• Een vriendin had ooit verteld dat ik hier aan moest denken als ik in mijn bed lig;
    Je moet plassen, dus je staat en loopt door de gang.
    Zonder reden spookt het zinnetje; 'er staat een man in de tuin met een bijl, er staat een man in de tuin met een bijl, er staat een man in de tuin met een bijl' een hele tijd door je hoofd.
    Maar dan denk je 'Mwaaaa, het zal heus wel niet waar zijn.'
    eens je klaar bent met plassen kijk je voor de zekerheid door het minicuul raampje bovzn het toilet, zoals je al dacht geen man, en geen bijl.
    Wanner je weer naar je kamer loopt spookt er 'nu zit hij in je huis, nu zit je in het huis, nu zit hij in je huis' door je hoofd, weer zonder reden.
    Maar dan denk je weer; 'mwaaaa, het zal heus wel niet waar zijn.'
    Eenmaal je je weer bevestigd hebt in je nest hoor je gekraak onder je bed, niet veel later besef je dat er iemand onder je bed ligt....

    Vivaldi schreef:
    Of het verhaal dat een babysitter gaat oppassen op de kinderen van een stel. De man van dat stel belt terug naar huis om zijn nummer door te geven wat hij was vergeten. De babysitter vraagt nog of ze in hun slaapkamer tv mag kijken, zodat ze de kinderen beter kan horen. Dat mag wel en dan heeft ze nog één verzoek: of er een doek over het clown standbeeld mag in die slaapkamer. Ze wordt namelijk nerveus van die grijns op zijn gezicht. De man zegt meteen dat ze de kinderen moet pakken en het huis moet verlaten en naar de buren moet gaan, want ze hebben namelijk geen standbeeld van een clown.

    Hehe, tun tun tun tuuuun.
    Ik hou van dit soort verhalen (broodje aap).

    ieeeeuw, ieuwieuwieuw! Omg, ik hou niet van deze verhaaltjes. ;o


    "I believe that marriage isn't between a man and a woman; but between love and love." - Frank Ocean

    Deze vertelde een vriendin een keer tijdens een filmmarathon
    Je ligt in bed als je opeens iets hoort in de kamer van je ouders, gegil.
    Je staat op een loopt naar de kamer
    De deur staat op een kier en daardoor zie je iets, iets wat niet menselijk kan zijn, je ouders vermoorden
    Je rent terug naar je kamer en je doet net alsof je slaapt
    Net op tijd want daar komt het monster al, met je dode ouders.
    Hij zet ze zo neer dat ze je naar je kijken
    Dan schrijft hij wat op de muur en gaat zitten
    Als hij weet dat je wakker bent gaat hij je vermoorden, dat weet je zeker.
    Na een poosje zie je wat er op de muur staat
    "I know you're awake"


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    gelukkig kan er niemand bij mij onder het bed liggen (:


    Life is hard, just break it with your head <3

    Arena schreef:
    Deze vertelde een vriendin een keer tijdens een filmmarathon
    Je ligt in bed als je opeens iets hoort in de kamer van je ouders, gegil.
    Je staat op een loopt naar de kamer
    De deur staat op een kier en daardoor zie je iets, iets wat niet menselijk kan zijn, je ouders vermoorden
    Je rent terug naar je kamer en je doet net alsof je slaapt
    Net op tijd want daar komt het monster al, met je dode ouders.
    Hij zet ze zo neer dat ze je naar je kijken
    Dan schrijft hij wat op de muur en gaat zitten
    Als hij weet dat je wakker bent gaat hij je vermoorden, dat weet je zeker.
    Na een poosje zie je wat er op de muur staat
    "I know you're awake"

    Ja die wilde ik vertellen maar die wist ik niet helemaal meer. Die is ook scary as hell. :<

    FloortjeO schreef:
    gelukkig kan er niemand bij mij onder het bed liggen (:

    Bij mij ook niet. Ik heb een hoogslaper maar er ligt te veel rotzooi. Er kan geen persoon meer bij. :"D

    Gelukkig woon ik op de tweede verdieping, heb ik geen tuin en liggen er laden onder mijn bed. :Y)


    As travars

    oeh k weet nog 1 :')

    Ik woon dicht bij een bos, dus deze werkt opzich wel :'D

    Lang geleden woonde er een boswachter in het bos. Hij was boos. Niemand wist waarom. Vele mensen zeiden dat het kwam door het verlies van zijn ene been. Hij had een ongeluk gehad. Een beer had hem aangevallen toen hij naar bed ging. Hij had nu een houten tafelpoot als kunstbeen. Nu jaren later horen mensen nog steeds zijn stem als ze door het bos lopen. 'Woar is mien boin? Woar is mien boin?' Sommige beweerden dat ze hem hadden gezien. Dan kwam hij langzaam op ze af lopen en vroeg: 'Woar is mien boin? Woar is mien boin!? Als ze niet reageerden werd hun been er af gehakt.

    En dan door naar t volgende verhaaltje en dan lekker als iedereen op bed ligt ineens uit het niets schreeuwen: WOAR IS MIEN BOIN?

    werkte bij mij goed XD meisje ging heel hard gillen :')

    woar is mien boin= waar is mijn been? (Gronings)


    Life is hard, just break it with your head <3

    I heard about a girl who went back to her dorm room late one night to get her books before heading to her boyfriend's room for the night.
    She entered but did not turn on the light, knowing that her roommate was sleeping. She stumbled around the room in the dark for several minutes, gathering books, clothes, toothbrush, etc. before finally leaving.
    The next day, she came back to her room to find it surrounded by police. They asked if she lived there and she said yes. They took her into her room, and there, written in blood on the wall, were the words, "Aren't you glad you didn't turn on the light?''

