer ontspannen voelt?
    Zelf zou ik me wel aan mijn woord willen houden namelijk, dus ik zou inderdaad een manier proberen te vinden om er minder tegenop te kijken.


    wat was dit ookalweer

    Persoonlijk zou ik alsnog eerlijk zijn, want anders komt ze er (vroeg of laat) toch wel achter dat je eigenlijk echt niet mee wilde en daarnaast ga je tegen je zin in: kun je dingen doen die de sfeer van de anderen verpest - als je snapt wat ik bedoel.
    Daarbij, zou ik er wel goed over nadenken wáárom je nou niet mee wilt. Is het dat je iets dwars zit? Voel je, je er niet goed bij? Er moet toch wel een reden zijn, waarom je er geen zin in hebt.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

          @ Cyrith & Fabrizio

    De kaarten zijn op dit moment al besteld en aangezien je in bepaalde vakken wordt geplaatst kan ik geen andere personen mee gaan vragen – aangezien het dan hoogstwaarschijnlijk is dat ze in een ander vak worden geplaatst.
          Normaal gesproken houd ik me ook echt aan mijn woord – alleen met dit heb ik gewoon het gevoel van 'er is geeneens een "woord" afgesproken', aangezien ik aangeschoten was op het moment dat ik veel te hard 'ja' riep en er daarna eigenlijk helemaal niet meer is overlegd. Natuurlijk is het mijn eigen stomme fout. Alleen is het niet zo dat ik een belofte op leven en dood heb gemaakt dat ik mee zou gaan. . . Daarom vind ik het zo moeilijk om me er aan te houden, voornamelijk omdat ik echt echt óntzettend tegen op zie.

          @ Psychobat

    Je hebt inderdaad een goed punt bij het gegeven dat ik de sfeer voor anderen kan gaan verpesten – voornamelijk bij mijn vriendin. Ik heb namelijk het idee dat ik de gehele avond bij haar ga "hangen", aangezien ik verder helemaal niemand ken en mijn communicatie in de buurt van jongens toch al een gigantische faal is.
          De reden waarom ik niet mee wil: ik heb het idee dat ik er bij ga hangen, aangezien ik niemand ken en "slechts de vriendin van Denise ben". Daarnaast is het niet het gezelschap waar ik normaal gesproken voor zou gaan kiezen en al helemaal niet waar ik bij ga slapen alsof het helemaal niets is. Uiteindelijk spelen er ook nog dingen mee zoals onzekerheid en drukte rondom school waardoor ik al gestresst genoeg ben. . .


    Nou als je echt niet wilt moet je dat natuurlijk aangeven.
    Maar.. je gaat er niet dood aan om nieuwe mensen te ontmoeten. Je kent de vrienden van je vriendin dan misschien niet maar je kan ze leren kennen, misschien zijn het wel hele leuke mensen. Ik snap dat je het druk hebt met je studie(daar weet ik helaas alles van), maar je moet leuke dingen daar niet voor laten schieten. Zo probeer ik in ieder geval 1x in de twee week op stap te gaan. Als ik alleen maar thuis zit in de boeken word ik ook gek.
    De meeste van mijn vriendinnen hebben ook een vriend en ik niet (daar kies ik ook zelf voor). Ik heb me nooit een aanhangsel gevoelt, het lijkt mij ook niet dat jouw vriendin je in de steek zou laten, toch?.


    'Nobody said it was easy

    Tja. Persoonlijk vind ik een belofte als je aangeschoten bent net zo zwaar wegen dan als je nuchter bent, maar dat is mijn opinie. :')
    Zo te horen wil je vriendin heel erg graag dat je meegaat en denk ik ook dat je het voor haar 'verpest' als je toch niet meer meegaat.

