• De laatste tijd heb ik voor mezelf een aantal dingen bereikt. Wel dat vond ik. Tot er iemand kwam die alles weer even de grond in boorde. Dat is eigenlijk de reden waarom ik weer wil gaan schrijven.
    Als ik schrijf kan niemand dat voor mij onderuithalen of wissen. Het is voor mij en mij alleen. Niemand hoeft het mooi te vinden als ik er maar blij mee ben. Niemand kan de woorden die ik schrijf wissen, anders dan de dingen die ik letterlijk gemaakt heb of zichtbaar veranderd heb.
    Niemand kan zorgen dat de woorden veranderen, dat is wat schijven voor mij zo mooi maakt. Dat is de reden waarom ik schreef en nu weer ga schrijven.

    Wat is jullie motivatie/de reden dat jullie schrijven?


    #WWED - What Would Emma Do?

    Demesne schreef:
    Ik schrijf omdat ik dan kan voor één enkel moment de hele wereld kan vergeten en naar een mooiere en betere plek kan gaan, ook al is het alleen in mijn hoofd. Alles veranderd, of het nu de wereld is waarover ik schrijf of personen die ik tot leven (probeer te) wekken. Het voelt gewoon goed.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Mooi gezegd (:
    Voor mij is dit ongeveer ook de reden. Ik schrijf om te kunnen ontsnappen in mijn eigen wereld, die ik zelf gecreeërd heb en alleen ik kan veranderen. Ik schrijf om de dromen en avonturen die ik zo graag wil beleven, maar niet mogelijk zijn, dichter bij me te brengen. Ik schrijf om de dingen die ik zelf niet kan beleven, op een andere manier toch wel te kunnen beleven.

    [ bericht aangepast op 15 jan 2012 - 14:27 ]


    "No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)

    Ik schrijf omdat het me redt.


    wth.

    Waar ik ook mee bezig ben, ik ben altijd wel in mijn hoofd een verhaal aan het bedenken, en zolang dat verhaal geen einde heeft, kan ik mij nergens anders op concentreren. Ik vind het gemakkelijker om een einde te bedenken als ik het verhaal neerschrijf, daarom schrijf ik. Daarbij vind ik het geweldig om eigen personages te kunnen bedenken.
    Het enige probleem is dat ik geen tijd heb om alle verhalen die ik in mijn hoofd maak op papier te zetten, want ik heb ook nog andere dingen te doen. Bijgevolg zitten er nog vreselijk veel verhalen in mijn hoofd die wachten om opgeschreven te worden, maar die waarschijnlijk nooit gelezen zullen worden.


    Jrock, because "actually, that's a man" is always a good way to start a conversation.

    Praktisch dezelfde reden als de jouwe; het van me af schrijven.


    Bad decisions make good stories.

    Ik schrijf omdat ik zo alles om heen kan vergeten. En dan even niet aan mijn problemen hoef te denken.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Lilium schreef:
    Emoties die ik kan verwoorden/van me afschrijven, wegvluchten uit mijn eigen wereld, dingen verwoorden die ik niet goed kan vertellen.


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Nou. Ik ben beginnen schrijven omdat ik het beu was boeken te lezen die niet eindigde zoals ik wilde. Dus toen creeërde ik een eigen fantasiewereld met mijn eigen personages. Ik schreef toen om frustraties over deze wereld te uiten en te ontsnappen in die eigen gecreeërde wereld.
    Nu schrijf ik vooral uit plezier, verveling of hyperactiviteit. Ik schrijf omdat ik wil dat het zwart op wit staat wat te personages doen.


    There's faith and there's sleep - we need to pick one - please