    Moord in de wc

    Ken jij het verhaal van Laura? Nee, zeker…
    Maar weet je, het verhaal is ook te eng…..
    Niemand durft het te vertellen, behalve ik....

    Laura was een meisje van 11 jaar.
    Laura was populair en kattig.
    Bijna iedereen liep achter haar aan. Allemaal meelopers, vond Noor.
    Noor was ook 11 jaar. Ze was geen meeloopster!
    Noor had geen vriendinnen. Vroeger wel….
    Nathalie, Sylvia, Carlijn, Evelien.
    Ze waren zulke goede vriendinnen.
    Totdat Laura op school kwam, en al haar vriendinnen stal.
    Noor was woedend op Laura.
    Want Laura had verschrikkelijke dingen gezegd over haar.
    Laura pestte Noor heel erg.
    Soms word ze kei hard geslagen
    En haar vriendinnen deden gewoon mee.
    Noor werd ook bedreigd.
    Als ze naar de juf of meester zou gaan, zullen ze haar dood trappen, en haar ouders wat aandoen.
    Op een dag kon Noor het niet meer vol houden.
    Ze zou wraak nemen. Noor zou Laura kapot maken.
    En ze besloot een plan te maken.

    Noor liep het schoolplein op. Ze wist dat ieder moment Laura zou komen om haar te pesten en te vernederen. Maar vanaf nu zou alles anders worden. En ze grijnsde gemeen.
    Kijk eens wie we daar hebben ! Het is Noor de domme dikke lelijke, suffe, leeghoofdige Noor! Het waren Laura, en haar gemene vriendinnen. Heb jij mijn lunch geld Noor?! Zei Laura. Ik wil uitgebreid gaan lunchen met MIJN vriendinnen.
    Ik heb inderdaad geld….. MAAR DAT GELD IS NIET VOOR JOU!! Zei Noor woedend.
    Toen werd Laura knalrood. En als Laura knal rood word is ze niet te stoppen.
    Laura gaf Noor een harde klap in der gezicht zodat Noor op de grond viel.
    Maar Noor gaf niet op, ze zou Laura terug pakken. Ze krabbelde op en pakte Laura’s haar.
    Ze trok er zo hard mogelijk aan. Toen ze los liet had ze een heleboel plukken met haar in der handen.
    Toen kwamen de vriendinnen van Laura in actie ze gaven Noor allemaal klappen.
    Noor had een bloed neus, en een bloed lip. Ook had ze een heleboel blauweplekken.
    Stop, schreeuwde ze. Niemand op het schoolplein deed iets. Iedereen was bang voor Laura en haar vriendinnen. Stop, schreeuwde Noor nog een keer. Toen hielden ze op.
    Doet het pijn, zei Laura met een grijns. Wacht jij maar, Laura, je zal gestraft worden.
    Je zal binnenkort ophouden te bestaan. God zal je straffen. En morgen is je laatste dag, zei Noor. Tuurlijk zei Laura lachend. Maar daarna keek ze serieus. Je houd je mond Noor. Je mag aan niemand vertellen dat we je bijna kapot maken. Of wil je dat we een bezoekje aan je ouders brengen. Daarna was het even stil. Kom meisjes we gaan, zei Laura. En ze lieten Noor alleen achter.

    De volgende dag ging Noor haar wraak actie beginnen.
    Laura zou vandaag gaan bowlen. Samen met haar stomme vriendinnen.
    Daarna zouden ze naar een buurthuis om wat te gaan drinken. Daarna zou Laura samen met haar vriendinnen naar huis gaan want haar ouders waren werken. Hoe Noor dat wist. Laura zei dagen lang tegen iedereen dat ze zou gaan bowlen.
    Lekker slim van Laura want ze heeft ook gezegd waar en hoe laat. Het buurthuis was in leiden tegenover de dansschool de Jong.
    Waar Laura woont wist Noor heel goed. Ze woonde vlak bij haar. Dus dat zou niet zo moeilijk worden. Het enige moeilijke was dat Laura en haar vriendinnen Noor niet mochten zien. Om half 1 zouden Laura en haar vriendinnen gaan bowlen. En Noor beginnen met haar wraak actie. Ze keek in de schuur of er een bijl lag.
    En ja, daar lag een bijl, ze nam ook een lang jack mee en een zonnebril ook 2 flessen , een pen, en een stuk touw. De jack was van haar moeder.
    De ouders van Noor waren aan het werk, dus ze kon gerust haar wraak actie beginnen.
    Het was nu 12 uur. Ze moest nu gaan. Het was tijd voor actie!!
    Ze pakten haar fiets en deed haar rugzak om. De bijl had ze goed verstopt onder een klein hoopje van doeken in haar rugzak. Ze hoopte dat niks fout zou gaan. Toen het bijna half 1 was kwam ze bij het bowlingcentrum aan.
    Ze liep naar binnen. Laura en haar vriendinnen waren er nog niet.
    Ze besloot zich achter een hele grote plantenbak te verstoppen.
    Ze hoefde niet lang te wachten want daar kwamen Laura en haar vriendinnen aan lopen.
    Hand in hand. Noor voelden een steek van jaloezie opkomen, maar ze hield zich in.
    Na een tijdje waren Laura en haar vriendinnen aan het bowlen.
    Ik moet naar de wc, zei Natalie. Oké, zeiden de meisjes, en Natalie liep naar de wc.
    Noor hoorde wat Natalie zei en haalde de bijl te voorschijn.
    Ze liep naar de wc en deed de deur open. Nathalie liep de wc binnen.
    Alle deuren waren open. Behalve de deur van natalie.
    Gelukkig dacht, Noor. Anders ziet iedereen me.
    Noor hoorde dat Natalie door trok.
    Natalie deed de deur open. Ze gaf een schreeuw. Noor wat doe jij nou hier.
    O, wat ik hier doe, zei Noor. Dat zul je wel zien. Ze pakte haar bijl en zei: Vaarwel Natalie.
    En tjak daar lag het hoofd van Natalie op de grond. Het bloed spatte alle kanten op.
    De hele vloer werd rood. Noor raapte het hoofd van natalie op en renden zo snel mogelijk de deur uit.
    Het lichaam lied ze achter en het hoofd deed ze in haar rugzak en ging naar het buurthuis.
    Laura en haar vriendinnen hadden niks door totdat een vrouw schreeuwden. HELP ER LIGT EEN LIJK VAN EEN MEISJE IN DE WC !!!! HELP!!! De meisjes draaide zich om en renden naar de wc.
    Laura slaakte een gil. Ze zagen het lijk van Natalie op de grond. Alle meisjes verstijfde van schrik. Hoe kan dat nou!! Hoe is dit gebeurd? Alle mensen schreeuwden door elkaar heen. Ze wisten niet wat ze moesten doen. Één van de mensen belde de politie
    Weg wezen hier, zei Laura opeens.
    We gaan naar het buurthuis, we moet even wat drinken. Evelien, Sylvia, en Carlijn keken elkaar verbaast aan. Wat bedoel je, vroeg Evelien verbaast. Natalie was onze vriendin en jij wil wat drinken… we kunnen haar toch niet laten stikken, zei Sylvia een beetje boos. Ze is dood, en wil jij de hele tijd naar een lijk van een meisjes zonder hoofd kijken, zei Laura. Ikke niet hoor! En Laura liep weg. Daar heeft ze wel gelijk in zei Carlijn. Laura, wacht we gaan mee, zeiden de meisjes en ze liepen achter Laura aan, zoals altijd.



    Wat erg hé, zei Evelien. Die arme Natalie, zei Sylvia. Ze waren al bijna bij het buurthuis in Leiden. Ze waren op de fiets. We moeten onze hoofden even leeg maken, zei Laura. Na een tijdje fietsen kwam ze bij het buurthuis aan.
    Noor was al binnen. Ze had haar jack en de zonnebril opgedaan en zat in een hoekje aan een tafeltje. Op het tafeltje lag een glaasje met daarin cola . Het hoofd van Natalie had ze in haar grote rugzak gedaan.
    De rugzak was heel groot. Er pasten zo 3 hoofden in. De 2 flesjes en de pen, had ze in haar zakken gestopt.
    Even later kwamen Laura en haar vriendinnen binnen lopen.
    Ze waren alle vier nog steeds wit. Noor grijnsde. Mooi zo, ze zijn geschrokken!!
    De meisjes gingen aan een tafeltje zitten en bestelde 2 spa en 2 cola. Carlijn wiebelde op haar stoel.
    Ik moet zo nodig plassen zei ze. Maar ik durf niet.
    Ik ga wel mee, zei Sylvia. Ik durf wel! J aja, dacht Noor. Noor liep als eerste naar de wc, en keek of er mensen op de wc zaten. Gelukkig de wc is niet bezet! Haar bijl had ze in haar hand. Het bloed van Natalie zat nog aan de bijl. De deur ging open en Carlijn en Sylvia kwamen naar binnen.
    Ze schrokken. Wat doe jij nou hier, vroeg Carlijn. Wat ga je doen met die bijl in je hand? Vroeg Sylvia. Dit, en tjak tjak. Daar vielen de 2 hoofden van Sylvia en Carlijn op de grond. Het bloed was 2 keer zo veel geworden. Het was één groot bloedbad. Tevreden keek Noor naar het bloedbad Dat is wel genoeg voor 2 drankjes voor Evelien en Laura, dacht Noor. Noor deed het bloed van Sylvia en Carlijn in de 2 flesjes en schreef zo vlug mogelijk: DIT IS HET BLOED VAN JE 2 VRIENDINNEN. Snel liep ze met de bijl en de 2 bloeddrankjes naar de bar. Toen de barmaneven niet keek legden ze de 2 flesjes bij de 2 colatjes. Niemand was nog naar de wc gegaan. Ze liep terug met haar rugzak en deed de 2 hoofden er in. Daarna renden ze zo snel als ze kon het buurthuis uit, naar het huis van Laura.

    Uw bestelling, zei de ober. Dank u wel meneer, zei Evelien. Spa, lekker daar ben ik echt aan toe, zei Laura. Waar blijven Sylvia en Carlijn nou. Moet ik even gaan kijken? Op dat moment slaakte Laura een gil. Gatver, O nee. Wat is er ? Vroeg Evelien verbaast. Angstig wees Laura naar het etiket dat op de flesjes zat. Ze las hard op. DIT IS HET BLOED VAN JE 2 VRIENDINNEN .
    Van schrik gooide Evelien het tafeltje om. De flesjes met bloed vielen op de grond.
    De ober kwam aanrennen. Wat is er gebeurd, vroeg hij ongerust. Bloed, wc, Carlijn, Sylvia, stotterde Laura. Wc? Bloed? De ober keek Laura verbaast aan. Evelien wees naar de wc. Daar! Zei ze.
    De ober renden naar de wc. Hij gaf een gil van schrik. O mijn god, riep hij zo hard. Dat de mensen allemaal om hem heen kwamen staan. Behalve Evelien en Laura. Want die waren gillend het buurthuis uit gerend.