    Maar als je écht niet wilt, zou ik dat wat je hierboven aan Psychobat uitlegt, ook gewoon tegen je vriendin vertellen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Is het een idee dat jullie eens met z'n allen gaan afspreken voordat dat concert plaatsvindt? Zo kun je de mensen een beetje leren kennen, en hoef je niet bang te zijn dat je ''erbij gaat hangen''. Misschien is iedereen wel hartstikke tof en heb je tóch een onwijs leuke tijd. (:
    Verder is het misschien een idee om je onzekerheid hierover te bespreken met je vriendin. Vertel haar dat je twijfelt en wáárom je twijfelt. Dan kan ze je ook beter begrijpen, zonder dat iedereen direct boos op je wordt. c:


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

          @ Amiable

    Natuurlijk zal ik er uiteindelijk niet dood aan gaan – maar ik ga geen energie verspillen aan het ontmoeten van personen die ik één: daarna niet meer zie, en twéé: helemaal niet mijn type vrienden zijn. Het grootste gedeelte van die jongens wonen een uur rijden ver weg en wonen samen of zijn van plan samen te gaan wonen met hun vriendin. De vrijgezellen in de groep zijn echte vrouwenverslinders en daar heb ik het echt niet op de laatste tijd.
          Het is ook niet zo dat ik helemaal niets meer doe, alleen ik ga niet meer zo die hard op stap zoals vroeger en mijn vriendin nog wel (': Ik heb haar al vaker duidelijk proberen te maken dat het mijn interesse ook niet meer heeft. Ik geniet er net zo van om op het terras te zitten met een wijntje dan bier staan gooien bij een of ander concert.

          @ Cyrith

    Het probleem is dus dat het geen belofte was. Het was meer zoiets van 'woah dat klinkt wel leuk – misschien ga ik wel mee' en de vorige dag kreeg ik een bericht dat mijn kaartje was geboekt en dat ik het geld over moest maken.

          @ DiNozzo

    Alhoewel het een ontzettend goed idee is om van te voren af te spreken, is dat gewoon onhaalbaar. Zoals ik hierboven al neer heb gezet, woont die groep gemiddeld zo'n uur rijden van me af en zitten ze in een geheel andere levensfase dan ik zelf.

    [ bericht aangepast op 22 okt 2014 - 14:35 ]


    Cyrith schreef:
    Tja. Persoonlijk vind ik een belofte als je aangeschoten bent net zo zwaar wegen dan als je nuchter bent, maar dat is mijn opinie. :')
    Zo te horen wil je vriendin heel erg graag dat je meegaat en denk ik ook dat je het voor haar 'verpest' als je toch niet meer meegaat.

    Maar als je écht niet wilt, zou ik dat wat je hierboven aan Psychobat uitlegt, ook gewoon tegen je vriendin vertellen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Unburnt schreef:
          @ Amiable

    Natuurlijk zal ik er uiteindelijk niet dood aan gaan – maar ik ga geen energie verspillen aan het ontmoeten van personen die ik één: daarna niet meer zie, en twéé: helemaal niet mijn type vrienden zijn. Het grootste gedeelte van die jongens wonen een uur rijden ver weg en wonen samen of zijn van plan samen te gaan wonen met hun vriendin. De vrijgezellen in de groep zijn echte vrouwenverslinders en daar heb ik het echt niet op de laatste tijd.
          Het is ook niet zo dat ik helemaal niets meer doe, alleen ik ga niet meer zo die hard op stap zoals vroeger en mijn vriendin nog wel (': Ik heb haar al vaker duidelijk proberen te maken dat het mijn interesse ook niet meer heeft. Ik geniet er net zo van om op het terras te zitten met een wijntje dan bier staan gooien bij een of ander concert.

          @ Cyrith

    Het probleem is dus dat het geen belofte was. Het was meer zoiets van 'woah dat klinkt wel leuk – misschien ga ik wel mee' en de vorige dag kreeg ik een bericht dat mijn kaartje was geboekt en dat ik het geld over moest maken.

          @ DiNozzo

    Alhoewel het een ontzettend goed idee is om van te voren af te spreken, is dat gewoon onhaalbaar. Zoals ik hierboven al neer heb gezet, woont die groep gemiddeld zo'n uur rijden van me af en zitten ze in een geheel andere levensfase dan ik zelf.


