• Are you strong enough to survive Hurricane Island?




    Jongens:
    1. François 'Cesco' Francesco Torres (Klaine4Ever)
    2. Gereserveerd (WillNotLearn)
    3. Caleb 'Cal' Riley Riverson (Prisoner)
    4. Rizardo 'Riz' Luneth Lazuli (Escritura)
    5. Dylan 'Dil' Owen Conor (xheart)

    Meisjes:
    1. Adelynn 'Lynn' Cherita Marvella (Nesaea)
    2. Angelica 'Angel' Wolfe (Assassin)
    3. Abbey 'Abb' Jennifer Addison (Paralyzedx)
    4. Flower 'Flow' Adriana Drea (Timmons)
    5. Aviera 'Mila' Milena Castanavo (Khedira)


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Adelynn 'Lynn' Cherita Marvella
    De groep had zich aan elkaar voorgesteld, en ook ik had braaf mijn naam verteld. Maar eigenlijk interesseerde de bestemming, die steeds dichterbij kwam, me des te meer. Mijn ogen waren gevestigd op het eiland, dat inmiddels duidelijk zichtbaar was. Ik probeerde niet te letten op het geschommel van het niet al te grote bootje. Ik had nog nooit op een boot gezeten, en werd misselijk van het eeuwige gedein op de golven. De zee was kalm, maar de wind zorgde ervoor dat het geen kalme tocht was.
    Het gehele bootje zat propvol, met de tien deelnemers en een Caribische man van middelbare leeftijd die het watervoertuig bestuurde. Ergens leek de meerderheid van dezelfde 'soort' te zijn als ik. Jonge mensen met een verleden. Misschien hadden er wel meer in een weeshuis gewoond, een weeshuis waar niemand naar je omkeek. En als ze dat deden, kwam er nooit iets goeds uit voort. Meestal waren het oudere jongens geweest. Om me erop te wijzen dat ik alleen was, me te bespotten om mijn ogen of om simpelweg gebruik van me te maken. Me te dwingen. Maar wonder boven wonder had ik het voor elkaar gekregen om nog maagd te blijven.
    Toen het bootje aan de kust dobberde, seinde de man dat we moesten uitstappen. Ik pakte mijn grote tas en handtas (gestolen van iemand uit het weeshuis) en sloeg die om mijn schouders. Nadat ik mijn hand even had opgestoken naar de man als koel bedankje, liep ik door de laatste drie meter van de zee, naar het strand.
    Het was een prachtig eiland.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Angelica Wolfe

    Ongeduldig zit ik bij de rand van het bootje en kijk ik naar het eilandje dat veel te langzaam groter word. Met mijn vingers probeer ik elke keer het water aan te raken maar ze zijn net te kort. Af en toe word mijn hand nat van het opspattende water maar dat is dan ook alles. Ik kijk even om me heen naar de rest, het enige wat ik gezegd heb is mijn naam en dat is ook alles. Voorlopig ook.
    Voor mijn gevoel een eeuwigheid later komen we bij het eiland aan en ik spring gelijk van de boot af. Het clausofobische gevoel dat ik had, ebt langzaam weg en ik grijns. Mijn broekspijpen worden zeiknat maar dat kan me niet veel schelen. Bij het strandje aangekomen buk ik even om het warme, gele zand door mijn vingers te laten gaan en dan kom ik weer overeind. Het ruikt hier zo... warm. Het is een geur die ik nog nooit eerder geroken heb maar ik vind het wel prettig. Als ik even achter me kijk, zie ik nog meer jongeren uitstappen en de man die ernaar kijkt. Aardige, maar stille man.


    Your make-up is terrible

    Adelynn 'Lynn' Cherita Marvella
    De aanwijzingen hadden we op het vliegveld gekregen, en nu werden we aan ons lot overgelaten. Niet dat ik daar niet aan gewend was, maar de situatie was wel degelijk anders.
    Soms hoorde ik het elektronische gezoem van een camera, waardoor ik schichtig vanuit mijn ooghoeken naar de plek keek waar het geluid vandaan kwam. Niet ver van ons vandaan stonden inderdaad twee huisjes, die er aardig stevig uitzagen. Daarin waren hangmatten te vinden, zonder kussens, zonder dekens.
    En dat was ook het enige wat ze ons hadden gegeven: een dak en hangmatten. Oh ja, en het mes dat we alle tien bij voorbaad mee hadden gekregen, om vis en fruit te snijden.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [ Ik kom een little bit late D: ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Volgens mij is iedereen een little bit late :')]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [Ik weet niet hoe ik meot beginnen :s ben het nu al kwijt xd]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Dylan 'Dil' Owen Conor

    Nadat iedereen zich had voorgesteld was ik naar de reling gelopen. Ik vond het varen niet zo erg en ik keek naar het dichterbij komende eiland. Ik vond het wel iets mysterieus hebben. Ik keek even om me heen en zag allemaal verschillende mensen. Wel van mijn rang in de mensen, maar wel stuk voor stuk verschillend. Ik had mijn werk op moeten zeggen, zodat ik mee kon gaan. Ik zuchtte diep bij de gedachte daaraan. Ik deed het niet graag, stoppen met mijn werk en dan voor mezelf gaan. Ik bedoel, zo kregen mijn ouders het weer slecht en dan zouden ze weer niks overhouden aan het einde van de maand. Het was nog een wonder dat ze niet in het rood stonden. Ik richtte mee weer op de werkelijkheid en de boot meerde aan bij een steiger. Een man gebaarde dat we uit konden stappen en ik stapte na een meisje uit. Ik gooide mijn grote weekend tas, die overgens versleten was over mijn schouder. Ik liep de steiger af. Ik schudde even mijn hoofde en liep een stukje het eiland op. We hadden een zakmes gekregen om eten mee te vangen en te doden. Ik liep naar een huisje en stapte naar binnen. Ik keek even rond en zag dat er hangmatten waren. Ik ging gelijk voor een hangmat rechts achter met een raam ik gooide mijn tas op de grond en ging in de hangmat liggen. Ik moest zeggen dit lag niet verkeerd.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Klaine4Ever schreef:
    [Ik weet niet hoe ik meot beginnen :s ben het nu al kwijt xd]