    We moeten naar huis, gilde Laura. Ik kan dit niet meer aanzien!!
    J..jjaa ikkkk vooooooll…ggg je welll, zei Evelien stotterend.
    Kom maar bij mij thuis, zei Laura.
    Voor je het weet ben jij het slagtoffer, zei Laura
    Bij die gedachte barste Evelien in huilen uit.
    Ik wil nog niet dood gaan, zei ze huilend.
    Ik durf de politie niet te bellen, en me ouders ook niet, zei Laura.
    Kom we gaan NU!!!
    Ze pakten hun fietsen en reden als gekken naar huis….
    Zoon 4x reden ze door rood. Ze moesten naar huis. Dat was het enige waar ze aan konden denken.
    Noor was al bij Laura thuis. Ze was door een open raam naar binnen geklommen.
    En weet je waar ze zat… je raad het al, IN DE WC.
    Haar bijl was helemaal rood. En er zaten een paar blonde en bruine plukken haar aan.
    Ze likten het bloed van haar bijl af. Lekker bloed, dacht ze.
    Ik wil meer bloed!! Nog even, nog even wachten….

    De drie hoofden van Carlijn, Natalie, en Sylvia had ze in een grote doos gedaan en gezegd tegen de buren van Laura dat Laura er niet was. En als ze haar zagen, dat ze dan zo snel mogelijk het pakje moesten geven aan Laura.
    Dat zouden de buren doen. (ze hadden geen idee dat de 3 hoofden daarin lagen)
    Het enige waar Noor aan kon denken was: WRAAK EN BLOED!

    We zijn er, zei Laura.
    Ze gooide hun fietsen in de tuin en renden als gekken naar binnen.
    Noor gaf geen kik vanaf de wc.
    Niemand mocht haar horen.
    Laura deed de deur op slot en de ramen ook.
    Evelien haar gezicht was rood en wit.
    En ze wiebelde de hele tijd.
    Waarom wiebel je zo vaak, vroeg Laura.
    IK MOET PLASSEN! Maar ik durf niet.
    Voor je het weet, is de moordenaar in de wc.
    Ik…..wilde Laura zeggen, maar de bel ging.
    Evelien deed het bijna in der broek en renden naar de wc.
    Op het zelfde moment, deed Laura de deur open.
    Een pakje voor je Laura, zei de buurvrouw lachend.
    Iemand, een meisje met een lang jack aan, had dit bij me gebracht.
    Ook had ze een zonnebril op.
    O, zei Laura. Dank u wel voor het pakje.
    Dag, mevrouw Stevens. Dag Laura, zei mevrouw stevens.
    Toen Laura de deur dicht deed hoorde ze een gil en hoorde ze haar Naam.
    Laura help, het is N…. veder kwam ze niet. Want op dat moment, werd ze door Noor opgehangen.
    Noor verstopten zich achter een grote stapel dozen. Ze zag dat Laura naar de wc was gerend. Laura keek naar Evelien. Ze vond het dood eng. Haar vriendin was opgehangen aan een galg, in de wc.
    Waarom allemaal in de wc
    O, nee wat erg. Laura voelde een rilling over haar rug.
    Ze keek naar haar vriendin. Toen deed ze de deur van de wc dicht.
    Ze kan het niet meer aanzien.
    Het is afgrijselijk, verschrikkelijk eng als ze denkt aan: Nathalie, Sylvia, Carlijn, en Evelien.
    Ze keek naar het pakje op tafel. Wat zou er nou toch inzitten?
    Ze had geen idee.
    Langzaam maakte ze de doos open. Ze gaf een keiharde gil.
    3 hoofden!! Gilt ze. 3 hoofden van Nathalie, Carlijn, en Sylvia.
    Wie heeft dit gedaan. Ze zag dat op de doos geschreven was.
    Er stond: Met de groeten van Noor.
    NOOR !!! HET WAS NOOR!! ALS IK HAAR TE PAKKEN KRIJG, DAN…
    Dan wat, zei Noor. Noor kwam te voorschijn van de stapel dozen.
    Ga je me dan wat aandoen?
    Ga je aan me haren trekken.
    Ga je me dood slaan?
    Ga je me trappen of schoppen.
    Ik dacht het niet. Want nu maak ik jou kapot. Het is voorbij!
    Zeg maar dag dag. En tjak met een klap viel ook het hoofd van Laura op de grond.
    Het bloed kwam te voor schijn. En de bijl van Noor was bedekt met bloed.
    Ze likte het bloed van haar bijl.
    Ze keek nog een keer naar Laura.
    Tot ziens zei ze tegen Laura.
    En met een grijns op haar gezicht deed Noor de deur open en liep naar buiten.

    Dit was het verhaal van Laura.
    Ik vraag het nog een keer.
    Ken jij het verhaal van Laura.
    Ja, zeker…. Maar dan heb ik nog een vraag.
    Durf je nu nog naar de wc?