    Oh tsja... Dat wist ik niet, dat ze zo ver weg wonen. :/
    How about groupskype? Kan misschien ook leuk zijn? Sowieso zou ik het er met je vriendin over hebben. En als je er echt vreeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeselijk tegenop ziet en het écht niet wil proberen voor je vriendin, zou ik dat dan ook gewoon vertellen. Dat je er écht zo erg tegenop ziet. Als je gewoon de situatie aan haar uitlegd, denk ik wel dat ze het begrijpen zal. ;)
    *huggie*


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

          @ DiNozzo

    Ik denk niet dat een groep jongens van 26/27 – jaar het ziet zit om een groepsgesprek aan te gaan op Skype (':

    Maar ik ga er maar eens over nadenken wat ik ga doen. . .


    Rowwen Heze ^^ ik wist niet dat dat hier ook bekend was. ^^

    En s oaves laat de hoar nog naat
    Nog efkes en nar bed
    De raam wiet oap genne sloap
    En d'n hemel waas veurroej
    Mist hing op 't land
    's Oaves laat da stong de piel in brand
    (ik hou van dat liedje!)

    Maar even serieus! Als je geen zin hebt, moet je niet gaan. Leg het die vriendin uit, net zoals je dat hier gedaan hebt! Ik weet zeker dat ze het begrijpt. Zet daarna je kaartje op marktplaats :)

    [ bericht aangepast op 22 okt 2014 - 14:47 ]


    The thing you do mean something to people -Ncis

    Unburnt schreef:
          @ Amiable

    Natuurlijk zal ik er uiteindelijk niet dood aan gaan – maar ik ga geen energie verspillen aan het ontmoeten van personen die ik één: daarna niet meer zie, en twéé: helemaal niet mijn type vrienden zijn. Het grootste gedeelte van die jongens wonen een uur rijden ver weg en wonen samen of zijn van plan samen te gaan wonen met hun vriendin. De vrijgezellen in de groep zijn echte vrouwenverslinders en daar heb ik het echt niet op de laatste tijd.
          Het is ook niet zo dat ik helemaal niets meer doe, alleen ik ga niet meer zo die hard op stap zoals vroeger en mijn vriendin nog wel (': Ik heb haar al vaker duidelijk proberen te maken dat het mijn interesse ook niet meer heeft. Ik geniet er net zo van om op het terras te zitten met een wijntje dan bier staan gooien bij een of ander concert.

          @ Cyrith

    Het probleem is dus dat het geen belofte was. Het was meer zoiets van 'woah dat klinkt wel leuk – misschien ga ik wel mee' en de vorige dag kreeg ik een bericht dat mijn kaartje was geboekt en dat ik het geld over moest maken.

          @ DiNozzo

    Alhoewel het een ontzettend goed idee is om van te voren af te spreken, is dat gewoon onhaalbaar. Zoals ik hierboven al neer heb gezet, woont die groep gemiddeld zo'n uur rijden van me af en zitten ze in een geheel andere levensfase dan ik zelf.



    Tja. Jij vindt het dan wel geen belofte - al weet je er zelf blijkbaar niet veel meer van - maar je vriendin misschien wel. Ik zou er gewoon eens met haar over praten. Vertel haar wat je tegenhoudt. Je kunt het wel aan ons vertellen, maar het is uiteindelijk je vriendin die je (misschien) kwetst en niet ons.

    Ik verschil qua interesses ook enorm met mijn vriendin, maar toch ga ik wel eens met haar mee naar wat ik eigenlijk verre van leuk vindt - en andersom - en meestal is het uiteindelijk best wel gezellig en ben ik achteraf blij dat ik het gedaan heb - al is het alleen omdat zij dat graag wilde...


    Every villain is a hero in his own mind.

          @ Cyrith

    Ik was aangeschoten – niet zo dronken dat ik onder de tafel lag te slapen. Ik weet wat ik heb gezegd en zoiets ('dat klinkt leuk – misschien ga ik mee') is geen belofte.


    Unburnt schreef:
          @ DiNozzo

    Ik denk niet dat een groep jongens van 26/27 – jaar het ziet zit om een groepsgesprek aan te gaan op Skype (':

    Maar ik ga er maar eens over nadenken wat ik ga doen. . .


    Tsja dan weet ik het ook niet meer. x)
    Behalve gewoon met die vriendin praten, haha.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •