Ik durf het niet te vertellen - Liefde, Vriendschap & Familie

Hallo iedereen,
ik denk dat ik vrijwel zeker lesbisch ben, maar ik durf daar niks mee te doen, omdat mijn ouders op internet kijken waar ik geweest ben en ik ben doodsbang dat mijn ouders achter mijn geheim komen. en in de klas op school doet iedereen heel vervelend over homo's en lesbisch, dat het vies is en niet hoort, en dat trek ik me altijd heel erg aan. er is nog niemand die dit van mij weet, omdat ik gewoon hartstikke bang ben. ik ken ook geen andere lesbiennes, en dat zou ik wel graag willen. zijn er hier op quizlet homo's of lesbiennes? maken jullie dit ook mee? en wat moet ik doen? antwoord alsjeblieft.

[ bericht aangepast op 19 sep 2009 - 22:33 ]

Its Now or Never. <3

het probleem is dat zij dat nooit goedvinden. dat hebben ze tegen me gezegd, in een of ander gesprek..

Ik zou het er over hebben met je ouders, maar doe 't wel op de gepaste tijden. Dus niet als je ouders pissed lopen of zo, maar bijvoorbeeld bij het avondeten. Normaal zullen ze het wel accepteren denk ik, ik heb er zelf niet echt ervaring mee zie je :'D Maar ik denk dat het voor je ouders eerst misschien wel een schokje zou zijn, maar ze zullen er wel mee leren leven. En blij zijn voor jou, dat vooral. Want wat maakt een ouder gelukkiger dan zijn/haar kind gelukkig te zien? I.v.m dat school. Als ze je er mee gaan lopen pesten, ga dan naar een volwassene die je vertrouwt of zo? Ik weet 't verder niet echt... Succes!

Inderdaad, zoals Conspiracy zegt, vertel het aan je ouders wanneer jij en je ouders klaar voor zijn. Kies een rustig moment, en vertel alles en eerlijk. Ik denk dat het het beste is als je ook over school verteld aan je ouders. Ik neem aan dat zij immers weten wat het beste voor je is. En ze kunnen je immers niet dwingen om op jongens te vallen. En als zij het geaccpeteerd hebben, moet je gewoon eens kijken wanneer je klaar bent om het aan de personen te vertellen die het meest vertrouwd. Trek je niets aan van mensen die je niet accepteren. Hun zijn jouw aandacht en verdriet niet waard. En als ze écht te ver gaan kun je naar je ouders en/of mentor stappen, toch? En je als je er ooit behoefte aan hebt, mag je ook altijd met mij praten, hoor!

Veel sterkte!
God bless you. <3

[ bericht aangepast op 19 sep 2009 - 22:45 ]

Heaven is where love is. Love is where your heart lies. <3

Als ik jou was, zou ik het wel aan mijn ouders vertellen, maar wel op een gepast tijdstip. Jij hebt er ook niets aan wanneer je bang bent dat je ouders erachter komen, dus kun je het maar beter vertellen, dan heb je dat in ieder geval gehad. Je ouders blijven toch wel van je houden, wat er ook gebeurt.
En de klas, probeer die lui te negeren. Als zij zulke onzin vertellen over andere mensen, zijn zij het voor mij niet waard om als echt goede vriend beschouwd te worden. Of je vertelt het gewoon niet aan hen, natuurlijk.
Succes!!

[ bericht aangepast op 19 sep 2009 - 22:49 ]

liberae sunt nostrae cogitationes

Ik heb even je titel veranderd, omdat alleen "help" niet als titel mag. Ik hoop dat hij zo goed is en anders zeg je het maar.

"I shut my eyes in order to see.'

Ikzelf ben bi, en toen ik het mijn moeder vertelde reageerde ze echt heel goed. Beter dan ik had verwacht.
En mijn vader...Hmm die durf i khet ook niet te vertellen.. Dus ik weet wel een beetje hoe jij je voelt. maar wees gewoon lekker je zelf. Op school was het uitgelekt en daar was het eerst ook taboe en nu doet iedereen weer gewoon tegen me dus ja...
Soms heb je geluk en soms niet...

Could it be that if I would just Be, True Love, Peace and Communion would come Naturally?

vertel het idd aan je ouders,en geef ook subtiele tips,je moeder zal het dan miss ook sneller snappen dan je vader -ik denk dat moeders zoiets sneller 'aanvoelen' en begrijpen- (:
maar,als je dan denkt dat ze het een beetje weten,kan je het onderwerp aankaarten,en het voorzichtig vertellen (:

x

everybody needs a song.

In ieder geval kun je het op deze site gewoon vertellen en doet niemand er moeilijk over. Er zijn veel meisjes bi hier, dus met hen kun je ook praten. Ik ben het zelf niet denk ik, maar dat betekend niet dat je er niet met mij over kunt praten. In ieder geval, laat je niet dwingen tot keuzes van je ouders. Succes ermee.

Life is hard and then we die

Uit de kast komen is altijd moeilijk, of het nou bij je ouders is of vrienden, bij wie dan ook. Ik weet hoe het is..
Als je praten wilt, je mag me altijd een PB sturen. Misschien lucht dat op.
Succes iniedergeval ermee!

[ bericht aangepast op 19 sep 2009 - 23:00 ]

'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

Praat er eens over met je ouders. Je bent hun dochter, en ik ben er bijna zeker van dat ze je gaan begrijpen.
Het komt vast wel allemaal goed!
Veel geluk en sterkte in elk geval <3

Never run out of reasons to smile...

hjj
Ikzelf ben Bi en durf het zelf ook niet aan mijn ouders vertellen hoor. Dat kan best wel zijn dat je bang bent voor iemands reactie, en op sgool had ik eht aan 1 vriendin van my vertelt diezelfde middag wist heel myn vriendengroepje het, ik ben zo bly dat zij nu op een andere sgool zitten... Maar ik begryp je angst volledig... En als ik mag vragen, welk school zit je dan?? (want myn sgool is ook al zo anti-holebi)

xx

vertel het als je het eng vindt eerst aan een vertrouwens persoon. bijvoorbeeld je nichtje of een ander familie lid of vraag of die er langzaam over beginnen bij je ouders en kijken hoe ze reageren.

behind very angel is a demon

LOVERxHATER schreef:
hjj
Ikzelf ben Bi en durf het zelf ook niet aan mijn ouders vertellen hoor. Dat kan best wel zijn dat je bang bent voor iemands reactie, en op sgool had ik eht aan 1 vriendin van my vertelt diezelfde middag wist heel myn vriendengroepje het, ik ben zo bly dat zij nu op een andere sgool zitten... Maar ik begryp je angst volledig... En als ik mag vragen, welk school zit je dan?? (want myn sgool is ook al zo anti-holebi)

xx

'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

Ik zou een moment uitkiezen waarop je weet dat je ouders geen haast hebben en rustig op de bank zitten bijvoorbeeld.
Als je weet dat je ouders gewoon ontspannen zijn, en niet chagerijnig of gestresst zijn, zou je naar ze toe kunnen gaan, van:
'mam, ik heb denk ik een probleem ofzo'
Nou, dan zijn je ouders vast in zo'n 'wat is er met mijn kind aan de hand' bui, en dan kan je het ze vertellen, en dan weet ik bijna zeker dat ze niet boos zullen zijn of je zullen uitlachen.
Je kan ze natuurlijk vragen om er niet met anderen over te praten.

Ik weet dat het makkelijker te typen is dan echt te doen... Succes(H)

Ja of nee of misschien of wat anders. Who knows?