    Einde


    26 - 02 - '16

    Creepy stuff ;x


    The walking dead <'3

    Crocker schreef:
    Moord in de wc

    Ken jij het verhaal van Laura? Nee, zeker…
    Maar weet je, het verhaal is ook te eng…..
    Niemand durft het te vertellen, behalve ik....

    Laura was een meisje van 11 jaar.
    Laura was populair en kattig.
    Bijna iedereen liep achter haar aan. Allemaal meelopers, vond Noor.
    Noor was ook 11 jaar. Ze was geen meeloopster!
    Noor had geen vriendinnen. Vroeger wel….
    Nathalie, Sylvia, Carlijn, Evelien.
    Ze waren zulke goede vriendinnen.
    Totdat Laura op school kwam, en al haar vriendinnen stal.
    Noor was woedend op Laura.
    Want Laura had verschrikkelijke dingen gezegd over haar.
    Laura pestte Noor heel erg.
    Soms word ze kei hard geslagen
    En haar vriendinnen deden gewoon mee.
    Noor werd ook bedreigd.
    Als ze naar de juf of meester zou gaan, zullen ze haar dood trappen, en haar ouders wat aandoen.
    Op een dag kon Noor het niet meer vol houden.
    Ze zou wraak nemen. Noor zou Laura kapot maken.
    En ze besloot een plan te maken.

    Noor liep het schoolplein op. Ze wist dat ieder moment Laura zou komen om haar te pesten en te vernederen. Maar vanaf nu zou alles anders worden. En ze grijnsde gemeen.
    Kijk eens wie we daar hebben ! Het is Noor de domme dikke lelijke, suffe, leeghoofdige Noor! Het waren Laura, en haar gemene vriendinnen. Heb jij mijn lunch geld Noor?! Zei Laura. Ik wil uitgebreid gaan lunchen met MIJN vriendinnen.
    Ik heb inderdaad geld….. MAAR DAT GELD IS NIET VOOR JOU!! Zei Noor woedend.
    Toen werd Laura knalrood. En als Laura knal rood word is ze niet te stoppen.
    Laura gaf Noor een harde klap in der gezicht zodat Noor op de grond viel.
    Maar Noor gaf niet op, ze zou Laura terug pakken. Ze krabbelde op en pakte Laura’s haar.
    Ze trok er zo hard mogelijk aan. Toen ze los liet had ze een heleboel plukken met haar in der handen.
    Toen kwamen de vriendinnen van Laura in actie ze gaven Noor allemaal klappen.
    Noor had een bloed neus, en een bloed lip. Ook had ze een heleboel blauweplekken.
    Stop, schreeuwde ze. Niemand op het schoolplein deed iets. Iedereen was bang voor Laura en haar vriendinnen. Stop, schreeuwde Noor nog een keer. Toen hielden ze op.
    Doet het pijn, zei Laura met een grijns. Wacht jij maar, Laura, je zal gestraft worden.
    Je zal binnenkort ophouden te bestaan. God zal je straffen. En morgen is je laatste dag, zei Noor. Tuurlijk zei Laura lachend. Maar daarna keek ze serieus. Je houd je mond Noor. Je mag aan niemand vertellen dat we je bijna kapot maken. Of wil je dat we een bezoekje aan je ouders brengen. Daarna was het even stil. Kom meisjes we gaan, zei Laura. En ze lieten Noor alleen achter.

