Vanishing schreef:
Ik haat lijstjes, je wordt wakker je gaat naar de living je treft er een papiertje aan met allemaal dingen dat je moet doen: stofzuigen, afwas, opruimen, hout halen, enz. dan komen ze thuis zeggen ze niet eens danku. Ze vinden het maar normaal dat hun kinderen heel het huis opruimen en geen danku krijgen. Moeten jullie ook van die dingen doen?
Het is toch ook heel normaal dat ze geen danku moeten zeggen? Zij doen heel wat meer voor ons dan wij ooit teruggeven. En hebben wij ooit danku gezegd voor het leven dat ze ons gegeven hebben? Wij zeuren alleen maar. Zeggen wij danku omdat er eten op tafel komt, dat al onze
folietjes vroeger en nu misschien nog niet gefinancierd word.
Ik vind het meer dan normaal dat ik stofzuig en afwas, dat moeten ze mij niet eens meer vrágen.
Don't walk away and leave without a reason.
