Innocent Waters - 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 13 maart 2012 - 21:48 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

[Jaaa (wbw)]

Adelynn Jae Callida
Ergens kwamen er nog wat redenen omhoog waarom ik dit niet zou doen, maar die bereikten het nog niet eens tot echte woorden. Mijn gedachten en lichaam waren even nergens anders mee bezig dan Alex, wat erg vreemd maar ook erg prettig was.
Mijn gedachten waren altijd op tien verschillende plaatsen, terwijl mijn lichaam alles om me heen in de gaten wilde houden. Nu was er maar één ding. Eén persoon, eigenlijk.
Ik vroeg me af wat er zou gebeuren. Mijn hand gleed omlaag langs zijn kaaklijn, over zijn borst. Langzaam liet ik mijn lippen iets van elkaar wijken.

"Do you believe monsters are born or made?"

Alex Devonn Lynch

Mijn ene hand gleed onder haar benen, tilde ze op en legde ze dwars over mijn staart, waardoor ze half op schoot zat en ik nog dichter tegen me aan kon trekken.
Haar lippen weken iets van elkaar, waar ik gretig op in ging en onze passionele zoen langzaam over ging in een meer vurige tongzoen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Adelynn Jae Callida
Ik draaide mijn lichaam om, waardoor ik met mijn gezicht naar de zijne toe op zijn schoot kwam te zitten. Mijn hand gleed onwillekeurig wat verder naar beneden, stopte bij zijn onderbuik en ging weer terug omhoog.
Daarna liet ik onze lichamen elkaar weer raken, drukte zijn rug wat tegen de rots achter hem aan tijdens onze zoen.

"Do you believe monsters are born or made?"

Alex Devonn Lynch

Mijn rug kwam tegen de rots achter me te liggen, mijn ene hand streelde haar bovenbeen en de andere afwisselend haar zij en rug. Het was vreemd hoe een enorme hekel ik had aan mijn eigen benen, maar ik die van Adelynn prachtig vond. Slank, lang, vrouwelijk.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Adelynn Jae Callida
Na een tijdje stopten we langzaamaan. Mijn handen rustten nog steeds op zijn borst, mijn blik schoot van daar naar zijn lippen, flitsten naar zijn ogen.
Even waren mijn gedachten weer terug. Het feit dat Alex zich voedde met mijn soort, dat hij dat meisje de dood in had gejaagd zonder haar maar aan te raken, dat ik de afgelopen drie jaar van mijn leven aan niks anders had gedacht dan het voorgoed verjagen van de Speciem.
Om die gedachten uit te drijven - en omdat ik het gewoon niet kon laten - zoende ik hem weer.

"Do you believe monsters are born or made?"

Alex Devonn Lynch

In die paar seconden dat onze lippen van elkaar verwijderd waren, voelde ik behalve een enorm verlangen om haar opnieuw naar me toe te trekken om haar te kussen, ook nog iets anders. Op het moment dat ze me aankeek, voelde ik iets kriebelen in mijn buik, wat niet echt lust was, maar ik wist niet wat het wél was. Echter vergat ik dat meteen weer zodra ze me opnieuw zoende.
Ik zette me iets af van de rots zodat ik rechter zat en onze lichamen volledig tegen elkaar aangedrukt waren. De zon brandde op onze lichamen en we droogden langzamerhand op, wat -bedacht ik me nu-, voor mij nog eens een probleem zou kunnen worden. Niet het feit dat ik benen kreeg, neuh, dat maakte me nu even niet zoveel uit, maar ik kreeg meer dan alleen benen. En in deze houding bleef dat echt niet onopgemerkt, al zou ik dan wel gewoon een broek aanhebben. Dat was niet echt genoeg. Wat nu?

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Adelynn Jae Callida
Ik voelde de zon branden, voelde mijn lichaam droog worden. Na een tijdje was mijn haar ook nog enkel vochtig, waardoor het niet zo vervelend tegen mijn rug plakte.
Het was echter wel vreemd om opeens op een "mensenschoot" te zitten, benen te voelen waar zonet nog een staart zat. Iets tegen mijn lichaam aan te voelen drukken waar zonet nog niks was geweest.
Plagend trok ik hem dichterbij, liet mijn vingers over zijn borst naar beneden glijden.
Wat moest hij het nu fijn vinden om benen te hebben.

"Do you believe monsters are born or made?"

Alex Devonn Lynch

Even was ik bijna bang om hoe ze zou gaan reageren, maar ik was veranderd voor ik kon beslissen wat ik moest doen. Ze leek het niet storend te vinden. Tenminste, dat mocht ik aannemen, gezien ze me dichter naar zich toe trok en haar handen een stukje liet afdalen. Onbewust verschoof ik even in de spijkerbroek, die de eerste paar minuten altijd vervelend zat en nu hij zo knelde al helemaal.
Daarna verbrak ik de kus -met moeite-, keek haar heel kort even voor ik mijn lippen liet afdalen naar haar hals en nek, waar ik kleine, zachte kusjes neer plantte.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Adelynn Jae Callida
Mijn vingers gleden door zijn donkere haar, ik voelde zijn ruwe gezichtsbeharing over de tere huid in mijn hals schuren. Een onwillekeurig rilling ging over mijn rug.
Zijn opwinding drukte nog steeds tegen mijn onderlichaam aan, maar ik stoorde me er niet aan. Toen zijn lippen in de buurt van mijn kaaklijn kwamen, verschoof ik mijn lichaam een stukje. Net genoeg om een kleine, bijna onopmerkzame wrijving te veroorzaken.
Maar meneer was daar waarschijnlijk zo gevoelig dat hij het best wel mee zou krijgen.