    [Gewoon, je personage komt aan op dat eiland?]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Caleb 'Cal' Riley Riverson

    Ik zucht. Zo ongeduldig dat ik was tikte ik op de rand van de boot. Het eiland kwam al in zicht en ik kon een grijns niet onderdrukken. Hier zou ik de komende tijd verblijven. Ik keek om me heen naar de andere die er waren. Ze zagen er normaal uit. Zover normaal zijn kon dan. We kwamen aan en ik speelde wat met het mes dat ik had gekregen. Ik glimlachte en stak het vast aan de riem van mijn broek. Ik pakte mijn twee sport tassen en deed ze beide om mijn schouders.
    Ik liep het strand op en keek rond. Het was zo ver ik nu kon zien een prachtig eiland. Ik liep richting de twee huisjes. Hoe zou het zijn verdeeld? Jongens en meisjes? Ach, ik liep ééntje in en zag alleen een paar hangmatten die waren opgehangen. Ik grijnsde even en liet mijn tassen vallen bij een hangmat die ik had toegeëigend. Ik liep kort erna naar buiten en was van plan om op Ontdekkingstocht te gaan.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2012 - 19:54 ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Wacht, weet wel iets]

    François 'Cesco' Francesco Torres

    Ik had de anderen gevolgd nadat we aan land waren gekomen. We hadden elkaar al voorgesteld eerder.
    Ik loop achter de jongen, die volgens mij Dylan heet aan een van de twee huisjes binnen.
    Ik had opweg naar het huisje al om me heen gekeken, het is echt een groot eiland, zie ik nu al. Ik stap naar binnen en zet mijn tas ergens neer.
    Dan loop ik naar een hangmat en ga erin liggen.
    "Hm, ligt eigenlijk nog best lekker." Zeg ik dan en kijk de richting van Dylan op. Caleb, volgens mij, was net ook even binnen, maar is nu alweer weg. Die gaat zeker dingen verkennen.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2012 - 19:56 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Adelynn 'Lynn' Cherita Marvella
    Nadat ik mijn tassen bij een hangmat neer had gezet, liep ik weer naar buiten. Mijn ogen gleden vrijwel meteen naar de enorme, uitgestrekte zee. Ik had nog nooit de zee gezien, aangezien ik nog nooit naar het strand was geweest. Het strand was namelijk leuk, en in het weeshuis deden we niet aan leuke dingen.
    Ik trapte mijn schoenen uit en propte mijn sokken erin, waarna ik naar de zee liep. Het zoute water gleed over mijn voeten, kietelde aan mijn enkels en maakte de onderkant van mijn broekspijpen een beetje nat.
    Met mijn ogen wat dichtgeknepen tegen de felle zon bleef ik zo staan, de deindende golven van de zee volgend. Een jaar lang op dit eiland.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Caleb 'Cal' Riley Riverson

    Ik stond op het strand en glimlachte even. Ik was erg rustig, daar was ik blij om. Ik keek om me heen. Die ene guy Frans...nog wattes zei nog wat tegen me maar ik hoorde het vaagjes. Ach, Dylan was er nog. e waren beiden wel aardig denk ik, maar oke. We gaan op avontuur. Ik keek nog even over het strand en naar het bos achter me. Op het strand was er een meisje. Ik keek haar even aan maar draaide me toen toch om naar het bos. Wat zal er te wachten staan?


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [I'm here guys ^^ *Gaat typen*]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Aviera 'mila' Milena Castanavo

    Ik loop rustig achter de anderen aan en zet mijn tassen binnen in de meidenhut. Het weer was prachtig en ze zon liet het water schitteren. Het strand was hagel wit met her en der in hwt midden een palmboom. Iedereen had zich voorgesteld en ze leken best aardig allemaal. Ik zou toch een jaar lang met deze mensen hier blijven. Ik schop mijn slippers uit en voel het zachte zand russen mijn tenen. 'Heerlijk' mompel ik zacht.


    ~

    Rizardo Luneth Lazuli
    Ik zit in het midden van de boot, mijn groene ogen gericht op de lucht boven ons. Ik wilde het kleine eiland niet uit de verte zien. Ik wilde het ook niet langzaam groter zien worden en met spanning afwachten. Dat was wat de rest leek te doen. Iedereen had zich voorgestelt en ook ik had een paar keer mijn naam gemompeld met een zachte glimlach.
    Het duurde een tijdje, maar uiteindelijk voelde ik hoe ons bootje de kustop werd gesleept. Ik wist wat ons nu te doen stond. Ik gooide mijn oude sporttas over mijn schouder en nam mijn eerste stap op het eiland. We hadden bijna niets hier; Onderdak, hangmatten en een mes. Ik was dit niet gewend.
    Zonder een woord te zeggen, koos ik een hangmat uit. Dit deed ik door mijn sporttas er simpelweg in te gooien.
    Ik wist niet veel van survivalen, maar er was een ding dat ik wel wist. Ik zou de omgeving moeten leren kennen. Dus haalde ik een hand door mijn haar, controleerde of ik mijn mes bij me had, en liep het huisje uit.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.