Ik weet het niet meer... - Stamcafé

Normaal zou ik dit soort topics nooit aanmaken, maar ik weet écht niet hoe ik het anders moet klaarspelen, en ik moet het echt gewoon allemaal even kwijt.
Ik kan eerlijk zeggen dat mijn zelfbeeld nóóit goed is geweest. Ik heb altijd al dingen veel te persoonlijk genomen, (zowel in positieve zin als in negatieve) en ik heb al veel te vaak rondgelopen met zelfmoordgedachten. Ja, ik kan eerlijk zeggen dat het zelden echt 'goed' is gegaan me mij, maar tegenwoordig gaat het echt heel slecht.
Mijn thuissituatie is nooit ideaal geweest, en dat voel ik nu des te harder. Mijn vroegere beste vriendin wilt me niet meer kennen, en ik voel me echt door niemand meer geliefd. Ik heb me vaak alleen gevoeld, maar nog nooit zo erg als nu. En ik snap niet eens waarom. Ja, ik doe dingen verkeerd, ik ben verre van perfect, er zouden duizenden dingen beter kunnen/moeten aan mij,... Maar vroeger had ik het gevoel dat ik toch nog op een manier goed genoeg was voor iemand, en dat heb ik nu helemaal niet meer. Ik voel me echt volledig waardeloos. Daarbij komt nog eens dat ik ongelooflijk moe ben van alles steeds op te kroppen. Ik heb besloten om nu, na zo'n 2 jaar, te stoppen met snijden, en tot nu toe lukt dat best goed. Ik ben al zo'n 3 weken clean, maar het eist zijn tol. Vroeger had ik nog een uitlaatklep voor al mijn gevoelens, om het zo te zeggen, en dat heb ik nu niet meer. Dat brengt met zich mee dat ik met alles blijf zitten en dat ik veel sneller boos/geïrriteerder ben dan normaal, met als gevolg dat ik echt onredelijk reageer op alles wat misloopt, en dat ik de mensen waarvan ik probeer ze zo dicht mogelijk te houden, nog meer van me afduw.
Pfff. Ik weet niet hoe ik nu overkom, het maakt me op zich ook niet zoveel uit, maar ik weet het gewoon écht niet meer. Ik voel me slecht, waardeloos en alleen, en ik weet niet hoe ik hier uit moet komen. Ik wil niet opgeven, en ik wéét dat het uiteindelijk allemaal wel goed komt, maar ik zie niet in hoe, of wanneer. Het voelt gewoon niet zo. Er zit ook gewoon zo'n groot verschil tussen wat ik weet, en wat ik voel, dat ik mezelf gewoon niet meer ken.
Ik weet dat ik hier slechte reacties op ga krijgen, maar wil er alsjeblieft ook één iemand doen alsof het haar kan schelen hoe het met me gaat, en me een hart onder de riem steken?
Maat, ik ben echt op.

---

I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

sorry ik kan je niet echt opbeuren.

[ bericht aangepast op 29 okt 2011 - 12:40 ]

---

If you don't believe in God, then you believe in Charles Darwin.

God, ik snap wat je bedoelt.
Ik heb me nooit gesneden of iets dergelijks, maar ik man niet zeggen dat het altijd goed met me ging.
Wil je het kwijt, mijn pb en/of gastenboek staan altijd voor je open. Laat gewoon je emotie's eruit en krop het niet op. Vertel het aan iemand.

---

"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

Dit is een kutzin, maar alles komt goed.
Er komen dagen waarop je weer meer kan lachen, je dat klotegevoel éventjes kwijtgeraakt en voor je het weet ben je uit die put. Je zal het zelf amper merken, maar het zal gebeuren. Je moet terug proberen te genieten van de kleine dingen in het leven en je niet opsluiten. Ga in op uitnodigingen van vrienden, ze willen je erbij. Anderszijds heeft er dood en ongelukkig bijzitten tijdens een afspaak ook een averechtse werking. Blijf een dagje gewoon alleen thuis als je daar nood aan hebt, even niets doen kan deugd doen. Het is goed dat je jezelf niet meer snijdt, neem een warme douche als je er even onderdoor zit en huil eens lekker, dat doet gewoon deugd.
Je mag niet vergeten dat het niet altijd zo zal zijn, op een dag kan je weer genieten van alles. Maar geluk maak je zelf en jij moet beseffen wanneer je er klaar voor bent om de kleine dingen te gaan appreciëren en optimistischer te gaan denken.

---

Has no one told you she's not breathing?

Het spijt me meid, maar zoveel wat je vertelt is herkenbaar voor mij, waardoor ik je jammer genoeg niet kan opbeuren. Al had ik het wel graag gedaan (:
Je mag wel altijd met me praten als je dat wil..

---

Stop being afraid of what could go wrong and start being positive about what could go right

Anitaaa schreef:
Dit is een kutzin, maar alles komt goed.
Er komen dagen waarop je weer meer kan lachen, je dat klotegevoel éventjes kwijtgeraakt en voor je het weet ben je uit die put. Je zal het zelf amper merken, maar het zal gebeuren. Je moet terug proberen te genieten van de kleine dingen in het leven en je niet opsluiten. Ga in op uitnodigingen van vrienden, ze willen je erbij. Anderszijds heeft er dood en ongelukkig bijzitten tijdens een afspaak ook een averechtse werking. Blijf een dagje gewoon alleen thuis als je daar nood aan hebt, even niets doen kan deugd doen. Het is goed dat je jezelf niet meer snijdt, neem een warme douche als je er even onderdoor zit en huil eens lekker, dat doet gewoon deugd.
Je mag niet vergeten dat het niet altijd zo zal zijn, op een dag kan je weer genieten van alles. Maar geluk maak je zelf en jij moet beseffen wanneer je er klaar voor bent om de kleine dingen te gaan appreciëren en optimistischer te gaan denken.

Oooh, dat vind ik echt zo'n lieve uitleg hé.
Ja, ik beken: ik heb hem afgeprint en hij ligt nu op mijn kamer zodat ik hem altijd opnieuw kan lezen. (;

@Negligible, dependable & DirectionOne:
Bedankt! (:

---

I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

Ik denk dat het heel veel helpt als je kan praten met iemand.
Ik ben naar de huisarts gegaan en zij heeft geregeld dat ik therapie ging volgen. Een keer kunstzinnige therapie, dan ging ik kleien/schilderen met een vrouw en ondertussen kon ik dingen vertellen over hoe ik me voelde enzo.
Bij mij heeft dat wel geholpen, maar ik heb het nog nooit zo rot gehad als jij.

[ bericht aangepast op 31 okt 2011 - 19:02 ]

---

I'd rather hurt than feel nothing

Wat vreselijk naar voor je... :c
Ik ga nu niet mijn hele verhaal neer pleuren, maar een heleboel dingen waar jij zelf mee zit heb ik de laatste tijd toch ook wel last van. Praten kan helpen, als je wilt kan jij mij ook een berichtje sturen hoor ^^ Overigens kan ik ook nog wel een goed gesprek gebruiken.
Veel sterkte!

[ bericht aangepast op 31 okt 2011 - 19:15 ]

Ik vind het zo rot voor je dat je je zo voelt!
íedereen is belangrijk, en natuurlijk kan het ons (de meeste, mag ik toch hopen) schelen hoe het met je gaat [:
Als je zin hebt in een leuk gesprek over van alles en nog wat, dan kom je maar langs ^^ <3

En toch ja.. blijven praten over je problemen. Waar dan ook, met wie dan ook, desnoods met een vertrouwingspersoon ofzo.

Beastcrash schreef:
(...)

Oooh, dat vind ik echt zo'n lieve uitleg hé.
Ja, ik beken: ik heb hem afgeprint en hij ligt nu op mijn kamer zodat ik hem altijd opnieuw kan lezen. (;

@Negligible, dependable & DirectionOne:
Bedankt! (:

Naaaaw wat schattig ;$

---

Has no one told you she's not breathing?