"Do you believe monsters are born or made?"

Alex Devonn Lynch

Die kleine beweging zorgde ervoor dat er een zachte zucht ontsnapte over mijn lippen, voor ik mijn hoofd weer hief om haar opnieuw te kussen.
Mijn handen lagen nu allebei op haar heupen, hielden haar dicht tegen me aangedrukt. Na nog een paar kusjes liet ik mijn lippen opnieuw afdalen, kuste langs haar sleutelbeenderen, een stukje omlaag richting haar borsten en weer terug omhoog, verkende meer van lichaam met mijn mond, maar ook met mijn handen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Ik ben echt doodmoe, dus ik ga lekker slapen See ya tomorrow *O*

Adelynn Jae Callida
Een ondeugend glimlachje speelde rond mijn lippen toen ik dat zachte geluid hoorde. Plagend trok ik mijn lippen weg van zijn kus, om hem vervolgens weer te hervatten.
Dit was niks voor mij. Zoenen met iemand die ik zo slecht kende; ja oké. Maar de manier waarop, waar zijn handen en lippen waren, hoe ik mijn lichaam bewoog om ervoor te zorgen dat die spanning beneden niet weg ging, alleen maar erger werd.
Maar het voelde gewoon goed.
Ik liet mijn handen langs zijn borst naar beneden glijden, speelde met de rand van zijn spijkerbroek en liet mijn lippen afdwalen naar zijn hals.

[ bericht aangepast op 10 maart 2012 - 12:15 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

(no_chears)

"Do you believe monsters are born or made?"

Grace

Verveeld zit ik in het water rond te kijken. Ik heb het de laatste tijd meer en meer dat ik me verveel. Ik wil gewoon iets leuks doen, misschien zelfs met andere mensen. Argh, ik weet het niet meer. Ik laat mijn staart drogen en zorg ervoor dat ik benen krijg. Lachend kijk in naar de felblauwe broek die ik nu aanheb. Mijn topje was gewoon wit hoor. Ik loop met blote voeten naar het dorpje en kijk rond. Nou hier is zeker iets te doen. Denk ik.

Chiara Miah Callisto Quorra
Met een zucht plof ik neer op één van de krukjes aan de bar. Ergens achter me hoor ik Laurette's onmiskenbare gegiechel, terwijl ze de jongen met twee handen van zich af probeert te duwen. Na een paar minuten heeft ze het gewenste resultaat bereikt - uiteraard met een "tot zo"-knipoog - en komt naast me zitten.
Laurette's blauwe ogen stralen. Als ze ergens op haar plaats is, is het in een discotheek. En als ik me ergens misplaatst voel, is het inderdaad in een discotheek.
Mijn slanke handen strijken onwillekeurig over de donkere spijkerbroek die ik aan had. Niet dat ik me daar ongemakkelijk in voelde. Mijn broeken waren allemaal redelijk strak. Het waren meer het strakke, donkerrode topje en de hoge hakken waar Laurette me in had gewrongen met veel tegenstribbelen van mijn kant. Hoewel ik dol was op mijn schoenenverzameling en er gemakkelijk op kon lopen, droeg ik ze nooit.
'Ga je straks even mee naar het rokershok? Die jongen van net zei dat hij daarheen ging.' Laurette kijkt me met hoopvolle, glanzende ogen aan.
Ik schud mijn zachte, lange lokken langs mijn gezicht en werp met mijn lichtgroene ogen een blik op de klok die aan de andere kant van de bar hangt. Jammer genoeg staat de klok stug stil om iets voor half acht.
'Moet dat?' vraag ik lichtelijk geërgerd, terwijl ik merk hoe Laurette's blik alweer afdwaalt naar de jongen achter de bar.
Mijn god, en hier moet ik een hele avond doorbrengen?

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi

In de discotheek was het vanavond behoorlijk overvol, donker, benauwd en zweterig. Het was de ideale avond om uit te gaan en het leek alsof heel de stad massaal hier naartoe was gekomen.
Ik had de avond van mijn leven, maar raakte mijn doel niet kwijt. Ik danste met verschillende dames, verleidde ze, maar 'het' meisje zat er niet tussen. Ze waren mooi, prachtig, sexy; stuk voor stuk, maar veel te gewillig en meegaand. Zo was er geen lol meer aan.
En net toen ik weer in een intieme houding aan het dansen was met een blond sletje met enorme borsten, viel mijn blik op de bar. Daar zaten twee meisjes; één die verlekkerd naar een jongen staarde en een ander die een beetje verveeld en geïrriteerd keek. Ze danste niet en ik vroeg me af of ze überhaupt wel eens gedanst had in zo'n club als deze.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen