Als een klas van de middelbare school op excursie gaat naar Parijs, loopt dat anders dan dat ze verwachten. Eén voor één verdwijnen de leerlingen, terwijl niemand in de bus dit merkt. Ze komen terecht in een vreemde wereld, waar de dimensies elkaar overlappen. Al vrij snel ontdekken ze dat ze van dimensie naar dimensie kunnen reizen door zwarte gaten. Maar wie of wat heeft hen naar deze wereld gestuurd? Wat is de Mist die Sora, één van de leerlingen, beweert te zien?
Zes van hen zullen het pad van het Licht bewandelen, zes van hen zullen het pad van het Duister bewandelen. Maar wie zal er winnen? Zij of de wereld waarin ze zijn beland?
'Ik wil naar huis,' zei ze kleintjes. Het was eruit voor ze er erg in had.
Negen paar ogen keken haar aan en Christy zag dat iedereen precies hetzelfde als zij had gedacht, maar dat zij het voor hen allemaal uit had gesproken.
Mitch stond op en ging naast haar zitten. Hij legde een hand op haar schouder. Christy voelde zijn hand trillen, maar ze was hem dankbaar. Het was fijn om te voelen dat ze niet alleen was.
'Wij allemaal, Christy,' zei hij. 'Maar we weten niet hoe. Het enige wat we nu kunnen doen is vechten om te overleven. We gaan voedsel zoeken, we gaan water zoeken, ookal ziet het eruit alsof we dat nooit kunnen vinden. Het zal moeilijk worden, maar het is het enige wat ons te doen staat.'
"No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)
