Wat mij aantrekt in een verhaal is zonder twijfel een duidelijke schrijfstijl. Één zonder spel-, grammatica- en interpunctiefouten, in ieder geval. Ook vind ik té gedetailleerde schrijfstijlen ('ik bond mijn lange lichtblonde haar in een los knotje dat rommelig in mijn nek hing') heel storend. Dan heb ik liever iets als; 'ik deed snel mijn haar in een knot zodat het niet zo in de weg zat'.
Afgezien van de schrijfstijl vind ik het ook heel belangrijk dat er een duidelijke verhaallijn in zit. Eigenlijk wil ik het liefst drie stappen zien; een aanleiding, een probleem, een oplossing. Heel belangrijk is het dat aan het einde van het verhaal alle vragen beantwoord moeten zijn. Neem bijvoorbeeld een detective; als de hoofdpersoon daar een verdacht stuk papier in vindt waar verder niet veel meer naar gekeken wordt, moet er voor mijn gevoel aan het einde van het verhaal in ieder geval nog even kort uitgelegd worden wat dat stuk papier daar deed en wat voor rol het in het verhaal speelde. De vragen hoeven niet ontzettend van belang te zijn voor de hoofdlijnen van het verhaal, maar een goede story is pas afgerond wanneer alle vragen echt beantwoord zijn.
Nu heb je al de schrijfstijl en de verhaallijn. Dat is nog niet alles. De karakters. De personages in een verhaal moeten diepgang hebben. Als je alleen maar met Mary Sue's schrijft (overmatig "perfecte" personages zonder kwalen en gebrekken) verpruts je heel vaak je verhaal, hoe briljant je verhaallijn en schrijfstijl ook mogen zijn. Neem nou Sneep uit Harry Potter; hij was niet zomaar een gemene leraar. Hij had een heel verhaal achter zich, een diepgaand verhaal dat meerdere fans zo heeft geroerd dat de tranen in de ogen kwamen. Het is mooi om te zien hoe karakters een transformatie doorgaan, niet noodzakelijk qua uiterlijk maar qua innerlijk zeker. Je hoeft heus niet alle karakters een hele levensbeschrijving te geven, zolang je je er maar wel bewust van bent dat perfecte mensen niet bestaan, dus perfecte karakters ook niet. Iedereen heeft wel een zwakheid; of dat nou een woedeprobleem of angst voor spinnen is, dat maakt niet zoveel uit.
Oh, en nog een laatste ding; romantiek lost niet alles op. Een verhaal dat alleen maar over de liefde gaat en verder geen onderliggende verhaallijn heeft vind ik persoonlijk verschrikkelijk oninteressant.
Dit is denk ik alles waar jij iets aan hebt. Ik heb een hele checklist met aspecten die een goed verhaal (in mijn ogen) moet hebben, maar die zijn een stuk meer op mijn eigen smaak gericht. Dit is iets algemener (doch, een eigen mening, dus als mensen het hier helemaal niet mee eens zijn snap ik dat best) dus besloot ik dit hier toch te zetten. En dit is veel langer geworden dan ik eigenlijk dacht, oeps. ><
Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.