• Argh
    elke keer weer opnieuw hoor ik het onrechts rechts.
    Mijn moeder kan me soms zo kleineren. IK KAN ER NIET AANDOEN DAT ZE MIJN BROER LIEVER HEEFT! Hij is in ALLES beter, het enige waarover ze soms positief kan zijn is mijn punten op school. Maar voor de rest ben ik enkel goed genoeg voor de klusjes en af en toe geeft ze me een complimentje omdat ze anders bang is, dat ik haar niet meer zal helpen! Echt ze moet stoppen met me te beledigen en te kwetsen want het gaat er eens allemaal uitvliegen ...

    Hebben jullie dat soms ook?
    Sorry maar dat hierboven moest er echt eventjes uit

    Edit: Ik heb iemand nodig die me momenteel advies kan geven, dringend!

    [ bericht aangepast op 9 juni 2011 - 19:19 ]

    Aaawh, wat rot voor je.
    Mijn moeder mag mij ook niet. Maar dat is niet altijd zo geweest. Dat komt gewoon omdat ik haar teveel doe denken aan mijn tweelingzus.


    Have you ever been alone in a crowded room?

    Of ik dit sóms heb? Honey, I have it always. Stuur me maar een privé bericht, ik wil er wel met je over praten. Ik weet hoe je je voelt, so..


    We accept the love we think we deserve.

    ik ben enig kind dus daar kan ik niet over meepraten.
    veel sterkte in ieder geval (flower)


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    bij mij is het juist m'n vader.. --'


    Follow your dreams. You're the only one who knows how to.

    Ja, dat heb ik ook. Het gevoel dat de ander veel vaker complimentjes krijgt en wordt gewaardeerd.
    Meestal komt dat doordat complimentjes naar anderen toe vaak meer opvallen dan wanneer je er zelf eentje krijgt, je 'vergeet' je eigen als het ware. Maar soms kan een moeder inderdaad de een wat meer waarderen dan de ander, maar vaak is dat niet bewust.


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Defensive schreef:
    Ja, dat heb ik ook. Het gevoel dat de ander veel vaker complimentjes krijgt en wordt gewaardeerd.
    Meestal komt dat doordat complimentjes naar anderen toe vaak meer opvallen dan wanneer je er zelf eentje krijgt, je 'vergeet' je eigen als het ware. Maar soms kan een moeder inderdaad de een wat meer waarderen dan de ander, maar vaak is dat niet bewust.

    Mijn beste vriendin zegt wel eens dat ze ik wil een zoon als eerste kind complex heeft. Het gaat niet om de complimentjes eig ze beledigd me gewoon.

    Master schreef:
    Of ik dit sóms heb? Honey, I have it always. Stuur me maar een privé bericht, ik wil er wel met je over praten. Ik weet hoe je je voelt, so..


    They fell in love, didn't they?

    Vroeger dacht ik dat ook altijd. Maar onder tussen ben ik erachter dat mijn broer veel socialer is en ook meer complimentjes geeft, dus is het ook best logisch dat hij er meer krijgt.:Y)
    Maar ik weet natuurlijk niet hoe dat bij jou zit. ;x


    effort never betrays you

    Ja, dat ken ik.
    Maar hé, jij krijgt tenminste nog complimentjes. Die krijg ik nooit. (huil)


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Asleep schreef:
    Ja, dat ken ik.
    Maar hé, jij krijgt tenminste nog complimentjes. Die krijg ik nooit. (huil)

    Ach dat is wel rot voor jou. When you wanna talk?

    Dat heb ik ook met mijn moeder!
    Alleen heb ik een zus.


    Heart in an amor.

    TwilightGrl schreef:
    Dat heb ik ook met mijn moeder!
    Alleen heb ik een zus.

    Ach en dan altijd dingen die ik niet wil horen dat ik te horen krijg.
    Ik ben gewoon mislukt

    Dat is echt vervelend. Ik had dat ook een tijdje met mijn kleine broertje. Ik kreeg altijd de schuld van alles. Maar nu is het wel weer redelijk normaal. Het duurde ongeveer 7 jaar zo.


    26 - 02 - '16

    MevrouwPuff schreef:
    Dat is echt vervelend. Ik had dat ook een tijdje met mijn kleine broertje. Ik kreeg altijd de schuld van alles. Maar nu is het wel weer redelijk normaal. Het duurde ongeveer 7 jaar zo.

    Dat ik altijd de schuld krijg heb ik ook vaak ^^ xD
    pff zeven jaar, dat houd ik niet uit

    Awhhh rot voor je! Ik heb dat eigenlijk nooit gehad.


    It's going to be difficult, but not impossible.