    De volgende dag ging Noor haar wraak actie beginnen.
    Laura zou vandaag gaan bowlen. Samen met haar stomme vriendinnen.
    Daarna zouden ze naar een buurthuis om wat te gaan drinken. Daarna zou Laura samen met haar vriendinnen naar huis gaan want haar ouders waren werken. Hoe Noor dat wist. Laura zei dagen lang tegen iedereen dat ze zou gaan bowlen.
    Lekker slim van Laura want ze heeft ook gezegd waar en hoe laat. Het buurthuis was in leiden tegenover de dansschool de Jong.
    Waar Laura woont wist Noor heel goed. Ze woonde vlak bij haar. Dus dat zou niet zo moeilijk worden. Het enige moeilijke was dat Laura en haar vriendinnen Noor niet mochten zien. Om half 1 zouden Laura en haar vriendinnen gaan bowlen. En Noor beginnen met haar wraak actie. Ze keek in de schuur of er een bijl lag.
    En ja, daar lag een bijl, ze nam ook een lang jack mee en een zonnebril ook 2 flessen , een pen, en een stuk touw. De jack was van haar moeder.
    De ouders van Noor waren aan het werk, dus ze kon gerust haar wraak actie beginnen.
    Het was nu 12 uur. Ze moest nu gaan. Het was tijd voor actie!!
    Ze pakten haar fiets en deed haar rugzak om. De bijl had ze goed verstopt onder een klein hoopje van doeken in haar rugzak. Ze hoopte dat niks fout zou gaan. Toen het bijna half 1 was kwam ze bij het bowlingcentrum aan.
    Ze liep naar binnen. Laura en haar vriendinnen waren er nog niet.
    Ze besloot zich achter een hele grote plantenbak te verstoppen.
    Ze hoefde niet lang te wachten want daar kwamen Laura en haar vriendinnen aan lopen.
    Hand in hand. Noor voelden een steek van jaloezie opkomen, maar ze hield zich in.
    Na een tijdje waren Laura en haar vriendinnen aan het bowlen.
    Ik moet naar de wc, zei Natalie. Oké, zeiden de meisjes, en Natalie liep naar de wc.
    Noor hoorde wat Natalie zei en haalde de bijl te voorschijn.
    Ze liep naar de wc en deed de deur open. Nathalie liep de wc binnen.
    Alle deuren waren open. Behalve de deur van natalie.
    Gelukkig dacht, Noor. Anders ziet iedereen me.
    Noor hoorde dat Natalie door trok.
    Natalie deed de deur open. Ze gaf een schreeuw. Noor wat doe jij nou hier.
    O, wat ik hier doe, zei Noor. Dat zul je wel zien. Ze pakte haar bijl en zei: Vaarwel Natalie.
    En tjak daar lag het hoofd van Natalie op de grond. Het bloed spatte alle kanten op.
    De hele vloer werd rood. Noor raapte het hoofd van natalie op en renden zo snel mogelijk de deur uit.
    Het lichaam lied ze achter en het hoofd deed ze in haar rugzak en ging naar het buurthuis.
    Laura en haar vriendinnen hadden niks door totdat een vrouw schreeuwden. HELP ER LIGT EEN LIJK VAN EEN MEISJE IN DE WC !!!! HELP!!! De meisjes draaide zich om en renden naar de wc.
    Laura slaakte een gil. Ze zagen het lijk van Natalie op de grond. Alle meisjes verstijfde van schrik. Hoe kan dat nou!! Hoe is dit gebeurd? Alle mensen schreeuwden door elkaar heen. Ze wisten niet wat ze moesten doen. Één van de mensen belde de politie
    Weg wezen hier, zei Laura opeens.
    We gaan naar het buurthuis, we moet even wat drinken. Evelien, Sylvia, en Carlijn keken elkaar verbaast aan. Wat bedoel je, vroeg Evelien verbaast. Natalie was onze vriendin en jij wil wat drinken… we kunnen haar toch niet laten stikken, zei Sylvia een beetje boos. Ze is dood, en wil jij de hele tijd naar een lijk van een meisjes zonder hoofd kijken, zei Laura. Ikke niet hoor! En Laura liep weg. Daar heeft ze wel gelijk in zei Carlijn. Laura, wacht we gaan mee, zeiden de meisjes en ze liepen achter Laura aan, zoals altijd.



    Wat erg hé, zei Evelien. Die arme Natalie, zei Sylvia. Ze waren al bijna bij het buurthuis in Leiden. Ze waren op de fiets. We moeten onze hoofden even leeg maken, zei Laura. Na een tijdje fietsen kwam ze bij het buurthuis aan.
    Noor was al binnen. Ze had haar jack en de zonnebril opgedaan en zat in een hoekje aan een tafeltje. Op het tafeltje lag een glaasje met daarin cola . Het hoofd van Natalie had ze in haar grote rugzak gedaan.
    De rugzak was heel groot. Er pasten zo 3 hoofden in. De 2 flesjes en de pen, had ze in haar zakken gestopt.
    Even later kwamen Laura en haar vriendinnen binnen lopen.
    Ze waren alle vier nog steeds wit. Noor grijnsde. Mooi zo, ze zijn geschrokken!!
    De meisjes gingen aan een tafeltje zitten en bestelde 2 spa en 2 cola. Carlijn wiebelde op haar stoel.
    Ik moet zo nodig plassen zei ze. Maar ik durf niet.
    Ik ga wel mee, zei Sylvia. Ik durf wel! J aja, dacht Noor. Noor liep als eerste naar de wc, en keek of er mensen op de wc zaten. Gelukkig de wc is niet bezet! Haar bijl had ze in haar hand. Het bloed van Natalie zat nog aan de bijl. De deur ging open en Carlijn en Sylvia kwamen naar binnen.
    Ze schrokken. Wat doe jij nou hier, vroeg Carlijn. Wat ga je doen met die bijl in je hand? Vroeg Sylvia. Dit, en tjak tjak. Daar vielen de 2 hoofden van Sylvia en Carlijn op de grond. Het bloed was 2 keer zo veel geworden. Het was één groot bloedbad. Tevreden keek Noor naar het bloedbad Dat is wel genoeg voor 2 drankjes voor Evelien en Laura, dacht Noor. Noor deed het bloed van Sylvia en Carlijn in de 2 flesjes en schreef zo vlug mogelijk: DIT IS HET BLOED VAN JE 2 VRIENDINNEN. Snel liep ze met de bijl en de 2 bloeddrankjes naar de bar. Toen de barmaneven niet keek legden ze de 2 flesjes bij de 2 colatjes. Niemand was nog naar de wc gegaan. Ze liep terug met haar rugzak en deed de 2 hoofden er in. Daarna renden ze zo snel als ze kon het buurthuis uit, naar het huis van Laura.

    Uw bestelling, zei de ober. Dank u wel meneer, zei Evelien. Spa, lekker daar ben ik echt aan toe, zei Laura. Waar blijven Sylvia en Carlijn nou. Moet ik even gaan kijken? Op dat moment slaakte Laura een gil. Gatver, O nee. Wat is er ? Vroeg Evelien verbaast. Angstig wees Laura naar het etiket dat op de flesjes zat. Ze las hard op. DIT IS HET BLOED VAN JE 2 VRIENDINNEN .
    Van schrik gooide Evelien het tafeltje om. De flesjes met bloed vielen op de grond.
    De ober kwam aanrennen. Wat is er gebeurd, vroeg hij ongerust. Bloed, wc, Carlijn, Sylvia, stotterde Laura. Wc? Bloed? De ober keek Laura verbaast aan. Evelien wees naar de wc. Daar! Zei ze.
    De ober renden naar de wc. Hij gaf een gil van schrik. O mijn god, riep hij zo hard. Dat de mensen allemaal om hem heen kwamen staan. Behalve Evelien en Laura. Want die waren gillend het buurthuis uit gerend.

