[RPG] Geen weg meer terug [12] - Speeltopics

Hoi, even een vraagje: Waarom is iedereen dood? Een tweemans RPG'tje kan namelijk net zo goed in storyvorm geschreven worden, jwz .

Ben lui, dus alleen de link van de laatste.

Nummer 11: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

People, can I have your attention please? Will the real Slim Shady- no, just kiddin'. Ik heb alleen even een verzoek, en dat is te melden als je niet meer meedoet in de RPG ipv niks van je te laten horen. Saves us a lot of confusion. Dank je.

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 sep 2011 - 22:42 ]

No growth of the heart is ever a waste

Way to go Odile. Haha :'D Ik zie al die gezichten voor me.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Aimeé
''Je mag kijken hoor.'' Grinnikt ze hoofdschuddend. Hij wil het toch wel, dat weet ze gewoon. En waarom niet? Ze kijket even op en wijst naar de handdoek op de wastafel. ''Kun je die ook even aangeven?'' Glimlacht ze schaapachtig. Ja, werkelijk alles vergeet ze. Maar de douche uitgaan? Geen denken aan.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Haha, awesome Odile is echt geniaal x]

Yue
Verbaasd kijk ik op als Savoy naar binnen wordt gegooid en als niet veel later Odile de deur opent. "Odile!" zeg ik blij, en ik spring al op als ik zie dat Fjodor bij haar is. Bedrukt volg ik hem samen met de anderen naar een nieuwe kamer. Verwonderd stap ik binnen, als ik zie dat het meer op een klein appartement lijkt dan op een cel. De lavalamp geeft een vriendelijkere gloed dan die kille TL-buizen, en bovendien zijn hier wél genoeg bedden. Ik ga naast Dewi zitten en leun tegen haar aan, moe van wat al is gebeurd en bang voor wat nog zal gebeuren.

Savoy
Nog nauwelijks heb ik het stof van mijn kleren geklopt of de deur gaat open en Odile komt binnen, samen met een lange blonde man. Heeft zij ze hier in gestopt? Dit begint mooi te worden. Ik grinnik als ze me boos aankijkt en loop met de rest van de groep mee naar de volgende kamer, maar blijf staan op de drempel, niet van plan om naar binnen te gaan. Dan voel ik hoe iemand me ferm naar binnen duwt en de deur achter me sluit. Verontwaardigd duw ik tegen de deur, ook al snap ik dat ze die natuurlijk op slot hebben gedaan. Als ik me omdraai zie ik dat de rest echter heel normaal bezig is- Ze eten wat, zitten een beetje en frissen zich op. "Mensen, dit kunnen jullie toch niet menen? Gaan jullie niet eens proberen om hier uit te komen?"

-Quint-
'Sjuut, ze heeft mijn zwakke plek gevonden,' denk ik een beetje pissig. Ik loop snel naar de wastafel en pak de handdoek. snel geef ik hem aan, ik probeer zo min mogelijk te kijken. Ik kan de weerstand niet meer houden en kijk helemaal... 'Wow, holy crap,' denk ik verwonderd. 'Ze is mooi' Ik draai me met een beetje tegenzin weer om en loop naar de rest. ik voel gewoon dat ik rood aan loop en niet zo'n beetje ook.

Dewi
""Mensen, dit kunnen jullie toch niet menen? Gaan jullie niet eens proberen om hier uit te komen?" vroeg Savoy en keek ons aan. "Het kleffe stel lijkt geen moeite te hebben met opgesloten te zitten," antwoordde ik terwijl ik een blik wierp richting Quint en Aimée die in de badkamer waren. "En ik zou graag weg willen, maar zou jij weten hoe? We zijn machteloos, althans, ik wel. Naar buiten gaan is hetzelfde als mijn eigendoodsvonnis tekenen.." Ik zuchtte en beet geïrriteerd op mijn onderlip. "Net toen ik dacht vrij te zijn," mompelde ik zachtjes en trapte boos tegen de bank. "Ik weet niet eens wat er aan de hand is trouwens, laat staan dat ik weet hoe ik hier ooit levend vandaan kom." Ik plofte neer op de bank en trok mijn voeten erop. Yue ging naast me zitten en leunde vermoeid tegen me aan, ik glimlachte kort bij het zien er van.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Aimeé
Ze begint te lachen. ''Wat ben je schattig!'' Roept ze hem na, lief bedoeld. Niet om te pesten in ieder geval. Ze slaat de deken om haar heen, en zet hem vast met een klem zodat hij alles wel zo'n beetje bedekt. Ze kampt haar haren, doet haar make-up en ploft weer neer op een bed.

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
'Wat ben je schattig!' hoor ik Aimeé me na roepen als ik bijna bij de andere ben. Ik loop nog roder aan en ga een klein stukje van de groep vandaan zitten. Het gevoel dat ze het over mij hebben speelt steeds hoger op. Deze mensen zijn in dat opzicht niks beter dan de mensen van vroeger. een beetje teleurgesteld kijk ik voor me uit, de hoop dat mensen hier anders waren was iets groter dan de werkelijkheid. Wat kon het me ook schelen. Ik leg mijn ipod aan de stroom en ga weer muziek luisteren, even mijn gedachtes op nul.

Aimeé
Ze loopt vanuit het badkamergedeelte naar het mini-keukentje. Ze snuffelt even in de keukenkastjes. Uiteindelijk heeft ze aan glas gevonden, en neemt ze een paar slokken water. ''Hee.'' Ze ploft neer naast Quint en zucht. ''Sorry, dat was flauw van me.'' Glimlacht ze wat half.

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
'Geeft niks, het is niet jou schuld. Het licht meer en deel aan mij.' zeg ik. ik verdiep me weer een beetje meer in mijn muziek en kijk naar de lege muur. Ik begin een beetje mee te neuriën. De groep praat verder en Aimeé kijkt een beetje voor zich uit.

Odile - Goede vampier.

Ik werp een schuin oog op de drie mannen die me aankijken alsof ze zojuist een spook hebben gezien. Als Jeremiah zijn mond nog een klein stukje verder open zou hebben, kan ik zo door zijn slokdarm naar binnen kijken.
'F-Fjodor..' stottert hij. Normaal zou ik lachen uit puur sadisme, maar nu vind ik het ronduit zielig. Alsof die man een god is. Roep één keer zijn naam en de wereld ligt aan je voeten. Of in elk geval die van de vampiers. Het is eng, maar tegelijkertijd enorm geruststellend. Misschien heeft die idioot op dat oogpunt nog gelijk ook. Misschien is hij inderdaad in staat me te beschermen. Hij doet het zelfs nu hij er niet eens is! En Lew wilde zijn leven voor me geven en kijk waar we nu in te- Odile! Waag het niet om zo te denken. Waag het niet! 'Je neemt me in de maling,' grijnst hij dan en gaat met de armen over elkaar voor me staan. Hij blokkeert zo de uitgang van de bieb. Ik trek een wenkbrauw op en draai in een krul. Nu komt de oude sadistische ik toch even om het hoekje kijken.
'Oh werkelijk? Zoek hem anders op en vraag het hem zelf.' Het zien van zijn verbijsterde verschijning verraadt dat hij er niet veel voor voelt. 'Of heb je daar niet zo'n zin in? Wat jammer nou. Je komt hier binnenwandelen met een grote bek en een paar van je vriendjes, maar ik hoef maar één keer de naam 'Fjodor' te noemen en je siddert op je benen. Lafaard. Je hebt de ballen niet om iemand van je eigen grootte te pakken. In plaats daarvan probeer je je vriendjes te imponeren door mij in elkaar te slaan. Ik had tenminste vijftig jaar terug het lef om jou in het gezicht te spugen toen ik de kans had. En ik zou het zo weer doen.' 'Jij.. goor kreng!' Hij grijpt me bij mijn keel. Maar in plaats van dat ik bang ben, kijk ik hem kil in de ogen aan.
'Ga je gang, mep erop los. Het zal je je positie in de clan kosten. De clan waarover ik spoedig ook zeggenschap heb. Ja. Dat heb je goed begrepen, miezerig slaafje. Dus laat me los en vertrek. Dan zal ik misschien genade voor je hebben.' Als honden met de staart tussen de benen kiezen ze het hazenpad. Het is werkelijk ongelofelijk. De macht die ik nu al heb. Ze lúisterden gewoon naar me! Moet je je voorstellen hoe groot die macht zal zijn als ik-
NEE! Odile, blijf je focussen op je missie!

No growth of the heart is ever a waste

Aimeé
''O-okee..'' Zegt ze zacht, en gaat maar weg. Ze gaat maar alleen ergens aan een tafeltje in het keukentje zitten, waar zemaar en beetje eenzaam zit.

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
'sorry, zo was het niet bedoeld' zeg ik snel. 'je kunt ook nooit iets goeds doen hé?' denk ik. 'Mijn gedachte zijn op het moment gewoon ergens anders.' roep ik haar na. 'Lekker ik heb weer de goede indruk achter gelaten bij de groep.' denk ik boos. Ik pak mijn spul en ga eens lekker douchen, even alles op nul en alle stres weg spoelen. ik zorg er wel voor dat ik alle spullen bij heb.

Lewis zette zich neer op een simpele houten stoel die aan een soort van eettafeltje grensde en staarde opnieuw mistroostig voor zich uit. De luxe van de kamer maakte hem misselijk. Vooral omdat het van Fjodor was en hij dit alleen deed zodat hij met Odile kon trouwen. Daarom was hij met opzet op de minst comfortabele stoel gaan zitten, maar hij moest toegeven dat zelfs die lekker zat. En dat haatte hij. Hij haatte àlles binnen deze muren. Van de zachte bedden, tot de douches, tot het eten dat Odile gebracht had. Hij haatte de twee mensen die het zich te midden van al deze ellende in hun hoofd hadden gehaald om verliefd te worden op elkaar. Hij haatte Savoy die hier om één of andere reden ook was. Hij haatte Yue die hem met haar grote ogen bang vroeg hoe ze hier in godsnaam moesten drinken. En hij haatte Dewi, die zich in deze situatie door haar woede en haar walging nog verbazend kalm wist te houden.'Mensen, dit kunnen jullie toch niet menen? Gaan jullie niet eens proberen om hier uit te komen?' Lewis gromde geïrriteerd en moest moeite doen om zijn stoel niet tegen de grond kapot te slaan en Savoy met de houten staken tegen de muur te pinnen. Voor hij echter de kans had om iets te zeggen, had Dewi hem al met irritatie in haar stem geantwoord. 'Ik weet niet eens wat er aan de hand is trouwens, laat staan dat ik weet hoe ik hier ooit levend vandaan kom.' Het bleef even stil. Geen van hen wist waarom ze hier waren. Hij ging ervanuit dat het zijn plicht was om te zeggen wat hij wist. 'Ze gaat trouwen,' vertelde hij, de aandacht naar zich zuigend. 'Met het hoofd van een clan waartoe ze behoorden. Het was een deal. Onze levens in ruil voor haar hand...' Hij zweeg even, beseffend dat het ergste nog moest komen. 'We zitten hier vast tot Odile haar loyaliteit van ons naar haar clan heeft verschoven...' Hij merkte dat hij de groep nu al als 'haar' clan beschreef en trok zijn mondhoeken bitter naar beneden, zichzelf voornemend om zijn leven lang niet meer te lachen. Ze had hem nog geen kwartier geleden gezoend, maar het was een schrale troost, tegen het besef dat ze aan iemand anders toe zou behoren. 'Ontsnappen is geen optie. Mensen ruiken ze direct. En bovendien zou Odile de straf moeten dragen. Ik laat niet toe dat iemand dat riskeert.'

Frankly my dear, I don't give a damn.

-Quint-
'ik krijg de dingen wel mee hoor! Ik krijg wel te merken dat ik het weer fout doe, dat de nieuwe weer anders is als de rest!' ik wilde me net gaan douche maar mijn gevoelens konden nu niet meer wachten. 'ik ben misschien nieuw, en heb geen idee wat hier gaande is maar ik ben niet zo achterlijk om niet te weten dat jullie nr achter mijn rug om maar een rare nieuwe vinden. Of dat jullie er moeite mee hebben dat Aimeé de enigste zijn die een klein beetje afleiding zoeken uit deze situatie waar we geen idee hebben wat er aan de hand is en zo wat dichter tot elkaar komen! Zo is het nu al op elke school en elk internaat waar ik ben geweest, de nieuwe heeft het altijd gedaan en ik ven er per direct helemaal klaar mee! Of jullie vertellen rustig wat er aan de hand is of jullie kunnen me geen zak meer schelen en zal ik me niet meer met jullie bemoeien, met geen van jullie!' roep ik vanuit de badkamer. Ik was zo pissig op alles en iedereen dat het er gewoon uit kwam ik kon er niks aan doen.

Oow mijn inspiratie bron voor dit stuk zijn kinderen uit mijn klas, soms voel ik me net als Quint nu.

Whoot, ik had niet gezien dat het topic bijna vol was...

Lewis rolde met zijn ogen, stond op en rolde zijn lichaam uit. Waar kletste die kleine ook over? Hij kon amper zijn eigen broek aan doen en hij deed alsof hij de last van de wereld droeg. Met grote passen stampte Lewis naar de deur. 'Nu moet je eens goed luisteren, beste vriend. We hàdden het verdomme niet eens over jou, laat staan dat we je ergens van beschuldigen. We weten bij God niet wie je bent, of waar je vandaan komt. En jij beseft niét goed waar je in verwikkeld bent. Laat ik je dat maar even duidelijk maken,' schreeuwde hij door de deur. 'Je bent gevangengenomen en opgesloten door en met vampiers. Vampiers die er op uit zijn om je bloed te drinken en je te vermoorden.' siste hij. 'En hou nu je melkmuil dicht, BECAUSE YOU ARE PISSING ME OFF,' brulde hij dan, terwijl hij terug liep en opnieuw op zijn stoel ging zitten. Het was niet aardig. Dat besefte hij wel, maar er was een bom ontploft. Hij had half en half gehoopt dat het de stoom wat af zou laten, maar de last op zijn schouders woog even zwaar -als hij al niet zwaarder woog- en hij voelde zich alleen maar slechter. Desondanks zou hij zijn woorden niet terug nemen. Hij had ze misschien niet al te subtiel naar voor gebracht, maar hij meende elke letter. Het was tijd dat die jongen besefte waar hij mee bezig was en een man van zichzelf maakte.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 20 sep 2011 - 22:36 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.