    We moeten naar huis, gilde Laura. Ik kan dit niet meer aanzien!!
    J..jjaa ikkkk vooooooll…ggg je welll, zei Evelien stotterend.
    Kom maar bij mij thuis, zei Laura.
    Voor je het weet ben jij het slagtoffer, zei Laura
    Bij die gedachte barste Evelien in huilen uit.
    Ik wil nog niet dood gaan, zei ze huilend.
    Ik durf de politie niet te bellen, en me ouders ook niet, zei Laura.
    Kom we gaan NU!!!
    Ze pakten hun fietsen en reden als gekken naar huis….
    Zoon 4x reden ze door rood. Ze moesten naar huis. Dat was het enige waar ze aan konden denken.
    Noor was al bij Laura thuis. Ze was door een open raam naar binnen geklommen.
    En weet je waar ze zat… je raad het al, IN DE WC.
    Haar bijl was helemaal rood. En er zaten een paar blonde en bruine plukken haar aan.
    Ze likten het bloed van haar bijl af. Lekker bloed, dacht ze.
    Ik wil meer bloed!! Nog even, nog even wachten….

    De drie hoofden van Carlijn, Natalie, en Sylvia had ze in een grote doos gedaan en gezegd tegen de buren van Laura dat Laura er niet was. En als ze haar zagen, dat ze dan zo snel mogelijk het pakje moesten geven aan Laura.
    Dat zouden de buren doen. (ze hadden geen idee dat de 3 hoofden daarin lagen)
    Het enige waar Noor aan kon denken was: WRAAK EN BLOED!

    We zijn er, zei Laura.
    Ze gooide hun fietsen in de tuin en renden als gekken naar binnen.
    Noor gaf geen kik vanaf de wc.
    Niemand mocht haar horen.
    Laura deed de deur op slot en de ramen ook.
    Evelien haar gezicht was rood en wit.
    En ze wiebelde de hele tijd.
    Waarom wiebel je zo vaak, vroeg Laura.
    IK MOET PLASSEN! Maar ik durf niet.
    Voor je het weet, is de moordenaar in de wc.
    Ik…..wilde Laura zeggen, maar de bel ging.
    Evelien deed het bijna in der broek en renden naar de wc.
    Op het zelfde moment, deed Laura de deur open.
    Een pakje voor je Laura, zei de buurvrouw lachend.
    Iemand, een meisje met een lang jack aan, had dit bij me gebracht.
    Ook had ze een zonnebril op.
    O, zei Laura. Dank u wel voor het pakje.
    Dag, mevrouw Stevens. Dag Laura, zei mevrouw stevens.
    Toen Laura de deur dicht deed hoorde ze een gil en hoorde ze haar Naam.
    Laura help, het is N…. veder kwam ze niet. Want op dat moment, werd ze door Noor opgehangen.
    Noor verstopten zich achter een grote stapel dozen. Ze zag dat Laura naar de wc was gerend. Laura keek naar Evelien. Ze vond het dood eng. Haar vriendin was opgehangen aan een galg, in de wc.
    Waarom allemaal in de wc
    O, nee wat erg. Laura voelde een rilling over haar rug.
    Ze keek naar haar vriendin. Toen deed ze de deur van de wc dicht.
    Ze kan het niet meer aanzien.
    Het is afgrijselijk, verschrikkelijk eng als ze denkt aan: Nathalie, Sylvia, Carlijn, en Evelien.
    Ze keek naar het pakje op tafel. Wat zou er nou toch inzitten?
    Ze had geen idee.
    Langzaam maakte ze de doos open. Ze gaf een keiharde gil.
    3 hoofden!! Gilt ze. 3 hoofden van Nathalie, Carlijn, en Sylvia.
    Wie heeft dit gedaan. Ze zag dat op de doos geschreven was.
    Er stond: Met de groeten van Noor.
    NOOR !!! HET WAS NOOR!! ALS IK HAAR TE PAKKEN KRIJG, DAN…
    Dan wat, zei Noor. Noor kwam te voorschijn van de stapel dozen.
    Ga je me dan wat aandoen?
    Ga je aan me haren trekken.
    Ga je me dood slaan?
    Ga je me trappen of schoppen.
    Ik dacht het niet. Want nu maak ik jou kapot. Het is voorbij!
    Zeg maar dag dag. En tjak met een klap viel ook het hoofd van Laura op de grond.
    Het bloed kwam te voor schijn. En de bijl van Noor was bedekt met bloed.
    Ze likte het bloed van haar bijl.
    Ze keek nog een keer naar Laura.
    Tot ziens zei ze tegen Laura.
    En met een grijns op haar gezicht deed Noor de deur open en liep naar buiten.

    Dit was het verhaal van Laura.
    Ik vraag het nog een keer.
    Ken jij het verhaal van Laura.
    Ja, zeker…. Maar dan heb ik nog een vraag.
    Durf je nu nog naar de wc?

    Einde

    GODDAMNIT. Ik heb het einde gelezen en het eerste stukje.
    Ik ben 11 jaar en ik ga met twee vriendinnen naar een nieuwe school. En ik ben sowieso geen fan van schoolwc's.
    Misschien ga ik het verhaal dalijk lezen.

    Vain schreef:
    I heard about a girl who went back to her dorm room late one night to get her books before heading to her boyfriend's room for the night.
    She entered but did not turn on the light, knowing that her roommate was sleeping. She stumbled around the room in the dark for several minutes, gathering books, clothes, toothbrush, etc. before finally leaving.
    The next day, she came back to her room to find it surrounded by police. They asked if she lived there and she said yes. They took her into her room, and there, written in blood on the wall, were the words, "Aren't you glad you didn't turn on the light?''

    muhhh (cat)


    Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

    Dit was het verhaal van Laura.
    Ik vraag het nog een keer.
    Ken jij het verhaal van Laura.
    Ja, zeker…. Maar dan heb ik nog een vraag.
    Durf je nu nog naar de wc?


    Ik vind het typisch dat ik nu juist naar het wc moet...

    BlueRiver schreef:
    Zoals deze, niet echt eng, eerder funny...

    Een meisje moet oppassen op 3 kleine kindjes en wanneer ze allemaal slapen krijgt ze telefoon. "Ik ben de witte man, met witte sokken, witte broek, wit t-shirt, wit haar en een witte tong. En ik sta op de hoek van de straat."
    Om de vijf minuten krijgt ze dit telefoontje, maar telkens komt de man dichterbij. Tot ze de deurbel hoort. Ze is doodsbang, maar opent de deur toch.
    De man kijkt haar aan en zegt dan:" Dash, witter dan wit!"

    (cool)


    HAhahahaahah A +


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

    Scharry schreef:
    Ghehe. Ik zit hier met een wtf-face.


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

    Deze vond ik vroeger heel eng;
    Loesje was een vrolijk meisje van acht jaar.­ Op een kwade dag kwam haar oude oma te overlijden, en op haar sterfbed vroeg ze het volgende: "loesje...­ zou jij voor mijn pop willen zorgen, mijn mooie porseleinen pop?"
    "Ja, grootmoeder, dat wil ik graag doen", haar grootmoeder gaf haar de pop, en zakte terug in bed, met een gezicht dat er opeens bevrijd en gelukkig uitzag, terwijl ze al die jaren daarvoor vermoeid en uitgeleefd leek.­
    'Zorg goed voor haar, en geef haar genoeg aandacht anders gebeuren er vreselijke dingen...­'
    'Wat dan oma?' Vroeg Loesje.
    'Er gebeuren vreselijke dingen...­' En oma was dood.­

    Toen loesje later die dag thuis kwam, zette ze de mooie, fijne pop op de kast van haar slaapkamer, tussen de vele teddyberen en barbies.­ En daar bleef de pop, anderhalf jaar lang, zonder ooit een blik waardig gegund te zijn.­
    Die nacht lag loesje in bed, ze werd wakker van een vreemde, enge stem, ergens uit haar kamer.­
    'Loesje...­ ik zit op de kast en ik heb een mes...­'
    loesje ging rechtop zitten, maar zag geen hand voor ogen in het diepe duister.­
    'Loesje...­ ik zit op de kast en ik heb een mes...­'
    Loesje schreeuwde alles bij elkaar, en haar vader en moeder kwamen de kamer binnen.­ Er was echter niets, niets dat verdacht leek.­ Het was vast haar fantasie, en ze moest maar weer fijn gaan slapen.­
    Maar na een tijdje doezelen hoorde ze weer die stem: "Loesje...­ Ik zit op de kast en ik heb een mes...­"
    Weer gilde ze de buurt wakker, en haar vader en moeder kwamen weer binnen.­ Echter, ze konden weer niets vinden, en ze besloten dat loesje dan maar een nachtje bij hen moest komen slapen

    Na een paar dagen, waarin de enge stem niet meer te horen was geweest, lag loesje weer in bed.­ Ze dacht al lang niet meer aan de stem, nee, ze dacht aan roze pony's en zoete lolly's.­ En poppen, porseleinen mooie poppen...­
    'Loesje...­ik zit op de kast en ik heb een mes...­'
    loesje schoot van schrik bijna haar bed uit, en gilde weer.­ Ze gilde alsof haar leven ervan af hing, en weer kwamen haar ouders binnen.­
    'Kindje toch wat is er nu?'
    'Weer die enge stem mamma!­'
    Haar ouders keken naar de kast.­ Morgen, dan zouden ze al de teddyberen en poppen die erop stonden maar begraven, want hier was iets niet pluis.­

    De volgende dag ging Loesjes vader naar een heuvel die twee kilometer buiten de stad lag.­ Hij groef een vijf meter diepe kuil en leegde daar de volbepakte vuilniszak in.­ Ook de pop van oma...­

    Die nacht lag loesje weer in bed, ze sliep beter dan ooit, alsof er een last van haar af was gevallen.­ Maar toen werd ze weer wakker...­weer die stem

    'Loesje...­ik zit vijf meter onder de grond en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik zit vier meter onder de grond en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik zit drie meter onder de grond en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik zit twee meter onder de grond en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik zit een meter onder de grond en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik sta aan de rand van het dorp en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik sta in je straat en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik sta bij je huis en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik sta aan de trap en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik sta bij je kamer en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik sta aan de rand van je bed en ik heb een mes!­

    Loesje...­ ik sta aan je hoofdeinde en ik heb een mes!­'

    Dood.


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.